Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γράφοντας τη βιογραφία του Φρόυντ ο Ernest Jones, ένας από τους πιο σημαντικούς οπαδούς του πατέρα της ψυχανάλυσης, μαθητής και φίλος του για σαράντα περίπου χρόνια, επιχείρησε και πέτυχε να χαρτογραφήσει όχι μόνο τη ζωή του δασκάλου του, αλλά και την ψυχανάλυση, η εξέλιξη της οποίας είναι συνυφασμένη με την πνευματική, επαγγελματική και κοινωνική πορεία του δημιουργού της. Εκείνο που κάνει μοναδική τη βιογραφία του Φρόυντ από τον Jones είναι η έγκυρη και εμπεριστατωμένη παρουσίαση της ψυχαναλυτικής θεωρίας έτσι όπως την ανέπτυξε ο Φρόυντ κατά τη διάρκεια της δημιουργικής...

Τα χρόνια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου αποδείχθηκαν από τα πιο παραγωγικά στη ζωή του Φρόυντ, και ειδικά το 1915 είναι η χρονιά που έγραψε μερικά από τα πλέον βαθυστόχαστα κείμενά του. Είναι τα λεγόμενα "Μεταψυχολογικά κείμενα του 1915", με τα οποία ο Φρόυντ πραγματοποίησε το παλαιό σχέδιό του να δώσει το όνομα "μεταψυχολογία" στην ψυχολογία που οδηγεί πέρα από τη συνείδηση και θέτει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός της το ασυνείδητο. Ουσιαστικά ήταν όμως η εισαγωγή ενός νέου τρόπου θεώρησης, μια περιγραφή του συνόλου της ψυχικής λειτουργίας με τρεις νέες συνιστώσες...

Η εξωτερική βιογραφία του Sigmund Freud - σε αντίθεση με την εσωτερική του, η οποία φέρει όλα τα χαρακτηριστικά του τραγικού - δεν ήταν, αν τη δει κανείς συνολικά, ούτε πολύ ασυνήθιστη ούτε πολύ θεαματική. Δέκα χρόνια πριν από τον θάνατο του εξήγησε ενώπιον του Edward Bernay ότι η ζωή του "κύλησε εξαιρετικά ήσυχα και χωρίς περιεχόμενο, και με λίγα στοιχεία προς ταξινόμηση". Ο βιογράφος του Freud, ο Peter Gay, συμπλήρωσε αυτή τη δήλωση με τρόπο λακωνικό: "Γεννήθηκε, σπούδασε, ταξίδεψε, παντρεύτηκε, άσκησε την ιατρική, έκανε τις διαλέξεις του, δημοσίευσε, συγκρούστηκε, γέρασε...

Η σύλληψη για το πρωτότυπο αυτό έργο ανήκει στον νεότερο γιο του Sigmund Freud, τον Ernst. Η Lucie, σύζυγος του Ernst, δεν μπόρεσε, λόγω ασθένειας, να συνεχίσει την προσπάθεια και έτσι το έργο υλοποιήθηκε εξαρχής, με φαντασία και τρόπο πρωτότυπο, από την ψυχαναλύτρια Ilse Grubrich-Simitis. Πρόκειται για ένα έργο που απευθύνεται προς όλους, ειδικούς και μη, και τους καλεί να γνωρίσουν από τα "μέσα" έναν δημιουργικό επιστήμονα και έναν σπάνιο και τολμηρό άνθρωπο. Στην αρχή, το μεστό βιογραφικό σχεδίασμα του K. R. Eissler συνοψίζει τη ζωή του Freud και την παραγωγή του έργου τ...

"Έχω περάσει πράγματι μεγάλο μέρος της ζωής μου προσπαθώντας να διαλύσω και τις δικές μου αυταπάτες κι εκείνες της ανθρωπότητας". Η ψυχανάλυση είναι πολιτική. Πολιτική της απελευθέρωσης από τα δεινά που υποδουλώνουν τον εαυτό μας, τον άλλο, τον κόσμο. Τα πολιτικά καθεστώτα το γνώριζαν αυτό πάντοτε. Η ζωή και το έργο του Σίγκμουντ Φρόυντ (1856-1939) το μαρτυρούν. Πρέπει τότε να κάψουμε τον Φρόυντ και να τελειώνουμε με την ψυχανάλυση; Από την "Ερμηνεία των ονείρων" μέχρι το έργο "Ο άνδρας Μωυσής και η μονοθεϊστική θρησκεία", η φροϋδική σκέψη συνεχίζει να προκαλεί θύελλα αντι...

"Δεν πρέπει να προσπαθεί κανείς να ξεριζώσει τα συμπλέγματά του, αλλά να ζει σε συμφωνία μαζί τους. Είναι δικαιωματικά οι μαέστροι του κόσμου". (Δρ. Ζίγκ. Φρόυντ) "Eύκολα το λέει κανείς αυτό, όταν δεν έχει νιώσει δεκαετείες ολόκληρες να ξαπλώνουν πάνω του νευρωτικοί" (Ο Καναπές) Ο Ζίγκμουντ Φρόυντ, ιδρυτής της ψυχανάλυσης, ο άνθρωπος που εξερεύνησε τις πιο σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης ψυχής. Οι θεωρίες του για το "ασυνείδητο", για την "αρχή της ηδονής" και το "οιδιπόδειο σύμπλεγμα" άλλαξαν τον κόσμο, που δεν το αγάπησε ιδιαίτερα γι' αυτό. Ποιος θα μπορούσε να μας...

Το βιβλίο του Μαρκ Έντμουντσον "Ο θάνατος του Σίγκμουντ Φρόιντ" αφηγείται με συναρπαστικό τρόπο τα ταραγμένα τελευταία χρόνια της ζωής του Σίγκμουντ Φρόυντ στη Βιέννη και στο Λονδίνο και συγχρόνως τη ραγδαία ανάδυση της ναζιστικής κυριαρχίας στην Ευρώπη. Εξιστορούνται οι παράλληλοι βίοι του Φρόυντ και του Χίτλερ, δύο Αυστριακών που άσκησαν, ο καθένας στον τομέα του, τη μεγαλύτερη επίδραση στον κόσμο κατά τον 20ό αιώνα, μια επίδραση που εξακολουθεί κατά πολλούς τρόπους να υφίσταται και στον τρέχοντα αιώνα. Η μελέτη αυτή μπορεί να διαβαστεί και ως μια συνοπτική, μα αρκούντως...

Η ψυχανάλυση είναι πολιτική. Πολιτική της απελευθέρωσης από τα δεινά που υποδουλώνουν τον εαυτό μας, τον άλλο, τον κόσμο. Τα πολιτικά καθεστώτα το γνώριζαν αυτό πάντοτε. Η ζωή και το έργο του Σίγκμουντ Φρόυντ (1856-1936) το μαρτυρούν. Πρέπει τότε να κάψουμε τον Φρόυντ και να τελειώνουμε με την ψυχανάλυση; Από την "Ερμηνεία των ονείρων" μέχρι το έργο "Ο άνδρας Μωυσής και η μονοθεϊστική θρησκεία", η φροϋδική σκέψη συνεχίζει να προκαλεί θύελλα αντιδράσεων. Αυτή η βιογραφία του ανθρώπου Φρόυντ είναι "αναλυτική" με την έννοια ότι η φροϋδική μέθοδος αλλάζει όχι μόνο τον τρόπο γρα...

Ο Φρόυντ τοποθετείται συστηματικά απέναντι στο κοινωνικό ζήτημα δύο φορές: Το 1918, προτείνοντας τη δημιουργία Δωρεάν Ψυχαναλυτικών Κλινικών, οι οποίες θα κάλυπταν, όσο γινόταν, τις ανάγκες των φτωχών για ψυχική φροντίδα. Και στα έτη 1927033, με μια σειρά κειμένων σχετικών με το Σοβιετικό πείραμα. Το παρόν δοκίμιο έχει τις καταβολές του στη δραματική έως και τραγική επικαιρότητα των ζητημάτων που απασχόλησαν τον Φρόυντ με κύρια αφετηρία την ανέκδοτη ιστορική εμπειρία του Σοβιετικού πειράματος: Θέση και δύναμη της αυταπάτης στην ιστορία και την πολιτική. Κοινωνική ανισότη...

Με αυτό το βιβλίο οι ψυχαναλυτές Βασίλης Παπαδάκος και Ζωή Φραγκοπούλου μας εισάγουν στη φροϋδική και λακανική σκέψη. Η ιδιόμορφη αυτή εισαγωγή περιλαμβάνει δέκα δοκίμια που πραγματεύονται βασικές έννοιες της ψυχανάλυσης. Το υλικό τους προήλθε από την ανάγνωση των φροϋδικών και λακανικών κειμένων, σε συνδυασμό με την καθημερινή κλινική εμπειρία των συγγραφέων. Η επιλογή των συγκεκριμένων εννοιών έγινε αφενός με βάση ερωτήματα που αναδύθηκαν σταδιακά μέσα από την πρακτική και αφετέρου απορίες σχετικά με την απόδοση στα ελληνικά φροϋδικών και λακανικών όρων. Σκοπός των συγγρα...

"Ο Φρόιντ σε αντίθεση με άλλες μεγάλες μορφές του δυτικού πολιτισμού, μοιάζει υποχρεωμένος να είναι τέλειος. Κανένας από όσους είναι εξοικειωμένοι με την παθολογία του Λούθηρου, του Γκάντι, του Νεύτωνα, του Δαρβίνου, του Μπετόβεν, του Σούμαν, του Κιτς ή του Κάφκα δεν θα τολμούσε να ισχυριστεί ότι οι νευρώσεις τους ήταν επιβλαβείς για τα δημιουργήματά τους ή ότι επηρέασαν το μεγαλείο τους". (Peter Gay) Ο Freud είχε προβλέψει ότι θα τάραζε τον ύπνο της ανθρωπότητας και το πέτυχε. Ακόμη και σήμερα η ζωή και το έργο του (άρρηκτα δεμένα μεταξύ τους) αποτελούν αντικείμενο συζ...

Το βιβλίο αποτελεί μια γνωριμία με το ψυχαναλυτικό έργο του Φρόιντ. Ο συγγραφέας παρουσιάζει τα κύρια φροϊδικά κείμενα με χρονολογική σειρά, τα τοποθετεί στο πλαίσιο της ζωής του Φρόιντ τη στιγμή της δημιουργίας τους και κατόπιν αναλύει την πρόσληψη και τις προεκτάσεις των ανακαλύψεών του από τους μεταφροϊδικούς ψυχαναλυτές. Όλα τα κεφάλαια ακολουθούν την ίδια ακριβώς δομή: παρουσίαση του εκάστοτε έργου, και μέσα σε ειδικά πλαίσια, άμεσα διακριτά χάρη στη μορφή τους, τα σχόλια, χωρισμένα σε ενότητες: "Βιογραφία και Ιστορία", "Εξέλιξη των φροϊδικών εννοιών", "Μεταφροϊδικο...

Ως ο πατέρας της ψυχανάλυσης και ένα από τα λαμπρότερα πνεύματα του 20ού αιώνα, ο Φρόιντ εξακολουθεί ως τις μέρες μας να είναι ένας από τους πλέον αμφιλεγόμενους και επιδραστικούς διανοητές της εποχής μας. Το βιβλίο προσφέρει την πιο ξεκάθαρη και ολοκληρωμένη άποψη στην προσωπικότητα, την κληρονομιά και τη θέση του Σίγκμουντ Φρόιντ στον κόσμο και απευθύνεται σε όλους όσοι ενδιαφέρονται να κατανοήσουν τη ζωή και το έργο του καθώς και τις ανοιχτές συζητήσεις σχετικά μ' αυτό. "Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας απευθύνεται σε όλους τους επαρκώς ανοιχτόμυαλους και αντικειμε...

To 1896 ο Σίγκµουντ Φρόυντ (1856-1939) εισάγει τον όρο ψυχανάλυση ("psycho-analyse") για πρώτη φορά, στα γαλλικά, ενώ το 1899 εκδίδεται η "Ερµηνεία των ονείρων", βιβλίο εµβληµατικό που δεν αποκάλυψε απλώς τους καρπούς από την εµβριθή µελέτη που διεξήγαγε ο Φρόυντ πάνω στο όνειρο ως ένα γεµάτονόηµα µέρος της ψυχοπνευµατικής ζωής ενός ατόµου, αλλά πρόσφερε και ένα εµπεριστατωµένο, πολύπλοκα διατυπωµένο µοντέλο για τη λειτουργία της ανθρώπινης ψυχής. Σύµφωνα µε αυτό, υπάρχει ένας συνειδητός νους, κάπως περιορισµένος, καθώς και ένας ασυνείδητος νους, συγκριτικά σπηλαιώδης, ο οπ...

Από τις πολλές πτυχές του φροϋδικού έργου (θεραπευτική, πολιτισμική, μεταψυχολογική κ.ά.) αυτή που εκπροσωπείται σε τούτο το βιβλίο είναι, σίγουρα, η πιο προσιτή, η πιο δημοφιλής, η πιο διασκεδαστική και η πιο φαινομενικά αθώα. Διότι ο συγγραφέας εστιάζει στην καθημερινή ζωή όλων μας, τόσο των ασθενών όσο και των λεγόμενων υγιών. Μετά τον Φρόυντ όμως, λάθη, παραλείψεις, παραγραμματισμοί, άστοχες κινήσεις, ακόμη και παραπατήματα, δεν θα είναι πια όσο αθώα πιστευόταν. Δεν είναι απλώς αποτελέσματα απροσεξίας και χαλαρότητας. Τα βαθύτερα κίνητρά μας δείχνουν ότι το ασυνείδητο κ...

Μέχρι σήμερα είχαμε αφήσει τους ποιητές να περιγράψουν "τις συνθήκες του ερωτεύεσθαι", με βάση τις οποίες οι άνθρωποι επιλέγουν το ερωτικό αντικείμενο, και τον τρόπο που εναρμονίζουν τις απαιτήσεις της φαντασίας τους με την πραγματικότητα... ΠΕΡΙ ΕΝΟΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ ΕΚΛΟΓΗΣ ΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ Όταν ερωτάται ο ψυχαναλυτής ποια είναι η πάθηση για την οποία του ζητούν συχνότερα τη βοήθειά του, μια απάντηση έχει να δώσει, αν εξαιρέσει το άγχος στις διάφορες μορφές του: η ψυχική ανικανότητα... ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΟΥ ΥΠΟΒΙΒΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΡΩΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ Όπου...

Αριστούργημα του διακειμενικού είδους που θα ονομάζαμε "περίληψη", το βιβλίο αυτό γράφεται στα 1938, χρονιά που πεθαίνει ο Ζίγκμουντ Φρόυντ. Δεν τελειώνει απότομα, αλλά ενδέχεται ο συγγραφέας του να το συνέχιζε με κάποιον τρόπο. Με την περίφημη ευθυβολία της σκέψης του, με μιαν απαράμιλλη συμπυκνωτική ικανότητα, ο Φρόυντ "ψηλαφεί" τις βασικές αρθρώσεις της θεωρίας που ο ίδιος θεμελίωσε, και που ήδη είχε απλωθεί σε μια πληθωρική φιλολογία. Πλάθει ένα κείμενο που δεν χάνει τίποτα από το πειστικό σφρίγος των άλλων έργων του, όπως και τίποτα από τη φινέτσα του προσωπικού του ύφ...

"Ένας άνθρωπος πεθαίνει πραγματικά, έλεγε ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, μόνον όταν πεθάνει με τη σειρά του και ο τελευταίος άνθρωπος που τον έχει γνωρίσει. Αυτή είναι σήμερα η περίπτωση του Φρόυντ, αν και υπάρχουν ακόμη κάποια ελάχιστα άτομα που, στην παιδική τους ηλικία, είχε τύχει να τον πλησιάσουν. Ο Φρόυντ πέρασε τη ζωή του γράφοντας και, παρόλο που μια μέρα κατέστρεψε κείμενα και επιστολές για να περιπλέξει το έργο των μελλοντικών του βιογράφων, έτρεφε τόσο μεγάλο πάθος για το ίχνος, την αρχαιολογία και τη μνήμη, ώστε ό,τι έχει χαθεί δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που έχει...

Ονομάζομαι Σίγκμουντ Φρόυντ. Γεννήθηκα σε μια μικρή πόλη της Αυστροουγγαρίας, έζησα στη Βιέννη και πέθανα το 1939 στο Λονδίνο. Αλλά δεν είμαι πραγματικά νεκρός... Ποιος ήταν ο Σίγκμουντ Φρόυντ; Εφηύρε την ψυχανάλυση, θέλησε να απελευθερώσει την ανθρωπότητα. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους του εικοστού αιώνα.