Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Πριν πολλά χρόνια ζούσε στο Τσούχνοβο ένας άντρας ονόματι Μέντελ Σίνγκερ. Ήταν ευλαβικός, θεοσεβούμενος και συνηθισμένος, ένας Εβραίος σαν όλους..." Έτσι ξεκινά ο Ροτ το μυθιστόρημά του για την απώλεια της πίστης και τα βάσανα του ανθρώπου. Ο σύγχρονος Ιώβ δοκιμάζεται στα γκέτο της τσαρικής Ρωσίας και ύστερα στους ανελέητους δρόμους της Νέας Υόρκης. Ο Μέντελ Σίνγκερ χάνει την οικογένειά του, αρρωσταίνει βαριά και πέφτει θύμα σκληρής μεταχείρισης. Χρειάζεται ένα θαύμα... - Δεν θέλω να κάψω ένα μόνο σπίτι, δεν θέλω να κάψω έναν μόνον άνθρωπο. Θα τα χάσετε, αν σας πω τί...

Ξεχειλίζω από ευτυχία. Όλος ο κόσμος με συγχαίρει για την όμορφη γυναικούλα μου. Πώς; Μονάχα όμορφη; Εγώ τη βρίσκω θαύμα. Την αγαπώ πάνω από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο. Και κάτι εντελώς μεταξύ μας: δεν πάει πολύς καιρός που ήταν ένα άσχημο κορίτσι. Κλαύδιος Πάουλς

Η τύφλωση είναι μια επιβλητική αλληγορία για την αντιπαράθεση του πνεύματος με την πραγματικότητα, για το μεγαλείο και την αθλιότητα του μοναχικού στοχαστή μέσα στον κόσμο. Πρωταγωνιστής της Τύφλωσης είναι ο Κην, ένας διάσημος σινολόγος, που ζει απομονωμένος μέσα στη γιγάντια βιβλιοθήκη του. Όλος ο κόσμος γι' αυτόν βρίσκεται μέσα στο κεφάλι του, αλλά το κεφάλι του δεν μετράει διόλου για τον έξω κόσμο. Όταν η γριά, κουτοπόνηρη οικονόμος του τον παγιδεύει και τον αναγκάζει να την παντρευτεί, ο Κην έρχεται για πρώτη φορά αντιμέτωπος με την καθημερινή ζωή, και "σώζεται" αναζητώ...

"Η πιανίστρια" δεν έχει ταλέντο. Συγκροτεί τη μουσική της από θραύσματα ακουσμάτων. Δεν έχει προσωπικότητα. Η μητέρα της έχει τοποθετήσει προσεκτικά τις δικές της ψηφίδες για να συνθέσει την προσωπικότητα της κόρης της. Δεν έχει ζωή -εκτός κι αν ζωή μπορούν να ειπωθούν οι ώρες που διδάσκει μουσική σε, ατάλαντους επίσης, μαθητές, ή οι ατέλειωτες ώρες μπροστά στην τηλεόραση. Η συναισθηματική και σεξουαλική της ζωή είναι μια ευθεία γραμμή. Τουλάχιστον έτσι δείχνουν τα πράγματα. Αν ξύσουμε όμως τη λουστραρισμένη, αποστειρωμένη επιφάνεια, η ζωή τινάζεται δύσοσμη, βρώμικη, επειδή...

Η Φράντσα εγκατέλειψε τον άντρα της -έναν διακεκριμένο Βιεννέζο ψυχίατρο- και έφυγε με τον αδελφό της για ένα ταξίδι στις πηγές του Νείλου. Στη φαντασμαγορική ατμόσφαιρα της αιγυπτιακής ερήμου συνειδητοποιεί σιγά-σιγά την εγκληματική προσωπικότητα του συζύγου της και τη βαθιά αρρωστημένη φύση του γάμου τους. Για τον άντρα της η Φράντσα δεν ήταν ποτέ τίποτα περισσότερο από μια περίπτωση. Και στο σημείο αυτό διασταυρώνεται με τις ηρωίδες των άλλων μυθιστορημάτων της Ίγκεμποργκ Μπάχμαν - "Μαλίνα" και "Ρέκβιεμ για τη Φάννυ Γκόλντμαν". Όπως αυτές, έτσι και η Φράντσα, έζησε μέ...

"Το μυθιστόρημά σας είναι εξαίρετο, η ισορροπία είναι τέλεια αυτή τη φορά, και ο ρώσικος χαρακτήρας ενυπάρχει τόσο στα πρόσωπα όσο και στο ρυθμό. Θερμά συγχαρητήρια". Ο Στέφαν Τσβάιχ, σ' ένα γράμμα στον φίλο του Γιόζεφ Ροτ "Ποτέ δεν θα μπορούσα να παθιαστώ αρκετά με μια πολιτική ιδέα, ώστε να σκοτώσω άνθρωπο για πολιτικούς λόγους. Και δεν θεωρώ τους πολιτικούς εγκληματίες καλύτερους ανθρώπους από τους άλλους· αν συμφωνήσετε, βέβαια, ότι ένας εγκληματίας μπορεί να είναι καλός άνθρωπος, σ' όποιαν κατηγορία κι αν ανήκει. Εγώ για παράδειγμα έχω σκοτώσει [...] Μπορώ να σας...

Η ωραία Φραντσέσκα έχει όλα όσα μπορεί να επιθυμήσει η καρδιά μιας γυναίκας: πλούτη, ομορφιά και μια ευτυχισμένη οικογένεια. Στο παλάτι του Λορέντσο των Μεδίκων είναι κάτι περισσότερο από καλοδεχούμενη. Όμως είναι πολύ επικίνδυνο να βρίσκεται κανείς τόσο κοντά στην οικογένεια του ηγεμόνα, γιατί στους δρόμους της πόλης ο ζητιάνος καλόγερος Σαβοναρόλα κάνει κήρυγμα ενάντια στην πολυτέλεια, στην πτώση των αξιών και την αθεΐα. Η επιρροή του καθημερινά αυξάνεται... ώσπου φτάνει η Νύχτα των Αγγέλων. Η ζωή μιας εκπληκτικής γυναίκας την περίοδο της πιο λαμπρής άνθησης της ιταλικ...

Η Μπλουμ είναι εργολάβος κηδειών -από μικρό κορίτσι, από τότε που βοηθούσε τον πατέρα της στο γραφείο τελετών που πλέον έχει κληρονομήσει. Αλλά είναι και μια στοργική μητέρα που λατρεύει τα δύο παιδιά της, μια γυναίκα γοητευτική, πονόψυχη, δυναμική. Οδηγεί μοτοσικλέτα, απολαμβάνει το καλό κρασί, είναι μια ευτυχισμένη σύζυγος που λατρεύει τον άντρα της. Με δυο λόγια, η ζωή της είναι καλή. Τα πάντα ανατρέπονται όταν ο άντρας της σκοτώνεται σε τροχαίο ατύχημα. Μπροστά στα μάτια της, ένα αυτοκίνητο χτυπάει τον Μαρκ κι εξαφανίζεται. Ο κόσμος της καταρρέει... Η Μπλουμ πενθεί ό,τ...

Μπροστά μου η ζωή απλωνότανε σαν πολύχρωμο λιβάδι που μόλις οριοθετούσε ένας πολύ πολύ μακρινός ορίζοντας. Ήμουνα μέλος μιας χαρούμενης τρελής παρέας νεαρών αριστοκρατών, εκείνου του στρώματος που μαζί με τους καλλιτέχνες του παλιού Ράιχ μου ήταν το πιο αγαπητό. Μοιραζόμουνα μαζί τους τη δύσπιστη απερισκεψία, τη μελαγχολική περιπέτεια, την αμαρτωλή αμέλεια, την αλαζονική ασωτία, όλα συμπτώματα της επερχόμενης καταστροφής, που τότε ακόμα δε βλέπαμε. Πάνω απ' τα ποτήρια που αγέρωχα πίναμε, σταύρωνε κιόλας ο αόρατος θάνατος τα σκελετωμένα του χέρια. Βρίζαμε χαρούμενα και μάλισ...

"Η κρύπτη των Καπουτσίνων" είναι ίσως ο πιο σπαρακτικός και εκθαμβωτικός αποχαιρετισμός που έχει ποτέ απευθύνει συγγραφέας στο ίδιο του τον κόσμο. Το 1938, έτος κατά το οποίο γράφτηκε το μυθιστόρημα, η "ευδαίμων Αυστρία" παύει να υφίσταται συντετριμμένη κάτω από την μπότα του Χίτλερ, για να ολοκληρωθεί έτσι η διαδικασία που είχε αρχίσει μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου με τη διάλυση της αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας. Παντοτινός νοσταλγός του μεγαλείου της παρά τις φιλελεύθερες ιδέες του ο Ροτ, εξόριστος στο Παρίσι, εξιστορεί τη μοιραία περίοδο ανάμεσα στην έναρξη του...

Πού να πάω εγώ, ένας Τρόττα; Η "Κρύπτη των Καπουτσίνων, το μυθιστόρημα που συμπληρώνει το αριστούργημα του Γιόζεφ Ροτ "Το Εμβατήριο του Ραντέτσκυ", είναι μια μελαγχολική, συγκινητική ελεγεία για τον χαμένο κόσμο της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Εξιστορεί την ανέμελη ζωή ενός μέλους τρίτης γενιάς της περίφημης οικογένειας Τρόττα στα χρόνια πριν τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο, την ενθουσιώδη στράτευση και την άδοξη σύλληψή του και εξορία στην Σιβηρία, την απόδρασή του, την απώλεια των ψευδαισθήσεων για τα στρατιωτικά ιδεώδη, την επιστροφή του και την αποστράτευσή του. Σε μια...

Γιατί ο Βίκτορ Αμπραβανέλ, διάσημος αυστριακός ιστορικός, είκοσι πέντε χρόνια μετά την αποφοίτησή του από το λύκειο, αποφασίζει να καταγγείλει δημόσια το ναζιστικό παρελθόν των παλιών του καθηγητών; Και τι τον συνδέει με τον Μενασέ μπεν Ισραέλ, μαράνο (βίαια εκχριστιανισμένο εβραίο) που γεννιέται στη Λισαβόνα το 1604, υφίσταται τις ταπεινώσεις και τις απειλές της κοινωνίας της εποχής του, όπου επικρατεί ο θρησκευτικός φανατισμός και το μίσος κατά των Ιουδαίων, καταφεύγει στην Ολλανδία, ανακτά την εβραϊκή του ταυτότητα και γίνεται διάσημος ραβίνος και δάσκαλος του Σπινόζα;...

Σε μια μικρή χιονισμένη πόλη στις Αυστριακές Άλπεις, ένας ηλικιωμένος βρίσκεται δολοφονημένος με το κρανίο του λιωμένο. Ο αστυνόμος Κόβατς, που περνάει τις νύχτες του παρατηρώντας τα αστέρια, μαζεύει τα σκουπίδια μιας κοινωνίας στην οποία μπλέκεται η ευημερία με την εγκατάλειψη. Ο μόνος μάρτυρας του εγκλήματος είναι ένα αμίλητο παιδί, που αναλαμβάνει ο ψυχίατρος Χορν. Ταυτόχρονα όμως πρέπει να τα βγάλει πέρα και με έναν μοναχό που ακούει φωνές, με μια μητέρα που νομίζει πως το νεογέννητο παιδί της είναι ο Διάβολος και με έναν μελισσοκόμο με τάσεις αυτοκτονίας. "Ο Χόχγκατ...

Ανήκουμε στο κείμενο, γράφουμε πάντα για ένα κείμενο που του ανήκουμε. Το σχόλιο μου για το κείμενο του Λεοπόλδου φον Ζάχερ-Μαζόχ, που το προσαρτώ στο τέλος αυτής της μετάφρασής του στα ελληνικά από τη Μυρτώ Ρήγου, ανήκει. Ανήκει ωστόσο και στην ιδιωτική μου ζωή: στην ένταση η οποία παραδίδεται σε σημασία. Το σχόλιο αυτό είναι η καταγραφή της σχέσης που με την "Αφροδίτη με τη γούνα" πριν ακόμη τη διαβάσω. Μιας εμπειρικής σχέσης, που τώρα περνά στο χαρτί. Είναι όμως και ο οδηγός μου, που μου επιτρέπει τώρα, μετά την ανάγνωση, να ξαναπερνώ, μέσα από τις γραμμές του έργο...