Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η μονογραφία "Η διαυγής όραση και η ευγενής αντινομία" αποτελεί μια ιστορική και αισθητική αποτίμηση του έργου του Γιάννη Στυλιανού (1941-1996), Θεσσαλονικέως δημιουργού της δεκαετίας του '60, το φωτογραφικό αρχείο του οποίου έχει ευγενικά παραχωρηθεί στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης από την οικογένειά του. Ο Στυλιανού, σε διάστημα λίγο μόνο ετών, δημιούργησε ένα προσωπικό καλλιτεχνικό ύφος που συνδύαζε τη φορμαλιστική αρτιότητα με τη διεισδυτική κοινωνική ματιά.

Η ιδέα για την κατάρτιση της "Ελληνικής βιβλιογραφίας για τη φωτογραφία" ξεκίνησε ως πτυχιακή εργασία των συγγραφέων της, την εποχή που ήταν ακόμη φοιτήτριες στο τμήμα βιβλιοθηκονομίας του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια εξελίχθηκε σε έναν πλήρη βιβλιογραφικό οδηγό χάρη στην άοκνη, συνεχή και πολυετή έρευνα των συγγραφέων του, που συνέχισαν να εργάζονται πάνω στο θέμα αυτό για πολλά χρόνια μετά την παράδοση της πτυχιακής τους. Η έκδοση του πονήματος αυτού κατέστη δυνατή με επιχορήγηση του Ελληνικού Υπουργείου Πολιτισμού, επί υπουργείας του Υπουργού Πολιτισμού κ. Ευάγγελο...

Εδώ και δύο χρόνια κάνω προσπάθειες για τη δημιουργία μιας αστικής μη κερδοσκοπικής πολιτιστικής εταιρείας με μοναδικό σκοπό την ανάδειξη αλλά και την προώθηση ισότιμα του δημιουργικού έργου όλων ανεξαιρέτως των διεθνών Ελλήνων φωτογράφων (FIAP). Η διαπίστωση ότι πολλοί αξιόλογοι φωτοδημιουργοί που μάλιστα έχουν προσφέρει ανεκτίμητες υπηρεσίες στο φωτογραφικό γίγνεσθαι "λείπουν" από τις αναδρομικές εκθέσεις που κατά καιρούς διοργανώνονται κάνει την ίδρυση της εταιρείας αναγκαία. Η πραγματοποίηση της πλησιάζει... Μανώλης Κασιμάτης AFIAP Ιανουάριος 2009

Η περίπτωση του Αβραάμ Παυλίδη είναι ξεχωριστή στη σκηνή της σύγχρονης ελληνικής φωτογραφίας. Η φωτογραφία αποτελεί φυσική προέκταση της έντονης ταξιδιωτικής του δραστηριότητας και της επιθυμίας του να καταγράψει χώρους επαγγελματικούς, λατρευτικούς, ιδιωτικούς που φέρουν ιδιαίτερο φορτίο μνήμης και παράδοσης. Βρισκόμαστε ενώπιον ενός έργου με ασυνήθιστη θεματογραφική και υφολογική προσήλωση, στοιχείο που του προσδίδει τον χαρακτήρα μιας ενσυνείδητης έρευνας. Ο Παυλίδης ξεκίνησε να φωτογραφίζει από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90 «χώρους της παράδοσης» προσπαθώντας συγχ...

Μία από τις σταθερές της σύγχρονης εποχής που δύσκολα αμφισβητείται είναι η πανταχού παρουσία της εικόνας, φωτογραφικής ή άλλης, και η ισχυρή επίδρασή της στη διαμόρφωση αντιλήψεων και συμπεριφορών. Όμως, ενόσω ο εικονογραφημένος κόσμος γιγαντώνεται γύρω μας και μέσα μας, ο κριτικός διάλογος γι' αυτόν παραμένει συγκριτικά καθηλωμένος, ειδικά στην ελληνική εκδοχή του. Έτσι ευνοούνται η απλούστευση και η σύγχυση, η άκριτη επιβολή της εμπορευματικής εικόνας, ο οπτικός αναλφαβητισμός. Είναι η φωτογραφία μια εικόνα που πρέπει κανείς να δημιουργεί και να καταναλώνει χωρίς να σκέφ...

Το ελληνικό τοπίο έχει, ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες, κεντρίσει σε μεγάλο βαθμό τη συλλογική συνείδηση και το φαντασιακό. Η φωτογραφία υπήρξε αναμφίβολα ένα από τα βασικά οχήματα στην καλλιέργεια της λιγότερο ή περισσότερο εξιδανικευμένης εικόνας του. Ποια ιδεολογήματα όπλισαν τη φωτογραφία για να προχωρήσει στην αναπαράσταση του ελληνικού τοπίου; Πώς μεταλλάχθηκε σταδιακά η εικόνα αυτού του τοπίου από τη γέννηση της φωτογραφίας, στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα, ώς την αυγή του 21ου; Πόσο διαπέρασε τη φωτογραφία τοπίου η αναζήτηση εθνικής ταυτότητας; Διαδόθηκε τελικά περι...

Τα βιβλιοπωλεία "Παπασωτηρίου" παρουσιάζουν με ιδιαίτερη χαρά και ευθύνη το ημερολόγιο "Ημέρες Τέχνης 2003", μέσα στις σελίδες του οποίου μπορείτε να θαυμάσετε τις δημιουργίες μερικών από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους, χαράκτες, γλύπτες και φωτογράφους. Το ημερολόγιο του 2003 είναι αφιερωμένο στη μνήμη του εξαίρετου ζωγράφου Θωμά Παπαδοπεράκη (Κρήτη 13.12.1943 - Νίκαια Γαλλίας 12.9.2002). Ο Νίκος Αλεξίου, το 1989 έγραψε γι' αυτόν: "Ο καλλιτέχνης Παπαδοπεράκης, βγαίνει από την Κρήτη. Αιωρείται ψυχικά, με ιδιαιτερότητα που βγαίνει από τη φύτρα του. Παλεύει σαν...

Austerity in art encompasses the risk of rigidity. In his photographs, however, Thodoris Lerounis remains Doric, but allows for tenderness and playfulness to smooth the edges of severity. This approach helps him address a variety of topics with a single, yet not dogmatic, style. (Platon Rivellis) Η αυστηρότητα στην τέχνη περικλείει τον κίνδυνο της δυσκαμψίας. Στις φωτογραφίες του όμως ο Θοδωρής Λερούνης παραμένει δωρικός, αλλά επιτρέπει σε μια τρυφερότητα και σε ένα παιχνίδισμα να λειάνει τις αιχμές της αυστηρότητας. Η προσέγγιση αυτή τον βοηθάει να κινείται σε ποικιλία...

Το λεύκωμα αυτό αποτελεί μια πρωτοπόρα και μοναδική εμπεριστατωμένη μελέτη στον τομέα της ιστορίας της ελληνικής φωτογραφίας, η οποία συγχρόνως αναδεικνύει τη σύγχρονη Ελλάδα μέσα από τη φωτογραφική μαρτυρία. Εικόνες που φωτίζουν κρυμμένες πτυχές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, φωτογραφίες που προκαλούν με την ευθύβολη αλήθεια τους, υπενθυμίζουν στιγμές και βήματα που πήρε ο χρόνος, συγκινούν και πολλές φορές σοκάρουν με την αμεσότητά τους. Ένα έργο ζωής για τον δημιουργό του Άλκη Ξανθάκη, ο οποίος κατέθεσε στις σελίδες του την εμπειρία, το ταλέντο και την ερευνητική πρ...

"Βρεφοδόχος. Κιβώτιον ευμεγέθες δυνάμενον να χωρεί έως δύο βρέφη εξηπλωμένα. Το τοιούτον εντοιχίζεται παρά την εξώθυραν των βρεφοκομείων προς τον σκοπόν να εκτίθενται εν αυτώ κρυφά τα δι' ένα οιονδήποτε λόγον απορριπτόμενα ή εγκαταλειπόμενα νεογνά ή βρέφη. Ως δε ήθελεν αποτεθεί εκεί το παιδίον αυτόματος ηλεκτρικός κώδων αγγέλλει την πράξιν ταύτην της εγκαταλείψεως". (απόσπασμα από το βιβλίο) Το Δημοτικό Βρεφοκομείο της Αθήνας ιδρύθηκε το 1874, με σκοπό την περίθαλψη και συντήρηση των εγκαταλελειμμένων ή ορφανών νεογνών. Κατά μέσο όρο δύο βρέφη την ημέρα εισάγονταν στο...

Περιλαμβάνεται κατάλογος έργων των επτά φωτογράφων της έκθεσης και μικρό χρονολόγιο των 15 διοργανώσεων και των 20 χρόνων της έκθεσης "Νέοι Έλληνες Φωτογράφοι" (1987-2006).

Παρατηρώ δυστυχώς τους ιστορικούς της φωτογραφίας στην Ελλάδα μέχρι τώρα, να αποφεύγουν να αναφερθούν αναλυτικά στην κοινωνική και πολιτική κατάσταση της χώρας μας την ταραγμένη περίοδο του 1946-1974 και αντίστοιχα να δώσουν την θέση που αξίζει στους φωτογράφους και τους φωτορεπόρτερ εκείνης της εποχής. Φαίνεται ότι δεν αντιλαμβάνονται την αξία της φωτογραφίας ντοκουμέντου την ταραγμένη εκείνη περίοδο, και το καθοριστικό ρόλο που έπαιξε τότε, στη λεγόμενη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Και όμως τώρα, υπάρχουν και παγκοσμίως αντίστοιχες τραγικές αποκαλύψεις για το ύπουλο ρό...