Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό είναι μία συλλογή από σκετς που μπορούν να παιχτούν είτε με κούκλες είτε από τα ίδια τα παιδιά. Τα πέντε πρώτα είναι για παιδιά του γυμνασίου ενώ τα δύο τελευταία για μικρότερα. Σε όλα τα σκετς πρωταγωνιστές είναι τα παιδιά με τα μεγάλα -όπως είναι η πείνα στην Κατοχή- ή μικρά -όπως είναι οι βαθμοί και οι φιλίες- προβλήματά τους. Μέσα από όλες τις ιστορίες βγαίνει πάντα ένα σημαντικό παιδαγωγικό μήνυμα, στοιχείο που χαρακτηρίζει το ευρύτερο έργο της Έλλης Αλεξίου.

Το παρόν πόνημα πραγματεύεται το θέμα της πολιτιστικής επικοινωνίας στην περίπτωση του Διεθνούς Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου και Παντομίμας Κιλκίς. Εμβαθύνει στην επίδραση στο μαθητικό κοινό του δήμου, μέσα από έρευνα με ερωτηματολόγια που διεξήχθη σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, που παρακολούθησαν το 10ο Φεστιβάλ τον Οκτώβριο του 2008, στο Κιλκίς

Ο ελβετός φωτογράφος Michael Amandus Kersten αποδίδει τιμή στο σουηδό καλλιτέχνη Michael Meschke, αναμφίβολο δάσκαλο της τέχνης της μαριονέτας σ' ολόκληρο τον κόσμο. Με την επαφή μαζί του, βρήκε την έμπνευση για να εξιδανικεύσει τα έργα του. Οι εικόνες που μας προτείνει αντανακλούν το θαυμασμό του και αναδεικνύουν όλο το ταλέντο του Michael Meschke, προβάλλοντας τις μοναδικές δημιουργίες του. Τα πορτραίτα του Michael Amandus Kersten που απαρτίζουν αυτό το βιβλίο ανήκουν σε θεατρικούς χαρακτήρες που κατασκευάστηκαν από τον Μέσκε και παρουσιάστηκαν σε παραστάσεις του από τ...

Ο τίτλος του βιβλίου υπονοεί την ύπαρξη μιας διπλής σύνδεσης. Από τη μια έχουμε το ρόλο της τέχνης στην εκπαίδευση και στη ζωή των παιδιών και από την άλλη, την εκπαίδευση των ειδικών. Από τη μια βρίσκεται η τέχνη ως μέσο προσωπικής και αυθόρμητης έκφρασης και από την άλλη, η τέχνη ως ιδιαίτερο κοινωνικοπολιτισμικό πεδίο. Ο τόμος πραγματεύεται την καλλιτεχνική πράξη ως μια δυναμική και διαρκώς εξελισσόμενη διαδικασία προσωπικής δημιουργίας. Η διαδικασία αυτή εμφορείται από τη διάθεση ανάπτυξης μιας προσωπικής ματιάς με βάση υλικά, εργαλεία, μεθόδους, στάσεις και σκέψεις,...

"Αυτό το βιβλίο λέει πολλά σχετικά με την αντίληψη του συγγραφέα για τον πολιτισμό και για τη δέσμευσή του να συμβάλει ώστε να συμμετέχουν όλοι σ' αυτόν. Η ποίηση, το θέατρο, συχνά γίνονται αντιληπτά σαν ένα πεδίο απροσπέλαστο, ενώ πολλές τέχνες χαρακτηρίζονται στα βιαστικά ήσσονες. Μια ένδειξη αυτής του της επιθυμίας; Η επιλογή της μαριονέτας ως μέσου έκφρασης, πράγμα διόλου ακίνδυνο ανάμεσα στις καθιερωμένες ιεραρχίες και τις προκαταλήψεις του ακαδημαϊσμού. Του χρειάστηκε όλη του η περιέργεια και μια αμείωτη επιμονή για να δημιουργήσει τη ζωή από κομμάτια ξύλο και ύφασμα...