Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το ανά χείρας βιβλίο αποτελεί μια περιεκτική εγκυκλοπαίδεια, μια σε βάθος εργασία πάνω σε βασικά λαογραφικά στοιχεία από την ελληνική παράδοση και ιδιαίτερα κάποια εισαγωγικά στοιχεία για αυτούς που ενδιαφέρονται να έλθουν σε πρώτη επαφή με την παραδοσιακή μουσική και τον χορό. Στις σελίδες του, ο αναγνώστης θα βρει να αναπτύσσονται θέματα όπως τα έθιμα του δωδεκάμηνου σε όλη την Ελλάδα, η σημασία των τοπωνυμικών, τα παραδοσιακά εδέσματα της χώρας μας, τα παραδοσιακά παιχνίδια και πολλά ακόμη μεγάλα κεφάλαια της Ελληνικής παράδοσης και λαογραφίας.

Σε τούτο το βιβλίο θα διαβάσετε επτά μικρές ιστορίες βασισμένες σε θρύλους της πατρίδας μας. Σε θρύλους που έχουν σωθεί στο πέρασμα του καιρού, από στόμα σε στόμα, από γενιά σε γενιά, από παππού σε εγγόνι, και που αντικαθρεφτίζουν τα συναισθήματα της καρδιάς του λαού μας.

Αυτά τραγούδια με έντονη λυρική έκφραση, λιτά αλλά εκφραστικά "ανασταίνουν" έναν κόσμο που νοσταλγούμε, γιατί αποτελεί τη βάση της ύπαρξής μας. Τα βουνά, τα δάση, τα δέντρα, ο αέρας, ο ήλιος, το φεγγάρι, τα ζώα, όλος ο κόσμος άψυχος και έμψυχος και κατ΄ εξοχήν τα πουλιά, εμψυχώνονται, παίρνουν φωνή και κάτι έχουν να μας πουν, κάτι να αναγγείλουν για τον ήρωα ή το γεγονός που ιστορείται. Έτσι μας εισάγουν σ' έναν κόσμο μαγείας, ομορφιάς, αισθητικής απόλαυσης.

Λαογραφία είναι η επιστήμη που έχει ως αντικείμενο την σπουδή του λαού. Τον λόγο και τη δραστηριότητα, του λαού. Την παράδοση, τις δοξασίες, τα ήθη, τα έθιμα, την άγραφο και γραπτή φιλολογία, την κοινωνική ανθρωπολογία, την ομαδική ψυχολογία, τη συλλογική σκέψη και γενικά τον λαϊκό πολιτισμό. Άλλοι όροι: Δημώδης φιλολογία (Popularliterature), Αγγλία Δημώδεις παραδόσεις (Populairestraditions), Γαλλία Γνώσεις του λαού (Folklore), Αγγλία Λαογνωσία (Volkskunde), Γερμανία - Ιστοριοδίφης = αντικειμενικ...

... η γιαγιά η Δεσποινιώ, πάτησε τα ογδόντα εννέα, μα... η μνήμη της ανθεί τα μυαλά της!! τετρακόσια κι είναι ποταμού πηγή που απ' του Χρόνου τα κανάλια, νάμα τρέχει βουερό ενθυμήσεων δροσάτων που ωραΐζουν τον καιρό. "... Το δε λόγων αυτής νάμα, έξω ρέον", συγκινεί γίνεται έμπνευση κι ιδέα... στ' άγονα, νερό κι υνί... Φωτεινή

Το τραγούδι, η σύμπραξη λόγου και μουσικής, είναι το εκφραστικότερο μέσο που έχει στη διάθεση του ο άνθρωπος, για να εκφράσει τα συναισθήματά του. Με αυτό εξωτερικεύει τη χαρά και τις ελπίδες του, τον πόνο και τις απογοητεύσεις του. Τα ελληνικά δημοτικά τραγούδια είναι ο καθρέφτης της ψυχής του ανθρώπου που έζησε στον ελλαδικό χώρο από τον 9ο μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα. Η μελέτη τους μέσα απο το πρίσμα της κοινωνιολογίας της μουσικής και της πολιτισμικής ανθρωπολογίας θα μας φέρει σε επαφή με μία κοινωνία, η οποία πλέον εξέλειπε. Θα έρθουμε, λοιπόν, κοντά σε ένα κόσμο,...

Η έκδοση "Μάγνητες και ο πολιτισμός των γεύσεων, 8 Γυναικείοι Συνεταιρισμοί μας ταξιδεύουν..." περιλαμβάνει κείμενα, φωτογραφίες και παραδοσιακά τραγούδια (αποσπάσματα) από τη παράδοση της Μαγνησίας σε θέματα γαστρονομίας, τοπικών προϊόντων αλλά και των γυναικείων αγροτουριστικών συνεταιρισμών της Μαγνησίας. Η έκδοση - ημερολόγιο δημιουργήθηκε από το φορέα πολιτισμού της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος & Αλμυρού "Μαγνήτων Κιβωτός" στο πλαίσιο του θεματικού έτους δράσεων και εκδηλώσεων "Μάγνητες και ο πολιτισμός των γεύσεων". Η έκδοση εκτός από το εκτεταμένο εισαγωγικό σημείωμ...

O τόμος, 9ος στην σειρά των Πηγών του Λαϊκού Πολιτισμού του Κέντρου Λαογραφίας περιέχει πλουσιότατο λαογραφικό υλικό της νήσου Κιμώλου των Κυκλάδων. Αυτό προέρχεται από το χειρόγραφο (452 σελίδων) της λαογραφικής αποστολής (επιτόπιας έρευνας) στην Κίμωλο το 1963 του αειμνήστου καθηγητή της Λαογραφίας και διευθυντή παλαιότερα του Κέντρου Λαογραφίας Γεωργ. Κ. Σπυριδάκη (1906-1975), το οποίο εκδίδεται στο σύνολό του πενήντα και πλέον χρόνια από την συγκρότησή του και σαράντα από την εκδημία του δημιουργού του με δαπάνη εκτυπώσεως του Δήμου Κιμώλου. Την όλη επιστημονική και εκ...

«Το έτος 1965 (3 Ιουλίου – 1 Αυγούστου) υπό την ιδιότητα του ερευνητή του αποκαλουμένου τώρα Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, πραγματοποίησα λαογραφικήν αποστολήν στα νησιά Θήραν (Σαντορίνην) και Ανάφην των Κυκλάδων προς συλλογήν λαογραφικής ύλης και επί τόπου μελέτην του λαϊκού πολιτισμού των συγκεκριμένων νησιών στο πλαίσιο των σχετικών επιτοπίων λαογραφικών ερευνών της Υπηρεσίας. [...] (από την Εισαγωγή)

Φράσεις μοναδικές, διδάγματα πολύτιμα! Εξήντα συν δύο γρεβενιώτικες παροιμίες, που πρώτη φορά δημοσιεύονται συγκεντρωμένες και καταγεγραμμένες σε ένα μικρό λεύκωμα, στη γρεβενιώτικη διάλεκτο! Με μεταφορά στη νέα ελληνική και με νοηματική επεξήγηση! Ένα σκηνικό που συνοδεύει τη λαϊκή σοφία των Γρεβενών, εδώ και δεκαετίες, παρουσιάζοντας πόσο ουσιαστικό χρυσάφι μπορεί να προέρχεται... από μια αχυρόμπαλα! "Τουν Κούκο τουν τσιάκσις ή τουν άκσις;....Κατ' χαλέβ' να σι πει"

Το "Γράφοντας ανάμεσα" απευθύνεται σ' ένα πολλαπλό κοινό. Πρώτα απ' όλα στην ακαδημαϊκή κοινότητα, τους φοιτητές και τους συναδέλφους, που θα κρίνουν και την αποτελεσματικότητα του εγχειρήματος, και θα ανατροφοδοτήσουν τη σκέψη μου οδηγώντας την σε καινούργια ερωτήματα, σε αναθεωρήσεις, σε νέες κατευθύνσεις και στόχους. Κατά δεύτερο λόγο, σ' ένα κοινό που μοιράζεται τις ίδιες ανησυχίες με μένα αλλά δεν ταυτίζεται απαραίτητα με την ακαδημαϊκή κοινότητα. Στο κοινό αυτό εντάσσονται αυτονόητα όλοι όσοι θα διακρίνουν πίσω από τις γραμμές μια αυθεντική πολιτική αγωνία, πολυδιάστα...

Υμνογραφικά, εικονογραφικά, και εορταστικά στοιχεία συνθέτουν μια Εικόνα για το Δωδεκάορτον, τον κύκλο των δώδεκα πιο σημαντικών εορτών του εκκλησιαστικού έτους: εκκλησιαστικοί ύμνοι, κανόνες εικονογράφησης, ευαγγελικές περικοπές δίνουν τη θρησκευτική αφετηρία. Λαογραφικά θησαυρίσματα και διηγήματα του Παπαδιαμάντη συμπληρώνουν και προσδιορίζουν ακριβέστερα το κοινωνικό στίγμα. Κάποια σχέδια, μία τοιχογραφία, ένα παραμύθι σχολιάζουν τη σχέση με τον Χρόνο.

Οι σελίδες αυτού του βιβλίου περιέχουν μνήμες και ιστορίες, παλαιότερες αλλά και πιο σύγχρονες, από τη γη της Αττικής. Μνήμες και ιστορίες που για πολλές γενιές, οι περισσότερες, μεταφέρθηκαν κι έφτασαν ως τη γενιά τη δική μας προφορικά και που θεώρησα χρέος, έναντι των προγόνων μου, να τις καταγράψω ώστε να μη ξεχαστούν σε μια εποχή όπου όλα γύρω μας αλλάζουν ραγδαία. Κι είναι αλήθεια πως όποιος γεννηθεί στα Μεσόγεια, θέλει δε θέλει, αναλαμβάνει μεγάλες ευθύνες αφού το πρόσωπο του τοπίου είναι ένα παλίμψηστο από απανωτές γραφές. Κάθε μέρος έχει το δικό του όνομα, αρχαίο...

Η θάλασσα. Μια γυναίκα γεμάτη μυστήριο. Είναι εκείνη που περιβάλλει τον τόπο αυτόν, από παντού και για τόσους αιώνες, και που δύσκολα θα μπορούσε κανείς να την αγνοήσει. Γ' αυτό και η θάλασσα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της καθημερινότητας και του πολιτισμού μας. Από τα πολύ αρχαία χρόνια, οι Έλληνες είχαν μια βαθιά και αληθινή σχέση με τη θάλασσα και τον πλούτο της. Στην επιφάνεια της, ταξίδεψαν αμέτρητα σκαριά και στα βάθη της, τα ψάρια ήταν εκείνα που έθρεψαν γενιές και γενιές Ελλήνων. Η απεραντοσύνη της, η αέναη κίνηση της, το μυστήριο και η ποικιλία του π...

Κουβεντιάζεις με τους μεγαλύτερους και ακούς λέξεις που νόμιζες ότι είχες ξεχάσει. Την έκπληξη διαδέχεται η νοσταλγία: "Θυμάσαι πώς λέγαμε...". Βλέπεις παιδιά να παίζουν στις πλατείες και συνειδητοποιείς ότι τα παιχνίδια έχουν αλλάξει πολύ. "Θυμάσαι πώς παίζαμε..." Παιχνίδια των δεκαετιών του 1950 και του 1960. Τα περισσότερα από αυτά έσβησαν κάπου γύρω στο 1980 - 1990, ενώ και οι πιο πολλές λέξεις μοιάζουν πια να περιγράφουν μια μακρινή εποχή. Όσα συγκεντρώθηκαν στα βιβλίο της Αικατερίνης Γκίκα μπορεί να προέρχονται από τη ζωή στην Τραχειά Επιδαύρου, ταιριάζουν όμως...