Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το λεύκωμα αυτό δεν είναι μια απλή καταγραφή και αποτύπωση των παραδοσιακών βελονιών ή μοτίβων, είναι το καταστάλαγμα εμπειρίας πολλών χρόνων. Είναι το ταξίδι της Μαρίας που ξεκίνησε από τα μαθητικά της χρόνια και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα μέσα στον απέραντο πλούτο της κεντητικής τέχνης και λαϊκής μας παράδοσης. Είναι το ταξίδι που έχει σαν οδηγό του βελόνα και κλωστή, ψαλιδάκια και υφάσματα, αλλά πάνω απ' όλα μεράκι υπομονή και επιμονή. Σκοπός του λευκώματος δεν είναι να διδάξει κέντημα, αλλά να ανάψει μέσα μας την φλόγα και την επιθυμία να φτιάξουμε μοναδικά εργόχει...

Συμμετέχουν οι: Μανόλης Γ. Βαρβούνης, Νάντια Μαχά-Μπιζούμη, Ελπίδα Κ. Βόγλη, Βασίλης Δαλκαβούκης, K. N. Zafeiris, Βασιλική Κράββα, EfthymiosLampridis, Aikaterini (Katerina) Markou, Ιωάννης Μ. Μπακιρτζής, Eleonora Naxidou, Ντούσκα Ούρεμ-Κώτσου, Σταύρος Κώτσος, Άγγελος Α. Παληκίδης, Christina Papageorgopoulou, Δημοσθένης Στρατηγόπουλος, Athena Syriatou, Παναγιώτα Τζιβάρα, Σοφία-Ειρήνη Τσάλα, Georgios Chr. Tsigaras, Andrew Farrington, Σταματία Φωτιάδου, Γεώργιος Χρ. Χαριζάνης, Κωνσταντίνος Κ. Χατζόπουλος.

Το βιβλίο αυτό περιλαμβάνει τα κυριότερα και πιο αντιπροσωπευτικά μοιρολόγια (τραγούδια του αποχωρισμού ή του αποχαιρετισμού) από όλη την Ελλάδα. Η επιλογή έγινε σε μοιρολόγια που αναφέρονται σε άτομο που έφυγε από τη ζωή. Ήρθε η ώρα του Θεού ή έσβησε το καντήλι του, όπως συνήθως λέγεται. Η συγκέντρωση και καταγραφή τους είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιας έρευνας τόσο επιτόπιας, όσο και βιβλιογραφικής. Αποτελεί ουσιαστική συμβολή στην πληρέστερη έρευνα και μελέτη της λαϊκής μας παράδοσης.

Ανέκαθεν οι λαοί τραγουδούσαν, αυτοσχεδίαζαν και απολάμβαναν το λόγο και τη μουσική, ανάλογα με το βηματισμό και το λύγισμα του κορμιού. Συναγωνίζονταν ποιοι θα στοιχειοθετήσουν καλύτερα τα λόγια και ποιοι θα βάλουν τους ήχους τής μουσικής. Έτσι γεννήθηκε το Δημοτικό Τραγούδι. Μέσ’ από τις στιχουργικές διηγήσεις περνούν μηνύματα, πόνοι και παράπονα, συνήθως, των απλών καθημερινών ανθρώπων, η ζωή των οποίων δε διαφέρει από εκείνων που σέρνονταν στα σκλαβοπάζαρα. Η ζωή, για πολλούς κρατούντες, δεν έχει καμία αξία. Πάνω απ’ όλα, βασιλεύει το κέρδος, ο εύκολος πλουτισμός, η...

Τα "μυκονιάτικα" πονήματα στο έργο του Παναγιώτη Κουσαθανά δίνουν τη δυνατότητα στον καλοπροαίρετο αναγνώστη να ρίξει ματιές στην αθέατη πλευρά της Μυκόνου, την παλιά και τη νεότερη, την άγνωστη, που την ύπαρξή της ούτε καν υποπτευεται. Πίσω από την εκτυφλωτική βιτρίνα των τελευταίων πενήντα χρόνων στην ιστορία του νησιού, βιτρίνα στην οποία σωρηδόν και αδιακρίτως εκτίθενται τιμαλφή και ψευδόχρυσα, υπάρχει μια σπηλιά σ’ έναν βράχο, όπου έχει "τρυπώσει" κάτι ανεκτίμητο: η εξόριστη ψυχή του τόπου, ξέπνοη μεν, ζωντανή εντούτοις ακόμη. Έτσι, στη μόνη γνωστή ιστορία του νησιο...

"... Κατέναντι του Πειραιώς, της Κούλουρης νοτίως, αριστερά στα Πίδαυρα και της Λεσσάς βορείως, η Αίγινα, ως είν' γνωστόν ταις πάσαις και τοις πάσι, νήσος κομψή και εύκολπος, υψούται εν τη θαλάσση. Εις την νοτίαν της πλευράν και προς την δύσιν μόλις, της Παχειοράχης βρίσκεται η ξακουσμένη πόλις. Έχει αργαλειούς ελιές, συκιές, φούρνο, κρασί κι αλώνι και είναι στο εμπόριο η πρώτη". Η Παχιοράκη είναι μια μικρογραφία της παλαιάς αγροτικής Αίγινας. Αν και δεν υπήρξε ποτέ κοινότητα, διέθετε όμως την οργάνωση, την οικονομία, την ιστορία, το δυναμισμό, τα πρόσωπα, τις δομές που...

Αυτό το βιβλίο αποτελεί ένα εγχείρημα προσεγγίσεως της λαογραφικής παράδοσης τόσο του Βραχασίου όσο και της ανατολικής Κρήτης γενικότερα μέσα από το "Βραχασιώτικο Σπίτι", μία λαογραφική έκθεση, η οποία αποτελεί ουσιαστικά έναν μεγάλο μουσειακό χώρο. Το "Βραχασιώτικο Σπίτι" στεγάζεται σε μία πέτρινη παραδοσιακή οικία που θεμελιώθηκε το 1880, η οποία βασίζεται στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική του νομού Λασιθίου και αποτελεί ιδιοκτησία της κ. Μαρίας Λεμπιδάκη-Λασιθιωτάκη. Η δημιουργία του εν λόγω μουσειακού χώρου που, ενώ φαίνεται μικρός, δεν είναι, δημιουργήθηκε από την ευφυ...

Στο Λιβίσι της Μικράς Ασίας, με τον αμιγή Ελληνικό του πληθυσμό, στις ατέλειωτες βροχερές χειμωνιάτικες νύκτες, μαζεύονταν γύρω στο αναμμένο τζάκι. Καθισμένοι πάνω σε μεντέρια, άκουγαν τα παραμύθια του πάππου που τα έμαθε από τον πάππο του που κι αυτός από τον πάππο του τα ήξερε, κι ακούοντας τη ζεστή φωνή του παραμυθά, ξεχνούσαν κόπους και βάσανα. Η σκέψη πετούσε σε μαγικές πολιτείες, όπου οι άνθρωποι ήταν πολύ πλούσιοι ή πολύ φτωχοί, δυνατοί ή αδύναμοι, που ζούσαν πότε στον πάνω κόσμο και πότε στον κάτω κόσμο, όπου τα λουλούδια, τα αντικείμενα, τα έντομα, τα ερπετά, τα πο...

Η έκδοση "Γεύσεις Μαγνησίας, Όψεις και μνήμες της διατροφής στη Μαγνησία" πραγματοποιήθηκε με βάση την ομώνυμη έκθεση που συνδιοργανώθηκε από το πολιτιστικό φορέα της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος & Αλμυρού "Μαγνήτων Κιβωτός, για τη διάσωση του πολιτιστικού αποθέματος" και τη Διεύθυνση Αρχείων Μουσείων Βιβλιοθηκών Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π. - ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΔΗΜΟΣ ΒΟΛΟΥ. Επιπρόσθετα η έκδοση εντάσσεται στο σύνολο των δράσεων και εκδηλώσεων για τα θεματικά έτη 2017-18 με τίτλο: "Μάγνητες και ο πολιτισμός των γεύσεων" από τον φορέα "Μαγνήτων Κιβωτός, για τη διάσωση του πολιτιστικού αποθέματος"....

Ένα πολύτιμο έργο, η "Λάστα και τα μνημεία της ή Λάστας πανόραμα", του αείμνηστου λαογράφου Νικολάου Λάσκαρη, που για πολλές δεκαετίες ήταν εξαντλημένο, ξαναβλέπει το φως από τις εκδόσεις "Βιβλιοπανόραμα", καθώς έχει πολλά ακόμη να προσφέρει στη γνώση και στην έρευνα της λαογραφίας και της ιστορίας τόσο της Ηλείας, όσο και της ευρύτερης Πελοποννησιακής περιοχής. Μέσα στις αρχικές 1.250 σελίδες του κρύβονται ατίμητοι πνευματικοί θησαυροί, λαογραφικοί και ιστορικοί, ένας μεγάλος όγκος ηθών και εθίμων του 19ου και των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα. Ενδεικτικά σημειώνουμε...

Το έθιμο των καλάντων παρουσιάζει ιδιαιτερότητες που δύσκολα τις συναντά κανείς σε άλλα παραδοσιακά έθιμα. Από τη μία είναι η εκπληκτική διάδοσή τους, καθώς το έθιμο επιτελούνταν από τις πόλεις μέχρι το τελευταίο χωριό. Από την άλλη είναι ένα από τα λιγοστά έθιμα που ζουν μέχρι και σήμερα, τόσο στα χωριά όσο και στα μεγάλα αστικά κέντρα, και μάλιστα με παρόμοια -σε γενικές γραμμές- λειτουργία. Οι ιδιαιτερότητες αυτές οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στη σύνδεση των τραγουδιών αυτών με σημαντικές γιορτές στον κύκλο του χρόνου αλλά και στον αγερμικό τους χαρακτήρα, δηλαδή στη λήψη...

Ο Κρούστας γεωγραφικά βρίσκεται 15 χιλ. νοτιοδυτικά της πόλης του Αγίου Νικολάου, σε υψόμετρο 520 περίπου μέτρων. Πληθυσμιακά διέρχεται περίοδο παρακμής, όπως όλη η ελληνική ύπαιθρος. Πολιτισμικά όμως εξακολουθεί να πορεύεται ανοδικά και γοητευτικά. Οι κάτοικοί του -που δεν υπερβαίνουν τους τετρακόσιους- επαίρονται για τους πολλούς άξιους εκπροσώπους τής παραδοσιακής κρητικής μουσικής. Παράλληλα, οι ποιητάρηδές του κρατούν και προάγουν σε πολύ υψηλό επίπεδο την παραδοσιακή ποιητική παράδοση. Η χορευτική δεξιότητα συμπορεύεται με τη μουσική και ποιητική παραγωγή....

"Κ΄ ήντα με μέλει μένανε;", θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς αντικρίζοντας τα αυτοβιογραφικά στοιχεία του βιβλίου τούτου. Μα, από κάτι τέτοια μικρά και μεγάλα οδοιπορικά δε γαντζώνεται η μνήμη και η καρδιά του καθενός μας για να σύρει το κάρο της ιστορίας προς τα μπρος; Στιγμές από το λαογραφικό θησαυρό της Νάξου, και ιδιαίτερα του Κινίδαρου, λαϊκές δοξασίες τυλιγμένες την αχλή του μύθου ζωντανεύουν κι ανακατεύονται με την ανεπιτήδευτη αγάπη για τον τόπο, την νοσταλγία για τον ακριβοδίκαιο και ορθολογιστή πατέρα, τη γλυκιά και μαζί πονεμένη θύμηση της μάνας που έγερνε στ...

Όταν το 2007 κυκλοφόρησε η "Συλλογή ευχετήριων δίστιχων sms: η κινητή τηλεφωνία και η κρητική λαϊκή παράδοση" στόχο είχε την αποτύπωση ενός φαινομένου λαογραφικού ενδιαφέροντος εν τη γενέσει του. Η πρώτη αυτή καταγραφή απαρίθμησε 422 ευχετήρια δίστιχα, προϊόν μιας "μόδας" που προέκυψε από τη γενίκευση και εξοικείωση με τη νέα, τότε, τεχνολογία της κινητής τηλεφωνίας. […] Η ανά χείρας συλλογή περιλαμβάνει 1.314 ευχετήρια δεκαπεντασύλλαβα sms, με δύο, τέσσερεις ή και περισσότερους στίχους (σύνολο 1393 δίστιχα), τα οποία παρατίθενται με αλφαβητική σειρά. Με την εμπειρία των...