Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Θεσσαλονίκη, Σέρρες, Σιδηρόκαστρο, Μελένικο, Πετρίτσι, Νιγρίτα, Καβάλα, Δράμα, Παγγαίο, Χαλκιδική, Άγιον Όρος... Ή αλλιώς ένα ταξίδι στην Μακεδονία, εκεί στις αρχές του 1900, τότε που ο οθωμανικός ζυγός βάραινε ακόμα τον τόπο και η βουλγαρική διείσδυση γινόταν όλο και πιο επιθετική... Ο Άγγλος Τζωρτζ Φρέντερικ Άμποτ θα επισκεφθεί την περιοχή της τουρκοκρατούμενης Μακεδονίας ως ειδικός απεσταλμένος του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ προκειμένου να συλλέξει πολύτιμο λαογραφικό υλικό. Και πράγματι, με τη διεισδυτική του ματιά και την παρατηρητικότητά του, αλλά και την ελληνική...

"Οι παροιμίες που εδώ και αιώνες κληρονομούνται από στόμα σε στόμα και από γενιά σε γενιά, είναι ένα λαογραφικό είδος λόγου από τα πλέον ζωντανά, σπουδαία και χρήσιμα της λαϊκής μας παράδοσης, ένας λαογραφικός θησαυρός που βοήθησε να διασωθούν εθνικά λαογραφικά στοιχεία από την άγνοια και την αφάνεια". "Από τότε και μέχρι σήμερα συνεχίζουμε να τις χρησιμοποιούμε στο γραπτό και προφορικό μας λόγο για να εκφράσουμε βιώματα και εμπειρίες της φυσικής, ψυχικής και πολιτιστικής ζωής μας, για να δώσουμε δηλαδή με σύντομες φράσεις (αλληγορικά, μεταφορικά και ενίοτε σκωπτικά), συ...

Δεν κλείνουμε τα μάτια στο πολύχρωμο μωσαϊκό της ελληνικής παράδοσης και τιμούμε την ιστορία μας. Δεν φοβόμαστε να πούμε την άποψή μας, αλλά είμαστε παθιασμένοι με τη δουλειά μας. Θα θέλαμε να μπορούμε να μιλήσουμε όλα τα γλωσσικά ιδιώματα που συναντάμε στην Ελλάδας, να μάθουμε βλάχικα, τσακώνικα, αρβανίτικα, ποντιακά, να καταφέρουμε να πλουτίσουμε το λεξιλόγιό μας, να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας. Με αυτόν τον στόχο ξεκινήσαμε τη σειρά βιβλίων "Ρίζες Ελλήνων-Ανθρωπογεωγραφία της Ελλάδας". Για να ανοίξουμε ένα παράθυρο στη γνώση και να ασχοληθούμε με την καταγωγή μας... χ...

Είναι αλήθεια ότι για να μπορέσουμε να φτάσουμε ως την έκδοση αυτής της σειράς των βιβλίων μαθητεύσαμε για πολλά χρόνια στην... Ελλάδα! Ίσως το μεγαλύτερο "πανεπιστήμιο" απ' όσα έχουμε πάει να βρίσκεται στο πεδίο, στον δρόμο, στη διαδρομή, στο ταξίδι σε τούτη δω τη χώρα. Οι περισσότεροι από τους συντελεστές της έκδοσης "Ρίζες Ελλήνων", δημοσιογράφοι και φωτογράφοι, είναι τα τελευταία χρόνια με μια βαλίτσα στο χέρι. Μια βαλίτσα που δεν αδειάζει σχεδόν ποτέ, δεν έχει περιττά πράγματα μέσα, δεν έχει χώρο για πολλά παραπάνω. Ταξιδεύοντας μάθαμε για τους Σαρακατσάνους, εκτιμήσα...

"Ούτ' εγώ ήμουν εκεί... ούτε κι εσείς να το πιστέψετε" είναι ο τίτλος της ανέκδοτης συλλογής λαϊκών παραμυθιών και τραγουδιών από τη Μονεμβασιά, τη Μήλο και την Ανδρούσα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ποταμός. Η συλλογή είναι έργο του Κώστα Γούναρη, του φιλολόγου που μύησε το Δημήτρη Γληνό στο Δημοτικισμό· μιας προσωπικότητας που δεν έχει φωτιστεί όσο της αξίζει: φοιτητής ακόμα βρέθηκε στην πρώτη γραμμή στους Βαλκανικούς Πολέμους, όπου και έχασε τη ζωή του. Στο Δελτίο του Εκπαιδευτικού Ομίλου του 1913 το όνομά του περιλαμβάνεται μεταξύ εκείνων των μελών του Ομίλου που "πέθ...

Σκοπός της ανθολογίας αυτής δεν είναι να καλύψει το περιβόητο θέμα του "αδιάντροπου" στην ελληνική παροιμία. Η εργασία δεν έχει ερευνητικές ή επιστημονικές αξιώσεις. Γίνεται απλώς μια προσπάθεια να αποθησαυριστούν με αυστηρή επιλογή αρκετές από τις ωραίες και ενδιαφέρουσες ελληνικές παροιμίες, που διακρίνονται από τον συνδυασμό διδακτικής διάθεσης και αθυροστομίας. Είναι γνωστό ότι ο λαός μας χρησιμοποιούσε και χρησιμοποιεί κατά κόρον τέτοιες παροιμίες στην καθημερινή του επικοινωνία. Ένα ποσοστό τους σήμερα έχει περάσει στην αφάνεια, ενώ ο δαιμόνιος ελληνικός νους εφευρίσ...

Ο Δημήτρης Παπαδόπουλος είναι γέννημα-θρέμμα Ναξιώτης. Από μικρός μαγεύτηκε από τα σπιτικά μαγειρέματα της μάνας του και της γιαγιάς του, που κρατώντας το "μαγικό ραβδί" μετέτρεπαν τις πρώτες ύλες σε "μοσχομυριστές νοστιμιές". Αυτό τον έκανε να αποκτήσει μια ξεχωριστή σχέση με αυτό που ονομάζουμε "γαστρονομία". Σήμερα, τόσα χρόνια μετά, αποφασίζει να μοιραστεί από κοινού με όλους μας, τα μυστικά που κατορθώνουν και συνταιριάζουν γεύσεις και διατροφικές συνήθειες του νησιού του, της Νάξου, με τα ήθη και τις καθημερινές ανάγκες των ανθρώπων του τόπου του. Καμία από τις...

Περιέχονται: - Ήθη - Έθιμα - Μύθοι - Θρύλοι - Παραμύθια - Παροιμίες - Γιορτές - Πανηγύρια - Παιχνιδομαγειρέματα - Τραγούδια - Χοροί

Ο τσέλιγκας της Πίνδου, ο Κώστας Κρυστάλλης μας αποκαλύπτει ο ίδιος, ότι όλα του τα πεζογραφήματα είναι ιστορίες πραγματικές που τις ξέθαψε από τα βάθη της καρδιάς του. Η θύμηση της φυσικής αγνότητας της ποιμενικής ζωής, γαληνεύει την τρικυμισμένη του ψυχή.

[...] Πολλά τραγούδια μου, ιδιαιτέρως οι ομολογουμένως λιγοστές ρίμες μου, είναι περιγραφικές νοσταλγικές αθιβολές (αναπολήσεις) των περασμένων ευτυχισμένων παιδικών μου χρόνων με συναισθήματα και λαογραφικά στοιχεία. Σχεδόν όλα μου τα δίστιχα τα έγραψα κατά αραιά διαστήματα πριν αρχίσω να γράφω ριζίτικα, και ελάχιστα μετά. Τα ριζίτικα και οι ρίμες της συλλογής, εκτός από τα "Γ-η μαμά μου γ-η Μαριώ" (1983) και "Ν-τ' ο-σπίθι μας" (2003), γράφτηκαν σε διάστημα επτά μηνών, από τα μέσα Αυγούστου 2008 έως τα μέσα Μαρτίου 2009, παρ' όλες τις παντοειδείς πιέσεις, και οικογενειακέ...

Ό,τι δε γράφεται χάνεται... Ένας αγώνας που άρχισε τη δεκαετία του '80 για τη διάσωση μιας μεγάλης παράδοσης, των μικρασιατών προγόνων μας, συνεχίστηκε και μετά την έκδοση των "Λαογραφικών Μάκρης και Λιβισίου της Λυκίας Μ. Ασίας" (1988) ως τις μέρες μας και φαίνεται να μην έχει τέλος.... Είναι θαυμάσιο και συνάμα δραματικό, να διαπιστώνει κανείς κατά τη διαδρομή του αγώνα δρόμου ότι πολλά πράγματα από τη λαογραφική μας παράδοση και την ιστορία μας, έχουν μείνει έξω, όχι μονάχα από τα "Λαογραφικά", αλλά και από τα κλασικά για μας, "Λυβήσι και Μάκρη" (1964) του Κων/νου Λαμέ...

Τώρα, που ξεψύχησαν τα σαρακατσιάνικα τσελιγκάτα και έμεινε η ανάμνησή τους, ξεθωριασμένη στους πολλούς, ζωντανή όμως σ' όσους τα έζησαν, ένιωσα ιερό μου χρέος να θυμίσω σ' όλους το εντυπωσιακό τους πέρασμα, τη μεγάλη τους προσφορά και στα μέλη τους, αλλά και στην ίδια την πατρί δα μας. Και θεωρώ ιερό αυτό το χρέος μου και επιτακτικό το καθήκον μου να παρουσιάζω ένα θεσμό που έδωσε εξετάσεις και πέτυχε, ένα θεσμό του οποίου είμαι γέννημα και θρέμμα. (Από τον Πρόλογο του συγγραφέα)

Μέσα από τις απλές σκυριανές συνταγές παραδοσιακής διατροφής, που περιλαμβάνονται στις σελίδες αυτού του βιβλίου επιχειρείται η ανάδειξη και η προβολή της ιστορίας, της ομορφιάς του νησιού αλλά και η γενικότερη πολιτισμική ταυτότητα του λατρεμένου μας νησιού.

Κώστας Κρυστάλλης (1868-1894) Ποιητής, διηγηματογράφος και ιστορικός συγγραφέας. Γεννήθηκε στο Συρράκο της περιοχής της Πίνδου. Φοίτησε στη Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων. Η μακεδορουμανική προπαγάνδα τον συκοφάντησε ως επικίνδυνο εχθρό της Τουρκικής Αυτοκρατορίας. Εγκαταλείπει, έτσι, τα σκλαβωμένα Ιωάννινα και μεταβαίνει στην ελεύθερη Αθήνα. Ο προστάτης του, Σπυρίδωνας Λάμπρου, κατόρθωσε να τον προσλάβουν σ' ένα τυπογραφείο. Το 1891 προσλαμβάνεται ως γραμματέας στο περιοδικό "Εβδομάς". Το 1892 άρχισε η συνεργασία του στο λεξικό Μπέκ και Μπάρτ. Στο μεταξύ είχε εκδηλωθεί η ασ...

Αριστουργήματα της γορτυνιακής ελεγειογραφίας; τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα της γορτυνιακής ψυχής, απάνθισμα των πιο θλιβερών ασμάτων και αποθέωση του γορτυνιακού γλωσσικού ιδιώματος, τόσο στη συλλογή όσο και στα εκτενή προλεγόμενα διαπιστώνει ο αναγνώστης στη μοναδική αποθησαύριση Μοιρολόγια της Γορτυνίας του Δοξιώτη Απόστολου Ι. Γιαννόπουλου. Πολλά με τη λιτή και σύντομη διατύπωσή τους αποτελούν ανυπέρβλητα δημιουργήματα ύφους και περιεχομένου, ακόμη και στις πιο αντιφατικές τους εκφάνσεις (Χάρε, χαρά που μου 'φερες και λύπη που μου πήρες). Το μοιρολόι (είδος δημοτικ...

Σκοπός αυτού του πονήματος δεν είναι να δρέψω δάφνες συγγραφέα. Προσπαθώ να περιγράψω τις πλούσιες παιδικές μου αναμνήσεις, τα πολλά και πιστεύω ενδιαφέροντα βιώματα μιας περασμένης εποχής, που όμως μπορεί να είναι και τόσο κοντά μας. Να καταγράψω τα πολλά και σημαντικά ήθη και έθιμα, όπως ακριβώς αυτά διαδραματίζονταν μια ορισμένη εποχή από τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους της ελληνικής υπαίθρου, στην κωμόπολη Ν. Βύσσα του Ν. Έβρου. Διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, οι παλιότεροι οπωσδήποτε θα βρουν κάποιες στιγμές από τα δικά τους παιδικά χρόνια, οι δε νεότεροι θα μάθουν...

Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι η επίσημη Ιστορία δεν θα ήταν δυνατόν να γραφεί σωστά χωρίς τη γνώση και της "μικρής", αυτής δηλαδή που αναφέρεται σε επί μέρους ή και σε φαινομενικά ασήμαντα γεγονότα, πρόσωπα και τόπους. Από την άποψη αυτή το πόνημα της κυρίας Ευαγγελίας Παπαζή αποκτά το δικό του ειδικό βάρος τόσο για τα Καρδάμυλα, καθ' εαυτά, όσο και για τη χιώτικη ναυτοσύνη γενικότερα. Το μικρό χωριό που ξεκίνησε από κτηνοτρόφους για να εξελιχθεί σε ναυτική δύναμη, δικαιώνει άλλη μια φορά τον Θουκυδίδη "μέγα το της θαλάσσης κράτος". Στη θάλασσα στήριξαν οι αρχαίο...