Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αν θέλαμε να δώσουμε έναν ορισμό που έχει σχέση με τον χώρο, θα λέγαμε ότι Μακεδόνες είναι οι κάτοικοι του δυτικού γεωγραφικού διαμερίσματος της βόρειας ηπειρωτικής Ελλάδας, της Μακεδονίας. Η Μακεδονία είναι το μεγαλύτερο διαμέρισμα της ελληνικής επικράτειας (κατέχει το 25,9% της συνολικής της έκτασης) και το δεύτερο μεγαλύτερο σε πληθυσμό. Συνορεύει βόρεια με την ΠΓΔΜ σε μήκος 244 χλμ. και με τη Βουλγαρία σε ίσο περίπου μήκος, ανατολικά με την Ξάνθη της Θράκης, με διαχωριστική γραμμή τον ποταμό Νέστο, νότια με το Αιγαίο Πέλαγος, από τις εκβολές του Νέστου έως τον Πλαταμώνα...

Είναι ανάγκη να εξυψωθεί ξανά η δημοτική μας ποίηση και να αναδειχθούν καλύτερα οι θησαυροί της εθνικής πνευματικής μας παράδοσης. Στο πνεύμα αυτό και για το σκοπό αυτό, ο Αυγερινός Ανδρέου συγκέντρωσε τα δημοτικά τραγούδια που αναφέρονται στους δράκους, στις λάμιες και στα στοιχειά, και τα παρέθεσε, όσο γίνεται εξαντλητικά, παραλείποντας μόνο παραλλαγές τραγουδιών που ελάχιστα διαφέρουν από τις παρατιθέμενες, επιχειρώντας παράλληλα ιστορική, ερμηνευτική, αισθητική και συγκριτική προσέγγιση των τραγουδιών αυτών. Έτσι, ο αναγνώστης ή ο μελετητής, θα βοηθηθεί στο έργο του, α...

Μεταξύ της Χίου και της Μικρασιατικής Χερσονήσου Ερυθραίας βρίσκονται οι Οινούσσες. Το σύμπλεγμα των νησιών αυτών αποτελείται από την Οινούσσα -ένα πετράδι ομορφιάς στο ξεχωριστό κόσμο του Αιγαιοπελάγους-, την Παναγία ή Βάτο, το Γαδαρόνησο, το Ποντικόνησο, το Αυλώνι, το Αρχοντόνησο, έναν ύφαλο που οι καϊκτσήδες τον Βάφτισαν Μονάφτη και τα τρία μικρά νησάκια στο λιμάνι της Οινούσσας που δεν τους έχουν δώσει όνομα. Στο ένα από αυτά υπάρχει η εκκλησία του Σωτήρα, στο άλλο οι εκκλησίες του Αγίου Παντελεήμονα, της Αγίας Αικατερίνης και του Αγίου Μάρκου, ενώ το τρίτο είναι έρημο....

[...] Η αρχική ιδέα υλοποίησης αφορούσε στην έκδοση ενός φωτογραφικού λευκώματος, το οποίο στην πορεία διαπιστώσαμε πως δεν θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε οικονομικά. Ας είναι όμως,... κάθε εμπόδιο για καλό... και έτσι στραφήκαμε σε μέρος του υλικού που προϋπήρχε, στην έρευνα, συλλογή και καταγραφή στοιχείων που τελικά μας ικανοποίησαν, αφού πέραν της εργασίας αυτής, θα αποτελέσουν αρχειακό γραπτό και προφορικό υλικό, παρακαταθήκη των όσων συναντήσαμε στο δρόμο μας, προς τοςυ νεώτερους ανθρώπους του χωριού. Προσπαθήσαμε να αποτυπώσουμε και αποφύγαμε να αναλύσουμε (στο μέ...

Μέσα στις 136 σελίδες αυτού του βιβλίου ο νεαρός ποιητής και πεζογράφος Γιώργος Καρυδάκης προσπαθεί να ξετυλίξει όλη την ομορφιά της Θάσου. Η αγάπη του ξεχειλίζει για το νησί και γενικότερα για τη λογοτεχνία. Ο αναγνώστης ταξιδεύει σιωπηλά μαζί του σε κάθε όμορφη γωνιά και γνωρίζει τα έθιμα, τις αναμνήσεις, τις εκδηλώσεις, την καθημερινότητα του τόπου άλλοτε και τώρα. Ο Γιώργος Καρυδάκης αν και μαθητής Λυκείου, μικρός σε ηλικία είναι γεμάτος ευαισθησίες και ικανότητα. Σταματάς να τον προσέχεις και να συντονιστείς μαζί του μια και γράφει και πολύ ωραία ποίηση. Αναμφ...

Σήμερα, και με τούτα τα γραφτά μας, εξακολουθούμε να κρατάμε ζωντανά τον ήχο τον φευγάτο, όπως αρκετά χρόνια το προσπαθούμε, να φέρουμε κοντά μας το παρελθόν και τους ανθρώπους, που ζήσανε πριν από 'μας, σ' αλλοτινές εποχές, με τις συνθήκες, τις δυσκολίες και τα προβλήματα του τότε. Και, αρκετές φορές, σκεφτόμαστε, πως αυτοί οι άνθρωποι μπορέσανε να επιβιώσουνε με τις τόσες δυσκολίες που υπήρχανε, κάτι που, ενδεχομένως, θα λένε για μας οι ερχόμενοι. Ο κάθε τόπος, και ο δικός μας, έχει την ιστορία του με τους ανθρώπους του, που κάποιους γνωρίσαμε, κι άλλους φευγάτους στο...

"Τ' Αλλ΄ φουρ' σνά" (τ'αλλοτινά-τα παράξενα-τα ιδιότροπα) είναι ένα λογοτεχνικό πόνημα γραμμένο στο ιδιόμορφα σπιρτόζικο κοζανίτικο γλωσσικό ιδίωμα. Πραγματεύεται τη ζωή μιας άλλης εποχής, περασμένης. Μέσα από γεγονότα και πράγματα αποδίδει με πιστότατο τρόπο, λόγου και γραφής του ιδιώματος τη νοοτροπία, τις αντιλήψεις των ανθρώπων, τις συνήθειες, τα ήθη και τα έθιμα, τις τέχνες, το βίο και την πολιτεία της κοινωνίας του παλιότερου καιρού και αρχίζει απ'το 1850 με ειδικές αναφορές στην τοπική ιστορία. Μέσα στις σελίδες του βιβλίου, ο μύθος και η ιστορία ενός αιώνα που...

Τρία πουλάκια κάθονται ψηλά στου Γερακάρη. Το 'να τηράει την Κάπελη, τ' άλλο του Κακοτάρι το τρίτο το μικρότερο μοιρολογάει και λέει: - Διαβάτες που διαβαίνετε εσείς ν' όπου περνάτε΄ μην είδατ' τον Καπτάν Γιαννιά τον Γιώργη τον λεβέντη, μήνα σε δρόμο φάνηκε, μήνα σε φίλου σπίτι; - Εψές, προψές τον είδαμε στου Κατσαρού τ' αλώνια μ' εννιά λεβέντες χόρευε, μ' εννέα Ντερβιναίους κι από μπονόρα έβριζε, αγάδες φοβερίζει...

Χαρακτηρίζεται έργο ζωής για το συγγραφέα και καλύπτει ολόκληρη την ιστιοφόρο ναυτιλία που επέζησε χάρη στην ξυλοναυπηγική τέχνη και παράδοση από τα πανάρχαια χρόνια ως το τέλος του 19ου αιώνα. Περιέχει ένα πλήθος από καταγραφές τεχνικών λεπτομερειών, ιστορικών στοιχείων, ναυτικής ορολογίας, αλλά και εποχικών εθνικών οραμάτων της κάποτε υπόδουλης στους Τούρκους Κάσου, όπως αυτά εκφράζονται στην ποίηση που διαδόθηκε. Καταχωρούνται ναυτικά έγγραφα εποχής, ακρόπρωρα, άγνωστες έγχρωμες και ασπρόμαυρες φωτογραφίες και γκραβούρες, πίνακες πλοιοκτητών, ονόματα ιστιοφόρων σκαφών,...

Δικό μας, ολονών, θάναι το κέρδος να προστατέψουμε όσο γίνεται το Πήλιό μας από τις κοσμογονικές αλλοτριώσεις των καιρών μας, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει μια πλήρη κι ανώφελη επιστροφή μας στο μουσειακό παρελθόν του. Δικό μας, των ανθρώπων που το κατοικούν, αλλά και κοινό της παγκοσμιοποιημένης πια κοινότητας χρέος, έναν τέτοιο παράδεισο να τον κρατήσουμε όσο γίνεται κι όσο πρέπει λειτουργικά και αισθητικά στο επίπεδο της πατροπαράδοτης λαϊκής του κληρονομιάς. Δικό μας και πανανθρώπινο κέρδος ένας τέτοιος χώρος να παραμείνει ο κοινός και χωρίς στείρες εμμονές σε ξεπ...

Φωτογραφικό λεύκωμα για το κυνήγι του χαμένου θησαυρού στο καρναβάλι του Ρεθύμνου.

Το βιβλίο αυτό συμπεριλαμβάνει τα κυριότερα και πιο αντιπροσωπευτικά τραγούδια του Γάμου από όλη τη στεριανή Ελλάδα και τη Μ. Ασία. Η συγκέντρωσή και η καταγραφή τους είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιας έρευνας, τόσο επιτόπιας όσο και βιβλιογραφικής. Έτσι, μέσα από το έργο αυτό έρχεται κανείς σε επαφή και μαθαίνει σημαντικά στοιχεία της κοινωνικής εκδήλωσης του Γάμου που εκφράζει μία από τις σημαντικότερες πτυχές της πλούσιας ελληνικής παράδοσης.

Ποιοι είναι οι Επτανήσιοι; Ένα θεωρητικό ερώτημα για το οποίο έχει γίνει μια γενναία προσπάθεια ώστε να απαντηθεί -όσο το δυνατόν με μεγαλύτερη πληρότητα -μέχρι να διαβάσετε και την τελευταία σελίδα του βιβλίου που κρατάτε στα χέρια σας. Εδώ δεν μένουμε μόνο στην εξιστόρηση γεγονότων για να διαπιστώσουμε την τόσο διαφορετική ιστορική πορεία αυτής της γωνιάς της Ελλάδας, που ήταν γραφτό της να γίνει το πρώτο αυτόνομο ελληνικό "κράτος", όταν η υπόλοιπη ρωμιοσύνη βρισκόταν υπό οθωμανική κατοχή. Δεν θα απαριθμήσουμε απλά τους καλοθελητές προστάτες που ήθελαν να πατρονάρουν τους...

[...] Λαογραφικό και ηθογραφικό το πρόσφατο έργο της είναι, προ παντός ανθρώπινο. Όπως ακριβώς ξεχειλίζει από ανθρωπιά κι η ηρωΐδα του "Αργυρώ". Αναπλάθοντας τη ζωή της, όπως εκείνη της την διηγήθηκε, απλά, χωρίς περιττολογίες, ωραιοποιήσεις και υπονοούμενα, έτσι ακριβώς ξετυλίχθηκε στην ορεινή Αχαΐα, η Διώνη Ντόντη ξαναζωντανεύει ένα όχι και τόσο μακρινό παρελθόν ξεχασμένο σήμερα στις πολύβουες πολιτείες και καταχωνιασμένο βαθειά στο ελλαδικό υποσυνείδητο, που ο επίπλαστος πολιτισμός μας απώθησε στο συλλογικό μας ασυνείδητο. [...] (Ελένη Κυπραίου, από τον πρόλογο)

Η θάλασσα που ενώνει Ένα υγρό συνδετικό νήμα ξετυλίγεται σε όλο το Αιγαίο, ενώνει τη Δύση με την Ανατολή και κάνει τουε ανθρώπουε να επικοινωνούν ακόμα κι αν δεν μιλάνε την ίδια γλώσσα, ακόμα κι αν δεν έχουν την ίδια θρησκεία. Οι διαχωριστικές συνοριακές γραμμές πάνω στον υγρό καμβά είναι θεωρητικά δεδομένες, αλλά η επικοινωνία στον 21ο αιώνα δεν γίνεται πια να εμποδιστεί γιατί δεν ακολουθεί τους ίδιους κανόνες, τις ίδιες πρακτικές με αυτές του παρελθόντος. Σαν μικρές αυτόνομες, αυτοδύναμες οάσεις στεριάς, τα νησιά του Αιγαίου- ιδιαίτερα εκείνα του βορρά- διατηρούν την π...

Πολύχρωμη πολύνησος Εύκολα μιλάς για το Αιγαίο, δύσκολα νιώθεις την αλήθεια του. Εύκολα το αγαπάς κάθε καλοκαίρι, δύσκολα αντέχεις τον χειμωνιάτικο αποκλεισμό. Εύκολα βγάζεις τον ποιητή από μέσα σου, δύσκολα σκέφτεσαι τον εαυτό σου νησιώτη μεροκαματιάρη. Δεν γνωρίζω εάν το ομορφότερο κομμάτι της Ελλάδας βρέχεται από το πέλαγος του Αιγέα, ξέρω όμως ότι χωρίς την ελληνική πολύνησο θα ήμασταν πιο φτωχοί και λιγότερο... χρωματιστοί! Και το χρώμα δεν βάφει μονάχα τα παραθυρόφυλλα, αλλά μπαίνει στην εκφορά του λόγου, στο τραγούδι, στην καθημερινότητα, στην ψυχή των ανθρώ...

"Το μυστήριο της Κρήτης είναι βαθύ - όποιος πατήσει στο νησί τούτο νοιώθει μυστηριώδη δύναμη, ζεστή, αγαθή, να διακλαδίζεται στις φλέβες του και την ψυχή του να μεγαλώνει". Με αυτά τα λόγια δανεισμένα από την "Αναφορά στον Γκρέκο" του μεγάλου Κρητικού Νίκου Καζαντζάκη, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος κατά την επίσκεψη του στο νησί τον Οκτώβριο του 2009, απευθύνθηκε στις αρχές της πόλης των Χανίων. Και πόσο αληθινά είναι αυτά τα λόγια... Η Κρήτη μαγεύει κάθε επισκέπτη. Αλλά τι είναι αυτό που αιχμαλωτίζει την ψυχή και τις αισθήσεις; Το απαράμιλλο κρητικό τοπίο;...

Τα λυπόμουνα τα βουνά, για την ερημιά τους, για τη μοναξιά τους, για τα χιόνια που πονούσαν το κορμί τους, για τα αγρίμια που έσκιζαν τις σάρκες τους. Λυπόμουνα και τους κάμπους, τους απέραντους κάμπους, που παίδευαν τους ανθρώπους που βασάνιζαν τις νιες και τις όμορφες, τις μικροπαντρεμένες και τις ανύπαντρες. Τα λυπόμουνα, μέχρι που κατάλαβα πως έκανα λάθος για τη μοίρα που πίστευα πως τα συντρόφευε, γιατί ο θάνατος και ο χάρος δεν μπορούν να τα βάλουν με τα βουνά και τους κάμπους, δεν μπορούν να τα νικήσουν, να τους στερήσουν τη ζωή, την ελπίδα, τη χαρά, τη συντροφ...

Η Μανιάτισσα μάνα στον 20ό αιώνα έδιωχνε τον αγαπημένο της γιο και του έλεγε: "Αν δεν νικήσεις να μη γυρίσεις"... κάπως έτσι το έλεγαν και οι αρχαίοι κάτοικοι της λακωνικής γης. Κάπως έτσι οι πέτρες απέκτησαν αξία σ' αυτό το κομμάτι της Ελλάδας και δεν χαρίστηκαν σε κανένα. Το ίδιο και το νερό, το ανεκτίμητο υγρό και η ελιά, ο πολύτιμος καρπός. Η Μάνη κρατάει ένα κομμάτι από την "ψυχή" του Έλληνα και κανένας δεν μπορεί να το αγνοήσει ή να το υποβαθμίσει όσο κι αν προσπαθήσει. Αποφασίσαμε να μιλήσουμε για τους Μανιάτες στο δεύτερο βιβλίο της σειράς "Ρίζες Ελλήνων", όχι ως μ...