Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό δίνει σάρκα στις προσδοκίες των Σεσκλιωτών να καταγραφεί η ιστορική παρουσία του χωριού τους. Έχοντας ως αφετηρία αυτό τον διακαή πόθο η μελέτη επιχειρεί να σύρει τον πέπλο της ιστορικής λήθης και να αποκαλύψει μια ζώσα κοινωνία. Αναφέρεται στη σχέση του οικισμού με το χώρο, τη μυθολογία του τόπου, το ρόλο του Άη Ταξιάρχη. Ακόμη, φωτίζει τις οικονομικές δραστηριότητες, το ρόλο της Μικρής Βελανιδιάς, την οργάνωση της κοινωνίας και την καταγωγή των πληθυσμιακών ομάδων. Κορυφαία γεγονότα στην ιστορική πορεία του Σέσκλου, πέρα από την ακμή του προϊστορικού οικισμ...

Εν, αρχή... Μετά από 25 και πλέον χρόνια έρευνας, έφτασα στο τέλος της ιστορίας μου. Σκοπός μου ήταν να γράψω την ιστορία του χωριού μου Μοίραλι. Ερευνώντας όμως, ψάχνοντας και ρωτώντας συγκέντρωσα μερικά στοιχεία και για τα διπλανά μας χωριά που ήταν άγραφα στα τοπικά ιστορικά βιβλία. Έτσι αποφάσισα να τα γράψω για να μη χαθούνε αλλά και για να έχει και γενικότερο ενδιαφέρον το βιβλίο μου. Επίσης συγκέντρωσα αρκετές λέξεις που έχουν σχεδόν ξεχαστεί ή τις αποφεύγαμε γιατί οι διάφοροι ειδικοί μας έλεγαν ότι είναι τούρκικες, αρβανίτικες, φράγκικες, ενετικές κλπ. στην αρχή ε...

Η κασέλα υπήρξε για πολλούς αιώνες το μοναδικό φυλακτικό έπιπλο του ελληνικού σπιτιού. Αντικείμενο μεγάλης χρηστικής αξίας, καθώς συνδεόταν με ποικίλες εκδηλώσεις του καθημερινού βίου και τους σημαντικότερους σταθμούς της ανθρώπινης ζωής (γέννηση, γάμος, θάνατος), το έπιπλο αυτό απέκτησε από πολύ νωρίς μια βαθύτερη, συμβολική διάσταση στη φαντασία του ελληνικού λαού. Εκκινώντας από αυτήν τη διαπίστωση, οι συγγραφείς του βιβλίου δεν περιορίζονται απλώς σε μια συστηματική παρουσίαση των γενικών τυπολογικών χαρακτηριστικών της ελληνικής κασέλας και των κατά τόπους παραλλαγών...

Στο βιβλίο δημοσιεύονται 86 μαρμάρινες κρήνες της Τήνου, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό και εμπεριστατωμένα σχόλια για κάθε μία από αυτές. Αναδεικνύονται έτσι δύο χαρακτηριστικά στοιχεία του νησιού: η αφθονία των πηγών, που από τα αρχαία χρόνια τού έδωσε την προσωνυμία "Υδρούσα", και η τέχνη του μαρμάρου, που το κατέστησε το μεγαλύτερο κέντρο της νεοελληνικής μαρμαρογλυπτικής. Ιστορικές και λαογραφικές πληροφορίες, αρχιτεκτονικές παρατηρήσεις, μορφολογικές και τεχνοτροπικές αναφορές, "ζωντανεύουν" τις κρήνες και τους άγνωστους ή εντοπισμένους τεχνίτες τους. Προτάσσεται εισαγω...

Η Βωλάξ είναι ένα χωριό της Τήνου, του οποίου όλοι οι κάτοικοι ασχολούνται επαγγελματικά με την καλαθοπλεκτική, από πολύ παλιά. Ήδη στα τέλη του 18ου αιώνα, γραπτές μαρτυρίες τεκμηριώνουν τη μονοτεχνική αυτή απασχόληση των κατοίκων του χωριού. Το βιβλίο είναι αποτέλεσμα επιτόπιας έρευνας από το 1974 και εξής, συντελεσμένη με την εθνογραφική μέθοδο. Περιλαμβάνει τα εξής κεφάλαια: 1. Τέχνη πανάρχαια και σημερινή (ήτοι αναδρομή στη γένεση και την πορεία της καλαθοπλεκτικής στους αιώνες και στο χώρο), 2. Εργαστήρια, τεχνίτες και πελάτες (κοινωνικοοικονομική προσέγγιση της χε...

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά αυτής της μεγάλης περιοχής ή περιφέρειας; Η οικονομία μέχρι πρόσφατα ήταν κτηνοτροφική και γεωργική. Ιδιαίτερα η κτηνοτροφία είχε μεγάλη ανάπτυξη και ήταν ως επί το πλείστον κοπαδιάρικη. Σημειώνω ότι σε όλο το χώρο υπήρχαν και Σαρακατσάνοι (Βοιωτία, Ευρυτανία, Αιτωλοακαρνανία κ.ά.). Εξάλλου, το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής είναι απόλυτα ελληνόφωνο, αν και τα στοιχεία (τοπωνύμια, επώνυμα κλπ.) υποδηλώνουν παλαιότερη εγκατάσταση Βλαχόφωνων και αλβανόφωνων πληθυσμών. Η Βλαχοφωνία και η Αλβανοφωνία πάντως διατηρούνται μέχρι σήμερα στα δύο άκρα της...

Η δημιουργία του εγχειριδίου του ιστορικού χωριού μας αποτέλεσε για μένα μια μεγάλη πρόκληση. Δεν θα γράψω την ιστορία του, δεν είναι αυτή η πρόθεσή μου, δεν είμαι συγγραφέας. Την ιστορία του χωριού μας, προσφάτως την έγραψε ο έγκριτος και αξιόλογος συγγραφέας, συγχωριανός μας, κύριος Χριστόφορος Τραυλός στο βιβλίο "Η θεσσαλική Ιθώμη - Το Φανάρι" εκδόσεις Σαββάλας και συνιστώ σ' όλους τους Φαναριώτες και προ πάντων στους νέους να το διαβάσουν. Πολλά ιστορικά στοιχεία που παραθέτω σ' αυτό το εγχειρίδιο, τα αποκόμισα από το βιβλίο του Χριστόφορου Τραυλού. Ιστορικά θα αναφε...

Η εργασία "Σκοπέλου γεύσεως δώρα", δεν εκπονήθηκε μόνο για να καταγράψει τις διατροφικές συνήθειες των κατοίκων της Σκοπέλου, να ανιχνεύσει την ιστορία τους και να εκθέσει τις συνήθειες με τις οποίες αρκετές από αυτές είναι άρρηκτα δεμένες, αλλά και με την ελπίδα να συμβάλει στο να μην πέσουν στη λήθη αυτές. Επιδιώκει να υπενθυμίσει επίσης ότι νόστιμο δεν είναι παρά ό,τι μας δίνει η φύση και να καταδείξει πώς μιας δρασκελιάς τόπος μπορεί να ξεπληρώνει την αγάπη, το σεβασμό και τον ιδρώτα των ανθρώπων του, όχι μόνο γιατί τους επιτρέπει με τα αγαθά του να διατηρηθούν στη ζωή,...

[...] Σήμερα, λίγα χρόνια μετά την είσοδο στον εικοστό πρώτο αιώνα, τα πλανόδια επαγγέλματα έχουν σχεδόν εξαφανιστεί. Κάποιο τελευταίοι Καστανάδες, Τυροπιτάδες, Σαλεπιτζήδες και Κουλουρτζήδες συνήθως έχουν στέκια, με τη μορφή ενοικίου. Οι παλιότεροι που πρόλαβαν να γνωρίσουν τους γραφικούς γυρολόγους, όλο και κάτι έχουν να θυμηθούν από τις όμορφες γραφικές στιγμές τους. Αντιθέτως, οι νεώτεροι μέσα στον πυρετό του καταναλωτισμού, ούτε που μπορούν να φανταστούν τον ρόλο και τη σημασία τους. Σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχει κανένας μάρτυρας της ιστορίας τους. Αυτή την αγωνία να μη...

Η παρούσα συλλογή παροιμιών δοσμένων με ποιητικό τρόπο, είναι ό,τι πιο πρωτότυπο υπάρχει μέχρι σήμερα στο χώρο του βιβλίου όσον αφορά τη συγκεκριμένη θεματολογία και θα ήταν καλό να υπάρχει σε κάθε βιβλιοθήκη και σχολείο και σε κάθε σπίτι. Στόχος της συγγραφέως - ποιήτριας να γίνουν οι παροιμίες πιο κατανοητές και ευχάριστα αναγνώσιμες σε όλες τις ηλικίες. Οπωσδήποτε η μετρική ποίηση - που η ποιήτρια λατρεύει - συντελεί σ' αυτό. Το παραπάνω έργο αποτελείται από 151 παροιμίες που βρίσκονται και αναλύονται σε 118 ποιήματα και που απευθύνεται σε μικρούς αλλά κ...

Οι Αρβανίτες της Άνδρου αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα κοινωνικής ανέλιξης και αυτοκαταστροφής. Από φοβεροί καβαλάρηδες-πολεμιστές, υποχρεώθηκαν να γίνουν γεωργοί και ζευγολάτες λιώνοντας την πέτρα στον ιδρώτα, για να την μεταβάλουν σε χώμα εύφορο και καρπερό. Αλλά δεν ήταν αρκετό για να επιβιώσουν, εγκατέλειψαν κάποτε τα χωριά τους και μπάρκαραν στα πλοία των Χωραϊτών. Ταξίδεψαν στον "έξω" κόσμο και έγιναν "άνθρωποι", χάνοντας όμως έτσι οριστικά και τη "φυσιογνωμία" της ψυχής τους. Τα αρβανίτικα κείμενα και το γλωσσάριο που εκδίδουν προσλαμβάνουν ξεχωριστή σημασία ακ...

Ο δεύτερος τόμος του ανέκδοτου υλικού της μελέτης της Αγγελικής Χατζημιχάλη για τους Σαρακατσάνους αφιερώνεται στη μνήμη της άξιας μαθήτριας και συνεργάτιδάς της Τατιάνας Γιανναρά, που έφυγε από τη ζωή τον Μάιο του 2008. Η Αγγελική Χατζημιχάλη ενέπνευσε στην Τατιάνα το πάθος για τη λαογραφική έρευνα από μικρή ηλικία. Στο πρόσωπο της μαθήτριας της βρήκε τον μόνο άνθρωπο που μπορούσε να την καταλάβει πραγματικά. Και οι δύο αντιμετώπισαν το ερευνητικό τους έργο έχοντας ως πυξίδα την εμπειρία του χώρου και την πρακτική του βουνού. Η Τατιάνα θαύμαζε την Αγγελική για το έργ...

Πρόκειται για ένα βιβλίο αφιερωμένο στην αρχοντιά της κρητικής παράδοσης, την τσικουδιά. Ο φακός του φωτογράφου Ανδρέα Σμαραγδή, εξερευνά την παράδοση και τεχνοτροπία της Τσικουδιάς. Ως κέρασμα δεν είναι απλά η προσφορά ενός παραδοσιακού ποτού, αλλά η επισφράγιση μιας παλιάς ή νέας φιλίας και το θερμό καλοσώρισμα. Είναι δε ενδιαφέρουσα η χρήση της ως πολύ προσωπικού δώρου σε συγγενείς και γνωστούς, που από τη μια πλευρά δείχνει την εκτίμηση του παραγωγού προς τον δωρολήπτη και από την άλλη την περηφάνια του παραγωγού για το κατόρθωμά του, το οποίο μάλιστα για μεγάλο μέρος τ...

[...] Πρόκειται για ποιητική αφήγηση μιας ιδιότυπης θυσίας με μούστο στο Θεό Διόνυσο που καταλήγει στην εφεύρεση του τσίπουρου. Τα φανταστικά γεγονότα διαδραματίζονται σε χωριά του Δήμου μας. Στην αφήγηση χρησιμοποιούνται πολλοί ιδιωματισμοί για την έκφραση αληθοφανών αναφορών και εικόνων της ντόπιας κουλτούρας. [...] Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αγνάντων, ομόφωνα, αποφάσισε την έκδοση αυτού του έργου, πιστεύοντας ότι μαζί με τις προηγούμενες εκδόσεις του Δήμου μας δημιουργείται το αναγκαίο εκείνο πολιτιστικό υπόβαθρο, ώστε η περιοχή μας να αισθάνεται υπερήφανη και γ...

Δημοσιεύονται στον τόμο αυτό και υπομνηματίζονται τα ποιήματα και ορισμένα πεζά του Κυμαίου λαϊκού ποιητή Γεωργίου Χαρτσά. Μέσα από την εισαγωγή και τα σχόλια, κυρίως όμως μέσα από τα ίδια τα κείμενά του, παρουσιάζεται η προσωπικότητα και το έργο τού βαθύτατα θρησκευόμενου αυτού λαϊκού δημιουργού, στους στίχους του οποίου απεικονίζοναι και αποτυπώνονται πρόσωπα, γεγονότα, αντιλήψεις και νοοτροπίες, συμπεριφορές, πολιτισμικές και ιστορικές συγκυρίες που αφορούν την Κύμη, τους κατοίκους της και την ευρύτερη περιοχή της, στα μέσα του 20ού αιώνα. Αποβαίνουν έτσι τα ποιήματα...

Γη μοναδκιά στγια π απόμνε σντ γης κι έκαιγι κι δλεύαν γοι αθρώπ ήνταν στ Λήμνου. Ντ γκουλάντιρζι ου θος τς φουτιάς Ήφαιστος, δω στα βνα στου Μόσυκλο. Ου θος τούτους ήταν ένας απ τς δώδεκα, π κάνταν απά στουν Όλυμπο. Μια νημέρα, όμως, έλαχι μπρος σ ένα τρικούβερτου καβγά τς φαμίλιας, οπ τσακών.νταν ου μπαμπάς τ μι τ’ μάνα τ. Κειος περασπίστκιν τ’ μάνα τ κι τότε ου αραθυμσμένους κυρς τουν αρπά απ του πουδάρ, τουν γύρσι του μύλου, μύλου κι τουν σαβούρντξι8 παν απ τουν Όλυμπο κι πεσώθκι ίσαμε δεδώ στ Λήμνου, οπ πέφτουντας μσερεύτκι. Γοι Λημνιοί, αθρώπ πρόσχαρ, ζντρέξαν τουν αν...

Είναι ευχάριστο, που υπάρχουν στη χώρα μας άνθρωποι με μεράκι για τον ιδιαίτερο τόπο καταγωγής τους, με ανησυχίες ως προς το παρελθόν του τόπου τους και με τη διάθεση να το καταγράψουν. Ωστόσο στη συγγραφή των περισσότερων βιβλίων αυτού του είδους, ακολουθείται η πεπατημένη. [...] Η δική μας προσέγγιση είναι διαφορετική. Παρακολουθούμε το συνοικισμό, όπως παρουσιάζεται μπροστά μας, αλλά δεν τον βλέπουμε σαν απολίθωμα. Κάθε άλλο. Είναι ζωντανός οργανισμός και έχει ιστορία. Αυτό σημαίνει ότι έχει υποστεί αλλοιώσεις ως αποτέλεσμα της δράσης των οικιστών, οι οποίοι συνιστούν...