Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όπως διάβαζα όλες τις παροιμίες μαζί, αφού τελείωσα το γράψιμο, βρέθηκα σ' έναν κόσμο, όπου το σωστό για τον εαυτό μας και τους άλλους συναντιέται με το εφικτό. Σ' έναν κόσμο απ' τον οποίον αντλείς όχι μόνο δίδαγμα αλλά και τρόπους επιβίωσης και κοινωνική στάση. Σ' έναν κόσμο, που δεν αδικεί "τον παθόντα", ταυτόχρονα όμως μπορεί να μπαίνει στο πετσί "του απέναντι" και να κατανοεί τις αδυναμίες του και τις παρεκτροπές του. Κι αυτό γίνεται άκοπα, αυτόματα αφού η σοφία που περιέχουν οι παροιμίες δεν είναι θεωρητική, δεν είναι "άνωθεν", είναι η σοφία η δική μας, που τη βγάλαμε...

Οι παροιμίες είναι λαϊκά αποφθέγματα τα οποία, άλλοτε αλληγορικά, άλλοτε ειρωνικά και περιπαικτικά, εκφράζουν μια αλήθεια που την έχει επιβεβαιώσει η εμπειρία της ζωής, χωρίς συνήθως να έχουν άμεσο διδακτικό σκοπό. Οι παροιμίες συμπυκνώνουν εμπειρίες, έθιμα, κανόνες πατροπαράδοτης συμπεριφοράς, με μεγάλη ποικιλία και, ενίοτε, είναι αντιφατικές μεταξύ τους, καθώς καθρεφτίζουν πολλές και διαφορετικές εκδοχές της αντίληψης της ζωής. Τα γνωμικά είναι σύντομες φράσεις που εκφράζουν μια πρακτική αλήθεια, συνήθως με μη αλληγορικά τρόπο, και δίνουν εν συντομία μια λογική αρχή,...

Οι παροιμίες, εκ του πάροιμος (παρά + οίμος = δρόμος), είναι λαϊκά αποφθέγματα, που αλληγορικά ή ειρωνικά εκφράζουν μια εμπειρικά βεβαιωμένη αλήθεια. Κατά τον Αριστοτέλη, οι παροιμίες "μεταφοραί απ' είδος επ' είδος είσι", δηλαδή παρομοιώσεις που έγιναν αποδεκτές απ' όλους, οι οποίες επιλέχθησαν σε διάφορες περιστάσεις από ιδιόρρυθμους ανθρώπινους λόγους και πράξεις για να χαρακτηρίσουν, επί το αστειότερον, το ιδιόρρυθμο και παράλογο αυτών. Συγγενείς με τις παροιμίες, αλλά διαφορετικές στην ουσία, είναι οι παροιμιακές λέξεις και φράσεις, δηλαδή εκφράσεις χαρακτηριστικέ...

Μελέτες περί του βίου και της γλώσσας του ελληνικού λαού. Δύο χρυσόδετοι τόμοι γύρω στις 900 σελίδ.που περιέχουν γνωμικά και αποφθέγματα.

Η παρούσα έκδοση, "Τα παρατσούκλια της Κεφαλονιάς", πολύτιμος αμητός έρευνας και μελέτης ετών, υπογραμμίζει για μία ακόμη φορά τις δυνατότητες του συγγραφέα για την εντόπιση και συλλογή ιστορικού-γλωσσολογικού υλικού, που έχει στοχεύσει ο χρόνος να το αρχειοθετήσει στην αφάνεια. Ο Σπύρος Αντωνάτος παλεύει με τον χρόνο και στοχεύει, ακριβώς, στη διάσωση αυτού του υλικού και στην αρχειοθέτησή του, με επιμέλεια και γνώση ταξινομημένου, στα ράφια της διαχρονικότητας. Τα παρατσούκλια συνιστούν, οπωσδήποτε, θησαυρό ποικίλης επιστημονικής χρηστικότητας: ιστορικής, γλωσσολογ...

Τα παραμύθια, που καταγράφονται στο πρώτο μέρος αυτού του βιβλίου, τα άκουσα απ' τη γιαγιά μου, τη μητέρα του πατέρα μου, που γεννήθηκε στο χωριό Γέννα της περιφέρειας Λουλέμπουργκαζ της ανατολικής Θράκης. Το 1992 με την πρώτη ανταλλαγή πληθυσμών πέρασε με την οικογένειά της στη δυτική Θράκη. Ένιωθα πολύ τυχερή που είχα τους παππούδες μου σπίτι. Είχαν και οι δύο ταλέντο στην αφήγηση. Ο παππούς μου Ανεστός μας μάζευε και μας αφηγούνταν "γεγονότα". Τα γεγονότα ήταν πραγματικές ιστορίες που τις έζησε ο ίδιος. Η γιαγιά, πάλι, είχε μια απίστευτη ικανότητα να θυμάται παραμύθια κα...

Στο Λιβίσι της Μικράς Ασίας, με τον αμιγή Ελληνικό του πληθυσμό, στις ατέλειωτες βροχερές χειμωνιάτικες νύκτες, μαζεύονταν γύρω στο αναμμένο τζάκι. Καθισμένοι πάνω σε μεντέρια, άκουγαν τα παραμύθια του πάππου που τα έμαθε από τον πάππο του που κι αυτός από τον πάππο του τα ήξερε, κι ακούοντας τη ζεστή φωνή του παραμυθά, ξεχνούσαν κόπους και βάσανα. Η σκέψη πετούσε σε μαγικές πολιτείες, όπου οι άνθρωποι ήταν πολύ πλούσιοι ή πολύ φτωχοί, δυνατοί ή αδύναμοι, που ζούσαν πότε στον πάνω κόσμο και πότε στον κάτω κόσμο, όπου τα λουλούδια, τα αντικείμενα, τα έντομα, τα ερπετά, τα πο...

Τα "μυκονιάτικα" πονήματα στο έργο του Παναγιώτη Κουσαθανά δίνουν τη δυνατότητα στον καλοπροαίρετο αναγνώστη να ρίξει ματιές στην αθέατη πλευρά της Μυκόνου, την παλιά και τη νεότερη, την άγνωστη, που την ύπαρξή της ούτε καν υποπτεύεται. Πίσω από την εκτυφλωτική βιτρίνα των τελευταίων πενήντα χρόνων στην ιστορία του νησιού, βιτρίνα στην οποία σωρηδόν και αδιακρίτως εκτίθενται τιμαλφή και ψευδόχρυσα, υπάρχει μια σπηλιά σ' έναν βράχο, όπου έχει "τρυπώσει" κάτι ανεκτίμητο: η εξόριστη ψυχή του τόπου, ξέπνοη μεν, εντούτοις ζωντανή ακόμη. Έτσι, στη μόνη γνωστή ιστορία του νησιο...

Τα "μυκονιάτικα" πονήματα στο έργο του Παναγιώτη Κουσαθανά δίνουν τη δυνατότητα στον αναγνώστη να ρίξει ματιές στην αθέατη πλευρά της Μυκόνου, την παλιά και τη νεότερη, την άγνωστη, που την ύπαρξή της ούτε καν υποπτεύεται. Πίσω από την εκτυφλωτική βιτρίνα των τελευταίων πενήντα χρόνων στην ιστορία του νησιού, βιτρίνα στην οποία σωρηδόν και αδιακρίτως εκτίθενται τιμαλφή και ψευδόχρυσα, υπάρχει μια σπηλιά σ’ έναν βράχο, όπου έχει "τρυπώσει" κάτι ανεκτίμητο: η εξόριστη ψυχή του τόπου, ξέπνοη μεν, ζωντανή εντούτοις ακόμη. Έτσι, στη μόνη γνωστή ιστορία του νησιού για τον περι...

Τα "μυκονιάτικα" πονήματα στο έργο του Παναγιώτη Κουσαθανά δίνουν τη δυνατότητα στον καλοπροαίρετο αναγνώστη να ρίξει ματιές στην αθέατη πλευρά της Μυκόνου, την παλιά και τη νεότερη, την άγνωστη, που την ύπαρξή της ούτε καν υποπτευεται. Πίσω από την εκτυφλωτική βιτρίνα των τελευταίων πενήντα χρόνων στην ιστορία του νησιού, βιτρίνα στην οποία σωρηδόν και αδιακρίτως εκτίθενται τιμαλφή και ψευδόχρυσα, υπάρχει μια σπηλιά σ’ έναν βράχο, όπου έχει "τρυπώσει" κάτι ανεκτίμητο: η εξόριστη ψυχή του τόπου, ξέπνοη μεν, ζωντανή εντούτοις ακόμη. Έτσι, στη μόνη γνωστή ιστορία του νησιο...

Στους δύο πρώτους τόμους από μια σειρά τεσσάρων, τα Παραμιλητά, "Κείμενα για τον πολιτισμό και την ιστορία της Μυκόνου", τα περισσότερα στοργικά φιλοξενημένα στην πρώτη τους μορφή στην εφημερίδα Η Μυκονιάτικη, ακροβατούν με παιγνιώδη τρόπο πάνω στα σχοινιά της επιστημοσύνης, της λογοτεχνίας, ακόμα και του χωρατού, και ξετυλίγουν μπροστά μας την ταυτότητα του πασίγνωστου νησιού. Διαβάζοντάς τα βυθιζόμαστε στην ουσία του, εκπλησσόμαστε με τις αντοχές και την επιμονή του και παραμιλούμε κι εμείς: Πρέπει, λοιπόν, να είχε πολλά αποθέματα αυτός ο τόπος, ώστε να μην έχει ακόμη φτά...

Στους δύο πρώτους τόμους από μια σειρά τεσσάρων, τα Παραμιλητά, "Κείμενα για τον πολιτισμό και την ιστορία της Μυκόνου", τα περισσότερα στοργικά φιλοξενημένα στην πρώτη τους μορφή στην εφημερίδα Η Μυκονιάτικη, ακροβατούν με παιγνιώδη τρόπο πάνω στα σχοινιά της επιστημοσύνης, της λογοτεχνίας, ακόμα και του χωρατού, και ξετυλίγουν μπροστά μας την ταυτότητα του πασίγνωστου νησιού. Διαβάζοντάς τα βυθιζόμαστε στην ουσία του, εκπλησσόμαστε με τις αντοχές και την επιμονή του και παραμιλούμε κι εμείς: Πρέπει, λοιπόν, να είχε πολλά αποθέματα αυτός ο τόπος, ώστε να μην έχει ακόμη φτά...

[...] Ωστόσο η ελλειπής θεωρητική επεξεργασία αποτελεί ένα από τα κυριότερα σύγχρονα προβλήματα των χορών και χαρακτηρίζεται από την απουσία μιας ολοκληρωμένης επιστημονικής γνώσης. Το μεγάλο αυτό κενό έρχεται να καλύψει, κατά ένα μέρος, ο συλλογικός αυτός τόμος, στον οποίο θίγονται, ορισμένες μόνο, θεωρητικές παράμετροι, σε μια επιστημονική βάση. Με τις μελέτες όλων των διακεκριμένων Πανεπιστημιακών και άλλων ειδικών επιστημόνων, που περιέχονται στον τόμο αυτό, πιστεύουμε ότι παρουσιάζεται η ευρύτητα των σύνθετων προβλημάτων των χορών αλλά επιπλέον φανερώνονται και οι δ...

Στον τόμο αυτό συγκεντρώνονται μελετήματα για τον παραδοσιακό πολιτισμό των Πομάκων που ζουν στα ορεινά της Ξάνθης. Η ιατρική και η κτηνιατρική, τα δημοτικά τραγούδια, οι παραδόσεις, τα τοπωνύμια και οι αυτοβιογραφίες τους αποτελούν ορισμένα από τα ζητήματα που και μέσω των οποίων εξετάζονται εδώ, και μέσω των οποίων εξάγονται συμπεράσματα για τους Πομάκους και τον πολιτισμό τους, που χρόνια έμειναν στο περιθώριο της έρευνας και της επιστήμης. Η συνέχιση της λαογραφικής έρευνας στους πανάρχαιους αυτούς κατοίκους της Ροδόπης θα μας βοηθήσει να ανιχνεύσουμε την ιστορία και...

[...] Για τη συλλογή των στοιχείων και των λεπτομερειών έψαξα και στους τέσσερις νομούς του νησιού. Δε βασίστηκα μόνο στη θύμηση των παιδικών μου χρόνων κι αυτό, γιατί εδώ δεν περιγράφεται ο γάμος του χωριού μου αποκλειστικά, αλλά ο κρητικός γάμος. Δέχομαι ότι από χωριό σε χωριό μπορεί να υπάρχουν μικρές διαφορές που δεν κατέγραψα. Πιθανόν επίσης να υπάρξουν και εκ των υστέρων διαφωνίες ως προς κάποια από τα γραφόμενα. Σέβομαι τις τυχόν διαφορετικές απόψεις, διαβεβαιώνω όμως ότι σ' όλα αυτά που γράφτηκαν έγινε εμπεριστατωμένη έρευνα και μελέτη. Επιτελέστηκε, νομίζω, υπεύθυν...

[...] Οι χοροί της Μακεδονίας μπορεί να χωριστούν σε δύο ενότητες. Στους κατ' εξοχήν τοπικούς και σε εκείνους που παρουσιάζουν φανερές επιδράσεις από γειτονικές περιοχές. Τοπικούς χορούς συναντάμε κυρίως στην κεντρική Μακεδονία, ενώ στη δυτική υπάρχουν κάποιες επιδράσεις από την Ήπειρο και τη Θεσσαλία. Το ανατολικό τμήμα εξάλλου παρουσιάζει θρακικές επιδράσεις, ενώ σε πολλές περιοχές συναντάμε χορούς από τον Πόντο, τη Μ. Ασία και την Ανατολική Ρωμυλία. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι στις περιοχές αυτές έχουν εγκατασταθεί και αφομοιωθεί με τον τοπικό πληθυσμό πολλοί πρόσφυγε...

Ο πλούτος των λαογραφικών στοιχείων, των εθίμων, της μουσικής και των χορών της Νάουσας με παρακίνησαν να ασχοληθώ με αυτά, με σκοπό να γίνουν γνωστά στους νέους μας που ασχολούνται με το χορό και να χρησιμεύσουν σε μελλοντικούς ερευνητές που θα ασχοληθούν με το ίδιο θέμα. Στο πόνημα αυτό θέλησα να ασχοληθώ κυρίως με τους τοπικούς χορούς της Νάουσας και με τα ήθη και έθιμα που έχουν άμεση σχέση με αυτούς. Πότε χόρευαν και πού οι Ναουσαίοι, ποιοι ήταν οι λαϊκοί οργανοπαίχτες και τι όργανα έπαιζαν, ποιες ήταν οι ενδυμασίες την εποχή που οι παραδοσιακοί χοροί ήταν αναπόσπα...

Η Ήπειρος έχει να παρουσιάσει πλούσια καλλιτεχνική και πνευματική παράδοση που η άνθησή της ξεκινάει από τα χρόνια της τούρκικης σκλαβιάς. Σπουδαίοι πνευματικοί άνθρωποι και εξαίρετοι λαϊκοί τεχνίτες έδωσαν πλούσια δημιουργήματα στην εθνική μας ζωή. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες δημιουργήθηκε και η μουσικοχορευτική της παράδοση.

Η μελέτη αυτή έχει στόχο να παρουσιάσει μια φθίνουσα μορφή παραδοσιακής έκφρασης, των επαγγελματιών ιδιοκτητών καταστημάτων διάθεσης αγαθών και παροχής υπηρεσιών, έτσι όπως αυτή παρουσιάζεται στις ταμπέλες (αναρτημένες ή αποτυπωμένες) στην πρόσοψη των καταστημάτων τους. Η συλλογή καλύπτει μια ευρύτατη περιοχή του ελληνικού χώρου. Καταγράφηκαν με όλα τα στοιχεία τους και αρκετές φωτογραφήθηκαν. Ο τόπος καταγραφής κάθε ταμπέλας δεν έχει ιδιαίτερη σημασία πέρα από το γεγονός ότι ερμηνεύεται ευκολότερα η επιλογή γεωγραφικού όρου ως διακριτικού τίτλου. [...]