Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Συνήθως, η αναφορά στα γραφεία συνοικεσίων συνοδεύεται από ξάφνιασμα, μειδίαμα και προκατάληψη. Πώς γίνεται ένας τέτοιος θεσμός να επιβιώνει στην εποχή μας που κομπάζει για την απελευθέρωση του ατόμου; Μια πιο προσεκτική ματιά γύρω μας είναι αρκετή για να φανεί πως δεν υπάρχουν απόλυτες αλήθειες. Η εποχή μας γέννησε νέα δεσμά, μεγέθυνε υπερβολικά τον ατομικισμό και εξώθησε στο περιθώριο αρκετούς ανθρώπους, διευρύνοντας σε υπερβολικό βαθμό το αίσθημα της μοναξιάς και της έλλειψης επικοινωνίας. Σκοπός του βιβλίου δεν είναι να προσφέρει ιστορίες γαργαλιστικές, αλλά να μιλή...

Η πλήρης ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, και έναρξη της ισχύος του Ευρώ από την 1-1-2002 δεν εσήμαναν μονάχα την καταβαράθρωση της δραχμής, "ακύρωσαν" παράλληλα κι ενα μεγάλο κομμάτι απ' το παρελθόν του Έλληνα. Η δραχμή δεν ήταν για τον Ελληνισμό, απλώς, ένα νομισματικό σύστημα, κάποια χαρτονομίσματα στο πορτοφόλι ή κάποια κέρματα στην τσέπη, δεν ήταν ένα εμπορευματικό ή χρηματοδοτικό μέσο. Ήταν κάτι πολύ περισσότερο- ήταν ένα κομμάτι της ψυχής του! Ο Έλληνας είπε την δραχμή-δραχμούλα, όπως είπε και το ψωμί-ψωμάκι. Η δραχμούλα καθώρισε το μεροδούλι και το μεροφάι του, το γέ...

Οι άνθρωποι μιας κοινότητας επιλέγουν το χώρο που θα κατοικήσουν με βάση τη μορφολογία του εδάφους, το κλίμα, τους φυσικούς πόρους, το νερό, δηλαδή τον φυσικό περίγυρο που ορίζει και περιορίζει την ανθρώπινη δραστηριότητα. Στη δυτική Μακεδονία, στην περιοχή της επαρχίας Βοΐου, ο ποταμός Αλιάκμονας αποτέλεσε από την αρχαιότητα πρόσφορο φυσικό χώρο για την ανάπτυξη ενός σημαντικού οικιστικού πλέγματος. Οι παραπόταμοι του Αλιάκμονα, που συγκεντρώνουν νερά από δεκάδες μικρά ποτάμια και ρεματιές, ήταν μέρος της καθημερινότητας των κατοίκων. Οι πηγές εξασφάλιζαν πόσιμο νερό, ενώ...

Ο τρίτος τόμος "Θεσσαλία" της συλλεκτικής έκδοσης για τις παραδοσιακές φορεσιές περιλαμβάνει 120 σχέδια παραδοσιακών ενδυμασιών και κεφαλόδεσμων από την Θεσσαλία. Η 12τομη δίγλωσση έκδοση για τις Ελληνικές Παραδοσιακές Φορεσιές, έργο - σταθμός στην ελληνική λαογραφία, αποτελεί τη μεγαλύτερη και πληρέστερη καταγραφή των ελληνικών παραδοσιακών ενδυμασιών του ελληνικού χώρου από τον 19ο έως τις αρχές του 20ού αιώνα.

Το λεύκωμα είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένο στο έθιμο που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στη Νεστάνη της Αρκαδίας, στην εορτή του Αγίου Γεωργίου. Το έθιμο του Άη-Γιώργη έχει πανάρχαιες καταβολές και συμβολισμούς, εφόσον η λατρεία και ο εορτασμός του Αγίου αποτελεί, κατά τους μελετητές, συνέχεια της λατρείας προχριστιανικών θεοτήτων της περιοχής. Στο 2ο μ.Χ. αιώνα, ο Παυσανίας αναφέρει μεγάλη ανοιξιάτικη γιορτή κοντά στη Νεστάνη. Στο λεύκωμα αναδημοσιεύονται δύο σπουδαία επιστημονικά κείμενα που σχετίζονται με το έθιμο: - Τη μελέτη της λαογράφου, εθνολόγου και θεατρολόγου Κατε...

"Η φροκαλιά ή σαρωνιά (=σκούπα) ηγίνουντα από θυμάρι ή βρούλα (=βούρλα) κι ημάζωνε (=εμάζευε) τα φρόκαλα (=σκουπίδια). Πολλά σπίθια είχανε και τον αργαλειό. Σε ούλα τα σπίθια υπάρχανε ακόμα οι "σεράδες" (δηλ. πλεξάνες κρεμμυδιών ή σκόρδων). Η πινακωτή που ηβάναν ντα ψωμιά που ηπροορίτζουντα (επροωορίζοντο) για το φούρνο, το φουρνέθιο (μικρό σιδερένιο φτυάρι με μακρυά λαβή) για το φούρνισμα των ψωμιών, το ψωμοπάνι (πανί για το σκέπασμα του ψωμιού, ώσπου να "φουσκώση" για να το ρίξουν στο φούρνο). Το σκάλεθρο με τη μαβιά για το σκάλισμα της φωθιάς. Τα μπηλίνια (μεγάλα πιάτα),...

Αρχές της δεκαετίας του '70 σ' ένα ορεινό χωριό της Ανατολικής Κρήτης, ένα μεσήλικο ζευγάρι διαπληκτίζεται παραμονή και ανήμερα της Πρωτοχρονιάς με αφορμή τη χασούρα του συζύγου στο χαρτοπαίχνιδο και στα ζάρια, που τις μέρες αυτές είναι στην κορύφωσή τους. Μια και η τύχη τους γυροφέρνει, έχει να παίξει πολλά και διαφορετικά παιχνίδια στη Χριστινιά και στον Αλεξαντρή μέσα από κωμικοτραγικές καταστάσεις, αδυναμίες και πάθη με ζωντανό σύμμαχο την ατόφια ιδιωματική γλώσσα, αναβιώνοντας συγχρόνως ήθη και έθιμα, ηθογραφώντας επίσης συμπεριφορές και αναδεικνύοντας αξίες που διατηρ...

Ένα βιβλίο αφιερωμένο στο τσίγκινο ελληνικό παιχνίδι. Μια επίσημη αυτοτελής φωτογραφική καταγραφή του ελληνικού τσίγκινου παιχνιδιού σε επιμέλεια του Πάνου Κωνσταντόπουλου βασισμένη στη συλλογή του Μάνου Χαριτάτου, με ιστορίες και μαρτυρίες από τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, τον Στάθη Σταυρόπουλο, τον Δημήτρη Αρβανίτη, τον Σπύρο Κυπριώτη και τη Μαρία Αργυριάδη. Ένα βιβλίο με παιχνίδια, παιχνίδι για μικρά αλλά και μεγάλα παιδιά!

....Ένας από τους πιο μεγάλους τραγικούς ποιητές της Ελλάδος, ο Σοφοκλής, έγραψε τον «Οιδίποδα Τύραννο», έχοντας υπόψη του το γνωστό μύθο με τον Οιδίποδα και τη Σφίγγα. Η Σφίγγα ήταν ένα μυθολογικό τέρας, μισή γυναίκα και μισή ζώο, που σταματούσε τους διαβάτες στο δρόμο και τους έλεγε ένα αίνιγμα. Όσοι δεν έλυναν το αίνιγμα τους σκότωνε...

....Στις παροιμίες του λαού μας βρίσκεται μια χρονική συνέχεια που μετριέται με δεκάδες αιώνων. Στις φιλοσοφικές ρήσεις των μεγάλων πνευμάτων που σφράγισαν με την παρουσία τους την πορεία της σκέψεως στους αιώνες, υπάρχουν σχεδόν αυτούσιες σημερινές παροιμίες.

Τα αρβανίτικα κείμενα και τραγούδια, όπως και τα αρβανίτικα γλωσσάρια που εκδίδω, εκτός από την γλωσσική τους σπουδαιότητα και μοναδικότητα, ξεδιπλώνουν ένα κόσμο που ζει έντονα και που αγωνίζεται, αφήνοντας μέσα από τη γλώσσα του το χρονικό της ιστορικής του διαδρομής και πορείας. Τ. Γ.

Τα αρβανίτικα κείμενα και τραγούδια, όπως και τα αρβανίτικα γλωσσάρια που εκδίδω, εκτός από την γλωσσική τους σπουδαιότητα και μοναδικότητα, ξεδιπλώνουν ένα κόσμο που ζει έντονα και που αγωνίζεται, αφήνοντας μέσα από τη γλώσσα του το χρονικό της ιστορικής του διαδρομής και πορείας. Τ. Γ.

[...] Παραδίδοντας, λοιπόν, το πόνημά μου αυτό στο κοινό της ιδιαίτερης πατρίδας μου, θέλω να πιστεύω ότι το βγάζω, κατά μεγάλο μέρος, από ένα κύκλο αποριών και αλληλοσυγκρουόμενων πληροφοριών για τον τόπο και τους ανθρώπους του, ενώ, σε ό,τι αφορά τις μέλλουσες γενιές μας, νιώθω την ικανοποίηση ότι τους αφήνω μια πρώτη ιστορική αποτύπωση, μια πηγή από την οποία θα αντλούν χρήσιμα στοιχεία για τις γενεαλογικές, ιστορικές και πολιτιστικές καταβολές τους. (από τον πρόλογο του συγγραφέα)

Πρόκειται για την πρώτη ολοκληρωμένη δημοσίευση των 116 αντικειμένων που απαρτίζουν την κυπριακή ενότητα της πλούσιας εθνογραφικής συλλογής του Μουσείου Μπενάκη. Ο συστηματικός αυτός κατάλογος παρουσιάζει σύμφωνα με τις νεότερες απαιτήσεις της επιστημονικής μεθόδου όλα τα εκτεθειμένα και αποθηκευμένα έργα κυπριακής παραδοσιακής τέχνης που έχουν αποθησαυριστεί στο Μουσείο στο διάστημα των 80 χρόνων από την ίδρυσή του. Στη συλλογή εκπροσωπούνται κυρίως η υφαντική, η κεντητική και οι χειροποίητες παραδοσιακές φορεσιές της Κύπρου. Τα μισά σχεδόν από τα αντικείμενα είναι κεν...

Στην Κρήτη, οι ήχοι της ψυχής γονατίζουν ακόμη στο παρελθόν με σεβασμό. Κάθε τόσο οι Κρητικοί ξεφυλλίζουν τα φύλλα της μνήμης και βλέπουν τους προγόνους τους. Ακούνε τα λόγια του Ελύτη και του Καζαντζάκη, άλλοτε να τους γαληνεύουν και άλλοτε να τους θεριεύουν. Συνομιλούν με το πνεύμα του Ελ Γκρέκο για την ομορφιά των χρωμάτων και της ζωής, ερωτεύονται με τους στίχους του Ερωτόκριτου και της Ερωφίλης, ξεσηκώνονται με τη φωνή και τη λύρα του Ξυλούρη και αντρειεύονται με τους αγώνες των προγόνων τους στα άπαρτα κρητικά βουνά. Οι Κρητικοί σήμερα είναι σαν να ζουν ακόμη κάτω α...

Δίχως καμία υποψία υπερβολής, θα λέγαμε ότι τα λαϊκά δίστιχα κυρίως ορισμένων κύκλων (ερωτικά, γαμήλια, μοιρολόγια, της ξενιτειάς...), προσεγγίζουν θαρραλέα ακόμη και αυτή την ποίηση της Σαπφώς. Δεν μετράει σχετικά μόνον ο γενικότερος λυρισμός τους και το εγκώμιο. Είναι πρώτα από όλα ο λαμπρός και πολύχρωμος ανοιξιάτικος κόσμος τους, η ωραιότητα και τα νιάτα, η υγεία και η αλκή, η ευγένεια του αισθήματος και η ένταση του πάθους, ειδικά του ερωτικού, ο πόνος, ο καϋμός και η θλίψη του χωρισμού. Συνάμα όμως, είναι παράλληλη και η λάμψη πολλών εκφράσεων και εικόνων, η απλότητά...

Εις την ψυχή του Κρητικού βρίσκονται δυο νεράιδες, η μια του γράφει μουσική κι η άλλη μαντινάδες. Ακολουθώντας κι εγώ τη νεράιδα της ψυχής μου συνεχίζω να συλλέγω με αγάπη και μεράκι κρητικές μαντινάδες. Έτσι δημιουργήθηκε η τρίτη αυτή συλλογή ενάντια στους χαλεπούς καιρούς και στις δυσκολίες που μας περιβάλλουν, επειδή: Οι μαντινάδες κι οι σκοποί γλυκαίνουν τη ζωή μας και μαρτυρούν τη λεβεντιά που κρύβει το νησί μας. Παντέρμη Κρήτη, όσο περνούν και φεύγουνε οι χρόνοι, η αγάπη που ’χω στην καρδιά για σένα μεγαλώνει. Πολλοί ρωτούν να μάθουνε τι είναι οι μαντι...

[...] Το βιβλίο "Πανηγύρια ατο Αιγαίο" είναι το αποτέλεσμα της προσπάθειας να προσεγγίσω, να περιγράψω βιωματικά, να ερευνήσω αλλά και ν' αποτυπώσω φωτογραφικά αυτόν τον τεράστιο πλούτο του πολιτισμού μας. Τα πανηγύρια του Αιγαίου είναι κορυφαία στιγμή της κοινωνικής ζωής των νησιωτών, ενώ παράλληλα αποτελούν μοναδικό πυρήνα διαφύλαξης της πολιτισμικής ταυτότητας του νησιού, δημιουργώντας έτσι την προϋπόθεση για τη διάσωση της στο χρόνο. Η παρούσα έκδοση δεν φιλοδοξεί να θεωρηθεί λαογραφική έρευνα. Μακριά από εμένα μια τέτοια πρόθεση - ούτε τα επιστημονικά εφόδια διαθέτω...

Τα παιχνίδια του χωματένιου δρόμου παίζονταν σε χρόνια που τα αυτοκίνητα ήταν λίγα, οι δρόμοι δεν είχαν άσφαλτο και η τεχνολογία δεν είχε εισβάλει τόσο στη ζωή μας. Ήταν παιχνίδια που επέτρεπαν την κίνηση και την έκφραση των παιδιών, τον αυθορμητισμό και τη φαντασία. Μερικά από αυτά παίζονται ακόμα και σήμερα...