Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην Επαρχία Κυνουρίας του νομού Αρκαδίας υπάρχει ένας μικρός γεωγραφικός χώρος, περίπου οκτακοσίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, που ονομάζεται Τσακωνιά. Είναι χώρος ορεινός, απρόσιτος, που καλύπτεται από την πλούσια χλωρίδα του κυνουριακού Πάρνωνα. Τρία είναι τα αρχαιότερα και ορεινότερα χωριά που αποτέλεσαν αρχικά τη "Νεότερη Μεσαιωνική Τσακωνιά". Η Καστάνιτσα, ο Πραστός και η Σίταινα. Οι Τσάκωνες, όντας μακρινοί απόγονοι των Δωρολακώνων, που μετοίκησαν από την αρχαία Σπάρτη, μιλούν ακόμη και σήμερα (κάποιοι απ' αυτούς) την παραφθαρμένη δωρολακωνική διάλεκτο, η οποία διατηρ...

Ο τόπος, η ιστορία και οι άνθρωποι του Βώλακα Δράμας παρουσιάζονται στο βιβλίο αυτό παράλληλα με τη ζωντανή προφορική παράδοση της περιοχής. Στα εισαγωγικά κείμενα του βιβλίου (πρώτο και δεύτερο μέρος) γίνεται πρώτα μια αναδρομή στην ιστορία του Βώλακα με έμφαση στις προσωπικότητες που σημάδεψαν τα νεώτερα χρόνια. Παρουσιάζονται οι καθημερινές ασχολίες των κατοίκων του χωριού και δίνονται πληροφορίες για την παραδοσιακή τους ενδυμασία, τα έθιμα, τις παραδόσεις και τις γιορτές τους. Δίνονται επίσης στοιχεία και για τα λαϊκά παραμύθια της περιοχής. Εξετάζονται τα κυρίαρχα μοτ...

Πολλοί συγχωριανοί συγκεντρώνουν υλικό για την ιστορία του τόπου μας, με σκοπό τη συγγραφή, για να διαβάζουν οι επερχόμενοι. Το αρχείο του χωριού έχει χαθεί στον πόλεμο του 1940-41. Τα χρόνια όμως περνούν και μερικοί εξ αυτών έχουν φύγει από το μάταιο κόσμο, το δε υλικό περιμένει τη συγγραφή από τούς κληρονόμους. Ό γράφων δεν φιλοδοξεί παρά να κεντρίσει το ενδιαφέρον όλων προς το σκοπό αυτόν, να βρούμε την χαμένη μας ιστορία. Το ανά χείρας βιβλίο (λεξικό και στοιχεία από τον τόπο, τη ζωή και την ιστορία) είναι μία αρχή, δεν είναι πλήρες για τις ελλείψεις, αναγνώστη, πατρ...

Λαογραφική έρευνα και προσέγγιση, η βιογραφία του, φωτογραφικό υλικό από τα χωριά κι από τους τόπους που πέρασε, όλες οι εντός Ευρυτανίας προφητείες του...

"Ο μπάλος στη Σαμοθράκη: Παράδοση και νεωτερικότητα: μια μουσική- εθνογραφική προσέγγιση" μας ταξιδεύει στη Σαμοθράκη και μας ξεναγεί στις μουσικές της παραδόσεις, καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα.

Το βιβλίο "Ορεινή Πατρίδα - Στον Άσπρο, στην Πίνδο" είναι αφιερωμένο στους "χειμωνιάτες", λέξη που στη γλώσσα της ιθαγένειας σημαίνει τους ανθρώπους οι οποίοι μένουν και το χειμώνα στα έξι μικρά χωριά που αναφέρεται η έκδοση: Τη Νεράιδα, την Κορυφή, τη Λαφίνα, το Παχτούρι, τον Αετό και το Αρματολικό που όλα μαζί συγκροτούν τη Διευρυμένη Κοινότητα Νεράιδας Τρικάλων. Αυτοί οι λίγοι άνθρωποι είναι οι τελευταίοι που συνεχίζουν, άλλοι από αδήριτη ανάγκη και άλλοι από απέλπιδα συνήθεια, ένα τρόπο ζωής που τείνει να εκλείψει. Ένας τρόπος ζωής που δεν μπορεί να θεωρηθεί παραδοσιακ...

Οι «Πετροφάισες» είναι ένας βροντοφωναχτός γραπτός ύμνος για τη Γυναίκα. Τη γυναίκα των φτωχών περιοχών της Γης, που με το κοφτερό της μυαλό, τη γρανιτένια της θέληση, το ατσαλένιο και ταυτόχρονα πουπουλένιο κορμί της, έκαναν τ' απίστευτα μπορετά, τόσο για την επιβίωση (κυριο­λεκτικά) της πολυπρόσωπης φαμελιάς της, όσο και την (κατά το δυνατό) μόρφωση των παιδιών της, δίπλα και παράλληλα στον εξ ίσου πανάξιο δουλευτή, σύζυγό της. Πετροφάισες αποκαλούσαν, στην αναφερόμενη περιοχή τις γυναίκες που έτρωγαν (μεταφορικά) ακόμα και τις πέτρες, προκειμένου να επιτύχουν τον ιερό σ...

[...] Στο κύριο μέρος του μικρού αυτού πονήματος παρουσιάζονται δύο περιπτώσεις απλοϊκών κατοίκων του ζακυνθινού χωριού Μπανάτο, οι οποίοι, παρότι σήμερα ανήκουν στην αιωνιότητα, μες απ' τις ενδιαφέρουσες διηγήσεις θρύλων ή αξιοσημείωτων στιγμών από την καθημερινότητά τους (βλ. Παρακάτω Γιάννη Ζαρκάδη, τον κουρέα) ή τις χαριτωμένες απαγγελίες τραγουδιών (βλ. Νικόλα Κοντονή, τον δήμαρχο) καταφέρνουν να υπερβούν τη φθοροποιό μανία του χρόνου και ν' αποκτήσουν διάρκεια ή και (γιατί όχι;) λειτουργική συνέχεια. [...] (από την εισαγωγή του συγγραφέα)

Ο δημοδιδάσκαλος και ιατρός Νικόλαος Β. Φαρδύς (1853-1901) από τη Σαμοθράκη αφηγείται με διεξοδικό τρόπο την ιστορία της ελληνικής αποικίας στην (γαλλική) Κορσική. Οι Έλληνες έποικοι (730 Μανιάτες της οικογένειας των Στεφανόπουλων από τη Μάνη) εγκαταστάθηκαν στην Κορσική το 1676. Το 1775 τούς παραχωρήθηκε μεγάλη έκταση γης βόρεια της πρωτεύουσας του νησιού (του Αιακείου), όπου έκτισαν το χωριό Καργκέζε. Ο συγγραφέας εργάστηκε για επτά χρόνια (1885-1892) στο Καργκέζε, το οποίο μεταπλάθει αυθαίρετα σε "Καρυές", και γνωρίστηκε με τους απογόνους των Μανιατών εποίκων, οι οποίοι...

[...] Ασφαλώς τα ήθη και τα έθιμα καθώς και η ζωή των κατοίκων του χωριού μου που περιγράφω στις σελίδες αυτού του βιβλίου είναι τα ίδια ή περίπου τα ίδια με αυτά της ευρύτερης περιοχής της Πηνείας ή και της Ηλείας ακόμη και επομένως πιστεύω ότι θα συνεγείρει μνήμες πολλών συμπατριωτών μας. Δεν πειθάρχησα σε κανόνες συντακτικού και γραμματικής προκειμένου να πετύχω στο μέτρο του δυνατού το γλωσσικό ύφος και ήθος του χωριού μου. Να μεταφέρω, δηλαδή, τον καθημερινό τρόπο επικοινωνίας μεταξύ των χωριανών μου στοιχείο, νομίζω, που χαρακτηρίζει και ξεχωρίζει τις τοπικές κοινω...

Η Μεγάλη Εβδομάδα του Θείου Πάθους αποτελεί σταθμό και έμπνευση για τους ποιητές. Γεμάτοι δέος και συγκίνηση γονατίζουν στα πόδια του Ιησού, προσφέροντας τα λυρικά τους δάκρυα. Σπουδαίοι υμνογράφοι (θρησκευτική ποίηση), εξαίρετοι ποιητές (σύγχρονη ποίηση) θρήνοι και μοιρολόγια (παραδοσιακή ποίηση), συνταιριάζονται και σφιχτοδένονται εδώ, στην "Οδό των δακρύων". Είναι μια πρωτότυπη καταγραφή, ένα συναπάντημα της ποίησης της Μεγάλης Εβδομάδας. Μια ποίηση που βρίσκεται σ' αυτήν τη χρονική στιγμή στο απόγειό της και είναι απαράμιλλη. Εξαιρετικό δε ενδιαφέρον έχουν κάποια μοι...

Το βιβλίο αυτό, εντάσσεται σε μια σειρά δημοσιεύσεων που εστιάζονται στην ανάδειξη και ανάλυση των πολιτισμικών χαρακτηριστικών του Β. Αιγαίου, με ερευνητικό επίκεντρο το παράδειγμα του μουσικού πολιτισμού. Ήδη έχει προηγηθεί η έκδοση "Μουσικά Σταυροδρόμια στο Αιγαίο: Λέσβος, 19ος-20ος αι." με επιμέλεια του Σ. Χτούρη (Εξάντας, 2000), καθώς και μια σειρά ανακοινώσεων από μέλη της διεπιστημονικής ομάδας που συνεργάστηκε στην ερευνητική καταγραφή του μουσικού πολιτισμού του Β. Αιγαίου, στο πλαίσιο του προγράμματος "Κιβωτός του Αιγαίου" (1995-1998). Παράλληλα έχουν δημοσιευτεί...

Με τα όσα θα γράψω παρακάτω δεν θέλω να ψάλλω ύμνους, θέλω να ξαναθυμηθούμε όλοι οι παλαιότεροι και να μάθουν οι νεότεροι τα όσα διαδραματίστηκαν εδώ, σε τούτους τους τόπους της Φθιώτιδας και της Ρούμελης στο πέρασμα του χρόνου και με τούτη τη θύμηση ν' αγαπήσουν και οι νεότεροι την "πατρώα γη", όπως την αγαπήσαμε και μεις, όπως την αγάπησαν και οι πρόγονοί μας από αρχαιοτάτων χρόνων. [...] (από το κείμενο της συγγραφέως)

[...] Πρόθεσή μας είναι ο μικρός αυτός οδηγός να συμπεριλάβει όσο το δυνατό περισσότερες φωτογραφίες του χθες αλλά και σήμερα. Εκτός από τους διατελέσαντες προέδρους, παρουσιάζονται φωτογραφίες από αξιόλογα κτίρια, μνημεία, εκκλησίες, βρύσες, φυσικά μνημεία και ο,τιδήποτε άλλο έχει σχέση με τη Λευκοπηγή. Ακόμη παρουσιάζουμε φωτογραφίες από τις πλούσιες πολιτιστικές εκδηλώσεις του Συλλόγου του χωριού μας και ένα μικρό αφιέρωμα τιμής αξιόλογων προσωπικοτήτων που έκαναν γνωστή στο πανελλήνιο και ανέδειξαν τη Λευκοπηγή μας. [...] Γιάννης Αλ. Τσολάκης

Σε αυτό τον τόμο συγκεντρώνονται μελετήματα για την άσεμνη και τη βωμολοχική ερωτική λαογραφία μας, τόσο στο επίπεδο των λόγων και των φραστικών διατυπώσεων όσο και στο επίπεδο των ερωτικών λαϊκών δρωμένων και των αντίστοιχων αναπαραστάσεων. Με τη χρήση της ελληνικής και κυρίως της ξένης πλούσιας για το θέμα βιβλιογραφίας γίνονται διαπιστώσεις και προσεγγίσεις, ώστε να ξεκινήσει η επιστημονική μελέτη αυτών των θεμάτων και στην ελληνική λαογραφική βιβλιογραφία, που μέχρι στιγμής διακρίνεται από σχετική σεμνότυφη σιωπή, με ευάριθμες αλλά σημαντικές εξαιρέσεις. Ο μικρός αυτός...

Το βιβλίο ερευνά την χρονική περίοδο που ξεκινά από την αρχή της δημιουργίας της Κρανιάς και φθάνει μέχρι τις ημέρες μας. Χωρίζεται δε σε τρεις θεματικές ενότητες, όπως άλλωστε μαρτυρά και ο τίτλος του. Στη πρώτη ενότητα καταγράφονται τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα (διοικητικές και πληθυσμιακές μεταβολές, ληστοκρατία, καταστροφές) που σημάδεψαν την πορεία του χωριού. Αναλύονται επίσης οι θρησκευτικές συνήθειες και υποχρεώσεις των Κρανιωτών, όπως και ο χαρακτήρας της εκπαίδευσης που δίνονταν στα παιδιά. Η δεύτερη ενότητα παραθέτει τις τοπωνυμικές ονομασίες της Κραν...

Πολλοί από εσάς θα αναρωτηθούν: "γιατί γράφτηκε αυτό το βιβλίο;" Εύλογη η ερώτηση, αφού κατά την επικρατούσα άποψη και στερεότυπη αντίληψη, έχουν γραφτεί για το χωριό μας τα ...πάντα! Πραγματικά έχουν γραφτεί τα πάντα αλλά ...όχι όλα! Όχι τελεσίδικα! Και αυτό για δύο λόγους. Ο πρώτος αφορά την ιστορία ως επιστήμη, που καταγράφει και αναλύει την πορεία της ανθρώπινης δραστηριότητας αλλά και που συνεχώς εμπλουτίζεται με νέα στοιχεία, τα οποία, ο ιστιοριογράφος καλείται με όσο γίνεται πιο αντικειμενικό τρόπο, να αναλύσει κι όχι απλώς να καταγράψει. Αλλιώς δεν γράφουμε ιστορία,...