Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μαθήτρια γυμνασίου πρωτοδιάβασα τον "Πατούχα" και το "Όταν ήμουν δάσκαλος" με ασυγκράτητα γέλια. Είχα πολλές φορές κλάψει διαβάζοντας μα ποτέ γελάσει. Έτσι ήταν φυσικό να μην ξεχάσω, να μείνω μα η θύμηση του Κονδυλάκη ως συγγραφέα του γέλιου και της χαράς. Όταν στα φοιτητικά χρόνια ξανακοίταξα το έργο του, η πρώτη βαθιά εντύπωση δικαιολογημένα δε μ' άφησε να διακρίνω άλλες νότες έξω από το χιούμορ, το κέφι και τη δροσιά. Το 1962 με τον εορτασμό των εκατόχρονων από τη γέννησή του, αναγκασμένη από μια διάλεξη που μου ανάθεσε ο Δήμος Ηρακλείου, ξανάσκυψα στις σελίδες του...

Η εργασία που ακολουθεί είναι αφιερωμένη σε πάνω από σαράντα επαγγέλματα, τόσο της πόλης όσο και της υπαίθρου των Χανίων. Κάποια από αυτά έχουν ήδη εξαφανιστεί και αρκετά προσαρμόστηκαν στις απαιτήσεις των καιρών και στο αίτημα του εκσυγχρονισμού, μοναδικό δρόμο για επιβίωση του επαγγελματία. Τα επαγγέλματα που καταγράφονται είναι κυρίως επαγγέλματα τα οποία παράγουν έργο και όχι υπηρεσίες. Οι τεχνίτες τους έπαιρναν υλικά και μαζί με την τεχνογνωσία, την οποία είχαν αποκτήσει μόνοι του ή πλάι σε μαστόρους, μας έδιναν ένα έργο. [...] Θα πρέπει να επισημανθεί πως αυτά τα 42...

Όλες οι μελέτες μου ήτανε δημοσιευμένες κατά καιρούς σε εφημερίδες και περιοδικά. Δυσκολεύονταν όμως όσοι ήθελαν να μελετήσουν κάποιαν απ' αυτές, επειδή δεν ήτανε δυνατό να ξέρουν πού βρισκότανε δημοσιευμένη. Όμως, μια ομάδα από συμπατριώτες μου Ναξιώτες επιστήμονες, με βρήκαν και μου πρότειναν να βάλουμε όλες αυτές τις πολυπληθείς μελέτες μου σε ένα τόμο, ώστε εύκολα να βρίσκουν όποιαν ήθελαν απ' αυτές. Μού προσθέσανε, μάλιστα, ότι αν τους δώσω όσες έχω στις βιβλιοθήκες μου, αναλαμβάνουν οι ίδιοι να βρούνε τις υπόλοιπες ψάχνοντας σε βιβλιοθήκες, σε παλιά περιοδικά, εφημ...

Στη μικρή αυτή εργασία μας, όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης, υπάρχουν πολλά, ποικίλα και ενδιαφέροντα θέματα, που αφορούν τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις, τις συνήθειες, τις νοοτροπίες κλπ. των ανθρώπων. Μία γνωριμία με το παρελθόν, με τον αρχαίο κόσμο, είναι αναγκαία, αλλά και υποχρέωση όλων μας, γιατί αποτελούμε τη συνέχεια αυτού.'Όσοι αγνοούν το παρελθόν, προχωρούν στα τυφλά. Η γνωριμία με αυτό θα προβληματίσει, θα ευαισθητοποιήσει και θα ενεργοποιήσει τις δυνάμεις μας για κοινή προσφορά, για το καλό όλων. Η γνωριμία με τις πηγές, που στο μικρό αυτό πόνημα παρατίθενται...

Έντεκα επιστήμονες, ασχολούμενοι με διάφορους τομείς του λαϊκού πολιτισμού τής ελληνικής Θράκης, συνθέτουν τον παρόντα τόμο, ο οποίος ανοίγει με μιαν ευσύνοπτη χρήσιμη ιστορική αναφορά σ' αυτήν, από την οθωμανική κατάκτηση έως την ενσωμάτωσή της στην Ελλάδα. Η αναφορά αυτή συμπληρώνεται σε ένα άλλο επίπεδο και με την εξέταση της κοινωνικής δομής στις κρίσιμες δεκαετίες 1920-1960. Και στα επόμενο κεφάλαια παρουσιάζονται η λατρεία και η εθιμική ζωή, η τεχνολογία, ο (λαϊκός πάντα) αθλητισμός, η μουσική και οι χοροί, η πολιτιστική δράση μέσα από τους (πολλαπλασιασμένους εντυπωσ...

[...] Η ελιά (το δένδρο, ο καρπός, το σύμβολο), με τη βιολογική και κατ' επέκτασιν συμβολική θαλερότητα, έχει συνδεθεί με την τελείωση της ύπαρξης του ανθρώπου στο μεσογειακό χώρο. Η καλλιέργεια, η παραγωγή του ελαίου, του πολύτιμου αυτού αγαθού, με τους ιερούς όρους φύλαξης-προστασίας, και η χρήση του (που φέρει τη συνείδηση αυτής της ιερότητας) μετατρέπεται σε ενέργεια θρεπτική, κατευναστική αλλά και θεϊκή πάνω στο σώμα και στην ψυχή. [...] (Αικατερίνη Πολυμέρου - Καμηλάκη, απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου). Περιέχονται τα κείμενα: Η ελιά στην αρχαιότητα: -...

[...] Με το εγχείρημα αυτό φυσικά δεν επιθυμώ να κάνω λαογραφία ούτε καν, ας μου επιτραπεί η έκφραση, να λαογραφίσω. Απλά προσπαθώ να δώσω, χωρίς τον ελάχιστο δογματισμό, απάντηση σε κάποια ερωτήματα, ευελπιστώντας στη καταγραφή και μόνο κάποιων προβληματισμών, απόψεων, ενδεχομένως και κάποιων προσωπικών συμπερασμάτων σχετικών με το χορό και την ιστορία του, απολαμβάνοντας το ταξίδι της έρευνας και ικανοποιώντας κατά κάποιον τρόπο την περιέργεια μου, πάντα σαν ερασιτέχνης ερευνητής του. [...] (απόσπασμα από την εισαγωγή του βιβλίου)

Στην ιστορία του δημοτικού διαμερίσματος της Καλλιφύτου είναι αφιερωμένο αυτό το βιβλίο, το τρίτο στη σειρά εκδόσεων της ΔΕΚΠΟΤΑ που έχει ως θέμα της την ιστορία των δημοτικών διαμερισμάτων του δήμου μας. Η συγγραφή της τοπικής ιστορίας είναι υπόθεση απαιτητική και επίπονη, αν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα είναι μια σύνθεση που να υπερβαίνει το επίπεδο των ερασιτεχνικών συμπιλημάτων, τα οποία ικανοποιούν περισσότερο τη ματαιοδοξία των συγγραφέων τους παρά τις απαιτήσεις της ιστοριογραφικής δεοντολογίας. [...] Με τη βεβαιότητα ότι το νέο βιβλίο διευρύνει σημαντικά τις γνώσεις...

Η παρέα μας γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 2001 από τη σύμπραξη δύο δημοτικών οργανισμών του Βόλου, του Κ.Α.Π.Η. και του "Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών" Νεάπολης του Δ.Ο.Υ.Κ. πάνω σε μια ιδέα του παραμυθά και μελετητή του προφορικού πολιτισμού, Στέλιου Πελασγού. Με τη φροντίδα και την καθοδήγησή του, η παρέα αυτή αντάμωνε ένα απόγευμα κάθε βδομάδα. Παρούσα σε κάθε συνάντηση ήταν η Ελένη Ζαφειρίου, διευθύντρια του ΚΑΠΗ, που με την τρυφερότητα και την κατανόησή της συνέδεε με λεπτότητα τις ιδιαιτερότητες καθενός σε μια σφιχτοδεμένη ομάδα. Η ιστορικός Παρασκευή Τσιμά απ...

Προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε, να φωτογραφίσουμε, να παραστήσουμε ένα γλωσσοφιλολογικό καρδιογράφημα της Ύδρας του 19ου και 20ού αι. με αντικειμενικότητα και αμεροληψία, χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς τραβηγμένα συμπεράσματα· χωρίς να θίγεται κανείς, αλλά και χωρίς σιωπές ενοχής ή φοβίας.

Προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε, να φωτογραφίσουμε, να παραστήσουμε ένα γλωσσοφιλολογικό καρδιογράφημα της Ύδρας του 19ου και 20ού αι. με αντικειμενικότητα και αμεροληψία, χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς τραβηγμένα συμπεράσματα· χωρίς να θίγεται κανείς, αλλά και χωρίς σιωπές ενοχής ή φοβίας.

Τραγούδι της Αγάπης Όλα τ' αηδόνια το πρωί λαλούν αράδα-αράδα για να ξυπνούν οι όμορφες να πάνε περατζάδα. Και μια μικρή μελαχροινή δε θέλει να ξυπνήσει. Δε της μιλάει η μάνα της να μη την ενοχλήσει. Ξύπνα κυρά μου ξύπνησε επήγε μεσημέρι όλος ο κόσμος χαίρεται κι εσύ κοιμάσαι ακόμη. Σου λέω μάνα δεν μπορώ βαριά είμαι να πεθάνω σύρε να φέρεις το παπά θέλω να μεταλάβω. Ώσπου να πάει ο παπάς να πάει να γυρίσει πάει ο αγαπημένος της να την καλημερίσει. Πεθαίνω εξαιτίας σου στον Άδη κατεβαίνω και στην αιώνια ζωή εκεί σε περιμένω.

Η κρητική λογοτεχνία έχει στέρεη βάση μέσα στην ελληνική. Ό,τι είναι κρητικό είναι και ελληνικό και αντίστροφα. Η ομοιοκατάληκτη αφηγηματική ποίηση έχει μια ομορφιά που σε καθηλώνει. Οι ενότητες του βιβλίου ομιλούν για τους θρύλους και τις παραδόσεις της πατρίδας του συγγραφέα, της περιοχής Βιάννου, νότια του Ηρακλείου Κρήτης. Θυμίζουν βιώματα που έζησε κάθε Έλληνας σε όλα τα μέρη που αναπτύχθηκε ο ελληνισμός. Διαβάονται σαν απολαυστικά αφηγήματα, διαδίδονται σαν παραμύθια της γιαγιάς στα εγγόνια της, συγκινούν σαν ιστορικοί θρύλοι.

Η εργασία αυτή ξεκίνησε σαν μια μικρή προσπάθεια να γραφούν δυο λόγια για το Τρίκορφο με σκοπό να καταχωρηθούν στο διαδίκτυο (internet) και να δίνουν κάποιες πληροφορίες για το χωρίο. Βρήκαμε όμως πάρα πολύ υλικό και αναγκασθήκαμε να το παρουσιάσουμε σε μορφή βιβλίου. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Το βιβλίο της Δήμητρας Αγγελοπούλου "Δημητσάνα. Λαογραφώντας τη μνήμη..." είναι καρπός πρωτογενούς λαογραφικής ύλης που συνέλεξε η συγγραφέας ως φοιτήτρια στο πλαίσιο των φροντιστηριακών εργασιών του μαθήματος της Λαογραφίας μετά από επίμονη επιτόπια έρευνα, αυτηκοΐα και βιωματική μέθεξη κατά την άντληση του υλικού. Η πρωτογενής συλλογή της Δήμητρας Αγγελοπούλου από τη Δημητσάνα, τόπο καταγωγής της, αποτελείται από χίλιες διακόσιες πυκνογραμμένες χειρόγραφες σελίδες και βρίσκεται κατατεθειμένη στο Αρχείο Πρωτογενούς Λαογραφικού Υλικού του Σπουδαστηρίου Λαογραφίας του Πανεπ...

Όποιος ασχοληθεί με τον τρόπο που διατρέφονταν οι παλιότερες κοινωνίες απολαμβάνει ένα μοναδικό ταξίδι γνώσης, ζώντας ταυτόχρονα μοναδικές εμπειρίες. Περνάει μέσα από ξεχασμένα χρώματα, γεύσεις και αρώματα. Μαγεύεται από αυτά που του διδάσκει η λαϊκή σοφία. Καταλαβαίνει ήθη, νοοτροπίες, προλήψεις... Και μέσα από τη μελέτη των κοινωνιών που τον γέννησαν, καταλαβαίνει καλύτερα και τον εαυτό του. Τον τρόπο που σκέφτεται, που αντιδρά, που συμπεριφέρεται... Ένα τέτοιο ταξίδι επιχειρούν οι συγγραφείς αυτού του βιβλίου και καλούν τους αναγνώστες να ακολουθήσουν, κάνοντας ταυτόχρο...

Βλάχοι. Γίγαντες των βουνών, εραστές του ανοιχτού ορίζοντα. Ταυτισμένοι σωματικά και ψυχικά με το περιβάλλον γύρω τους. Άνθρωποι που είναι τόσο κοντά στις ρίζες μας και στο ματωμένο ελληνικό χώμα. Οι γνώσεις τους, αξίες ανεκτίμητες. Λόγια λιτά, σμιλεμένα άψογα με βαθύ αίσθημα που αναδίδει σοφία, τρυφερότητα και ευγένεια. Οι Βλάχοι, με τα ατομικά τους γνωρίσματα, τη σημαντική ή ασήμαντη προσωπική τους ιστορία, το ήθος τους, τη συμπεριφορά τους και την ειλικρίνεια των συναισθημάτων τους, είναι ικανοί να μας μεταγγίσουν την ανέγγιχτη ομορφιά του κόσμου... Μ' αυτά τα γνωρίσμ...

Η Κατίνα Ζερβού γεννήθηκε το 1909 στον Άγιο Δημήτριο Μονεμβασίας, χωριό 500 κατοίκων. Εκεί μεγάλωσε, πήγε για μια μοναδική χρονιά στο σχολείο, έγινε μοδίστρα και παντρεύτηκε τον Χαράλαμπο Ζερβό, που είχε γεννηθεί στο γειτονικό Φοινίκι, αλλά ζούσε από χρόνια στον Πειραιά. Στον Πειραιά, από το 1934, αγοράζουν ένα φωτογραφείο, Φίλωνος 71, και μαθαίνουν και οι δύο την τέχνη του φωτογράφου. Η αγάπη τους για τη λακωνική γη παραμένει αμείωτη και εκεί ξαναγυρίζουν στη δεκαετία του '70 να συνεχίσουν την αγροτική ζωή, ίδια κι απαράλλακτη για κάποιες χιλιετίες, δραματικά και ραγδαία α...