Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Δεν είναι ζωή αυτή. Μας κυνηγούν από παντού. Μας διώχνουν. Κανείς δε μας θέλει. Αυτοί που ξέρουν γράμματα να βρουν το τόπο μας, από κει που λένε ότι ήρθαμε, και να μας στείλουν πίσω. Δε ξέρω. Από τις Ιντίες, τη Αίγυπτο, τη Ασία. Δε ξέρω. Ας μας πάνε στο τόπο μας..."

Το βιβλίο αυτό του Δ. Μαλακάση αποτελεί μια μαρτυρία για την πολιτιστική παράδοση του νησιού, όπως εκφράζεται μέσα από τα εναπομείναντα κτίρια της παλιάς Πόλης της Λευκάδας. Περιλαμβάνει μεταξύ άλλων πολύτιμα στοιχεία για τον ιδιαίτερο τρόπο κατασκευής (ξύλινος σκελετός και πέτρα), ο οποίος αποτελεί την πλέον αντιπροσωπευτική αντισεισμική κατασκευή της Ευρώπης.

"Όσοι δεν γνωρίζουν καλά την Κρήτη και την ειδική τρέλλα που κουβαλούνε μέσα τους οι περισσότεροι Κρητικοί, θα νομίζουν ότι οι ήρωες του Νίκου Καζαντζάκη, ήταν φανταστικά πρόσωπα ή και ενδεχομένως μερικοί τύποι που κάποτε εμφανίστηκαν στο Κάστρο της Κρήτης. Προσωπικά βιώματα μ' έχουν πείσει ότι, ο Καπετάν Μιχάλης και η παρέα του, εκφράζουν μια φιλοσοφία και ένα τρόπο ζωής που όχι μόνο υπήρξε, αλλά υπάρχει και σήμερα κυρίως στα χωριά της Κρήτης. Και αλλοίμονο σ' αυτό το νησί αν χάσει αυτή την ειδική τρέλλα που το χαρακτηρίζει." (από την εισαγωγή του συγγραφέα) "Μια συλ...

Στο παρόν έργο γίνεται μια προσπάθεια να παραμείνουν στη μνήμη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός χωριού που με το πέρασμα του χρόνου και τη γενική ερήμωση της υπαίθρου, που παρατηρείται εδώ και αρκετά χρόνια, τείνουν να εξαφανισθούν. Είναι μια προσπάθεια αγάπης για τον τόπο, τις παραδόσεις που χάνονται, τα άτομα που φεύγουν και ξεχνιούνται, για τη διατήρηση όσων απέμειναν από το παρελθόν, τα οποία σιγά-σιγά αλλάζουν και μεταβάλλονται. Το βιβλίο αυτό είναι προϊόν ανάγκης. Είναι μια μαρτυρία για τους μεταγενέστερους και μια ανάμνηση προσφιλών γεγονότων για τους επιζώντες...

[...] Το μάζεμα της συλλογής έγινε, μαθαίνομε, στην αρχή του αιώνα (1901-1904), το δημοσίευμα στο τέλος (1998). Το μάζεμα του παππού Σ.Β. Κουγέα -κάπου μια γενιά πριν από τα "Μανιάτικα μοιρολόγια και τραγούδια" του Πασαγιάνη- το δημοσίευμα από τον εγγονό Σ.Β. Κουγέα. Με τα ίδια αρχικά Σ.Β.Κ. και οι δυο τους. Βενετσάνος ο πατέρας του πρώτου, Βενετσάνος ή Βενέτης ο πατέρας του δεύτερου. [...] Ο παππούς Σ.Β. Κουγέας, μαθητής του Νικολάου Πολίτη, μάζεψε τη συλλογή με προτροπή του δασκάλου του -ανάμεσα, είπαμε, 1901-1904- και δύο χρόνια προτού πεθάνει πολύχρονος, αφιέρωσε "Εις τ...

Απ' της Ανάστασης τούτο το θαύμα, γλυκόηχα θ' ακουστούν οι καμπάνες για ν' απαλύνουν λίγο τον πόνο των ξεριζωμένων. Για να γλυκάνει λιγάκι τα όνειρά τους. Τα όνειρα, που θα μείνουν πάντα όνειρα για τις χαμένες τους πατρίδες. Τα όνειρα τούτα για τους πιότερους που θάφτηκαν με την τελευταία τους ανάσα. Παππούδες και γιαγιάδες, πατεράδες και μανάδες, πριν κλείσουν τα μάτια για τελευταία φορά, άπλωναν τα χέρια για να πιάσουν και να καβαλικέψουν το φτερωτό άτι, που θα τους πήγαινε στις χαμένες πατρίδες. Και το στερνό τους χαμόγελο ήτανε τ' αγκάλιασμα της μάνας τους, του παππού τ...