Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αυτή η μελέτη δεν αποτελεί προσπάθεια υπεράσπισης των γυναικών. Ο συγγραφέας πιστεύει ότι οι γυναίκες μπορούν να ανταποκριθούν μόνες τους σε μία, επίκαιρη πάντα, πάλη για την αναγνώριση της θέσης τους στην κοινωνία και τον πολιτισμό, στην ιστορία και την καλλιτεχνική παραγωγή. Έτσι αναλύει τα σημαντικότερα κείμενα και θέσεις που βρήκε στην πορεία τής έρευνάς του. Τα σχολιάζει και τα συμπληρώνει με δικές του παρατηρήσεις. Φιλοδοξία του ήταν να γράψει συνοπτική εισαγωγή στο γενικό θέμα "Γυναίκες και κινηματογράφος". Θεωρώντας τις γυναίκες ως υποκείμενα που βρίσκονται και δρου...

Ο Ηρόδοτος μιλά για τις γυναίκες χαμηλόφωνα. Διαχέει το μήνυμά του με μετριοπάθεια και διακριτικότητα. Οι εξαιρέσεις είναι λίγες και τις επιχειρεί εκεί όπου η αγριότητα, η βιαιότητα, η εκδικητικότητα, με λίγα λόγια η άλογη φύση της βαρβαρότητας πρέπει να καταδικαστεί ηθικά και συνειδησιακά. Ακόμα και τότε όμως η φωνή του δεν συνιστά ισχυρό σάλπισμα, αλλά πεπαιδευμένο ύμνο στην αξία του μέτρου, της φρόνησης και των κανόνων της πολιτισμένης διαβίωσης. Οι γυναίκες, στο ηροδότειο έργο, ανήκουν -ως όντα- σε έναν κόσμο σκοτεινό και ανεξέλεγκτο. Ο Ηρόδοτος, με έναν εξαιρετικά α...

Η ισότητα των φύλων είναι ένας διαχρονικός στόχος εντός και εκτός σχολικής αίθουσας, εντός και εκτός του κυβερνοχώρου, που αφορά σε γυναίκες κάθε θρησκείας, κάθε ηλικίας, κάθε μορφωτικού, κοινωνικού ή οικονομικού επιπέδου κ.λπ. Η παρούσα εργασία προστίθεται στην ελληνική βιβλιογραφία πραγματευόμενη ζητήματα φεμινισμού σε σχέση με τη γυναίκα στο Ισλάμ και το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Στον καιρό του διαδικτύου, ο συγγραφέας προτείνει το μέσο αυτό ως φορέα κοινωνικής αλλαγής αλλά και ως μέσο ανοίγματος του μικρόκοσμου της σχολικής τάξης στους προβληματισμούς της σύγχρονης κοιν...

Μελέτη του ρόλου και της θέσης που κατέχει η γυναίκα στα αθηναϊκά μυθιστορήματα του Ξενόπουλου, των οποίων τόσο η συγγραφή και δημοσίευση όσο και η πλοκή τοποθετείται χρονικά στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα.

Η θέση της γυναίκας στη βυζαντινή κοινωνία είναι θέμα που απασχολεί εδώ και αρκετές δεκαετίες την έρευνα. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια παρατηρούνται σημαντικές αλλαγές στην προσέγγιση των σχετικών ζητημάτων. Υπάρχουν αρκετά νέα στοιχεία, βασισμένα στην αξιοποίηση γραπτών πηγών και αρχαιολογικών τεκμηρίων. Επίσης, προστίθενται συνεχώς επιστημονικές μελέτες που οδηγούν σε καινούργιες επισημάνσεις, διευκρινίζοντας άγνωστες μέχρι σήμερα πτυχές του ρόλου και της παρουσίας της γυναίκας στο Βυζάντιο. Μερικές από αυτές τις πτυχές έρχεται να καλύψει αυτός ο τόμος, τον οποίο συνθέτουν...

Η πρωτότυπη αυτή μελέτη της Ρόζας Ιμβριώτη, μιας από τις πιο σημαντικές εκπροσώπους της διανόησης και του φεμινιστικού αγώνα στην Ελλάδα, γράφτηκε όταν ο φεμινισμός στη χώρα μας έκανε τα πρώτα μεγάλα του βήματα. Η συγγραφέας παρακολουθεί ιστορικά τη θέση της Βυζαντινής γυναίκας μέσα στην οικογένεια, την κοινωνία και την πολιτεία, της οποίας η γυναίκα αποτελεί το μισό κομμάτι. Ποιες ήταν λοιπόν οι σχέσεις, τα δικαιώματα και τα καθήκοντα της γυναίκας στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία;

Η Γυναίκα στην Αρχαία Σπάρτη... Δεν είναι μία. Πρόκειται για δυο εντελώς διαφορετικές «φιλοσοφίες». Την Μυκηναία Λάκαινα, την Γυναίκα της Αχαϊκής Σπάρτης και την Γυναίκα της Δωρικής Σπάρτης. Η Γυναίκα της Μυκηναϊκής Σπάρτης έτρεφε μακριά κόμη, βαφόταν, φορούσε κοσμήματα και ενδύματα πολυτελή (ανάλογα πάντοτε με την κοινωνική της θέση), έγνεθε και ύφαινε υπέροχα, καθοδηγούσε τις δούλες της, φρόντιζε τα παιδιά της, τον σύζυγό της και εν γένει τα του οίκου της. Η Γυναίκα της Δωρικής Σπάρτης, εν προκειμένω η Σπαρτιάτισσα του «ταν ή επί τας», γέννημα της Πολιτείας του Λυκούρ...

Ποια είναι η κατάσταση της γυναίκας στην Αρχαία Ελλάδα; Από τη μια, Ελληνίδες ξακουστές, όπως η Ελένη, η Πηνελόπη κ. ά. και από την άλλη ένας κόσμος όπου κυριαρχούν οι αξίες του άνδρα. Μέσα από αυτή την αμφιλογία επέλεξε η συγγραφέας να κάνει την αποτίμησή της, αποφεύγοντας να πέσει στην παγίδα του αιώνιου θηλυκού αλλά και μακριά από κάθε αγωνιστικό φεμινισμό που θα φώτιζε μόνο τις αρνητικές όψεις της κατάστασης.

Μέσα από τη ματιά ενός "μη ειδικού", ο συγγραφέας επικεντρώνεται σε εκείνες τις πλευρές της ζωής των αρχαίων Ελληνίδων που έχουν παρεξηγηθεί περισσότερο, λόγω της ελλιπούς προσέγγισης των πηγών εκ μέρους των σύγχρονων μελετητών. Παραθέ-τοντας άφθονα χωρία από την αρχαία ελληνική γραμματεία, προσπαθεί να δώσει μια πιο ακριβή εικόνα της γυναικείας ζωής στην αρχαία Ελλάδα και ειδικά στην αρχαία Αθήνα, μια εικόνα που δεν παρεκκλίνει ούτε προς τη μεροληπτική ωραιοποίηση ούτε προς την εξίσου λανθασμένη διόγκωση των οπωσδήποτε υπαρκτών αρνητικών στοι-χείων και καταστάσεων.

Όποιος πάρει στα χέρια του το βιβλίο της Αθηνάς Σφακάκη με τίτλο "Η Γυναίκα στη Μινωική Κρήτη", το πρώτο που θα σκεφθεί είναι ότι πρόκειται για μια ακόμη συγγραφή "των γυναικείων πεπραγμένων και πεπρωμένων" για τη γυναίκα μιας άλλης εποχής. Η προσεκτική όμως ανάγνωση και μελέτη του βιβλίου, άρτια επιμελημένου και αισθητικά καλαίσθητου, δημιουργεί μια ξεχωριστή εντύπωση ότι πρόκειται για κάτι νέο και πρωτόγνωρο και ως προς τη γραφή και ως προς τη θεματολογία. Με συμπυκνωμένο και περιεκτικό τρόπο, με λιτό δωρικό ύφος αλλά και με ζωντ...

Διαβάζοντας ιστορικά βιβλία για γεγονότα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σκέφτηκα την προσφορά και τις θυσίες της Ελληνίδας γυναίκας στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής, της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου Πολέμου. θυμήθηκα το στρατόπεδο Χαϊδαρίου και τις Ελληνίδες που έστειλαν οι Γερμανοί και οι Έλληνες συνεργάτες τους στη Γερμανία, φορτωμένες σε βαγόνια που ήσαν για ζώα, σα να ήταν πρόβατα. Θυμήθηκα τις ταπεινώσεις και τους βιασμούς γυναικών της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου από παρακρατικούς και χωροφύλακες. Θυμήθηκα Αθηναίες γυναίκες κατά τη γερμανική κατοχή που π...

"Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο σύγχρονος δυτικός πολιτισμός έχει γεννηθεί και εξελιχθεί πάνω στις βάσεις του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, όπως αυτός δημιουργήθηκε στην εποχή του Ομήρου και άστραψε κυρίως στο Χρυσό Αιώνα. [...] Η εποχή όμως της ακμής του μεγάλου αυτού πολιτισμού, με κέντρο την αθηναϊκή δημοκρατία, ιδίως τον 5ο αιώνα π.Χ., παρουσιάζει ένα κύριο γνώρισμα: οι γυναίκες δε μετέχουν στη δημόσια ζωή, αλλά μένουν υποχρεωτικά κλεισμένες εντός των τειχών του οικογενειακού οίκου. Η αθηναϊκή δημοκρατία είναι στην ουσία της μια "λέσχη ανδρών". [...] Το ελληνικό πολιτιστι...

[...] Μέσα από τούτη εδώ τη μικρή μελέτη στοιχειοθετείται η άποψη πως στο πλαίσιο των παραδοσιακών κοινωνιών η αξιοπρέπεια και η προσωπικότητα της γυναίκας διασφαλίζονταν από νόμους εθιμικούς, ίσως πολύ πιο αποτελεσματικά από ότι στο νομικό κράτος του 21ου αιώνα. Τα έγγραφα αποτυπώνουν συνήθειες που αφορούν στην κοινωνία της Μεσσηνιακής Μάνης διακόσια πενήντα χρόνια πριν. Αν λάβουμε υπόψη μας τους αργούς ρυθμούς μεταβολής των παραδοσιακών αυτών κοινωνιών, μπορούμε με ασφάλεια να δεχτούμε ότι η ζωή τους ξεπερνά κατά πολύ τις χρονολογίες εγγράφων. Και οι συνήθειες αυτές θέλο...