Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Καμία έκπληξη δεν προκαλεί η διαπίστωση ότι η σατυρική παραγωγή του Ευριπίδη, όπως άλλωστε και η τραγική, χαρακτηρίζεται από κάποιες ανορθόδοξες τάσεις. Η ιδιότυπη σχέση του ποιητή με το συγκεκριμένο δραματικό είδος διαφαίνεται όχι μόνο στην αποδυνάμωσή του με αναιμικές συνθέσεις όπως η χαριτωμένος "Κύκλωπας", αλλά και στην υποκατάστασή του με διάτρητες τραγωδίες όπως η παραμυθική "Άλκηστη". Και τα δύο αυτά έργα ανατρέπουν, ή οπωσδήποτε τροποποιούν, την εικόνα που συγκροτούμε και για την τραγωδία και για το σατυρικό δράμα από τα κατάλοιπα του Αισχύλου και του Σοφοκλή.

Η διαυγής και απολλώνεια παράσταση της ελληνικής τραγωδίας στην εξωτερική της μορφή, δηλαδή στην τεχνική της διάρθρωση, η ολοκλήρωση του επικού στοιχείου που ανευρίσκεται πλούσιο στο αρχαίο δράμα και ο βαθύτατος διονυσιασμός του χορού που αποτελεί την πληθωρική έκφραση της εσωτερικής δραματικής κινήσεως της τραγωδίας, εμφανίζουν με αρτιότητα πλήρη και ακηλίδωτη το μεγαλείο της αρχαίας τέχνης. [...] (απόσπασμα από το εισαγωγικό κείμενο του βιβλίου "Μερικές σκέψεις για το αρχαίο δράμα")

ΑΝΤΙΓΟΝΗ: Ισμήνη μου, αδερφή μου αγαπημένη,/ δεν έχει μείνει συμφορά του Οιδίπου/ που ο Δίας σε μας δεν έστειλε τις μαύρες./ Ό,τι κακό να φανταστείς και βρώμα/ ό,τι φαρμάκι και ντροπή και πίκρα/ μες στη καρδιά μας φώλιασε και μένει./ Κι άκουσες τι είναι αυτά που ψιθυρίζουν/ πως κράχτες διαλαλήσανε στην πόλη;/ Ή μη δεν ξέρεις πως σαράκια τρώνε/ το γένος μας; Τα στείλανε οι εχθροί μας.

Οποιαδήποτε και αν είναι η προσδιοριστική αξία αυτού του πολυσυζητημένου βιβλίου, αποτελεί ένα εξαιρετικά ση- μαντικό, συναρπαστικό και βαθιά προσωπικό πρόβλημα: αυτό το μαρτυρεί η εποχή που το έγραψα -η ταραγμένη εποχή του Γαλλο-Πρωσικού Πολέμου του 1870/71. Καθώς ξεσπούσαν στην Ευρώπη οι κεραυνοί της μάχης του Γουόρθ, ο στοχαστικός φίλος των γρίφων που έμελλε να γίνει ο δημιουργός αυτού του βιβλίου αποτραβήχτηκε σε μια άκρη των Άλπεων , πολύ συλλογισμένος μα και ανέμελος συγχρόνως, και κατέγραψε τις σκέψεις του για τους 'Έλληνες -τον πυρήνα αυτού του παράξενου και σχεδό...