Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην "Ιστορία ευρωπαϊκού δράματος και θεάτρου" η Έρικα Φίσερ-Λίχτε αναδομεί την ευρωπαϊκή θεατρική ιστορία από την εποχή της ελληνικής τραγωδίας μέχρι τον Χάινερ Μίλλερ. Κάθε κεφάλαιο αναδεικνύει και ένα μέρος της ανάπτυξης, της κατάστασης και των λειτουργιών του θεάτρου στο κοινωνικό πλαίσιο της αντίστοιχης εποχής. Η μελέτη της συνοδεύεται από παραδειγματικές αναλύσεις έργων αντιπροσωπευτικών συγγραφέων. Εμπλουτισμένος με καινούριο πρόλογο, ο πρώτος τόμος καλύπτει την περίοδο από το θρησκευτικό θέατρο μέχρι τις δραματικές μορφές της κλασικής Γερμανίας του Γκαίτε. Ο δ...

Στο παρόν πόνημα γίνεται μια προσπάθεια σύγκρισης δύο τραγικών ηρώων, με τη βοήθεια στίχων από τα δράματα Ιππόλυτος και Βάκχαι του Ευριπίδη. Το αποτέλεσμα της κειμενοκεντρικής προσέγγισης είναι ότι η στάση τους οδηγεί στο θάνατο. Ακολουθεί η παράθεση έργων τέχνης (αττικών και κατωιταλιωτικών αγγείων, μωσαϊκών, γλυπτών, αναγλύφων, σφραγίδων και δακτυλιδίων), οι παραστάσεις των οποίων συνδέονται με θέματα σχετιζόμενα με τη δράση των δύο ηρώων. Το γεγονός της χρονολόγησης τους από τον 6ο π.Χ. μέχρι τον 5ο μ.Χ. αιώνα φανερώνει την επίδραση όχι μόνο των ευριπίδειων δραμάτων, αλλ...

Ο "Ιππόλυτος" είναι μία από τις τέσσερις τραγωδίες με τις οποίες ο Ευριπίδης κέρδισε πρώτη νίκη στους δραματικού αγώνες. Η τραγωδία έχει δύο πρωταγωνιστές, τη Φαίδρα, γυναίκα του Θησέα, και τον Ιππόλυτο, γιο του Θησέα και της Αμαζόνας. Η Φαίδρα ερωτεύεται παράφορα τον Ιππόλυτο και, τρομαγμμένη από το ίδιο της το πάθος, αυτοκτονεί αφού πρώτα εκδικηθεί τον Ιππόλυτο διαβάλλοντάς τον με ένα συκοφαντικό γράμμα. Η ανακάλυψη του γράμματος οδηγεί στην τραφική κατάληξη του έργου, καθώς ο Θησέας εξορίζει και καταριέται το γιό του. Ο Ευρυπίδης οικοδομεί την τραγωδία πάνω σε μια σει...

Εντελώς λανθασμένη θα ήταν η εντύπωση ότι το "δίπτυχο" των κειμένων που περιλαμβάνονται στον τόμο αυτόν μαρτυρεί διχασμό ενδιαφερόντων, ένα είδος σχιζοφρένειας δηλαδή - κάθε άλλο μάλιστα. Αν και η στροφή μου προς την πρακτική του θεάτρου άρχισε όταν είχα ήδη συμπληρώσει ακριβώς μια εικοσαετία θεωρητικής ενασχόλησης με το αρχαίο ελληνικό δράμα, αυτές οι δύο δραστηριότητες εξακολουθούν έκτοτε να συνυπάρχουν - κάτι περισσότερο: να αλληλοσυμπληρώνονται. Δύο διευκρινίσεις θα αιτιολογήσουν και τη στροφή και τη συνύπαρξη: α) η φιλολογική ειδίκευσή μου στον συγκεκριμένο χώρο προέκυ...

Πως μεταγράφεται μια ελληνική κλασική τραγωδία στον κώδικα της Ένατης Τέχνης; Πως έχει μεταφερθεί συγκεκριμένα η Αντιγόνη του Σοφοκλή στην ελληνική κόμικς "σκηνή", από τα Κλασσικά Εικονογραφημένα μέχρι σήμερα; Στην εποχή μας, που χαρακτηρίζεται από την αναζήτηση νέων τρόπων προσέγγισης του αρχαίου θεάτρου και από την ολοένα αυξανόμενη αναγνώριση της δυναμικής της τέχνης της εικοναφήγησης- ιδιαίτερα στην εκπαιδευτική διαδικασία- η συγγραφέας διερευνά τους περιορισμούς αλλά και τις δυνατότητες του εικονοαφηγημένου θεάτρου, εστιάζοντας το βλέμμα της κυρίως στο έργο των Τ. Αποσ...

Ο τόμος αυτός περιέχει τις ανακοινώσεις του Διεθνούς Συνεδρίου "Η τραγωδία, τότε και τώρα: από τον Αριστοτέλη στην τρίτη χιλιετία", που πραγματοποιήθηκε στο συνεδριακό κέντρο "Αριστοτέλης" στην Ουρανούπολη της Χαλκιδικής το Σεπτέμβριο του 2002. Εκκινώντας από τη σχέση της τραγωδίας με την αριστοτελική ποιητική αναζητά στιγμές της δράσης της στο χώρο της φιλοσοφίας, της θεωρίας και της κριτικής της λογοτεχνίας, καθώς και του θεάτρου, της ψυχανάλυσης και του σύγχρονου μυθιστορήματος. Είκοσι μία συμμετοχές από τους εν λόγω χώρους αποτελούν ένα διεπιστημονικό και λογοτεχνικό δί...

Στα ερωτήματα σχετικά με την καταγωγή της ποίησης, το περιεχόμενο και την επίδραση της στον δέκτη θα μπορούσε κανείς ν' απαντήσει μελετώντας την αρχαία λογοτεχνία από τον Όμηρο μέχρι τους ποιητές της ελληνιστικής εποχής. Επειδή όμως αυτό το φιλόδοξο σχέδιο δύσκολα μπορεί να το αναλάβει ένας και μόνο ερευνητής, ο δεύτερος τόμος της σειράς "Ελληνική και Ρωμαϊκή Ποιητική" περιορίζεται στην αρχαία ελληνική τραγωδία, εξετάζοντας επίσης - σε ξεχωριστό δοκίμιο - τις οικείες θεωρητικές θέσεις της αριστοτελικής Ποιητικής.

Η Λυκούργεια τετραλογία του Αισχύλου παρουσιάστηκε στο θέατρο της Αθήνας γύρω στο 460 π.Χ., μερικά μόλις χρόνια μετά την ομότιτλη τετραλογία του ποιητή Πολυφράσμονα (467 π.Χ.), σε μια εποχή κατά την οποία η ιδρυθείσα Αθηναϊκή Συμμαχία διεκδικούσε επιρροή στην περιοχή του Παγγαίου και του Στρυμόνα. Από την τετραλογία του Πολυφράσμονα έχει σωθεί μόνον ο τίτλος, από τη Λυκούργεια του Αισχύλου όμως σώζονται κάποια πενιχρά αποσπάσματα τα οποία είναι δυνατό να μας οδηγήσουν στην ανασύνθεση των δραματικών γεγονότων.

Το βιβλίο πραγματεύεται με τρόπο ασυνήθιστο ορισμένες κεντρικές πτυχές της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, καθώς και την επιρροή που αυτή έχει ασκήσει μέχρι σήμερα στην ανάπτυξη του θεάτρου, των εικαστικών τεχνών και της μουσικής της Ευρώπης. Τα αρχαία ελληνικά κείμενα τοποθετούνται από τον συγγραφέα στο ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιό τους, ενώ, παράλληλα, τα πρόσωπα των εξεταζόμενων δραμάτων προσεγγίζονται με τρόπο ψυχαναλυτικό, ώστε να αποκαλυφθεί πόσο βαθιά κατανοούσαν τους ανθρώπους οι δραματουργοί του 5ου αι. π.Χ. και να εξηγηθούν οι ανθρώπινες σχέσεις και οι αγώνες τους με σ...

"Η ΜακΝτόναλντ προσφέρει ένα πανόραμα της ελληνικής τραγωδίας από την Αρχαιότητα μέχρι σήμερα, με περιλήψεις και αναλύσεις των πρωτοτύπων έργων καθώς και αναλυτικές προσεγγίσεις συγχρόνων παραγωγών, μεταφράσεων και διασκευών... Το βιβλίο της πρωτοτυπεί με την ευρεία στόχευσή του". (Τζέημς Ντίγκλ, Παν/μιο του Καίμπριτζ). "...απαραίτητο σε όλους όσοι μελετούν ή διδάσκουν το ελληνικό θέατρο ως ζωντανό δράμα". (Ντέιβιντ Κόνσταν, Παν/μιο Μπράουν). "Πρόκειται για ένα πολύ σπάνιο βιβλίο, που συνδυάζει άψογα την βαθειά θεατρική ευαισθησία με την απόλυτη γνώση των κλασσικών". (Μ...