Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Η κατανόηση και η ερμηνεία της ανθρώπινης δραστηριότητας μέσα από τις δημηγορίες των πολιτικών ανδρών στην ιστορία του Θουκυδίδη, είναι έργο επίπονο και σ' ένα βαθμό αποτελεί μέρος ενός ασαφούς αμαλγάματος από καθιερωμένες γενικότητες που προέρχονται από την κοινή εμπειρία και επιβεβαιώνονται λίγο πολύ. Ο Θουκυδίδης όμως ως πολιτικός φιλόσοφος γνωρίζει ότι δεν υπάρχουν στατικές αλήθειες για τον άνθρωπο και να υπάρξουν, οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί απέναντι σε κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Στόχος του βιβλίου αυτού είναι να εντάξει το Θουκυδίδη στο πνευματικό του περιβάλλον. Υπάρχουν πολυάριθμα βιβλία γενικού περιεχομένου για τον Θουκυδίδη και τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, καθώς επίσης και πολλά άλλα που προσεγγίζουν το Θουκυδίδη υπό το πρίσμα μιας συγκεκριμένης ερμηνευτικής άποψης. Δεν υπάρχει όμως κανένα που να προσπαθεί να τον εντάξει στο πνευματικό περιβάλλον του 5ου αιώνα π.Χ. σε όλη την έκταση της πληρότητας και τα ποικιλίας του. Η διεισδυτική ματιά του Θουκυδίδη και η εξαιρετικά συμπυκνωμένη σαφήνεια της γραφής του αποκαλύπτονται σε όλες τους τις διαστάσει...

Το βιβλίο του Σπύρου Ασδραχά, "Πατριδογραφήματα", περιλαμβάνει 28 μελετήματα για πρόσωπα, γεγονότα και πράγματα που σχετίζονται άμεσα με τη Λευκάδα. Περισσότερα από τα μελετήματα αυτά γράφτηκαν σε παλιότερους καιρούς, όλα όμως παρουσιάζονται σήμερα επεξεργασμένα ξανά από τον συγγραφέα, σύμφωνα με τα νέα δεδομένα που έφερε η έρευνα. Σ' ένα περιορισμένο επίπεδο συντελούν στην προαγωγή της ίδιας της ιστορίας της Λευκάδας, αλλά συγχρόνως εκβάλλουν και εντάσσονται σ' ένα ευρύτερο επίπεδο που άπτεται γενικότερων θεμάτων της νεοελληνικής ιστοριογραφίας. Ο τρόπος με τον οποίο βλέπε...

Τα κείμενα του τόμου είναι οι ομιλίες που εκφωνήθηκαν στην παρουσίαση του βιβλίου του Άγγελου Ελεφάντη "Μας πήραν την Αθήνα... " Ξαναδιαβάζοντας μερικά σημεία της Ιστορίας 1941-1950, που οργάνωσαν τα ΑΣΚΙ και οι εκδόσεις Βιβλιόραμα, στη Στοά του Βιβλίου, στις 11 Φεβρουαρίου 2003. Τα κείμενα του τόμου ακολουθούν τη σειρά των ομιλιών στην εκδήλωση.

[...] Κοινός παρανομαστής των κειμένων που συγκεντρώνονται στον τόμο αυτό είναι ότι όλα έχουν χαρακτήρα εκλαϊκευτικό. Αυτό προκύπτει και από το έργο στο οποίο τα περισσότερα πρωτοδημοσιεύτηκαν, την "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους" της Εκδοτικής Αθηνών. Πρέπει ωστόσο να προσθέσω ότι αργότερα τα κείμενα αυτά, εμπλουτισμένα και τεκμηριωμένα, αποτέλεσαν τον κορμό των πανεπιστημιακών μου παραδόσεων για την ελληνική ιστοριογραφία, τον Ηρόδοτο, τον Θουκυδίδη, τον Λουκιανό. [...] Βασίλης Άτσαλος

Στο βιβλίο "Οι ασέβειες του ιστορικού" συγκεντρώνονται τρία παλαιότερα κείμενά μου για τον Κωνσταντίνο Δημαρά. Γράφτηκαν ή ειπώθηκαν το πρώτο το 1985, όταν τιμήθηκαν τα πενήντα χρόνια της πνευματικής του παρουσίας, το δεύτερο την ώρα του θανάτου του και το τρίτο στο συνέδριο που αφιέρωσε στη μνήμη του το Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του Ε.Ι.Ε. Και τα τρία επιμένουν στην αποφασιστική συμβολή του Κ.Θ. Δημαρά για την ανασυγκρότηση των νεοελληνικών σπουδών και για μια νέα θεώρηση της νεοελληνικής ιστορίας. Επιμένουν, επίσης, στην έγνοια του να υπάρξουν καλά εργαλεία που να επι...

Στο παρόν βιβλίο ο συγγραφέας εξετάζει το πολύπλευρο έργο του Ξενοφώντα προσδίδοντας ιδιαίτερη έμφαση στα ιστορικά του πονήματα και στον τρόπο που αυτά συμπλέκονται με καθοριστικούς σταθμούς της περιπετειώδους στρατιωτικής του πορείας. Με τη μέθοδο αυτή φωτίζονται άγνωστα στοιχεία της ζωής του Αθηναίου ιστορικού και φιλοσόφου, που άσκησε σημαντική επίδραση στις μετέπειτα γενιές. Η εμπεριστατωμένη μελέτη του Anderson έδωσε το έναυσμα για μια γόνιμη αναθεώρηση του Ξενοφώντειου corpus, που τώρα θεωρείται δίκαια μια πράγματι πολύτιμη πηγή για τη βαθύτερη κατανόηση μιας ευρείας...

Μια κάποια παράδοση θέλησε να περιορίσει τον Ξενοφών τα στο ρόλο δευτερεύοντος χρονικογράφου και απομνημονευματογράφου· στην πραγματικότητα, ήταν φιλόσοφος και άνθρωπος της δράσης, υπήρξε ένας από τους πιο αφοσιωμένους μαθητές του Σωκράτη και ανέπτυξε, επιπλέον, πρωτότυπες σκέψεις για την ηθική και τη διαχείριση των πολιτικών πραγμάτων, για την οικονομία και τον πόλεμο (υπήρξε ο ήρωας της Κύρου ανάβασης, κυρίως της καθόδου των Μυρίων). Δεν δίστασε μάλιστα να ανασκευάσει, στο "Συμπόσιό" του, τον περίφημο διάλογο του Πλάτωνα, αναπτύσσοντας εκεί έναν άλλο λόγο περί έρωτος. Ο ί...

"Τίποτα δεν πρέπει ν' αποδίδεται στην τύχη. Οφείλουμε ν' αναζητούμε την αιτία, γιατί χωρίς την αιτία δεν μπορεί να γίνει τίποτα ούτε από εκείνα που φαίνονται ότι λογικά έχουν επιτελεστεί ούτε από εκείνα που φαίνονται παράλογα" (Πολύβιος) Οι εκδόσεις "ΕΝΤΟΣ" προσφέρουν στην επιστημονική κοινότητα και το αναγνωστικό κοινό τη βελτιωμένη, συμπληρωμένη και εικονογραφημένη β' έκδοση της ιστορικής μελέτης "Πολύβιος, ο μεγαλύτερος ιστορικός της ελληνιστικής εποχής", του Δημήτρη Τσιμπουκίδη. "Δεν πρόκειται για μία βιογραφία του Πολύβιου, αλλά για μία μεθοδική, διεξοδική και κριτ...

Ο Θουκυδίδης πέτυχε ένα μοναδικό επίτευγμα: έθεσε την πιο αυστηρή αντικειμενικότητα στην υπηρεσία μιας έντονα προσωπικής δημιουργίας και αντιμετώπισε τα προβλήματα με τη βοήθεια της λογικής που τη θεώρησε ικανή όχι μόνο να οργανώνει τα ιστορικά δεδομένα αλλά και να αναπληρώνει την έλλειψή τους. Στις τέσσερις μελέτες του βιβλίου φωτίζεται η εσωτερική πορεία της μεθόδου του και τα στάδια της εξέλιξης της.

Δίστασα, ομολογώ, πολύ να γράψω τούτες τις σελίδες. Και ακόμα πιο πολύ να τις δημοσιεύσω. Δεν είμαι φιλόλογος και γι' αυτό δεν έχω τίποτα να προσθέσω στα όσα έχουν γράψει οι ειδικοί για το ύφος του Θουκυδίδη, για τη γλώσσα του, για τη δομή της αφήγησής του. Ούτε ιστορικός για να μπορώ να έχω γνώμη, αν η εξιστόρηση των γεγονότων ανταποκρίνεται στην ιστορικά εξακριβωμένη πραγματικότητα. Τότε όμως γιατί να τολμήσω να γράψω έστω και αυτές τις λίγες σελίδες; Η μόνη μου δικαιολογία είναι ότι τις έγραψα σαν παλιός διπλωμάτης που ασχολήθηκε σε όλη του τη ζωή με τις διεθνείς σχέσει...

Η διοίκηση ως επιστήμη ξεκίνησε στην Ελλάδα γύρω στο 400 π.Χ. από τον Ξενοφώντα (περίπου 431-355 π.Χ.). Ο Ξενοφών στα βιβλία του (στον "Οικονομικό", που αναφέρεται στη διαχείριση της ιδιωτικής περιουσίας, στο Περί Προσόδων, που αναφέρεται στη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας, αλλά και στα Απομνημονεύματα, που αναφέρονται σε διαλόγους του Σωκράτη) παρουσιάζει, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, σημαντικές και προκλητικά επίκαιρες σκέψεις πάνω στο αντικείμενο της Διοίκησης. Ο Ξενοφών αναφέρεται σχεδόν αποκλειστικά στη διοίκηση του ανθρώπινου παράγοντα και υπαι...