Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ιστορία του βιβλίου διαδραματίζεται την εποχή στην οποία είχε ζήσει ο Ιησούς πριν δύο χιλιάδες χρόνια. Στην ίδια περιοχή και συγκεκριμένα μερικά χρόνια πριν την επανεμφάνισή Του στα τριάντα του χρόνια. Στο βιβλίο αναφέρεται μόνο σε μερικές γραμμές στο τρίτο κεφάλαιο σαν ο Υιός της Μαρίας και στην τελευταία παράγραφο του βιβλίου. Το βιβλίο βρίσκεται στο χώρο της φιλοσοφίας, της ψυχολογίας και της μεταφυσικής. Διαβάζοντάς το κάποιοι ίσως θα πουν ότι η φαντασία του συγγραφέα καλπάζει. Μερικοί θα βρουν πλούσιο υλικό για σοβαρό προβληματισμό και μελέτη του φαινομένου της Ζωής...

Όλοι ψάχνουμε να βρούμε το γιατί υπάρχουμε και ποια η σκοπιμότητα της ύπαρξης μας. Κάποια στιγμή της πνευματικής αναζήτησης μου βρήκα τον δάσκαλο μου και αυτό το βιβλίο είναι η μαρτυρία μου για το πώς όλα τα υπαρξιακά μου ερωτήματα βρήκαν την απάντηση τους μέσα από τον δρόμο που αυτός μου γνώρισε. Μου έδειξε πώς να βαδίσω την ατραπό της αλήθειας. Πώς να διανοίγω τη συνείδηση μου για να γνωρίσω την Ένωση μου με την Θεία Αρχή. Σταδιακά γνώρισα τον εαυτό μου, τον θείο Εαυτό, και αλήθειες αποσυμβολίστηκαν ως Νόμοι εντός μου. Εύχομαι να βοηθηθείτε, όπως κι εγώ, και να νιώσετε...

Είναι γενικά γνωστό σήμερα πως μια από τις εκπαιδευτικές ενέργειες που αποτελεί σημείο διαμάχης ανάμεσα στους υπεύθυνους της εκπαίδευσης είναι ο εκκλησιασμός των μαθητών, εναντίον του οποίου στρέφονται όσοι, προσπαθούν να κάνουν πράξη τα δικά τους προγράμματα. Έτσι μετάβαση των μαθητών της Εκκλησίας, προκειμένου να παρακολουθήσουν τη θεία λειτουργία ή άλλες ακολουθίες, δημιουργεί τις περισσότερες φορές σειρά αντιδράσεων και εντάσεων ανάμεσα στους δασκάλους ή καθηγητές και ανάμεσα σε άλλους φορείς. Οι περισσότεροι από αυτούς, διακατεχόμενοι πολλές φορές από κάποιο "σύνδρομο...

Από οικογένεια Βραχμάνων ιερέων, με ειδική εκπαίδευση στον Ινδουϊσμό, γίνεται οδηγός τού λαού του, μεγάλος Γκουρού. Ζει σε συνεχή ψυχικά βιώματα, διαμέσου τής Υπερβατικής Αυτοσυγκέντρωσης και της Γιόγκα, μιλάει με τους «θεούς», κάνει αστρικά ταξίδια, έχει κατακτήσει άγνωστες πνευματικές σφαίρες. Στο βάθος του, όμως, είναι ανικανοποίητος, και μέσα του γίνεται λυσσώδης αγώνας, μέχρι που ανακαλύπτει το μυστικό τής νίκης, για την κατάκτηση της πραγματικής ζωής. Μια βαθιά αλλαγή γίνεται στη ζωή του, καθώς συναντιέται με την Αλήθεια για τον Ιησού Χριστό, και την δέχεται. Βιβλίο α...

Στα έργα αυτά ο Λιούις μεταδίδει τη μορφή και την ενέργεια της κλασικής χριστιανικής διδασκαλίας όχι μέσω μιας απλής παρουσίασης του περιεχομένου της (παρότι ήταν εξαιρετικά χαρισματικός και σε αυτό, όταν το έκανε σε διαφορετικό πλαίσιο), αλλά με το να δείχνει ότι το χριστιανικό όραμα της συμφιλίωσης ανάμεσα στο θείο και το ανθρώπινο, η θεραπεία της ανθρώπινης αποτυχίας και εξέγερσης, η σταθερή πίεση πάνω μας να εγκαταλείψουμε την αναλήθεια και την αυτάρκεια, είναι ένα όραμα που ερμηνεύει τον ανθρώπινο κόσμο που γνωρίζουμε. Καμία γωνιά μέσα στις κατακερματισμένες και φοβισμ...

Η αναζήτηση του καθαρού ύδατος, «του ζώντος Ύδατος», που είναι ο Κύριός μας Ιησούς, πρωτίστως πρέπει να γίνεται εις «τας πηγάς». Μια πηγή «ζώντος Ύδατος», που δρόσισε μυριάδες πονεμένες ψυχές σκλάβων Ρωμιών κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας είναι και το ανά χείρας βιβλίο του ιερομονάχου Νεκταρίου Τέρπου, επονομαζόμενο «Πίστις». Πρόκειται για ένα αλφαβητάριο της πίστεως, το οποίο με τις 12 εκδόσεις του φώτιζε, στήριζε, κατηχούσε και τροφοδοτούσε πνευματικά το υπόδουλο Γένος μας.

Εκείνο, που κατ' εξοχήν χαρακτηρίζει τη ζωή του μεταπτωτικού ανθρώπου, είναι ο πόνος, οι πειρασμοί και οι θλίψεις. "Επίβλεψον επ' εμέ και ελέησόν με· ότι... αι θλίψεις της καρδιάς μου επληθύνθησαν· εκ των αναγκών μου εξάγαγέ με...", ικετεύει τον Θεό ο Προφήτης Δαυίδ και με το στόμα του Προφήτη, ο κάθε απόγονος του Αδάμ. Το ά-λογο στοιχείο του πόνου, ιδιαίτερα για τον αυτονομημένο άνθρωπο της εποχής μας, είναι το κατ' εξοχήν παράλογο του ανθρώπινου βίου. Καμιά λογική και καμιά φιλοσοφία δεν είναι σε θέση να δώσει επαρκείς εξηγήσεις, τόσο για την προέλευση, όσο και για τη...

«... βασισμένοι στο γεγονός της θείας ενανθρωπήσεως και στην αποστολή του Παναγίου Πνεύματος στην Εκκλησία και στον κόσμο ολόκληρο, μπορούμε, πλέον με συγκεκριμένους όρους να κάνουμε λόγο για το λειτουργικό χώρο, το Ναό, ως χώρο της αληθινής παρουσίας και κοινωνίας του θεού με τον άνθρωπο και τον κόσμο...» Ο Τριαδικός Θεός, λόγω ακριβώς της τριάδας των προσώπων και της υποδειγματικής κοινωνίας μεταξύ τους, προσφέρει τη δυνατότητα στα πεπερασμένα ανθρώπινα πρόσωπα να έλθουν σε κοινωνία μαζί Του. Ο τόπος, και στην περίπτωση μας ο λειτουργικός τόπος, κάνει δυνατή την κοινων...

"Το ηγετικό πνεύμα της άρνησης -λέει ο συγγραφέας του- δυστυχώς πλανιέται, νομίζοντας πως τα δεινά και οι συμφορές της σύγχρονης ζωής είναι απόδειξη ανυπαρξίας Θεού. Τουναντίον, φρονούμε μαζί με τη Βίβλο ότι, η δραματική κατάρρευση της ζωής και του πολιτισμού σε μια γενιά, που -καθώς η δική μας- έχει ως χαρακτηριστική γραμμή της την τέλεια αποξένωση από το πνεύμα του Θεού του Ευαγγελίου, είναι αποδεικτικό όχι ανυπαρξίας, αλλά της ύπαρξης Θεού ηθικής τάξης και παιδαγωγού της αχαλίνωτης ελευθερίας, καθώς το σπαρτάρισμα του ψαριού έξω από τη θάλασσα είναι, για το ίδιο το ψάρι,...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί για μένα «θεραπεία ψυχής» και πυξίδα στο δρόμο της ζωής. Είναι προϊόν εργασίας ετών, από εργάτη απλό που κρατάει στα χέρια του φανάρι μικρό και προσπαθεί να φωτίσει της Αγίας Σοφίας την οδό σε κάθε άνθρωπο που θα θελήσει να βρει το Θεό. Λένε πως το καλό βιβλίο είναι ένας πιστός σύντροφος του ανθρώπου· ένα καταφύγιο της ψυχής του· ακόμη, πως ανοίγει δρόμους, δείχνει ορίζοντες, ωφελεί, συναρπάζει, διδάσκει, οικοδομεί πνευματικά... Το χριστιανικό βιβλίο, ωστόσο, -λένε- πως είναι κάτι παραπάνω. Είναι ένας αλάθητος καθοδηγητής που χαράζει ολόισια τον ορθό...

Ο Oscar Cullmann ενδελεχώς εξετάζει τις απαρχές και τις πρώτες αρχές των πρωτοχριστιανικών ομολογιών πίστεως. Η έρευνά του δεν επεκτείνεται στην παρουσίαση της ιστορίας της ανάπτυξης των μεταγενέστερων ομολογιών, δηλαδή εκείνων οι οποίες στις τυποποιημένες μορφές τους εξυπηρετούσαν ως κανόνες πίστεως τις ανάγκες και τις αναγκαιότητες των κοινοτήτων της αρχαίας Εκκλησίας. Τον απασχολεί ουσιαστικά η "προ-ιστορία" των "τύπων", των "συμβόλων" και των "ομολογιακών μορφών" έτσι όπως διαμορφώνονται και γίνονται αντικείμενο επεξεργασίας από την αρχέγονη Εκκλησία, τόσο μέσα στην Και...

Απορίες και ερωτηματικά δεν παύουν να υπάρχουν, αλλα ούτε και σβήνουν μέσα από την ψυχή μας. Η ζωή συχνά είναι ένας πραγματικός λαβύρινθος. Τρέχουμε προς τα δω και προς τα κει, μέσα στις διανοητικές μας αναζητήσεις, και σε έναν βίο πολυτάραχο! Τάχα, γιατί βρισκόμαστε σε τούτο τον κόσμο; Να υπάρχει κάποια διέξοδος; Μπορεί η επιστήμη να λύσει τις απορίες μας; Άραγε, να υπάρχει Θεός; Τι υπάρχει μετά τον θάνατο; Για τέτοια και άλλα σοβαρά ερωτήματα, ο συγγραφέας δίνει ικανοποιητικές απαντήσεις.

Το βιβλίο αυτό, που ο συγγραφέας του είναι άγνωστος, γράφτηκε πρωτότυπα στη ρωσική γλώσσα, το 1853. Το πρωτότυπο βρέθηκε στο Άγιο Όρος, το 1884, και τυπώθηκε. Το αριστούργημα τούτο, όπως το χαρακτήρισαν στην Ευρώπη θεολόγοι που εντρύφησαν πνευματικά σ’ αυτό, μιλάει για έναν ορθόδοξο χριστιανό προσκυνητή που ταξιδεύει με τη δίψα να εμβαθύνει στη γνώση και στην εφαρμογή του ρητού του Αποστόλου Παύλου που λέει, «αδιαλείπτως προσεύχεσθε». Τέλος, με τη βοήθεια ενός μοναχού και του βιβλίου «Φιλοκαλία των Νηπτικών Πατέρων», κατορθώνει να μάθει να εμβαθύνει και να εφαρμόζει την αδι...

Η εκπληκτική βιογραφία του Δήμου Σακαριάν, του γαλακτοπαραγωγού από την Αρμενία, που γνωρίζοντας τη θαυμαστή χάρη και δύναμη του Θεού προσωπικά, ίδρυσε τη Διεθνή Αδελφότητα Χριστιανών Επιχειρηματιών του Πλήρους ευαγγελίου, εκπνέοντας και οικοδομώντας στη ζωή τής πίστης και της υπακοής εκατομμύρια ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο.

"Ο φθόνος", μας λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας, "καθάπτεται και των αρίστων". Αν καθάπτεται και των αρίστων, πολύ περισσότερο των αρχαρίων στην Πνευματική ζωή. Αποτέλεσμα του φθόνου είναι και η διαβολή και η συκοφαντία, που όλα αυτά προέρχονται από την ελλειψη της αγάπης. Αυτό συνήντησε στις ημέρες του και ο Άγιος Νικόδημος. Εξ αιτίας διαφόρων έργων, που δημοσίευσε σε ορισμένα βιβλία και ορισμένων Πατερικών θέσεων και Παραδοσιακών (όπως η τέλεσις των Ιερών Μνημοσύνων κατά Σάββατο και όχι Κυριακή), πολεμήθηκε από ορισμένους συγχρόνους του. Σ' αυτούς απαντά με την μικρή...