Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το μικρό αυτό βιβλίο έχει γραφτεί για να "περιγράψει την Ορθοδοξία προς τους εκτός". Ταυτόχρονα όμως αποτελεί, κατά την Ιδια την έκφραση του συγγραφέα, και "επισκοπική ποιμαντική εγκύκλιο" για τους ίδιους τους Ορθοδόξους, καθόσον παρουσιάζει την Ορθόδοξη πίστη στα βασικότερα στοιχεία της, αποκαλύπτοντας έτσι με εξαιρετική απλότητα και αμεσότητα το μήνυμα της σωτηρίας για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Από το 1960 μέχρι το 1988 που εκοιμήθη, ο Αρχιεπίσκοπος Παύλος προΐστατο της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Φινλανδίας. Η πνευματική ζωντάνια και η εσωτερική ανάπτυξη που έφερε στην Εκ...

Όλοι ψάχνουμε να βρούμε το γιατί υπάρχουμε και ποια η σκοπιμότητα της ύπαρξης μας. Κάποια στιγμή της πνευματικής αναζήτησης μου βρήκα τον δάσκαλο μου και αυτό το βιβλίο είναι η μαρτυρία μου για το πώς όλα τα υπαρξιακά μου ερωτήματα βρήκαν την απάντηση τους μέσα από τον δρόμο που αυτός μου γνώρισε. Μου έδειξε πώς να βαδίσω την ατραπό της αλήθειας. Πώς να διανοίγω τη συνείδηση μου για να γνωρίσω την Ένωση μου με την Θεία Αρχή. Σταδιακά γνώρισα τον εαυτό μου, τον θείο Εαυτό, και αλήθειες αποσυμβολίστηκαν ως Νόμοι εντός μου. Εύχομαι να βοηθηθείτε, όπως κι εγώ, και να νιώσετε...

Μερικές εικόνες από τον Λόγο του Θεού έρχονται στο νου μου: - Μια υπηρετριούλα αιχμάλωτη μιλάει για τον προφήτη της πατρίδας της, πηγαίνει σ' αυτόν και θεραπεύεται ("Β΄ Βασιλέων", κεφάλαιο 5). - Ένα παιδάκι φέρνει στα πόδια του Κυρίου τα πέντε κρίθινα ψωμιά και τα δύο ψάρια που είχε και ο Κύριος τα ευλογεί και χορταίνουν χιλιάδες (Ιωάννης 6/9). - Τέσσερις άνθρωποι φέρνουν έναν παράλυτο στα πόδια του Χριστού. Ο Κύριος του συγχωρεί τις αμαρτίες του και τον θεραπεύει (Μάρκος 2/3 - 12). Έζησα και εγώ τελείως απλά δίπλα στη Μ... μέσα σ' ένα ανήλιαγο δημόσιο γραφείο με ουρέ...

Το βιβλίο αυτό δεν ζητάει να πείσει για τις θέσεις του, ούτε να μεταπείσει υποθετικούς αντιπάλους. Δεν είναι μια "απολογητική" της χριστιανικής πίστης και δεν επιδιώκει να προσηλυτίσει στις απόψεις του τον αναγνώστη. Έχει μια και μόνη φιλοδοξία: Να ξεχωρίσει αυτό που είναι η χριστιανική πίστη, απ' ό,τι δεν είναι χριστιανική πίστη. Να αναιρέσει, όσο το μπορεί, τη σύγχυση που μοιάζει να υπάρχει σήμερα στις συνειδήσεις σε σχέση με την αλήθεια της χριστιανικής εκκλησίας. Να ξεκαθαρίσει αυτή την αλήθεια από αλλότριες και ξένες προσμείξεις που τείνουν να την υποκαταστήσουν. Κι ό...

Ακολουθώντας τα τελευταία βήματα μιας μακράς, κοπιώδους και πολυσήμαντης ιεραποστολικής πορείας, του μεγάλου διδασκάλου-προφήτη Ισαπόστολου και ιερομάρτυρα Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, προς το μαρτύριο, τέσσερεις Ευρυτάνες ιερείς, ζήσαμε μαι έκτακτη λατρευτική εμπειρία. Ως άνωθεν, "δώρημα τέλειον", δεχτήκαμε την ευλογία να κάνουμε μια αγρυπνία στον τόπο του μαρτυρίου, του μεγάλου εκείνου τέκνου της Αιτωλίας. [...]

Τα "Περί Θείας λατρείας ομιλήματα" αποτελούν διάφορες ομιλίες και διαλέξεις που δόθηκαν από τον γράφοντα κατά διάφορες περιστάσεις σε Ιερές Μητροπόλεις και Πνευματικά Κέντρα ενοριών με μόνο σκοπό τον καταρτισμό των εν Χριστώ αδελφών μας. Πρόκειται για κείμενα με λειτουργικό περιεχόμενο που άπτονται της ιστορίας της θείας λατρείας μας. Τα κείμενα αυτά δεν διεκδικούν πιθανόν την πρωτοτυπία, ούτε την με αυστηρά κριτήρια επιστημονική ανακοίνωση, ωστόσο πρόκειται για κείμενα που κρύβουν μέσα τους τον προβληματισμό και την ανησυχία του συγγραφέως για την πορεία της Ορθοδόξου χρισ...

Την Ενότητα, την Αποστολήν και την Θεολογίαν της Εκκλησίας, ήκιστα θεωρούντες αφισταμένας του μέχρι σήμερον χαρακτήρος και του ρόλου αυτών, καλούμεθα να καλλιεργήσωμεν και διασφαλίσωμεν εν τη αρξαμένη Γ΄ Χριστιανική Χιλιετία των πολλαπλών προκλήσεων και κατακλυσμικών αλλαγών, δια συνεχούς πιστότητος εις το αδιαίρετον τρισσόν αξίωμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού (Προφητικόν, Βασιλικόν, Αρχιερατικόν), η οποία θα εκφράζηται πρακτικώς εν τη εν τω κόσμω εκκλησιαστική διακονία, κατά τρόπον ενιαίον και αδιαίρετον εις πάσας αυτής τας συνιστώσας. "...Εισήλθαμε εις την Γ΄ μ.Χ....

Η θρησκευτικότητα είναι, φυσική ανάγκη του ανθρώπου -ανάγκη ορμέμφυτη, ενστικτώδης. Ονομάζουμε φυσικές, ορμέμφυτες, ενστικτώδεις τις ανάγκες που δεν τις ελέγχει η λογική και η θέληση. Εμπεριέχονται, ως νομοτελειακές απαιτήσεις, στη λειτουργία της βιολογικής υπόστασης. Η ψυχολογία συνοψίζει σε δύο τις ορμές που καθορίζουν, με χαρακτήρα αναγκαιότητας, την ψυχοσωματική βιοδομή του ανθρώπου: Μιλάει για ορμή αυτοσυντήρησης και για ορμή διαιώνισης. Η θρησκευτικότητα τεκμαίρεται ως έκφανση της ορμής για αυτοσυντήρηση. Ανήκει στα αντανακλαστικά που αναπτύσσει η ανθρώπινη φύση (στ...

Ο πιστός άνθρωπος οφείλει να υπακούει στον Κύριο και Θεό. Η αγία Γραφή αναφέρεται σ΄ αυτή την αρετή με την οποία ο άνθρωπος ταπεινώνεται μπροστά στο Θεό και παραδίδεται ελεύθερα με εμπιστοσύνη στην πρόνοια και την αγαθότητά Του, κατά την δεκτική προτροπή της Εκκλησίας "εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα".

[...] Το παρόν ψυχωφελέστατον βιβλίον εξεδόθη μίαν και μόνην (όσον γνωρίζομεν) φοράν εν έτει 1651, μερίμνη μεν του λεγομένου Πρωτοπαπά της νήσου Κερκύρας (το οποίον ήτο τοπικόν Εκκλησιαστικόν πρώτον οφίκκιον) π. Χριστοδούλου Βούλγαρη, ιατροφιλοσόφου, κατά την συνήθειαν των τότε καιρών, οι ιατροί να ασχολούνται γενικώς με την παιδείαν, να ονομάζονται ιατροφιλόσοφοι και να συγγράφουν μελέτας και βιβλία διαφόρων ειδών. [...] [...] Βασική αφορμή της συγγραφής και εκδόσεως του παρόντος βιβλίου ήτο, ως ο συγγραφεύς αναφέρει εις τον παλαιόν πρόλογον ("Τοις εντευξομένοις" = προς...

Ο νηπτικός αγωνιστής μέσα στην ησυχία της εκούσιας μόνωσής του, ζει την αδιάκοπη προσωπική του ενδοσκόπηση - αυτοεξέταση, σ' ένα ασύλληπτο πνεύμα εγρήγορσης και προσωπικού αγώνα. Ζει μια δυναμική ησυχία με πόνο και ιδρώτα. Ο "θεοειδής" άνθρωπος της ησυχίας και της προσευχής, διακρίνεται για την ισορροπία των πνευματικών του δυνάμεων. "Αγαπά ησυχίαν ο μη πάσχων προς τα του κόσμου· και αγαπά πάντας ανθρώπους, ο μηδέν αγαπών ανθρώπινον" (άγιος Μάξιμος Ομολογητής). Ενώ δεν αγαπά τίποτε απ' αυτό που έχει ο "κόσμος", αγαπά θερμά και γνήσια όλους τους ανθρώπους.

"Η Δυτική εκκλησία είναι κακόδοξος και αιρετική. Αν δεν ήτο τοιαύτη, διατί ο Άγ. Σπυρίδων διώχνει από την εκκλησίαν του το αλτάριόν της, όχι με κανέναν άλλον μετριώτερον τρόπον, αλλά με τον πλέον φοβερώτερον, με έναν τρόπον, με τον οποίον εφανέρωσε, πόσην αποστροφήν και οργήν έχει εις εκείνην την εκκλησίαν των πονηρευομένων, δίδωντας εις όλεθρον και αφανισμόν, ως δυσεβείς και αλαζόνας, όλους εκείνους οπού με αυθάδειαν εφέροντο εις την αυτού αγιότητα;... Όντως, εκείνο όπου υπερβαίνει όλα του τα άλλα, και στεφανώνει τα θαύματα του Σπυρίδωνος, και όπου δικαίως, δεν πρέπει να ο...

Ο όρος πρόσωπο της ορθόδοξης θεολογίας και οι όροι προσωπικότητα, εγώ και εαυτός της σύγχρονης ψυχολογίας συμπίπτουν, διαφέρουν ή είναι συμπληρωματικοί; Η προσωπική σχέση με το Χριστό μπορεί να βοηθήσει στην ψυχολογική ωριμότητα και ανεξαρτησία του ατόμου; Τι σημαίνει ψυχική υγεία και ψυχοπαθολογία για την ψυχολογία και την ψυχιατρική; Πώς συνδέονται με την οντολογική ολοκληρία και την οντολογική έκπτωση, για την οποία κάνει λόγο η θεολογία; Η ψυχανάλυση έχει ταυτιστεί για τον πολύ κόσμο με την έμφαση στη σεξουαλικότητα. Πώς κατανοεί η ορθόδοξη ανθρωπολογία τον έρω...

Έχω έναν πόθο εσωτερικό, να βρω τον Θεό. Κύριε και Θεέ μου... Σε ψάχνω παντού! Σε αναζητώ Θεέ μου... Μέσα στη σιωπή των βουνών, Μέσα στα μάτια των μικρών παιδιών, Μέσα στις καρδιές των ταπεινών, Μέσα στα αστέρια των ουρανών! Σε αναζητώ Θεέ μου... Μέσα στη βοή των θαλασσών, Μέσα στη ροή των ποταμών, Μέσα στην ηρεμία των δασών, Μέσα στην καλοσύνη των φτωχών! Σε αναζητώ Θεέ μου... Μέσα στη μετάνοια της ψυχής μου, Μέσα στην ειρήνη της υπομονής μου, Μέσα στη χαρά της ζωής μου! Σε αναζητώ Θεέ μου... εκεί ψηλά, στο σταυρό του Γολγοθά. Μέσα στην ταπείνωση του εαυ...

«... βασισμένοι στο γεγονός της θείας ενανθρωπήσεως και στην αποστολή του Παναγίου Πνεύματος στην Εκκλησία και στον κόσμο ολόκληρο, μπορούμε, πλέον με συγκεκριμένους όρους να κάνουμε λόγο για το λειτουργικό χώρο, το Ναό, ως χώρο της αληθινής παρουσίας και κοινωνίας του θεού με τον άνθρωπο και τον κόσμο...» Ο Τριαδικός Θεός, λόγω ακριβώς της τριάδας των προσώπων και της υποδειγματικής κοινωνίας μεταξύ τους, προσφέρει τη δυνατότητα στα πεπερασμένα ανθρώπινα πρόσωπα να έλθουν σε κοινωνία μαζί Του. Ο τόπος, και στην περίπτωση μας ο λειτουργικός τόπος, κάνει δυνατή την κοινων...

Η ιστορία του βιβλίου διαδραματίζεται την εποχή στην οποία είχε ζήσει ο Ιησούς πριν δύο χιλιάδες χρόνια. Στην ίδια περιοχή και συγκεκριμένα μερικά χρόνια πριν την επανεμφάνισή Του στα τριάντα του χρόνια. Στο βιβλίο αναφέρεται μόνο σε μερικές γραμμές στο τρίτο κεφάλαιο σαν ο Υιός της Μαρίας και στην τελευταία παράγραφο του βιβλίου. Το βιβλίο βρίσκεται στο χώρο της φιλοσοφίας, της ψυχολογίας και της μεταφυσικής. Διαβάζοντάς το κάποιοι ίσως θα πουν ότι η φαντασία του συγγραφέα καλπάζει. Μερικοί θα βρουν πλούσιο υλικό για σοβαρό προβληματισμό και μελέτη του φαινομένου της Ζωής...

Μερικές φορές δημιουργούνται και καταστάσεις ή συμβαίνουν τυχαία γεγονότα, τα οποία εκμεταλλεύεται η Εκκλησία εις βάρος των πιστών κατεβάζοντας έτσι το επίπεδο της πίστης στα όρια της δυσειδαιμονίας. Μια εικόνα δακρύζει. Θαύμα! Γιατί θαύμα; Γιατί πάντα δακρύζει ο άγιος και δεν γελά και μία φορά; Δεν εκπροσωπεί την δύναμη του Θεού; Δεν πρέπει να βοηθά τους ανθρώπους; Γιατί να κλαίει σαν μικρό παιδί που το έδειραν; Γι' αυτό περίμεναν οι άνθρωποι τον Μεσσία, για να βλέπουν τους αγίους Του να κλαίνε απογοητευμένοι και φοβισμένοι προαναγγέλλοντας μελλοντικά κακά; Εάν μετά τον...