Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η παρούσα έκδοση έγινε με αφορμή την έκθεση του Γιάννη Μπουτέα "Ρέουσες καταστάσεις 1970-2004" που πραγματοποιήθηκε από 20 Φεβρουαρίου έως 18 Απριλίου 2004, στη Θεσσαλονίκη στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.

[...] Η έκθεση του Γιώργου Λάππα αναπτύσσει την επικοινωνία της με το θεατή, προς δύο κατευθύνσεις. Από τη μια τα έργα, με την ανιμιστική τους ενέργεια και τη σχεδόν παραισθητική τους οντότητα, συνδέονται με το θεατή μέσω της όρασης των καθαρών γλυπτικών μετασχηματισμών της μάζας σε φως (σπινθήρας στο "Ποτάμι) ή σε υγρό (ρευστοποίηση της μάζας του "Φωτεινού παπουτσιού"). Από την άλλη, γνέφουν στον θεατή για την ίδια τη σχέση τους μαζί του, αναπόσπαστο στοιχείο εξοικείωσης, στη γιορτή που προτείνουν, μέσα από τη διαδικασία όσμωσης και ενοποίησης του χώρου, του έργου, του θε...

[...] Η Νίκη Καναγκίνη ανήκει στη γενιά των πνευματικών ανθρώπων που με τις αναζητήσεις τους και τις προτάσεις τους αναζωογόνησαν την ελληνική πολιτιστική ζωή μετά το 1960 στο χώρο των εικαστικών τεχνών, αλλά και της μουσικής, του θεάτρου, της ποίησης και της λογοτεχνίας. Η εξέλιξη του έργου της περνά από αντιπροσωπευτικά στάδια που αντικατοπτρίζουν την πορεία μιας γυναίκας καλλιτέχνιδας, η οποία παρατηρεί με οξυδέρκεια και κριτικό πνεύμα το γύρω της κόσμο, μένει ανοικτή στα ερεθίσματα της δικής μας και της ξένης πολιτιστικής παράδοσης, αναπλάθει το μύθο της πραγματικότητα...

Η παρούσα έκδοση αποτελεί μια μοναδική αναφορά για την σχέση του Τσαρλς Σπένσερ με την Ελλάδα και τους καλλιτέχνες της. Ένα σημαντικό κεφάλαιο του βιβλίου είναι αφιερωμένο στον επιστήθιο φίλο του Νίκο Γεωργιάδη και τους συνεργάτες του όπως τον Κένεθ Μακμίλαν, τον Ρούντολφ Νουρέγεφ, την Λυνν Σέιμουρ, τον Μπάρυ Καίη. Στο βιβλίο σκιαγραφούνται με γλαφυρότητα προσωπικότητες από το ελληνικό καλλιτεχνικό στερέωμα, ανάμεσά τους και πολλοί φίλοι που ο συγγραφέας απέκτησε στην Ελλάδα: Η Μελίνα Μερκούρη, ο Ζυλ Ντασσέν, ο Γιάννης Μέτσης, ο Διονύσης και ο Βασίλης Φωτόπουλος, ο Μιχάλ...

Η παρούσα έκδοση αποτελεί μια μοναδική αναφορά για την σχέση του Τσαρλς Σπένσερ με την Ελλάδα και τους καλλιτέχνες της. Ένα σημαντικό κεφάλαιο του βιβλίου είναι αφιερωμένο στον επιστήθιο φίλο του Νίκο Γεωργιάδη και τους συνεργάτες του όπως τον Κένεθ Μακμίλαν, τον Ρούντολφ Νουρέγεφ, την Λυνν Σέιμουρ, τον Μπάρυ Καίη. Στο βιβλίο σκιαγραφούνται με γλαφυρότητα προσωπικότητες από το ελληνικό καλλιτεχνικό στερέωμα, ανάμεσά τους και πολλοί φίλοι που ο συγγραφέας απέκτησε στην Ελλάδα: Η Μελίνα Μερκούρη, ο Ζυλ Ντασσέν, ο Γιάννης Μέτσης, ο Διονύσης και ο Βασίλης Φωτόπουλος, ο Μιχά...

Διεθνής Έλληνας καλλιτέχνης ο Κώστας Τσόκλης, ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία πριν από πενήντα και πλέον χρόνια ως ζωγράφος, αποκαλύπτοντας ένα αυθέντικο ταλέντο με πολλά φυσικά χαρίσματα στο σχέδιο. Μια υποτροφία στην Ιταλία και αργότερα η παραμονή του στο Παρίσι και το Βερολίνο, του επέτρεψαν να ζήσει από κοντά όλα τα κινήματα που διαμόρφωσαν τη φυσιογνωμία της τέχνης στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα (ποπ αρτ, νεορεαλισμός, arte povera, εννοιολογική τέχνη, minimal art). Η συσσώρευση εμπειριών και ο συνεχής πειραματισμός που χαρακτηρίζει τη δουλειά του, οδήγησαν σταδια...

Σαράντα λαμπερές προσωπικότητες γλυκοθυμούνται τα χρόνια που πήγαιναν σχολείο. Πώς να ήταν άραγε στα παιδικά και στα εφηβικά τους χρόνια; Πώς ένιωθαν, τι όνειρα έκαναν; Ποιος ήταν ο πρώτος τους έρωτας; Τα πρώτα ραντεβού; Οι αξέχαστες κοπάνες; Ποιοι νυχτοπερπατούσαν στα κλεφτά; Σε τι περιβάλλον μεγάλωσαν; Ποιοι ήταν του πρώτου θρανίου και ποιοι της γαλαρίας; Στο βιβλίο αυτό μιλάνε για τα παιδικά τους χρόνια οι: Συνθέτες - τραγουδιστές: Μίκης Θεοδωράκης, Νατάσα Θεοδωρίδου, Νίκος Πορτοκάλογλου, Ευανθία Ρεμπούτσικα, Διονύσης Σαββόπουλος. Ηθοποιοί - σκηνοθέτες: Γρηγόρης Βα...

Ότι διαβάσετε από 'δω και πέρα, δεν είναι προϊόν ενός συγγραφικού παραληρήματος ή μιας μεταμεσονύκτιας έμπνευσης, πολύ περισσότερο δεν είναι ένα πείραμα για την ανάδειξη ενός υποψήφιου ανταγωνιστή του Κούντερα ή του Κοέλιο. Οι προθέσεις μου είναι τόσο "αγαθές" όσο πρέπει και το κίνητρο αυτής της "αποκοτιάς" είναι η ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας, κάποιες σημαντικές στιγμές της καλλιτεχνικής μου πορείας με παρεΐστικη διάθεση και μόνο. Οι περισσότερες από αυτές τις στιγμές συνδέθηκαν με το αναψυκτήριο της οδού Λένορμαν, το Άκρον. Κάποιοι από σας μπορεί να έχετε έρθει στο Άκρον κ...

Τώρα μάλιστα! Άντε μέσα σε 300 σελίδες να καταγράψεις, να εικονογραφήσεις και να καθρεφτίσεις τη ζωή μιας γυναίκας "θρύλου". Μιας γυναίκας που εδώ και κάποιες δεκαετίες μονοπωλεί το στέμμα της "βασίλισσας της νύχτας". Μιας βασίλισσας που δεν υπήρξε διάδοχος καμιάς και όπως φαίνεται δεν πρόκειται ούτε να παραδώσει την κορώνα και το σκήπτρο της σε κάποια άλλη. Βγήκε από δικό της καλούπι κι αυτό έσπασε! Μια ήταν, είναι και θα είναι η Ζωζώ Σαπουντζάκη! Μια και αναντικατάστατη! Στην συνείδηση και στην ψυχή του Έλληνα, παραμένει πάντα η ενσάρκωση της διασκέδασης, του ξεφαντώματο...

Σύμφωνα με ένα ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας, "εικαστικός" σημαίνει "αυτός που αναφέρεται στην εικασία, αυτός που έχει την ικανότητα να απεικονίζει, να μορφοποιεί την ύλη, ο παραστατικός, ο απεικονιστικός" αλλά και "αυτός που έχει την ικανότητα να βγάζει συμπεράσματα, ο συμπερασματικός". Ο διττός αυτός ορισμός μπορεί κάλλιστα να περιγράψει το βασικό ερώτημά που επιθυμεί να θέσει, και εν μέρει να απαντήσει, τούτο το βιβλίο:Ποιος είναι άραγε ο ρόλος και ποιος ο λόγος ενός εικαστικού που ζει και εργάζεται στην αυγή του 21ου αιώνα, σε μια ταραγμένη μετά- 11/9 εποχ...

[...] Σκοπός αυτού του βιβλίου δεν είναι να πείσει εμάς τους Έλληνες για το πόσο σπουδαία ήταν αυτά που επιτέλεσαν οι συμπατριώτες μας από την απελευθέρωση του τόπου μέχρι σήμερα. Αυτό, έχουμε καθήκον να το γνωρίζουμε και να το διαδίδουμε όσο ευρύτερα μπορούμε στον λαό μας, μέσα από μια όσο γίνεται πιο αποτελεσματική παιδεία, και στους ξένους, μέσα από μεταφράσεις, εκθέσεις, διαλέξεις και όποιον άλλο τρόπο ενημέρωσης διαθέτουμε. Αυτό είναι έργο μακρόπνοο και ζήτημα πολιτικής βούλησης, στο πλαίσιο ενός ευρύτερου πολιτιστικού σχεδιασμού. Με αυτή τη μελέτη επιχειρούμε να αν...

Ο Αλέξης Ακριθάκης, "ένας ονειροπόλος που απορεί για την υφή του κόσμου και καθρεφτίζει την απορία του αυτή στην αυτόματη σχεδόν ζωγραφική πράξη", κατά τον Χρήστο Μ. Ιωακειμίδη, αντίκρισε, όπως μας περιγράφει ο Κώστας Ταχτσής, ένα πρωί του '67 απ' το μπαλκόνι του το φρικτό θέαμα: "Στη γωνία του δρόμου ήταν ένα τανκ, οι εργαζόμενοι κατηφόριζαν με τα πόδια, σαν κουρδισμένοι, προς το κέντρο της πόλης, και στο αντικρινό περίπτερο δεν ήταν κρεμασμένες οι πρωινές εφημερίδες. Τον κοίταξα: και τα δικά του μάτια ήταν βουρκωμένα." Λίγο αργότερα έφυγε, πήγε στο Βερολίνο, όπως έφυγαν κ...

Ένα έργο συναρπαστικά πρωτότυπο, αφηγηματικό και δοκιμιακό ταυτόχρονα, που μετακινεί και διευρύνει τις γνωστές οριοθετήσεις του σουρεαλιστικού κινήματος προς τη μοναδική εμπειρία μιας λαϊκής του εκφοράς. Η δοκιμιακή χαρτογράφηση του διανοητικού και καλλιτεχνικού σύμπαντος του Κώστα ντε Βαλαμόντε, μαζί με τη θεατρικότητα της κοινωνικότητάς του, αποτελεί τον καμβά μιας μυθιστορικής αφήγησης, όπου σε μια τυχαία παραλληλία εμπειριών και εκφράσεων συγχωνεύεται ο ακαδημαϊσμός της ντανταϊστικής και σουρεαλιστικής σκέψης των μεγάλων πρωτευουσών της Ευρώπης με την απέραντη ατομικότη...

"Τότε, λίγο πριν από τα Χριστούγεννα του '45, άρχισε να διαγράφεται, μέσα στη γενική ανασφάλεια, ο χαρακτήρας της Υποτροφιάδας, όταν πολλά από τα μέλη της πρωτοαντίκρυσαν το ένα το άλλο κι άρχισαν να γεννιούνται οι συμπάθειες και οι αντιπάθειες. Όλα αυτά στους μαρμάρινους διαδρόμους της Στοάς Σπυρομήλιου -του Μετοχικού Ταμείου Στρατού- στην έσω δεξιά γωνία μπαίνοντας από τη Σταδίου, όπου βρισκόταν το μικροσκοπικό ταξιδιωτικό πρακτορείο του κυρίου Αθανασούλα -ανθρώπου ευγενικού και υπομονετικού, άξιου να μπει στο εορτολόγιο ως άγιος μετά από αυτή την ιστορία. Ένα δωματιάκι ό...

Το όνομα Κοκοντίνης μπορεί να μη σημαίνει, λοιπόν, και πολλά πράγματα σε επίπεδο κεντρικής δημοσιότητας, αλλά, αν βρεθείτε, ας πούμε, σε αρβανιτοχώρια της Αττικής και της Βοιωτίας -θα βρείτε ακόμα και σήμερα πολλούς ανθρώπους που έχουν τραγουδήσει και χορέψει πολύ στις εκδηλώσεις που έπαιζε- έχουν όλα τα τραγούδια που έχει παίξει σε δίσκους αλλά και πολλές ζωντανές ηχογραφήσεις του, ερασιτεχνικές ή επαγγελματικές, και γενικά πίνουν νερό στο όνομα του, και τον θεωρούν είδωλο, στα κυβικά των πιο πολυακουσμένων καλλιτεχνών του καιρού μας.

Nα πεις με εκατόν πενήντα λέξεις γιατί ζεις, γιατί κάνεις τέχνη, για ποιον. Aν πεις γιατί αγάπησες, τι αγάπησες, ποιον, τι συμπεράσματα έβγαλες για τη ζωή, για το θάνατο, για την τέχνη, για τη φύση, για την ανθρώπινη συμπεριφορά, πόσες λέξεις σού μένουν για να παραδεχθείς τα λάθη σου, να υπερασπιστείς τις αδυναμίες σου, να αμφισβητήσεις τα υποθετικά σου χαρίσματα; Πόσος χρόνος για να παρατηρείς ακόμα το πρόσωπό σου στον καθρέφτη; Eκατόν πενήντα λέξεις για δεκαπέντε χρόνια επιμονής... δέκα λέξεις το χρόνο. Eίναι λίγο; Πολύ; Γιατί λοιπόν αυτό το δεύτερο βιβλίο; Oι ζωγράφοι...

Οι είκοσι ζωγράφοι, γλύπτες, χαράκτες και φωτογράφοι που παρουσιάζονται στη σειρά "Σύγχρονοι Έλληνες Εικαστικοί" της εφημερίδας "Τα Νέα" διαμόρφωσαν τη σύγχρονη ελληνική τέχνη. Πράγματι, η επιλογή είναι ακριβής και αυστηρή, πράγμα σπάνιο για τέτοιου είδους εγχειρήματα. Επιπλέον, από την άποψη της πληροφόρησης ενός φιλότεχνου, αλλά δίχως εξειδικευμένες γνώσεις, κοινού η σειρά καλύπτει ένα ευρύτατο φάσμα δημιουργίας, από τη γενιά του ΄30 ως την πρωτοπορία της δεκαετίας του 1970. Ανάμεσά τους θα συναντήσει κανείς και ορισμένους καλλιτέχνες της διασποράς, οι οποίοι εντάσσονται...

[...] Ο Σύλλογος Εικαστικών Καλλιτεχνών Ελλάδος "Ο Απελλής" είναι η ελεύθερη σύμπλεσις ελεύθερων καλλιτεχνικών συνειδήσεων μ' ένα κοινό ιδανικό, την περαιτέρω πνευματική καλλιέργεια των μελών του μέσ' από διαδικασίες αλληλοσεβασμού κι αλληλοστηρίξεως των καλλιτεχνικών ιδιοτυπιών του καθενός και συνολικώς της αναδείξεως των φυσικών και πολιτιστικών ιδιοτυπιών του ελληνικού χώρου, μ' ότι αυτό συνεπάγεται για καλλιτέχνες ευαίσθητους ως προς τις ανθρώπινες αξίες, τις οποίες τα έργα τους εκφράζουν, το αληθινό και το αγαθό δια του ωραίου. Οι αξίες αυτές, που τόσο έχουν υποβιβασθή...

Η μελέτη αυτή γράφτηκε με σκοπό κατά πρώτον να παρουσιάσει, να σχολιάσει και να συμπληρώσει τις υπάρχουσες μαρτυρίες για τις τεχνικές καθώς και τις συνταγές που χρησιμοποιούσε ένας αγιογράφος, λεπτουργός και πρακτικός γιατρός το 2ο ήμισυ του 19ου αιώνα. Κατά δεύτερο λόγο αποτελεί κυρίως φόρο τιμής στον αυτοδίδακτο αυτόν καλλιτέχνη Σωτήρη Χρυσανθόπουλο, που έζησε και εργάστηκε στην περιοχή της Κύμης. Το αρχοντικό της οικογενείας του, στον Πύργο, δωρίθηκε από την εγγονή του, Αρετούσα Κ. Χρυσανθοπούλου, στον Μορφωτικό και Εκπολιτιστικό Σύλλογο Κύμης το 1982, για να χρησιμοποιη...