Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το Βυζάντιο του Καρόλου Ντιλ είναι ένας ζωντανός κόσμος. Τον χτίζουν οι καθημερινές ιστορίες των ηγεμόνων του, αλλά και των αστών του, ο αγώνας για την εξουσία, το πάθος για τη θρησκευτική πίστη, οι ερωτικοί ανταγωνισμοί, οι μικρές και οι μεγάλες φιλοδοξίες. Γραμμένο με την πένα του μεγάλου βυζαντινολόγου, ο οποίος σήμερα πια θεωρείται κλασικός, το βιβλίο αυτό οδηγεί τον αναγνώστη στις απόκρυφες διαδρομές μιας εποχής που γοητεύει τόσο με τη λάμψη της, όσο και με τις σκιές της. Τα πρόσωπα του Ντιλ, αν και ιστορικά τεκμηριωμένα, συγκινούν σαν μυθιστορηματικοί χαρακτήρες.

Τα κείμενα αυτού του βιβλίου αποτυπώνουν τα συμπεράσματα αναζητήσεων και ερευνητικών προσπαθειών τόσο σε παλαιότερες περιόδους της βυζαντινής ιστορίας (με έμφαση στους υστεροβυζαντινούς αιώνες),όσο και στους πρώτους αιώνες της Τουρκοκρατίας. Η χρονική αυτή περίοδος, η οποία χονδρικά αρχίζει απο τον 13ο αιώνα και εκτείνεται έως και τον 17ο, είναι ιδιαίτερα πλούσια σε γεγονότα αλλά εξακολουθεί να παραμένει σε μεγάλο βαθμό "ανεξερεύνητη", λόγω της έντονης ρευστότητας που την χαρακτηρίζει, την οποία οι ιστορικές πηγές συχνά αδυνατούν να καταγράψουν με σαφήνεια. Έτσι, οι μελέτες...

Η διερεύνηση της πολιτικής θεωρίας και ιδεολογίας των Βυζαντινών κατέχει μία εξέχουσα θέση στα προβλήματα που κυριαρχούν τα τελευταία χρόνια στις βυζαντινές σπουδές, και όντας πολύπλοκη, απαιτεί από τον ιστορικό δύο ιδιότητες σε πολύ μεγάλο βαθμό: το κριτικό πνεύμα και το χάρισμα της συμπάθειας, που είναι η ικανότητα κατανόησης. Η εργασία αυτή πραγματεύεται την πολιτική θεωρία και ιδεολογία, όπως διαμορφώνεται στην εποχή του Κωνσταντίνου Ζ΄ Πορφυρογέννητου (912-959), σε συνάρτηση και με γενικότερα προβλήματα της βυζαντινής ιστορίας, όπως ο ρόλος του θεσμού της συμβασιλείας...

Η ανά χείρας μελέτη εκδόθηκε το 1890, αποτελώντας την τελευταία μονογραφία που εξέδωσε ο συγγραφέας στη διάρκεια της ζωής του. Ο Πασπάτης αποδεικνύεται (και) με το έργο αυτό πρωτοπόρος της ιστορικής έρευνας, καθώς αναλαμβάνει το καθήκον να ανασυνθέσει την ιστορία της Αλώσεως μέσα από την κριτική ανάγνωση ολόκληρης της υφιστάμενης σχετικής βιβλιογραφίας, συμπεριλαμβανομένων και των χειρογράφων αυτοπτών μαρτύρων της πολιορκίας και κατάκτησης της Πόλης από τους Οθωμανούς. Εντοπίζει τα αντιφατικά στοιχεία και τις αποκλίνουσες κρίσεις σχετικά με την Άλωση και προσπαθεί να συμπλ...

[...] Από την πηγή, στους αγρούς, και από εκεί μέσα στην πόλη, στους δημόσιους χώρους και τις κατοικίες, τα κείμενα του βιβλίου αυτού προσεγγίζουν το υδάτινο στοιχείο στις στοιχείο στις ποικίλες εκφάνσεις του. Πάντα σε συνάρτηση με τον άνθρωπο των βυζαντινών χρόνων και τα έργα που κατασκεύασε στην προσπάθειά του να το τιθασεύσει και να το εκμεταλλευθεί, τις γέφυρες, τα φράγματα, τους μύλους, τα υδραγωγεία, τις κινστέρνες, τις τάφρους, τα λουτρά, τις κρήνες, τα αγγεία, το αποχετευτικό δίκτυο, τα βαπτιστήρια. [...] (από τον πρόλογο, Ισίδωρος Κακούρης, προϊστάμενος Βυζαντιν...

Η δίτομη αυτή συλλεκτική έκδοση περιλαμβάνει το σύνολο των έργων των δύο ιστοριογράφων στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο το οποίο αντιπαραβάλλεται με την κλασική λατινική μετάφραση του. Οι δύο τόμοι εκδόθηκαν στο Παρίσι το 1662 και το 1663 αντίστοιχα και εκτός από την τεράστια φιλολογική τους αξία έχουν και ξεχωριστή καλλιτεχνική εμφάνιση, αφού χρησιμοποιούν τις δύσχρηστες σήμερα ελληνικές και λατινικές γραμματοσειρές των πρώτων ετών της τυπογραφίας, με αισθητική πολύ κοντινή σε εκείνη των χειρογράφων. Πρόκειται για ένα έργο εξαιρετικά σπάνιο, το οποίο συνδυάζει με ιδανικό τρό...

[...] Ο θεοκεντρισμός του βυζαντινού πολιτικού συστήματος, που άντεξε για περισσότερο από χίλια χρόνια, παρερμηνεύτηκε από ιστορικούς και θεολόγους, εκ των οποίων ουκ ολίγου απέτυχαν να κατανοήσουν τη βαθιά πνευματική πορεία του πολιτικού συστήματος της αυτοκρατορίας, το οποίο εμπράκτως υπερασπίστηκε την ελευθερία των πολιτών και κυρίως το δικαίωμα στην ελεύθερη σκέψη. [...] Έχουμε την σπάνια ευκαιρία να περιγράψουμε, να συγκρίνουμε και να ερμηνεύσουμε ιστορικά μία θρησκευτική και ταυτόχρονα δρώσα πολιτικά κοινότητα (των Αθιγγάνων εν προκειμένω), της οποίας οι μέθοδοι και...

Η έρευνα και η καταγραφή των παιχνιδιών που παίζονταν από τους αρχαίους Έλληνες και τους Βυζαντινούς μας επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις. Πρώτα πρώτα τη σημασία που είχε το παιχνίδι στην καθημερινή ζωή όχι μόνο των παιδιών αλλά και των ενηλίκων· ύστερα, την ποικιλία, την εφευρετικότητα, τη φαντασία που το διέκριναν και, πάνω απ' όλα, πόσα από τα παιχνίδια αυτά έφτασαν ως τις μέρες μας, τα παίξαμε και τα παίζουμε κι εμείς. Σκάκι, τάβλι, ζάρια, τρίλιζα, ντάμα, κούνια, τσέρκι, μπάλα, κούκλες έπαιζαν και οι πρόγονοί μας. Ερευνώντας πηγές 3.200 χρόνων καταγράφηκαν 150 παιχνίδια....

Ο ένατος τόμος περιλαμβάνει τις ενότητες: "Η Ευρώπη κατά τον ύστερο Μεσαίωνα", "Μεσαιωνική κοινωνία και πολιτισμός" και "Άνοδος και πτώση του Βυζαντίου".

Ο έκτος τόμος περιλαμβάνει τις ενότητες: "Η Ανατολή απέναντι στη Ρώμη", "Η αυτοκρατορική περίοδος" και "Η διαμόρφωση του βυζαντινού κράτους".

Το πρώτο και σημαντικότερο από τα ασιατικά τουρκόφωνα φύλα της στέππας κατά την ύστερη αρχαιότητα -ή τον πρώιμο μεσαίωνα- που έπληξαν την ανατολική και κεντρική Ευρώπη από τα τέλη του τέταρτου μεταχριστιανικού αιώνα, υπήρξαν οι Ούννοι. Οι ασιατικής προέλευσης αυτοί επιδρομείς επέκτειναν μέσα σε λίγες δεκαετίες τις κατακτήσεις τους σε τεράστιες εκτάσεις της ανατολικής και της κεντρικής ευρωπαϊκής ηπείρου, εώς τα μέσα του πέμπτου αιώνα. Τότε ο μεγαλύτερος από τους ηγεμόνες τους, ο περιβόητος Αττίλας, συγκρόυστηκε με τις συνασπισμένες δυνάμεις των Ρωμαίων και των Φράγκων και Γ...