Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Τούρκους το 1453 είναι ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας και η αποφράδα ημέρα του Βυζαντινού Ελληνισμού. Ανέλαβα να γράψω το λεγόμενο "Ημερήσιο Χρονικό της Πολιορκίας", αποδίδοντας κατά λέξη τις κυριότερες διηγήσεις των αυτόπτων μαρτύρων και των σύγχρονων ή σχεδόν σύγχρονων ιστορικών της εποχής, που είχαν την δυνατόν άριστη γνώση των γεγονότων. Ανάμεσα στις πολύ σπουδαίες περιγραφές, καταθέτω εκείνες του Βενετού Βάρβαρου, του Καρδινάλιου Ισίδωρου, του Λατίνου αρχιεπισκόπου Μυτιλήνης Λεονάρδου και του Έλληνα Κριτό...

... Κωνσταντίνος Δράγαζης-Παλαιολόγος: Μια δραματική μορφή που καταχωρήθηκε στις ψυχές μας με τα στοιχεία εκείνα, που υφαίνουν την ιστορία και τον μύθο. Γιατί η αξία και το μέγεθος της θυσίας και του μαρτυρίου, έγκεινται στα πόσα χάνει ή κερδίζει τελικά κανείς από τις αποφάσεις του και τις επιλογές του! Κι εκείνος έδωσε τη ζωή του για μιά ...."χαμένη υπόθεση"! Κατά τις σύγχρονες αντιλήψεις! Εκείνος πιστός στις αξίες και τα ιδανικά, πιστός στον Θεό του, την Πατρίδα του, τον λαό του, την ιστορία του! Δεν έσπασε την αλυσίδα, παρά πρόσθεσε ένα κρίκο! Η μαρτυρική του θυσία στις...

Γύρνα Μούσα το χρόνο πίσω και ιστόρησέ μας τα θαυμαστά έργα του Αυτοκράτορα - Στρατιώτη. Τι κι αν μαρμάρωσε ο χρόνος, αχνοφέγγει στην καρδιά η ελπίδα. Προσμένει πότε μαργαριτάρια θα γίνουν στο στέμμα του τα δάκρυά μας, σαν έρθει με Αρχαγγέλου ξίφος.

Μια πρωτότυπη και πολύτιμη προσέγγιση σε ένα ιστορικό ντοκουμέντο που βασίζεται σε δυσεύρετες πηγές και αυθεντικές μαρτυρίες! Το βιβλίο αυτό, προϊόν συστηματικής, διεξοδικής και προπάντων αξιόπιστης έρευνας, αποτελεί μία συναρπαστική ιστορική μελέτη του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης. Αυτόπτες μάρτυρες και ιστοριογράφοι της εποχής συνθέτουν μέσα από μοναδικές πηγές -πληθώρα κειμένων που δεν υπάρχουν στα Ελληνικά παρά μόνο στη γλώσσα συγγραφής τους- ένα έργο ιδιαίτερης ιστορικής σημασίας. Μια ιστορική αφήγηση για την οικογένεια των Παλ...

Όλοι ήξεραν ότι "δυστυχής ψ" Η μοίρα είχε δείξει τις βουλές της γι' αυτόν όταν είδε να χάνονται και οι δύο γυναίκες του, ύστερα από λίγους μήνες συζυγίας. Η πατρίδα του ήταν ό,τι του είχε απομείνει και το να πολεμάει συνεχώς για να σώσει ό,τι μπορούσε να σωθεί ήταν πια όλη του η ζωή. Όταν και οι δύο μεγαλύτεροι αδελφοί του πέθαναν την ίδια χρονιά, οι βουλές του Θεού έγιναν πια εναργείς. Ως αυτοκράτωρ ήξερε να διαβάζει τους καιρούς και είδε την καταιγίδα να έρχεται. "Μεσημέρι από νύχτα - όλ' η ζωή μια λάμψη!" Η προσωπικότητα του τελευταίου αυτοκράτορα της Ανατολι...

Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος υπήρξε ο τελευταίος ηγεμόνας που ανήλθε στον θρόνο της χιλιετούς Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Πορφυρογέννητος ο ίδιος και γόνος μιας δυναστείας της οποίας ο γενάρχης απελευθέρωσε την Κωνσταντινούπολη από τους Λατίνους, γαλουχήθηκε με τα ιδανικά ενός αυτοκρατορικού πρίγκηπα. Ο ηρωικός του θάνατος στα τείχη της Βασιλεύουσας επισφράγησε ακατάλυτα τον σύνδεσμό του με τους μετέπειτα αγώνες για την ελληνική ανεξαρτησία. Έτσι ο υπόδουλος Ελληνισμός αρνήθηκε να πιστέψει τον πρόωρο θάνατό του και αποτύπωσε τη μορφή του στη μνήμη του ως «τον μαρμαρωμένο βασιλι...

Η άνοδος του Διοκλητιανού στον αυτοκρατορικό θρόνο της Ρώμης υπήρξε ένα κομβικό σημείο στην ιστορία της μακραίωνης αυτοκρατορίας. Για πρώτη φορά τέθηκε ο διαχωρισμός Ανατολής και Δύσης στον ρωμαϊκό κόσμο, μία διάκριση που σε κάποιο βαθμό συνεχίζεται ως σήμερα, έστω κι αν δεν υφίσταται πλέον η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Οι μεταρρυθμίσεις του Διοκλητιανού έθεσαν ένα -προσωρινό- τέλος στην κρίση του 3ου αιώνα μ.Χ. Όμως, η ανάδειξη του Κωνσταντίνου του Α΄ στην εξουσία, μετά από έναν πολυμέτωπο αγώνα, υπήρξε μία τομή, όχι μόνο στη ρωμαϊκή ιστορία, αλλά επίσης στην ιστορία και την εξέ...

Απλά υφάσματα καθημερινής χρήσης αλλά και βαρύτιμα μεταξωτά, άλλα χρωματισμένα με σπάνιες χρωστικές και άλλα χρυσοποίκιλτα, αποτελούν τα γράμματα και τις λέξεις μιας "γλώσσας" που μιλά για την κοινωνική θέση, την οικονομική κατάσταση και την επαγγελματική απασχόληση των Βυζαντινών. Γυναίκες που υφαίνουν μπροστά στην αργαλειό τους, διπλωμάτες που μεταφέρουν βαρύτιμα μεταξωτά, βαφείς που ανακατεύουν το χρώμα σε δοχεία, αυτοκράτορες και αυλικοί ντυμένοι με τις επίσημες στολές τους, έμποροι στα καταστήματά τους, όλοι μάς μιλούν για την οικοτεχνία, το εμπόριο, τη βυζαντινή διπλ...

Μελετώντας την ιστορία του Βυζαντίου, παρά τις εκατέρωθεν επεμβάσεις, σε γενικές γραμμές θα λέγαμε ότι παρατηρείται μια στενή συνεργασία μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας. Όταν οι μεταξύ τους σχέσεις ήταν αγαστές και οι δύο προόδευαν. Στην ουσία δεν μπορούσε να γίνει με ευκολία διάκριση μεταξύ των μελών τους, διότι οι χριστιανοί, κλήρος και λαός, ήσαν υπήκοοι της αυτοκρατορίας, ενώ οι πολίτες ήσαν, κατά το μεγαλύτερό τους μέρος μέλη της Εκκλησίας. Αυτή την κοινή ιδιότητα του βυζαντινού πολίτη και του χριστιανού την είχαν ο πατριάρχης, οι κληρικοί, αυτοκράτορας, οι άρχοντες κ.α...

Με τον τίτλο "Κατευόδωσις στρατού" -φράση που απαντάται στις βυζαντινές πηγές- εννοείται το σύνολο των ενεργειών που αποσκοπούσαν στην ενίσχυση του ηθικού του στρατεύματος, απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχή διεξαγωγή και έκβαση ενός πολέμου. Στη βυζαντινή εποχή, όταν οι πόλεμοι ήταν συχνοί και μακροχρόνιοι, η ψυχολογική προπαρασκευή των στρατιωτών αποτελούσε βασικό μέλημα της πολιτείας, που φρόντιζε με τη συνεχή και εντατική σχετική προπαγάνδα να τους εμφυσήσει θάρρος και την πεποίθηση ότι αγωνίζονται για υψηλά ιδανικά και δίκαιο σκοπό, και επομένως ότι θα έχουν την προ...

Τα θέματα έρχονται και χτυπούν την πόρτα των συγγραφέων και διεκδικούν το ενδιαφέρον τους, παραμερίζοντας άλλους προγραμματισμούς και διαθέσεις τους. Κι αυτοί δεν μπορούν να ξεφύγουν. Από μια κόντρα με συγγενικό μου πρόσωπο, γεννήθηκε η ιστορία του προγονικού μου χωριού. Έκανα ένα γοητευτικό ταξίδι στο Μεσαιωνικό Βυζάντιο. Η αναδρομή αυτή, μου γνώρισε σημαντικά γεγονότα του πολύπαθου τόπου μας. Δεκατέσσερα χρόνια ερευνούσα και μάζευα στοιχεία. Ευχαριστήθηκα διάβασμα. Έγραψα και ξανάγραψα το κείμενο, προσπαθώντας να του δώσω μια εκλαϊκευμένη μορφή, ώστε να είναι ευχάριστο γι...

Σε αυτό το βιβλίο περιλαμβάνονται μελέτες που έχουν σχέση με το πολιτικό έγκλημα (έγκλημα καθοσιώσεως, crimen laesae-maiestatis) από την περίοδο των Ισαύρων μέχρι το 1204, χρονολογία ορόσημο, που έγινε η πρώτη άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους. Από την έρευνα του συνόλου των πηγών (νομοθετικών, φιλολογικών, κλπ.) οδηγούμεθα σε συμπεράσματα ως προς το τι συνέβαινε στην πράξη, πώς εφαρμόζονταν οι νομοθετικές διατάξεις στην πράξη, στις περιπτώσεις του εγκλήματος καθοσιώσεως όπου υπεισέρχεται ο πολιτικός παράγοντας. Πρόκειται για μελέτες ιστορίας του δικαίου από την...