Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι σχέσεις της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας με τους Ρώσσους αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια της μεσαιωνικής ελληνικής ιστορίας και εκτείνονται σε μια σημαντική περίοδο εξήμισι περίπου αιώνων, με κεντρικό-κομβικό σημείο τους τον εκχριστιανισμό του ρωσσικού έθνους στα τέλη του 10ου μ.Χ. αιώνα -ένα γεγονός που δικαίως κατατάσσεται στα σημαντικότερα της παγκόσμιας ιστορίας. Η παρούσα μονογραφία, που συμπληρώνεται με αναλυτικό χρονολόγιο για την περίοδο από το πρώτο μισό του 9ου έως τα τέλη του 15ου/ αρχές του 16ου αιώνα, καταγράφει την κατάσταση και τα πορίσματα των...

Με την περιληπτική αναφορά στους 84 αυτοκράτορες που κυβέρνησαν στο Βυζάντιο κατά τα 1072 χρόνια της ελεύθερης ύπαρξής του, επιδιώκεται μια σύντομη αναφορά κι επισήμανση των πράξεων και των παραλείψεων που τελικά δεν επέτρεψαν σ' αυτή τη μεγάλη αυτοκρατορία να επιβιώσει και να μεγαλουργήσει όπως της ταίριαζε. Αν κριθούν ορθά οι πράξεις και οι παραλήψεις αυτών των ηγετών θα μπορέσουμε να βγάλουμε τ' απαραίτητα συμπεράσματα και να εντοπίσουμε έστω και όψιμα τα αίτια που οδήγησαν το Βυζάντιο σ' αυτή την αδικαιολόγητη κατάρρευση. Οι σύντομες βιογραφίες των αυτοκρατόρων και ο...

Ήταν λοιπόν το πρότυπο οργάνωσης των πόλεων της Ανατολής, της Σμύρνης και της Κωνσταντινούπολεως δημιούργημα των Οθωμανών και πόσο έχει επηρεάσει το Βυζάντιο την έννοια της πόλης στη συλλογική συνείδηση των ανθρώπων; Ποιά από τα στοιχεία της πόλης προϋπάρχουν στα βυζαντινά χρόνια; Πώς ήταν στην πραγματικότητα η Κωνσταντινούπολη, μια πόλη-πρότυπο για όλα τα άλλα αστικά κέντρα της εποχής της βυζαντινής αυτοκρατορίας; Και τέλος πόσο Ανατολίτης και πόσο Βυζαντινός μπορεί να αισθάνεται κανείς έχοντας μέσα του τα αρχέτυπα-εικόνες των καραβανιών, των αγορών και των καπηλειών με το...

Ο δεύτερος τόμος του εγχειριδίου Βυζαντινοί Ιστορικοί και Χρονογράφοι (8ος-10ος αι.) πραγματεύεται την ελληνική ιστοριογραφία μετά από τους σκοτεινούς αιώνες και τις απαρχές της Εικονομαχίας έως τα τέλη του δέκατου αιώνα. Ένα τέτοιο εγχείρημα υπό μορφή σύνθεσης και κριτικής θεώρησης των πηγών, που παρακολουθεί το πέρασμα από τις απλές χρονογραφικές καταγραφές των γεγονότων σε πιο σύνθετες διηγήσεις, με επίκεντρο τα έργα και τις ημέρες αυτοκρατόρων και επωνύμων ανδρών, οπωσδήποτε έλειπε από τη βιβλιογραφία. Τα πρώτα χρονογραφικά κείμενα αυτής της περιόδου γράφτηκαν υπό την...

Ο τρίτος τόμος του εγχειριδίου "Βυζαντινοί Ιστορικοί και Χρονογράφοι" (11ος-12ος αι.) πραγματεύεται την ιστοριογραφία από την εποχή των επιγόνων του Βασιλείου Β΄ του Βουλγαροκτόνου έως και την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Σταυροφόρους το 1204. Προκειμένου να δοθεί μία πληρέστερη εικόνα των συγγραφέων και των έργων τους, στην συζήτηση συμπεριελήφθησαν επίλεκτα κείμενα, αντιπροσωπευτικά του είδους και των επιλογών που έκαναν στα θέματά τους οι ιστορικοί και οι χρονογράφοι, τα οποία συνοδεύονται από εκτενείς εισαγωγές και σχόλια, σε σχέση πάντα με τα πορίσματα της ν...

Η βυζαντινή αυτοκρατορία διατηρούσε σχέσεις με τον αραβικό κόσμο κυρίως κατά τη διάρκεια των βυζαντινοπερσικών πολέμων, στους οποίους μετείχαν και οι Άραβες ως σύμμαχοι των δύο εμπολέμων. Την παγιωμένη αυτή κατάσταση θα ανατρέψει άρδην ένας άνθρωπος: ο Μωάμεθ. Το θρησκευτικό, κοινωνικό και πολιτικό κήρυγμά του λειτούργησε ως καταλύτης μεταξύ των αραβικών φυλών, προκαλώντας μοναδικές στην παγκόσμια ιστορία αντιδράσεις. Έκτοτε οι σχέσεις του αραβικού κόσμου με το Βυζάντιο γίνονται εχθρικές, με την αυτοκρατορία να βρίσκεται ουσιαστικά στη θέση του αμυνόμενου τουλάχιστον για τρ...

Η κάθοδος και η εγκατάσταση των σλαβικών φυλών νότια του Δούναβη προκάλεσαν μακρές συζητήσεις και αποτέλεσαν το έναυσμα πολυάριθμων επιστημονικών μελετών. Εξίσου, αν μη και πλέον, πολυάριθμες είναι οι μελέτες που αφορούν την κάθοδο και την εγκατάσταση σλαβικών φύλων στην ελληνική χερσόνησο και μάλιστα στο νοτιότατο άκρο της, την Πελοπόννησο. Δυστυχώς οι σλαβικές εισβολές και ο εποικισμός των Βαλκανίων από σλαβικά φύλα εξήλθαν από το αυστηρά επιστημονικό πεδίο και κατά καιρούς είτε χρησιμοποιήθηκαν ως προπαγανδιστική αιχμή, ώστε να δικαιολογήσουν εθνικιστικές ή πολιτικές βλέ...

Το βιβλίο αποτελεί μια απόπειρα τεκμηρίωσης της μελισσοκομίας στον βυζαντινό κόσμο μέσω της μαρτυρίας των γραπτών πηγών, της εικονογραφίας και των ανασκαφικών ευρημάτων. Χρονικά καλύπτει την περίοδο από τον 4ο έως τον 15ο αιώνα, ενώ γεωγραφικά επεκτείνεται κυρίως στις επαρχίες της Ελλάδας, της Μικράς Ασίας, της Νότιας Ιταλίας. Ειδικό κεφάλαιο αφιερώνεται στην πλούσια μελισσοκομική παράδοση της μεσαιωνικής Δύσης, προκειμένου να εντοπιστούν αναλογίες ή διαφορές σε σχέση με τις πρακτικές του Βυζαντίου. Επισυνάπτονται επίσης διάφορα παραρτήματα, όπως πρωτότυπα και ενδιαφέροντα...

Η χιλιετία που καλύπτει η Βυζαντινή Αυτοκρατορία είναι ίσως οι λιγότεροι γνωστοί χρόνοι της ελληνικής ιστορίας. Γνωρίζουμε πολλά για τους συνεχείς πολέμους της, τους μεγάλους αυτοκράτορες, τους μεγάλους ιεράρχες. Αλλά γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα για το μέγα πολιτισμό της Αυτοκρατορίας, που υπήρξε ασφαλώς το πρώτο στην ιστορία οργανωμένο κράτος δυτικοευρωπαϊκής μορφής· με μέση, ανώτερη και ανώτατη παιδεία, με κρατικό μηχανισμό, οικονομική πολιτική, βιομηχανία, ναυτιλία, εξωτερικό και εσωτερικό εμπόριο, κοινωνική πρόνοια, γράμματα και τέχνες. [...]

Η βυζαντινή ζωή στο Βυζάντιο και η ελληνόφωνη μεσαιωνική γραμματειακή παραγωγή είναι τα δύο κύρια θέματα που καλύπτουν το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζονται η οικογένεια, η κατοικία, η ζωή στην ύπαιθρο και στην πόλη, αλλά και ειδικότερα ζητήματα, όπως το εμπόριο, η εκπαίδευση, η φιλανθρωπία, ο μοναχισμός, καθώς και οι σχέσεις των Βυζαντινών με τους γύρω λαούς. Στο δεύτερο μέρος δίνεται μία σύντομη ιστορία της βυζαντινής γραμματείας. Παρουσιάζονται πρώτα οι γενικές αρχές που χαρακτηρίζουν τη γραμματειακή παραγωγή της περιόδου και στη συνέχεια δια...

Το κλασικό έργο "Βυζαντινός Πολιτισµός" (1933) του Steven Runciman, ενός από τους σηµαντικότερους βυζαντινολόγους του 20ού αιώνα, είναι ένα πλήρες αν και συνοπτικό πανόραµα της Βυζαντινής Ιστορίας, από την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης τον 4ο αιώνα έως την άλωσή της από τους Οθωµανούς το 1453. Επί αιώνες οι ιστορικοί της ?ύσης αντιµετώπιζαν τον βυζαντινό πολιτισµό ως κατώτερο από τον αρχαίο ελληνικό και τον ρωµαϊκό, αλλά και από µεταγενέστερους πολιτισµούς της δυτικής Ευρώπης. Ο Steven Runciman ήταν από τους πρώτους που αµφισβήτησαν αυτή την άποψη, αναδεικνύοντας όχι µόνο...

Το κλασικό έργο "Βυζαντινός Πολιτισµός" (1933) του Steven Runciman, ενός από τους σηµαντικότερους βυζαντινολόγους του 20ού αιώνα, είναι ένα πλήρες αν και συνοπτικό πανόραµα της Βυζαντινής Ιστορίας, από την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης τον 4ο αιώνα έως την άλωσή της από τους Οθωµανούς το 1453. Επί αιώνες οι ιστορικοί της ?ύσης αντιµετώπιζαν τον βυζαντινό πολιτισµό ως κατώτερο από τον αρχαίο ελληνικό και τον ρωµαϊκό, αλλά και από µεταγενέστερους πολιτισµούς της δυτικής Ευρώπης. Ο Steven Runciman ήταν από τους πρώτους που αµφισβήτησαν αυτή την άποψη, αναδεικνύοντας όχι µόνο...

H Βυζαντινή αυτοκρατορία υπήρξε επί ένδεκα αιώνες η κιβωτός του χριστιανικού πολιτισμού έναντι της επεκτατικής πολιτικής του Ισλάμ και της βαρβαρότητας της δυτικής Ευρώπης. Το επίτευγμα αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις στρατιωτικές δυνάμεις της αυτοκρατορίας. Δεν υπήρξε καμία περίοδος κατά την οποία το Βυζάντιο να μη αντιμετώπισε την επιβουλή κάποιου γειτονικού λαού ή κράτους. Η επιβίωση της αυτοκρατορίας υπήρξε ένας συνεχής αγώνας, στην επιτυχή έκβαση του οποίου αξιοποιήθηκε το θάρρος, η επινοητικότητα, η ευελιξία αλλά και η σκληρότητα των στρατιωτών της. Οι μαχητές αυτ...