Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η επτανησιακή ανθολογία μεταφράσεων των ποιημάτων του Ugo Foscolo (1778-1827) συγκεντρώνει τις πλέον αξιόλογες προσπάθειες να μεταφερθούν στη νεοελληνική γλώσσα οι ποιητικές ενοράσεις του μεγάλου Ζακύνθιου ποιητή. Οι μεταφραστικές δοκιμές στην ελληνική γλώσσα πάνω στα ποιήματα του Foscolo είναι σποραδικές, μολονότι οι σημαντικότεροι Ιόνιοι ποιητές της εποχής του ασκούσαν την ποιητική τους τέχνη μεταφέροντας στην ιδιότυπη γλώσσα τους τα ποιήματά του. Ποιητής της ρομαντικής γενιάς, ο Ugo Foscolo δίκαια θεωρείται ισάξιος του Keats, του Holderlin και του Goethe. Επιπλέον, πίσ...

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΕΝΑ Αρχίζουμε για να τραγουδάμε Και τραγουδάμε για να τελειώσουμε. ΔΥΟ Γεννήθηκε για να τραγουδάει Όποιος από αγάπη πεθαίνει. Γεννήθηκε για ν' αγαπάει 'Οποιος απ' το τραγούδι πεθαίνει. ΤΡΙΑ 'Οποιος για να τραγουδά γεννήθηκε Ακόμα και πεθαίνοντας τραγουδάει. ΤΕΣΣΕΡΑ 'Οποιος γεννιέται για ν' αγαπάει Από αγάπη θα πεθάνει. ΠΕΝΤΕ Γεννιέσαι και δεν ξέρεις τίποτα, Ζώντας μαθαίνεις λίγα, Όμως πεθαίνοντας ίσως δεις Πώς μοναδική γνώση Είν' εκείνη που σμιλεύεται Άμα κλειστεί στην αγάπη....

... Ο Κοράντο Καλαμπρό υπογράφει ποιήματα διάστικτα από αρώματα της θάλασσας - γνωρίζει καλά το Ιόνιο πέλαγος χάρη στην καταγωγή του από την Καλαβρία. Είναι λάτρης της φυγής και της περιπέτειας που υπόσχεται το υγρό στοιχείο. Το βλέμμα του γίνεται στοχαστικό όταν έρχεται ενώπιος ενωπίω με τη γαλάζια ίσαλο γραμμή. Αφουγκράζεται τους ήχους της θάλασσας, τον φλοίσβο, το κύλισμα του βότσαλου, το πέταγμα των γλάρων, το τίναγμα των πανιών. ... Η παρούσα έκδοση αποτελεί πρώτη γνωριμία του ελληνικού αναγνωστικού κοινού με το έργο του Κοράντο Καλαμπρό. Γεννημένος στο Ρήγιο (Regio...

"Αποφάσισα", λέει ο Δάντης στη "Νέα Ζωή" για τη Βεατρίκη, τον δια βίου έρωτά του, "να μη μιλήσω πια για την ευλογημένη εκείνη γυναίκα ώσπου να μπορέσω αντάξιά της για κείνην να ιστορήσω" και "να πω για κείνην αυτό που δεν ειπώθηκε για καμία". Δυο χρόνια αργότερα θα γράψει για μιαν άλλη γυναίκα, άγνωστη, τις "Rime Petrose". Στα ποιήματα των "Rime Petrose" ακόμη και η ποίηση νικιέται καθώς το μαρτύριο του ερωτευμένου ξεπερνά τα όρια αυτού που μπορεί να λεχθεί. Τον Δάντη οι "Rime Petrose" τον σημάδεψαν ανεξίτηλα προπάντων με την τραχύτητα της γλώσσας που απελευθέρωσαν. Τα π...

Ποιητής νυχτερινός, με ζωή γεμάτη βάσανα και περιπλανήσεις που τελείωσε με τον μακροχρόνιο εγκλεισμό του στο φρενοκομείο, ο Dino Campana κληρονόμησε τη μεγάλη ρομαντική φιλοδοξία να μεταμορφώσει το έρεβος, το ασυνείδητο, το όνειρο και τον θάνατο σε μια σκοτεινή μελωδική συνήχηση, σε μια απροσδιόριστη βαγκνερική άλω. Υπήρξε όμως, επίσης, σύγχρονος των Κυβιστών, των Φουτουριστών, του De Chirico και του 20ού αιώνα: λάτρευε τον Giotto, τον Masaccio και την τοσκανική εικαστική παράδοση, τον Michelangelo και τον Leonardo. Επιχειρούσε μια λογοτεχνία μνημειακή, πολυτελώς διακοσμητι...

[...] Οι μεγαλύτεροι κριτικοί και σχολιαστές του συμφωνούν στο ότι η δόξα του Φώσκολου στις "Χάριτες" είναι η ομορφιά των στίχων του, η ποιητική φόρμα τους, και στις θαυμάσιες εικόνες, στην πραότητα των επεισοδίων που περιγράφει. Όταν μάλιστα ο ποιητής αφήνει το φιλοσοφικό και μεταφυσικό σκοπό και αφήνεται στην περιγραφή της ομορφιάς της αιωνίας φύσεως και σ' εκείνη των θεών, στις οποίες νομίζει πως βλέπει τα προτερήματα των αληθινών γυναικών που αγάπησε, οι στίχοι του είναι θερμοί και εκφραστικώτεροι. Το φιλοσοφικό είδος δεν ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία του ποιητή. Όπως λ...

Η συλλογή με τίτλο "Οι στάχτες του Γκράμσι" περιλαμβάνει έντεκα ποιήματα, poemetti, όπως δηλώνει ήδη από το εξώφυλλο ο Παζολίνι, ανακαλώντας έτσι τη ρομαντική ποίηση της εποχής του Ρισορτζιμέντο, σε έντεκα συλλαβές δαντικών καταβολών τερτσίνες (συχνά ατελείς), μεταξύ των οποίων και το ομώνυμο, δημοσιευμένα και τα έντεκα από το 1951 μέχρι το 1956 σε περιοδικά. Η υπόδειξη της ορισμένης γενεαλογίας των ποιημάτων της συλλογής, Δάντης και Ρομαντισμός, μαρτυρά την απόπειρα επανακειοποίησης μιας "πολιτικής" ποίησης άλλου τύπου, μακριά σίγουρα από τη σύγχρονή του στρατευμένη· και μ...

Τον Αύγουστο του 1950 ο Ιταλός συγγραφέας και ποιητής Τζεζάρε Παβέζε αυτοκτόνησε σ' ένα ξενοδοχείο του Τορίνο. "Διάλεξε για να πεθάνει", έγραψε αργότερα η Ναταλία Γκίνζμπουργκ, "μία οποιαδήποτε μέρα εκείνου του φλογερού Αυγούστου. Και διάλεξε το δωμάτιο ενός ξενοδοχείου κοντά στο σταθμό, θέλοντας να πεθάνει στην πόλη του σαν ξένος". Ο Παβέζε ήταν τότε σαράντα δύο ετών. Πριν προσθέσει το όνομα του στο μακρύ κατάλογο των ποιητών που κατέφυγαν στην αυτοχειρία, έγραψε δέκα μυθιστορήματα, δύο τόμους διηγημάτων, δύο ποιητικές συλλογές, ένα πλήθος λογοτεχνικών άρθρων και μεταφράσ...

Non e senza periglio il tuo volto divino dell'alma a chi e vicino com'io a morte, che la sento ognora; ond'io m'armo e consiglio per far da quel difesa anzi ch'i' mora. Ma tuo mercede, ancora che 'l mie fin sie da presso, non mi rende a me stesso; ne danno alcun da tal pieta mi scioglie: che l'uso di molt'anni un di non toglie. Δεν είναι δίχως κίνδυνο το πρόσωπο το θεϊκό σου για την ψυχή εκείνου που πλησιάζει όπως εγώ στο θάνατο, κι αυτό διαρκώς το νιώθω· γι'αυτό με ορμηνεύω κι αρματώνομαι να σου αντισταθώ προτού πεθάνω. Μα όσο κοντά στο τέλ...