Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Φαινομενολόγος αλλά και διαλεκτικός υπαρξιστής αλλά και μαρξιστής, ο συγγραφέας ορίζει την φιλοσοφία ως περιγραφή της αρχικής επαφής μας με τον κόσμο, δηλαδή ως ανάλυση της αντίληψης. Ξεκινώντας από εδώ, όπου δεν έχουν διαχωρισθεί το σώμα και το πνεύμα, κατακτά μια οπτική γωνία υπό την οποία παύουν να χωρίζονται η γλώσσα ως εκφορά και ως νόημα, η οικονομία και η πολιτική, η εμπειρία και η επιστήμη, το φαινόμενο και το ον στην πολιτική στράτευση και την πολιτική εξουσία. Στη συλλογή φιλοσοφικών δοκιμίων "Σημεία" δοκιμάζει το θεωρητικό αυτό εργαλείο σε διάφορα πεδία: ζωγραφι...

Για δέκα και πλέον χρόνια, ο ψυχίατρος και εισηγητής της "ιατρικής dasein-ανάλυσης" Medard Boss διοργάνωνε στο Zollikon της Ελβετίας σεμινάρια στα οποία ο φιλόσοφος Martin Heidegger ανέλυε σε ψυχιάτρους και ψυχοθεραπευτές τα αφανή οντολογικά θεμέλια της επιστήμης τους. Κατά τον Γερμανό φιλόσοφο, η ερμηνεία των βασικών παραμέτρων της ανθρώπινης ύπαρξης και κατ' επέκταση η ίδια η ψυχοθεραπευτική πράξη τελούν σήμερα υπό το κράτος τής ολοκληρωτικά πλέον κυρίαρχης φυσικοεπιστημονικής αντίληψης. Το ειδοποιό στοιχείο της αντίληψης αυτής είναι η αυστηρή μέθοδος, η οποία δεν συνιστά...

Για δέκα και πλέον χρόνια, ο ψυχίατρος και εισηγητής της "ιατρικής dasein-ανάλυσης" Medard Boss διοργάνωνε στο Zollikon της Ελβετίας σεμινάρια σταοποία οφιλόσοφος Martin Heidegger ανέλυε σε ψυχιάτρους και ψυχοθεραπευτές το ζήτημα της οντολογικής θεμελίωσης της επιστήμης τους. Κατά τον φιλόσοφο, ηψυχιατρική και η ψυχοθεραπευτική έχουν ως βάση τους ακατάλληλα οντολογικά θεμέλια, τα οποία μάλιστα υιοθετούν άκριτα ήδη και μόνο διά της εφαρμογής της φυσικοεπιστημονικής μεθόδου στα φαινόμενα του ανθρώπινου ψυχισμού. Η αναζήτηση των ενδεδειγμένων οντολογικών θεμελίων και μεθοδολογ...

Σχετικισμός, σκεπτικισμός, δογματισμός... αυτά τα προβλήματα ανέκαθεν στοίχειωναν τους φιλοσόφους που επιχειρούσαν να προσεγγίσουν το ζήτημα της αλήθειας. Στο παρόν βιβλίο συζητούν αφενός ο Ρίτσαρντ Ρόρτυ, Αμερικανός φιλόσοφος που, ενώ εντάσσεται στις σχολές της αναλυτικής φιλοσοφίας και του πραγματισμού, κατά παράδοξο τρόπο, αναλαμβάνει την υπεράσπιση του έργου συγγραφέων όπως ο Χάιντεγκερ, ο Φουκώ και ο Ντεριντά. Και αφετέρου ο Πασκάλ Ενζέλ, Γάλλος φιλόσοφος, ο οποίος, αντιτιθέμενος στην κυρίαρχη τάση της φιλοσοφίας της πατρίδας του, ακολουθεί με συνέπεια τις μεθόδους της...

To βιβλίο αυτό περιλαμβάνει τις τελευταίες λέξεις ενός στοχαστή που ουδέποτε σταμάτησε να αντιμετωπίζει τα ερωτήματα του κόσμου, του χρόνου, της περιπλάνησης, του παιχνιδιού, της τεχνικής. Μέσα από αυτήν την αναζήτηση του α-διανόητου, ο Κώστας Αξελός ανιχνεύει, στο κατώφλι του θανάτου, το μυστικό των μυστικών και αφουγκράζεται την ανησυχία του σύγχρονου ανθρώπου σε μιαν εποχή κατά την οποία δεσπόζει η τεχνική ορθολογικότητα. Εδώ το κυρίαρχο ερώτημα είναι το ερώτημα του α-διανόητου "που είναι κάτι περισσότερο και άλλο πράγμα από αυτό που δεν έχουμε σκεφθεί", ένα ερώτημα που...

Από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το 1945, έως τον θάνατο του, το 1980, ο Ζαν Πωλ Σαρτρ ήταν ο πιο γνωστός και πολυδιαβασμένος γάλλος συγγραφέας και ένας από τους πιο διάσημους φιλόσοφους. Συγγραφέας πολύ σημαντικών φιλοσοφικών έργων, όπως "Το Είναι και το μηδέν", αλλά και εξαιρετικών λογοτεχνικών έργων, όπως η "Ναυτία", η τριλογία "Οι δρόμοι της ελευθερίας" και οι αυτοβιογραφικές "Λέξεις", ο Σαρτρ υπήρξε παράλληλα "πατέρας" της ευρέως γνωστής και δημοφιλούς εκδοχής του υπαρξισμού, σημαντικού φιλοσοφικού ρεύματος του 20ού αιώνα. Το "Ανακαλύψτε τον Σαρτρ" εξετάζει τ...

Ο Μπέρτραντ Ράσελ υπήρξε ένας από τους πιο διάσημους και σημαντικούς φιλοσόφους του 20ου αιώνα. Ο A. C. Grayling σε τούτη την παρουσίαση της ζωής και του έργου του Ράσελ, μας εισάγει στη συμβολή του στη λογική και τη φιλοσοφία, αλλά και στις ευρύτερες απόψεις του για την εκπαίδευση, την πολιτική, τον πόλεμο και τη σεξουαλική ηθική. Ο Ράσελ θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές της σύγχρονης αναλυτικής φιλοσοφίας, ενώ έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην επανάσταση των κοινωνικών αντιλήψεων που μαρτυρείται σε όλο τον κόσμο. Αυτή η εισαγωγή δίνει μια σαφή επισκόπηση των επιτευγμάτ...

Ο Ώστιν ανέλυσε πρώτος, στο How to do things with words, ένα κλασικό βιβλίο της φιλοσοφίας του εικοστού αιώνα, την πρακτική διάσταση του ίδιου του λόγου -τους λόγους που οι ίδιοι είναι έργα. Όταν υποσχόμαστε, όταν ορκιζόμαστε, όταν διατάσσουμε, προειδοποιούμε, στοιχηματίζουμε... δεν περιγράφουμε αλλά πράττουμε, δεν αποτυπώνουμε ένα πράγμα, αληθώς ή ψευδώς, αλλά κάνουμε, παράγουμε ένα πράγμα, εύστοχα ή άστοχα. Η παρούσα σχολιασμένη μετάφραση αποτελεί ένα είδος άθλου όσον αφορά τη μεταφορά στα ελληνικά αναλύσεων της αγγλικής καθομιλουμένης -δεδομένου μάλιστα ότι την ανάλυση...

Το έμβρυο δεν "ξέρει" τίποτα για τον τρόπο της ύπαρξής του μετά τη γέννηση - για τη μετά τον θάνατό του ζωή. Κανένα έμβρυο δεν "γύρισε πίσω" ποτέ, να ξαναγίνει έμβρυο μετά τη γέννησή του, ποτέ δεν επέστρεψε ως βρέφος στα έμβρυα, να τα "πληροφορήσει" ποια θα είναι η υπαρκτική τους πραγματικότητα μετά τη γέννησή τους! Ο άνθρωπος έρχεται στη ζωή με πλήρη άγνοια και απόλυτη μοναξιά, όπως και φεύγει από τα εγκόσμια με πλήρη άγνοια για την πραγματικότητα τη μετά τον θάνατό του. Πραγματικότητα, ίσως, ανάλογη με τη διαφορά ανάμεσα στο έμβρυο και το λογικό υποκείμενο.

Το έμβρυο δεν "ξέρει" τίποτα για τον τρόπο της ύπαρξής του μετά τη γέννηση - για τη μετά τον θάνατό του ζωή. Κανένα έμβρυο δεν "γύρισε πίσω" ποτέ, να ξαναγίνει έμβρυο μετά τη γέννησή του, ποτέ δεν επέστρεψε ως βρέφος στα έμβρυα, να τα "πληροφορήσει" ποια θα είναι η υπαρκτική τους πραγματικότητα μετά τη γέννησή τους! Ο άνθρωπος έρχεται στη ζωή με πλήρη άγνοια και απόλυτη μοναξιά, όπως και φεύγει από τα εγκόσμια με πλήρη άγνοια για την πραγματικότητα τη μετά τον θάνατό του. Πραγματικότητα, ίσως, ανάλογη με τη διαφορά ανάμεσα στο έμβρυο και το λογικό υποκείμενο.

Ο κύριος όγκος των θέσεων που εκφράστηκαν κατά καιρούς στον πολιτισμό νομίζω προέκυψε από την συμβατική υποχρέωση κάποιων να διαβιβάσουν όσα είχαν παραλάβει από τους προηγούμενους χωρίς καμιά προσωπική αξιολόγηση. Αυτή η πλευρά της επιστήμης, που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της, έχει βέβαια πρακτικό χαρακτήρα, καθώς το να αμφιβάλλεις για τα πάντα οδηγεί σ' έναν άγονο σκεπτικισμό που κάνει άχρηστη τη γνώση, αφού δεν μπορεί να ορίσει πια τίποτα ούτε να καταλήξει σε οποιαδήποτε εφαρμογή. Από την άλλη όμως η αδρανής αποδοχή δεν μπορεί να ιδρύσει κάτι καινούριο όπως απαι...

"Θα έλεγα πως, για 'μένα, το να γράφω βιβλία ισοδυναμεί με το να συντάσσω μία ταξιδιωτική αναφορά που θα ανακαλούσε τόπους απ' όπου έχω περάσει μπορεί κανείς να τους επισκεφθεί κι ωστόσο να μην τους αναγνωρίσει από την περιγραφή μου. Άλλοι θα τους περιγράψουν και δεν θα πρόκειται καθόλου για τους ίδιους τόπους. Όποιος μπορεί να ανακαλύψει μέσα του αυτούς τους ίδιους τόπους, καθιστά τη δική μου περιγραφή άχρηστη. Η αληθινή φιλοδοξία μου δεν είναι άλλη από το να βρω συνεργούς κατάλληλους να κατοικήσουν αυτούς ακριβώς τους τόπους. Αρκεί να μου παρασχεθεί η βεβαιότητα ότι αυτοί...

Ο προσδιορισμός "Κριτική οντολογία", για τη Δυτική Φιλοσοφική Παράδοση, είναι από μόνος του μία αντίφαση: η μεσαιωνική εμπειρία ταύτισε στη συνείδηση των Δυτικών την οντολογία (το ερώτημα για την αιτία και τον σκοπό της ύπαρξης) με την παραίτηση από την κριτική σκέψη, την a priori αποδοχή αφορισμών, αξιωμάτων, δογμάτων. Υπάρχουν περιθώρια και λαβές ή "σημεία στήριξης" για να ανατάξουμε σήμερα αυτή την παγιωμένη προκατάληψη; Μπορούν να υπάρξουν προτάσεις ερμηνείας του "νοήματος" (αιτίας και σκοπού) της ύπαρξης, της ζωής, του κάλλους, της μοναδικότητας- ετερότητας, που...

Ο προσδιορισμός "Κριτική Οντολογία", για τη Δυτική Φιλοσοφική Παράδοση, είναι από μόνος του μία αντίφαση: Η μεσαιωνική εμπειρία ταύτισε στη συνείδηση των Δυτικών την οντολογία (το ερώτημα για την αιτία και τον σκοπό της ύπαρξης) με την παραίτηση από την κριτική σκέψη, την a priori αποδοχή αφορισμών, αξιωμάτων, δογμάτων. Υπάρχουν περιθώρια και λαβές ή «σημεία στήριξης» για να ανατάξουμε σήμερα αυτή την παγιωμένη προκατάληψη; Μπορούν να υπάρξουν προτάσεις ερμηνείας του «νοήματος» (αιτίας και σκοπού) της ύπαρξης, της ζωής, του κάλλους, της μοναδικότητας- ετερότητας, που...

Στην "Αιώνια ειρήνη" συναντώνται με αριστοτεχνικό τρόπο η ηθική φιλοσοφία, η φιλοσοφία της ιστορίας και της θρησκείας και η πολιτική φιλοσοφία του Καντ. Η αιώνια ειρήνη δεν είναι χιμαιρικός σκοπός ή κενή ιδέα, αλλά καθήκον που απορρέει από την ίδια τη φύση του Λόγου. Το ιδεώδες της αιώνιας ειρήνης δεν συμπίπτει με την ιδέα μιας παγκόσμιας κυβέρνησης αλλά εκφράζει την ανάγκη να καταλήξουν τα κράτη σε μια συμφωνία για τους νόμους που θα διευκολύνουν την ειρηνική διευθέτηση των διαφορών τους χωρίς παράλληλα να υποσκάπτουν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα. Εξ αυτού του λόγου ο Κ...