Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Miguel de Unamuno (1864-1936), ένας από τους σημαντικότερους Ισπανούς συγγραφείς του 20ού αιώνα, ανήκει στην παράδοση των μεγάλων στοχαστών, όπως οι Pascal, Kierkegaaard και Nietzsche. Ο κόσμος του είναι αυτός του παραδόξου, κι η τάση του αυτή ενισχύεται από την ακραία ιδιοσυγκρασία του. Βαθιά επηρεασμένο από το έργο του Kierkegaaard, το "Τραγικό αίσθημα της ζωής" είναι ένα από τα πρώτα έργα της υπαρξιακής χριστιανο-αιρετικής σύγχρονης σκέψης. Ο Unamuno εξετάζει εδώ το νόημα της πάλης ενάντια στο θάνατο, και ταυτόχρονα επιχειρεί να παρουσιάσει την ασυμβατότητα ανάμεσα...

"Ο έρωτας γεννιέται μαζί με την αντίληψη της καμπύλης μιας πλάτης, του μήκους ενός φρυδιού, με το σκάσιμο ενός χαμό­γελου. "Συμβαίνει!" Η παρουσία ενός άλλου πλάσματος κινητοποιεί την προσοχή, τις αισθήσεις. [...] Η φαντασία αναλαμβάνει αυτή την πραγματικότητα κι αρχίζει να χτίζει φαντασιώσεις, όνειρα, σχέδια... Δημιουργεί τη δική της ανάγκη, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις περικλείει ολόκληρη τη ζωή. Γίνεται η φωνή εκείνη μέσα στη νύχτα που σου λέει "σ' αγαπώ", αποσταθεροποιώντας συθέμελα την ύπαρξή σου. Τέλος, εκτείνεται μέχρι τις σφαίρες εκείνες όπου αρχίζεις να διερωτά...

Η έκδοση περιλαμβάνει την τελευταία συνέντευξη του Κώστα Αξελού, εκτεταμένο βιογραφικό, πλήρη βιβλιογραφία στα ελληνικά, φωτογραφίες και χειρόγραφο του μεγάλου στοχαστή. Στην εισαγωγή του βιβλίου, ο Γιώργος Δουατζής περιπλανιέται ανάμεσα στον απόηχο του "παιχνιδιού του κόσμου" και την "ποιητικότητα", έννοιες που αποτελούν καίριες συνισταμένες της σκέψης του Κώστα Αξελού. Στο επίμετρο, καταγράφονται συνοπτικά οι φιλοσοφικές θέσεις του Κώστα Αξελού από τον καθηγητή Συγκριτικής Φιλοσοφίας της Θρησκείας Μάριο Μπέγζο. Το βιβλίο παρουσιάζει μια πλούσια, μοναδική εικόνα των απ...

Το "Πρόσωπο και το ιερό" είναι πολεμικό κείμενο. Στρέφεται με ένταση εναντίον της ιδέας του προσώπου και κυρίως εναντίον της σύνδεσης του ανθρώπινου προσώπου με το ιερό. Υπάρχει πράγματι κάτι ιερό στον άνθρωπο, δέχεται και η Βέιλ, αλλά αυτό δεν είναι το πρόσωπο, ιερό στον άνθρωπο είναι το απρόσωπο, και μόνο αυτό. Μέσα σε κάθε άνθρωπο ζει ανεπίγνωστα, στο βάθος της καρδιάς του, η προσδοκία του καλού. Η ιερότητα του ανθρώπου είναι ακριβώς η επιθυμία να μην του κάνουν κακό, το παράπονο όταν του κάνουν κακό, και η προσδοκία να του κάνουν καλό. Στη μακρά ιστορία του κακού, οι αν...

Είμαστε ελεύθεροι; Είναι η ελευθερία συμβατή με τον ντετερμινισμό; Πώς συνδέεται η ελευθερία με την ηθική υπευθυνότητα; Αυτά είναι τα κεντρικά ερωτήματα στα οποία μπορεί να αναλυθεί το πρόβλημα της ελεύθερης βούλησης. Το ζήτημα της ανθρώπινης ελευθερίας είναι τόσο παλιό όσο και ο ίδιος ο φιλοσοφικός στοχασμός. Είναι όμως και πολύ επίκαιρο, καθώς τις τελευταίες δεκαετίες φιλόσοφοι νατουραλιστικής κυρίως κατεύθυνσης έχουν εισαγάγει νέα ερωτήματα, νέες εννοιολογικές διακρίσεις και μια νέα ορολογία, με βάση τα οποία συζητούν το πρόβλημα αλλά και επαναξιολογούν τις κλασικές θεωρ...

Η πίστη σε οποιαδήποτε μορφή θρησκείας είναι ένα δικαίωμα. Ο αθεϊσμός επίσης. Το πνεύμα δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο κάποιου. Γιατί, λοιπόν, η πνευματική ζωή θα ενδιέφερε λιγότερο τους άθεους; αναρωτιέται ο διακεκριμένος Γάλλος φιλόσοφος Αντρέ Κοντ-Σπονβίλ. Σε μια εποχή όπου η αναβίωση του θρησκευτικού συναισθήματος συμπλέει σε ανησυχητικό βαθμό με φαινόμενα δογματισμού, η μάχη για τη θρησκευτική ανεκτικότητα, καθίσταται περισσότερο επιτακτική από ποτέ. Το να παρεκκλίνει, όμως, ο αγώνας για την ελευθερία του πνεύματος σε μια ακραία αντιπαράθεση μεταξύ φανατισμού και μ...

Στην καθημερινή μας ζωή δεν αμφιβάλλουμε ότι οι αισθήσεις μάς παρουσιάζουν άμεσα την αντικειμενική πραγματικότητα, όμως διάφορα φαινόμενα όπως οι ψευδαισθήσεις και οι παραισθήσεις μάς οδηγούν να αναρωτηθούμε: Μήπως η πρόσβασή μας στον κόσμο μέσω της αισθητηριακής αντίληψης δεν είναι άμεση αλλά διαμεσολαβημένη; Υπάρχει άραγε ένα πέπλο της αντίληψης που παρεμβάλλεται ανάμεσα στο υποκείμενο και την πραγματικότητα; Το κλασικό αυτό φιλοσοφικό ερώτημα, γνωστό στη σύγχρονη συζήτηση ως το πρόβλημα της αντίληψης, παρουσιάζεται κυρίως με τους όρους της διαμάχης ανάμεσα στον άμεσο και...

Γράφει ο P. Vidal-Naquet: "Πράγματι, ο Καστοριάδης ήρθε στο Παρίσι από την Αθήνα -όπως ο Ξένος του Πλάτωνα ήρθε στην Αθήνα από την Ελέα της Μεγάλης Ελλάδος- για να παίξει τον ρόλο του "διδασκάλου της αλήθειας", μιας αλήθειας που ήθελε να προωθήσει την ελευθερία και όχι να την καταπνίξει". Αναμφίβολα έτσι. Και γι' αυτό μιας αλήθειας, στην περίπτωσή του, ενσυνειδήτως με άλφα μικρό. Αλήθεια δε, που ως στοχαστικό πρόταγμα, υπήρξε εν προκειμένω όχι απλώς πρόθεση ελευθερίας ή βήμα προς αυτήν, αλλά χάρη στο πολυσχιδές, πολύπλευρο και πολύμοχθο έργο που αυτός μας κατέθεσε, έργω ελε...

Μείζον έργο του Κώστα Αξελού, "Το παιχνίδι του κόσμου" κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στη Γαλλία το 1969 από τον πρωτοποριακό εκδοτικό οίκο Editions de Minuit και επανεκδόθηκε τον Ιανουάριο του 2018 από τις Editions Les Belles Lettres, collection "encre-marine". Αμετάφραστο μέχρι τώρα στην Ελλάδα, αποτελεί μέρος της τριλογίας "Το ξετύλιγμα του παιχνιδιού", μαζί με τα βιβλία "Συμβολή στη λογική" (1977) και "Προς την πλανητική σκέψη" (1964, ελληνική μετάφραση από τις Εκδόσεις του Βιβλιοπωλείου της Εστίας, 1985). "Μπαίνοντας στο παιχνίδι του κόσμου, ο άνθρωπος μπαίνει σ' ένα πα...

Όπως γράφει και ο συγγραφέας στον Πρόλογο, "ο τίτλος της εργασίας απηχεί το διαχωρισμό του Frege ανάμεσα στη σημασία και στην αναφορά με βάση το νόημα (νόημα ως αναφορά, νόημα ως σημασία). Η σημασία είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε το πράγμα για το οποίο μιλάμε, και η αναφορά είναι το πράγμα για το οποίο μιλάμε". Το γνωστό παράδειγμα: ο πλανήτης Αφροδίτη εμφανίζεται το πρωί ως Αυγερινός και το βράδυ ως Αποσπερίτης. Αυτές οι δύο εμφανίσεις συνιστούν δύο διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους βλέπουμε το ίδιο πράγμα -τον πλανήτη Αφροδίτη. Η σημασία λοιπόν αφορά...

Με ποιον τρόπο πρέπει να κατανοήσουμε τις σχέσεις του νου και της γλώσσας με τον κόσμο; Αυτό είναι το κεντρικό ερώτημα στο οποίο ο Πάτναμ επιχειρεί να απαντήσει στο παρόν βιβλίο. Η βασική διαπίστωση του Πάτναμ είναι ότι η τρέχουσα συζήτηση βρίσκεται σε αδιέξοδο γιατί οι δυνατές επιλογές μοιάζει να εξαντλούνται σε δύο εξίσου προβληματικές τοποθετήσεις: τον "αντιδραστικό" μεταφυσικό ρεαλισμό και τον "ανεύθυνο" σχετικισμό. Ο πρώτος βασίζεται σε μια μεταφυσική φαντασίωση, η οποία μας καλεί να νοήσουμε τον κόσμο και τη σχέση του με τη γλώσσα και το νου από τη σκοπιά του Θεού. Απ...

Με το βιβλίο του "Το μέλλον της ανθρώπινης φύσης" ο Γιούργκεν Χάμπερμας, δίχως να παραιτείται από τις προκείμενες της μεταφυσικής σκέψης, εμπλέκεται στη διαμάχη που πυροδότησε η γενετική τεχνολογία την τελευταία δεκαετία: έχει η φιλοσοφία την πολυτέλεια της εγκράτειας στα ζητήματα ηθικής του ανθρώπινου είδους; Ενώ έως τώρα οι προσπάθειες αντιμετώπισης της γενετικής έρευνας και της γενετικής τεχνολογίας περιστρέφονται δίχως αποτέλεσμα γύρω από το ερώτημα του ηθικού καθεστώτος της προπροσωπικής ανθρώπινης ζωής, ο συγγραφέας υιοθετεί την οπτική ενός μελλοντικού παρόντος, από...

Πώς ήταν δυνατόν το Ολοκαύτωμα να μην επαναφέρει και πάλι στο προσκήνιο το κλασικό φιλοσοφικό ερώτημα του πώς δηλαδή είναι δυνατόν να θεωρήσουμε ότι ο Θεός είναι συγχρόνως αγαθός και παντοδύναμος και όμως το κακό υπάρχει; Για τον Paul Ricoeur έχει έλθει η στιγμή, το κακό, από κατηγορία της σκέψης να γίνει κατηγορία της πράξης. Όμως, ως κατηγορία της πράξης, το κακό δεν εξορίζει τη σκέψη. Αντιθέτως, αρχίζει πάλι από αυτήν. Πρόκειται όμως για μια σκέψη αλλιώτικη, που δεν αποβλέπει στο να γνωρίσει το αντικείμενό της. Για μια σκέψη που καλείται αντί για λύση να δώσει απάντησ...

Κάθε πολιτισμική μεταβολή, είτε προκύπτει ειρηνικά είτε με την βία, ιστορικά φέρει το ειδικό βάρος μιας ειδικής κατηγορίας εξατομικευμένων βουλήσεων, εκείνη των πολιτικών. Θα ήταν πράγματι ανακριβής ο ισχυρισμός, ότι ακόμη και στις πιο ελεύθερες κοινωνίες δεν υπήρξαν στιγμές όπου ο καθολικός πρακτικός νους, η ίδια η ηθική, δεν κάμφθηκε υπέρ πολιτικών σκοπιμοτήτων. Η παρούσα μελέτη ξεκινά εξετάζοντας τους τρόπους με τους οποίους το πολιτισμικό σύστημα της Δύσης αφομοίωσε, επεξεργάστηκε και εν τέλει εκδήλωσε την πρακτικότητα, σε μία εξέχουσας σημασίας στιγμή συνάντησης ιδεολο...