Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όχι, πολίτες, όσο η κοινωνία θα εφαρμόζει το νόμο των αντιποίνων, όσο η θρησκεία και ο νόμος, ο στρατώνας και το δικαστήριο, η φυλακή και το βιομηχανικό κάτεργο, ο τύπος και το σχολειό θα εξακολουθούν να διδάσκουν την έσχατη περιφρόνηση της ζωής του ατόμου -μη ζητάτε από τους επαναστατημένους εναντίον της κοινωνίας αυτής να τις σεβασθούνε! Θα ήτανε σαν να απαιτείτε απ' αυτούς σε καλοσύνη και σε μεγαλοψυχία ένα βαθμό απείρως ανώτερο από κείνον που έχει όλη η κοινωνία.

Στο βιβλίο αυτό ο Όρστ Φαντατσίνι ο αναρχικός ληστής που πέθανε στις ιταλικές φυλακές τα χριστούγεννα του 2001 στα 62 του χρόνια, διηγείται μια απόπειρα απόδρασης που έκανε τον Ιούλη του 1973. Παράλληλα δεν χάνει την ευκαιρία με εύγλωττο όσο και με σεμνό τρόπο να αποτυπώσει τις σκέψεις του σχετικά με τις φυλακές ως θεμέλιο του αστικού κράτους. Η ζωή του Φαντατσίνι σημαδεύτηκε από την συνεχή αναζήτηση της ελευθερίας, μιας ελευθερίας χωρίς όρους και εκπτώσεις, όπως την εννοούσε ο ίδιος σαν αναρχικός και που του στερήθηκε ακόμα και στην πιο στοιχειώδη μορφή της για 32 χρόνια....

Το βιβλίο αυτό γράφτηκε μέσα σε πέντε εβδομάδες και φέρνει τα σημάδια της βιασύνης. Σκόπευα να εξετάσω ως ποιο σημείο ο εργατικός έλεγχος, όπως είχε εφαρμοσθεί στην Ισπανία το 1936, στην Αλγερία και στην Γιουγκοσλαβία, σήμερα, θα μπορούσε να χρησιμεύσει σαν παράδειγμα για μια νέα σοσιαλιστική κοινωνία. Σκόπευα επίσης να περιγράψω την άμεση δράση και τις μορφές οργάνωσης που αναπτύχθηκαν από τους Ρώσους εργάτες το 1905 και το 1917, από τους Γερμανούς εργάτες, το 1918, από τους Ιταλούς στα 1920 και τους Ούγγρους στα 1956. Προχωρώντας βρήκα μόνο τον καιρό να κοιτάξω τι έγινε σ...