Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Προσπαθώντας κανείς να ενθέσει "φυσιολογικά" τους γλωσσικούς φθόγγους της σημερινής ελληνικής μέσα στην τονική κίνηση χορωδιακών μελωδιών περασμένων αιώνων, διαπιστώνει -με ευχαρίστηση, βέβαια, αλλά και κρυφά αλγεινή έκπληξη- ότι η διαχρονική φυσικότητα της Μουσικής είναι λιγότερο ευάλωτη, άρα και εναργέστερη, από εκείνην της Ποίησης. Και αυτό σίγουρα γιατί η εκ-πνοή αισθήματος σε ήχο είναι πιο πρωτογενής και ευρεία από την εκφορά νοήματος σε στίχο. Έτσι σ' αυτή τη συλλογή χορωδιακών έργων, στο μεγαλύτερο μέρος (εκπροσωπεί σχεδόν τρεις αιώνες ευρωπαϊκής μουσικής του είδο...

Το πρώτο βιβλίο της σειράς "Ξεκινώντας" φαίνεται ότι καλύπτει τις πρώιμες ανάγκες του μικρού μαθητή: Τη μουσική ενεργοποίηση και την ομαλή προσέγγιση του στο μουσικό φαινόμενο. Στο παρόν δεύτερο βιβλίο εκτός από τις τεχνικές ασκήσεις, επιχειρείται η εξερεύνηση ενός χώρου, πέρα απ' τα όρια της τονικής μουσικής, με βάση το αρχαιοελληνικό τροπικό σύστημα

Το πρώτο βιβλίο της σειράς "Ξεκινώντας" φαίνεται ότι καλύπτει τις πρώιμες ανάγκες του μικρού μαθητή: Τη μουσική ενεργοποίηση και την ομαλή προσέγγιση του στο μουσικό φαινόμενο. Στο παρόν δεύτερο βιβλίο εκτός από τις τεχνικές ασκήσεις, επιχειρείται η εξερεύνηση ενός χώρου, πέρα απ' τα όρια της τονικής μουσικής, με βάση το αρχαιοελληνικό τροπικό σύστημα

Το υλικό του βιβλίου προορίζεται να χρησιμοποιηθεί από τους δασκάλους ως βοήθημα στην προϋπάρχουσα ύλη, αλλά και ως συμπλήρωμα στην σχετική βιβλιογραφία. Για το λόγο αυτό εστιάζει κυρίως στη βιωματική εκπαίδευση, (η συντριπτική πλειοψηφία των ασκήσεων είναι για δύο κιθάρες) έτσι ώστε να ενθαρρύνεται ο μαθητής στην άμεση μουσική εκτέλεση με τη συνοδεία του δασκάλου κατ' αρχήν και αργότερα κάποιου συμμαθητή.

Το υλικό του βιβλίου προορίζεται να χρησιμοποιηθεί από τους δασκάλους ως βοήθημα στην προϋπάρχουσα ύλη, αλλά και ως συμπλήρωμα στην σχετική βιβλιογραφία. Για το λόγο αυτό εστιάζει κυρίως στη βιωματική εκπαίδευση, (η συντριπτική πλειοψηφία των ασκήσεων είναι για δύο κιθάρες) έτσι ώστε να ενθαρρύνεται ο μαθητής στην άμεση μουσική εκτέλεση με τη συνοδεία του δασκάλου κατ' αρχήν και αργότερα κάποιου συμμαθητή.

Σημείωμα του ενορχηστρωτή και επιμελητή της έκδοσης Η "Σουίτα για βιολί και μικρή ορχήστρα" (1929) του Νίκου Σκαλκώτα (1904-1949) είναι ένα από τα έργα που ο συνθέτης άφησε πίσω του στο Βερολίνο γύρω στον Μάρτιο του 1933, νομίζοντας ότι η επιστροφή του στην Αθήνα θα ήταν προσωρινή. Ώριμη σύνθεση της περιόδου μαθητείας του στην τάξη του Άρνολντ Σαίνμπεργκ, γραμμένη από έναν δεινό βιολονίστα-συνθέτη, αφιερώθηκε στον διακεκριμένο Ρώσο σολίστ του βιολιού και αρχιμουσικό Anatol [Anatoly] Knorre, ο οποίος την παρουσίασε για πρώτη φορά δημόσια τον Απρίλιο του 1930 σε συναυλία...

Σημείωμα του ενορχηστρωτή και επιμελητή της έκδοσης Η "Σουίτα για βιολί και μικρή ορχήστρα" (1929) του Νίκου Σκαλκώτα (1904-1949) είναι ένα από τα έργα που ο συνθέτης άφησε πίσω του στο Βερολίνο γύρω στον Μάρτιο του 1933, νομίζοντας ότι η επιστροφή του στην Αθήνα θα ήταν προσωρινή. Ώριμη σύνθεση της περιόδου μαθητείας του στην τάξη του Άρνολντ Σαίνμπεργκ, γραμμένη από έναν δεινό βιολονίστα-συνθέτη, αφιερώθηκε στον διακεκριμένο Ρώσο σολίστ του βιολιού και αρχιμουσικό Anatol [Anatoly] Knorre, ο οποίος την παρουσίασε για πρώτη φορά δημόσια τον Απρίλιο του 1930 σε συναυλία...

Η "Νέκυια", γραμμένη τον Νοέμβριο του 1999 πάνω σε ποίηση Σεφέρη, χρησιμοποιεί την ιδέα της καθόδου και της επιστροφής του Οδυσσέα από τον Άδη όπως συναντάται στην ραψωδία λ της "Οδύσσειας" για να περιγράψει τον νεκρομαντικό και μελλοντολογικό χαρακτήρα των πέντε στίχων που πλαισιώνουν το αρχικά άτιτλο ποίημα του Σεφέρη. Η συγγένεια των δύο με προέτρεψε να χρησιμοποιήσω τον Ομηρικό τίτλο και για το ποίημα του Σεφέρη μια που όπως ο Όμηρος, έτσι και εκείνος, συστήνει είδωλα του κάτω κόσμου για να μας μεταδώσει αλληγορικά μέσα από την σκιά του θανάτου τα δικά του εσωτερικά...

Ίσως μια γυναίκα που έγινε μάνα να μπορούσε να μας μιλήσει πιο ουσιαστικά για το θέμα -αν και τώρα που το σκέφτομαι, μάλλον αυτή είναι η μόνη που δεν θα μπορούσε να το κάνει, γιατί μιλά με περισσότερο φως όποιος ζει στο σκοτάδι. Για μένα, αλλά και για αρκετούς άλλους -που γνωρίζω να πίνουν νερό απ' την ίδια πηγή- τα μόνα τραγούδια που θα είχαν δικαίωμα να αξιώσουν τον χαρακτηρισμό ερωτικά, είναι τα νανουρίσματα. Κανένα υπονοούμενο, ούτε στα λόγια, ούτε στη μελωδική γραμμή που δεν είναι τίποτε άλλο από την ανεπαίσθητη και γνώριμη της ζωής ανάσα. Η μελωδία, απλώς, συνανασα...

Ίσως μια γυναίκα που έγινε μάνα να μπορούσε να μας μιλήσει πιο ουσιαστικά για το θέμα -αν και τώρα που το σκέφτομαι, μάλλον αυτή είναι η μόνη που δεν θα μπορούσε να το κάνει, γιατί μιλά με περισσότερο φως όποιος ζει στο σκοτάδι. Για μένα, αλλά και για αρκετούς άλλους -που γνωρίζω να πίνουν νερό απ' την ίδια πηγή- τα μόνα τραγούδια που θα είχαν δικαίωμα να αξιώσουν τον χαρακτηρισμό ερωτικά, είναι τα νανουρίσματα. Κανένα υπονοούμενο, ούτε στα λόγια, ούτε στη μελωδική γραμμή που δεν είναι τίποτε άλλο από την ανεπαίσθητη και γνώριμη της ζωής ανάσα. Η μελωδία, απλώς, συνανασα...

Ο Δ. Κοφτερός μάς ξεναγεί με την έκδοση αυτή στον κόσμο του σαντουριού. Περιγράφει την ιστορική εξέλιξή του από την αρχαία Ελλάδα, τη Μ. Ασία, τη Μεσοποταμία και την Περσία, το πώς κατασκευάζεται, πώς κρατιέται, πώς παίζεται, ποια θέση έχει στην κομπανία, τι ρόλο επιτελεί στη μουσικοχορευτική ζωή της Λέσβου και παρουσιάζει τους δεξιοτέχνες του σαντουριού στο νησί. Το βιβλίο περιλαμβάνει ακόμη σημειώσεις και τη μουσική αποτύπωση των σκοπών, που μπορούμε να απολαύσουμε στο CD που συνοδεύει την έκδοση.

Μια από τις έγνοιες που είχε ο Samuel Baud - Bovy στα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν το πρόβλημα του τί θα απογίνουν οι εκατοντάδες ανέκδοτες καταγραφές του ελληνικής μουσικής που είχαν συσσωρευτεί στα συρτάρια του, αλλά που δεν θεωρούσε ότι ήταν εντελώς έτοιμες για δημοσίευση. Κι επειδή διέβλεπε ότι δεν θα είχε τον χρόνο για τον επανέλεγχο, σχολιασμό και δημοσίευση τους, τελικά τις αποχωρίστηκε καταθέτοντας τες στο Μουσικό Λαογραφικό Αρχείο. Ο κύριος όγκος του υλικού αυτού αποτελούνταν από παρτιτούρες τραγουδιών και σκοπών που είχαν ηχογραφηθεί από τον ίδιο και τους σ...

Μια από τις έγνοιες που είχε ο Samuel Baud - Bovy στα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν το πρόβλημα του τί θα απογίνουν οι εκατοντάδες ανέκδοτες καταγραφές του ελληνικής μουσικής που είχαν συσσωρευτεί στα συρτάρια του, αλλά που δεν θεωρούσε ότι ήταν εντελώς έτοιμες για δημοσίευση. Κι επειδή διέβλεπε ότι δεν θα είχε τον χρόνο για τον επανέλεγχο, σχολιασμό και δημοσίευση τους, τελικά τις αποχωρίστηκε καταθέτοντας τες στο Μουσικό Λαογραφικό Αρχείο. Ο κύριος όγκος του υλικού αυτού αποτελούνταν από παρτιτούρες τραγουδιών και σκοπών που είχαν ηχογραφηθεί από τον ίδιο και τους σ...