Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο τόμος περιλαμβάνει τα κείμενα των ομιλιών που παρουσιάστηκαν στο ομότιτλο διεθνές συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη (Κτήριο Οδού Πειραιώς) στο διάστημα 23-25 Σεπτεμβρίου του 2011. Έλληνες και ξένοι μελετητές του νεοελληνικού πολιτισμού και του έργου του Νίκου Γκάτσου επιχειρούν να αποκρυπτογραφήσουν τους κώδικες της ποιητικής του και να εντάξουν την καλλιτεχνική του παραγωγή στα ιστορικά της συμφραζόμενα.

Συνδυάζοντας τη διεργασία των συγκλονιστικών βιωμάτων της γενιάς του με έναν συνολικότερο υπαρξιακό προβληματισμό, ο Τάσος Λειβαδίτης αποτυπώνει στην ποίηση του την περιπέτεια του σύγχρονου ανθρώπου: την απώλεια της συλλογικής και της ατομικής ταυτότητας, την αίσθηση της διάψευσης και της ήττας, την αιχμαλωσία σε μια ζωή ερήμην. Αλλά και τη συμφιλίωση με το παράλογο, τον αναπροσδιορισμό του εαυτού, την ανεύρεση ενός προορισμού μέσα στις συνεχείς παραπλανήσεις. Η ποίηση δεν καταγράφει απλώς αυτήν την περιπέτεια· τη βαθαίνει και την ανατροφοδοτεί συμπλέκοντας τον εξομολογητικ...

Στον τόμο αυτό καταγράφονται: - οι εκδόσεις έργων του συγγραφέα μεταξύ 1950-1990, με τις ανατυπώσεις τους, - οι μουσικές εκδόσεις έργων του, - οι τηλεοπτικές εκπομπές στις οποίες εμφανίστηκε ο συγγραφέας, - οι μεταφράσεις των έργων του σε ξένες γλώσσες, καθώς και - μελέτες και βιβλιοκρισίες που δημοσιεύτηκαν για το έργο του σε εφημερίδες και περιοδικά.

Η μελέτη αυτή εξετάζει τον ρόλο που παίζει η μουσική στην ποιητική θεωρία και πρακτική του Γιώργου Σεφέρη: τα στοιχεία εκείνα που αναδεικνύουν την ποιητική του ως μια ιδιαίτερη και ταυτόχρονα αντιπροσωπευτική περίπτωση "μοντερνιστικής" "μουσικής ποιητικής". [...] Η δομή του βιβλίου: H μελέτη αυτή χωρίζεται σε τρία μέρη. Το πρώτο μέρος εξετάζει το ρόλο πού έπαιζε το μουσικό περιβάλλον στον τρόπο με τον οποίο o Σεφέρης αντιλαμβανόταν τα χαρακτηριστικά και τη λειτουργία του ακροατή της ποίησης και της μουσικής. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στη μουσική εμπειρία του Σεφέρη και σ...

Στην "Ένωση των Φωκάδων" προβάλλεται ο εκλεπτυσμένος αλλά και ο γκροτέσκ επτανησιακός σατιρικός λόγος, αντιπροσωπευτικός της ψυχοσύνθεσης και της ιδιοσυγκρασίας του λαού των Ιονίων Νησιών -ιδιαίτερα όμως της Κεφαλλονιάς. Το θέμα του έργου που προσδιορίζεται αμέσως μετά το 1867 μ.Χ., υποχρεώνει σήμερα τον μελετητή και συγγραφέα, να προχωρήσει σε μια ιστορική αναφορά σε παλιότερες εποχές για να δώσει μια κάπως ολοκληρωμένη εικόνα με απλές και αδρές γραμμές, γεγονότων σχετικά με το περιεχόμενο και ειδικά - με κρίση τελείως υποκειμενική- για ορισμένα ηγετικά ή αξιόλογα μέλη τη...

Τα αιτήματα για τελειότητα και μουσικότητα που συνθέτουν την ιστορία της καθαρής ποίησης διατυπώθηκαν στη Γαλλία από σπουδαίους ποιητές οι οποίοι αναγνώρισαν ως πρόδρομό τους τον Έντγκαρ Αλλαν Πόε. Με τα αιτήματα αυτά σχηματίζονται στα γαλλικά γράμματα οι διαδοχικοί κρίκοι μιας αλυσίδας, σταθερά στραμμένης προς την ποιητική αφαίρεση. Στην Ελλάδα, αντί για αλυσίδα, περισσότερο σχηματίζεται ένα δέντρο με κλαδιά και παρακλάδια: οι ρίζες και ο κορμός του ξεπήδησαν από τον Σολωμό και συνεχίστηκαν από τον Παλαμά. Ορισμένοι από τους κεντρικούς κλώνους του, που καταλήγουν στον Σεφέ...

[...] Το έργο του ποιητή Μανόλη Πρατικάκη (γενν. 6 Σεπτεμβρίου 1943, στο Μύρτος της Κρήτης), από τα χαρακτηριστικότερα και πλέον προβεβλημένα της γενιάς του 1970, παρουσιάζει εξαιρετικό κριτικό ενδιαφέρον. Πρώτα πρώτα, είναι η αντοχή του ποιητή και του έργου του στο χρόνο. Έπειτα, η πλούσια παραγωγή του και, ακόμη, η εν πολλοίς αυτονόμηση της ποίησής του και η αλλαγή της γραμμής πλεύσης του σε σύγκριση με το έργο των περισσότερων ποιητών της γενιάς του. [...] Θα παρουσιάσουμε στα επόμενα, με την απαιτούμενη πυκνότητα και κατά σειράς έκδοσης των βιβλίων, την κριτική αποτίμησ...

Είδος υψηλό και, σύμφωνα με την ποιητική θεωρία της Αναγέννησης και του Νεοκλασικισμού, σχεδόν ταυτόσημο με τη λυρική ποίηση, η ωδή είναι ιδιαίτερα προσφιλής σε ολόκληρο τον 19ο αιώνα. Αν και στη νεοελληνική λογοτεχνία έχει συνδεθεί σχεδόν αποκλειστικά με την ποίηση του Ανδρέα Κάλβου, ωστόσο, από την εμφάνιση, κατά τη δεύτερη δεκαετία του 19ου αιώνα, έως τη διαμόρφωσή της, μεταξύ 1860-1880, προκρίνεται για να εκφράσει ποιητικά την επικαιρότητα: εξυμνεί πρόσωπα και αφηρημένες έννοιες, φιλοδοξεί να διαιωνίσει ιστορικά γεγονότα, πλαισιώνει επετειακές εκδηλώσεις, καλείται ακόμη...