Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην εποχή μας γίνεται λόγος πολύς για γλωσσικές αλλαγές στα λειτουργικά κείμενα της Εκκλησίας, περισσότερο συμβατές προς το νεοελληνικό γλωσσικό ιδίωμα και αίσθημα. Η Εκκλησία ήτανε πάντοτε ανοιχτή σε αλλαγές που βοηθούσανε την προσέγγιση της θείας αλήθειας. Όμως ήτανε κι εξαιρετικά προσεκτική. Η παρούσα επανέκδοση του κλασσικού πλέον έργου του καθηγητή Στυλιανού Παπαδόπουλου, στοχεύει ακριβώς στην επισήμανση ουσιωδών παραμέτρων του ζητήματος, ώστε η οποιαδήποτε γλωσσική επέμβαση (που ως πρόβλημα υφίστατο και θα υφίσταται στη μακρόβια ελληνική γλώσσα), να γίνει νηφάλια, με...

Την τελευταία εικοσαετία μεγάλος αριθμός έργων του πατρός Αλεξάνδρου έχει μεταφραστεί στα ελληνικά. Το Ημερολόγιο έρχεται να κλείσει αυτόν τον κύκλο, αλλά και να τον ανοίξει σε νέες προοπτικές: Ο μελλοντικός αναγνώστης του Σμέμαν θα πρέπει ίσως, ν' αρχίζει με το Ημερολόγιο! Έτσι θα γνωρίζεται με τη "δυναμική θεολογία" του, τη ζωντανή δηλαδή θεολογία που εκφράζεται μέσα από την καθ' ημέραν ζωή... "Τι είναι ευτυχία; Είναι το να ζει κανείς όπως ζούμε τώρα εμείς, με τη Λ., οι δυο μας, απολαμβάνοντας την κάθε ώρα - τον πρωινό καφέ, δυο-τρεις ώρες ησυχίας το βράδυ. Καμιά "ειδική...

Αποδεικνύοντας την ύπαρξη του Θεού η μεσαιωνική μεταφυσική αυτοδεσμευόταν σε μία αυστηρή λογική αναγκαιότητα, και την πρόβαλλε στην τάξη του κόσμου. Αποδεχόμενη όμως την ύπαρξη θαυμάτων παραδεχόταν κενά της φύσης όπου γινόταν αντιληπτή η θεία επέμβαση - και πρότεινε εδώ μία χαλαρή φυσική αναγκαιότητα. Η φιλοσοφία του Θωμά Ακινάτη είναι χαρακτηριστική ως προς αυτές τις δύο χρήσεις της έννοιας της αναγκαιότητας, οι οποίες αντιστοιχούν μάλιστα σε μία συνήθη ενορατική σύλληψη των περισσοτέρων, μάλλον, ανθρώπων για την αναγκαιότητα. Ο Καντ κατήγγειλε εν τούτοις το θωμιστικό εννο...

Μπροστά στα πιεστικά αιτήματα και τα αναπόδραστα διλήμματα που θέτει η πολιτισμική συνθήκη της ύστερης νεωτερικότητας, η Ορθόδοξη Εκκλησία καλείται να κάνει τον αυτοέλεγχό της. Αντί να προσπαθεί απεγνωσμένα να παραμείνει ένα τυπικό στοιχείο στην αστυνομική ταυτότητα των Ελλήνων πολιτών, θα ήταν απείρως προτιμότερο να ασχοληθεί με την κρίση ταυτότητας που μαστίζει την ίδια. Αν το κάνει αυτό, θα διαπιστώσει ότι βασική αποστολή της δεν είναι να "διασώζει την εθνική ταυτότητα". Αυτό είναι το έλασσον σε σχέση με το καθήκον να διαδίδει την καλή αγγελία της Αναστάσεως και να εγκεν...

Είπες εδώ και χρόνια: "Κατά βάθος είμαι ζήτημα φωτός". Και τώρα ακόμη σαν ακουμπάς στις φαρδιές ωμοπλάτες του ύπνου ακόμη κι όταν σε ποντίζουν στο ναρκωμένο στήθος του πελάγου ψάχνεις γωνιές όπου το μαύρο έχει τριφτεί και δεν αντέχει αναζητάς ψηλαφητά τη λόγχη την ορισμένη να τρυπήσει την καρδιά σου για να την ανοίξει διάπλατα στο φως," Γ. Σεφέρης

[...] Τον Οκτώβριο του έτους 2000 οργανώσαμε στην ενορία μας σειρά συναντήσεων - συζητήσεων πάνω σε θεολογικά θέματα που πιστεύαμε ότι απασχολούσαν πολλούς, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν τους μήνες που ακολούθησαν, την προτελευταία Κυριακή κάθε μήνα, στην αίθουσα του Ιερού Ναού μας. Τα θέματα που μας απασχόλησαν ήταν απλά, καθημερινά, που όμως οι περισσότεροι δεν γνωρίζαμε το βάθος τους, την βαρύτητά τους και τον συμβολισμό τους στην ορθόδοξη πίστη μας. Το κερί, ο σταυρός, οι εικόνες και άλλα σύμβολα, που συναντούμε στην εκκλησία μας, συζητήθηκαν ως προς τη σημασία τους, την...

Στις ιστορικές σελίδες σημειώνονται περίοδοι... όπου το φρόνημα του λαού δέχεται την επίδραση και την ανανεωτική ορμή της ασκητικής ζωής. Μια τέτοια λαμπρή σελίδα στην ιστορία του νέου ελληνισμού αποτελεί και το κίνημα των Κολλυβάδων. Σε μια περίοδο δουλικού γνόφου και προπάντων με τον κίνδυνο της μουσειοποιημένης πνευματικότητας intra muros οι Κολλυβάδες πατέρες γίνονται χάριτι Θεού οι πνευματικοί στυλοβάτες ενός γένους που αλλιώς ήταν καταδικασμένο σε πλήρη αφανισμό δι' αφομοιώσεως με τον βάρβαρο επιδρομέα. Ανέτρεξαν στις πηγές της πίστεως, φανέρωσαν την αξία και τον ουσι...

Ο Χριστός συγκρούστηκε με τις δυνάμεις του κακού και της φθοράς σε κάθε τους μορφή. Διωγμένος και σταυρωμένος ο ίδιος, ταύτισε ρητά τον εαυτό του με τους αδύνατους και τους διωκόμενους, με τους αλλοδαπούς και τους φυλακισμένους και, ταυτόχρονα, ταύτισε την αλληλεγγύη προς αυτούς με την αλληλεγγύη προς αυτόν τον ίδιο. Μέσα στην πολύμορφη ιστορική όδευση, η Εκκλησία οφείλει να κρατά εναργές το όραμά της και να κομίζει μια σύστοιχη πρόταση ζωής. Όποτε λησμονεί ή απεμπολεί το ίδιο της το όραμα, γίνεται τύραννος του ανθρώπου, φυλακή του Θεού και προδότης του εαυτού της. Αντίθετα...

Με το ανά χείρας πόνημα, αδελφοί, ας χειραγωγηθούμε από τους ενχιστωμένους πατέρες μας, εις της προσκύνηση, τη δοξολογία, την ανάμνηση, το αγκάλιασμα των σεπτών παθημάτων του «φίλου» μας που λαμπροφορούν αυτές οι ημέρες. Ήτοι την προδοσία μας, την νήψη των ποδιών μας, τα ραπίσματα, τα καλαφίστματα, τας ύβρεις, τους γέλωτας, την πορφυρά χλαίνα, τον κάλαμον, και προ πάντων τον Σταυρό και τον θάνατον ά δι ημάς εκών κατεδέξατο. Ας κατεβούμε μαζί τους στον Αδη απ όπου ο Χριστός το γένος μας κάλεσε στην Αιώναι ζωή.