Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το κείμενο με τίτλο "Για τη Δεξιά Παρέκκλιση στο ΚΚ(Mπ.) της ΕΣΣΔ" αποτελεί ομιλία του Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν που εκφωνήθηκε στην Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής και της Κεντρικής Εξελεγκτικής Επιτροπής του ΚΚ(Μπ.) της ΕΣΣΔ στις 22 Απρίλη 1929. Η ομιλία αυτή έγινε σε μια περίοδο που το ΚΚ(Μπ.) προσανατολίζεται στο ξεπέρασμα της ΝΕΠ (Νέα Οικονομική Πολιτική) και στην ανάπτυξη του κινήματος της κολεκτιβοποίησης στη γη, της εκβιομηχάνησής της και της εξάλειψης των κουλάκων (καπιταλιστών γης) ως τάξη, την άνοδο της σοσιαλιστικής εκβιομηχάνισης της χώρας μέσα από το σχ...

Κείμενο πολιτικής μόρφωσης ενηλίκων κατά της νοητικής σύγχυσης των πολιτικά και οικονομικά ανομοιογενών κοινωνιών και η δυνατότητα της μετάβασης στον δημοκρατικό τρόπο ζωής της κοινωνίας των πολιτών.

Αν αναρωτιόμαστε σήμερα, σχετικά με τη δυνατότητα μιας έννοιας της αριστεράς, αυτό αποτελεί από μόνο του την αναγνώριση μιας ριζικής κρίσης στους ίδιους τους τρόπους αυτοκατανόησης που η αριστερά είχε για τον εαυτό της εδώ και πάνω από έναν αιώνα. Πολλές φορές, στα πλαίσια μιας εμπειρίας που ξεπερνάει πια τον αιώνα, το εργατικό κίνημα γνώρισε κρίσεις και ήττες αλλά, ποτέ όπως τώρα, δεν παρατηρήθηκε το φαινόμενο να μην συλλογιζόμαστε τόσο μια κρίση ή μια ήττα όσο μια πιο γενική διαδικασία διάλυσης των βασικών κατηγοριών κατανόησης της πραγματικότητας, πάνω στις οποίες η αρισ...

Τίποτα δεν λείπει από τον θρίαμβο του πολιτισμού. Ούτε ο πολιτικός τρόμος ούτε η συναισθηματική ένδεια. Ούτε η παγκόσμια στειρότητα. Η έρημος δεν μπορεί να επεκταθεί κι άλλοι είναι παντού. Μπορεί όμως να βαθύνει ακόμα. Μπροστά στον πασιφανή όλεθρο, υπάρχουν αυτοί που αγανακτούν κι αυτοί που καταγράφουν, αυτοί που καταγγέλλουν κι αυτοί που οργανώνονται. Η αόρατη επιτροπή τάσσεται με αυτούς που οργανώνονται.

Ο Μπολτανσκί και ο Εσκέρ, οι δύο κοινωνιολόγοι που αποφάσισαν σε αυτή τη συγκυρία να αρθρώσουν έναν λόγο αυθόρμητο αλλά στοχαστικό, αναλυτικό και στρατευμένο, απευθύνουν μια διπλή έκκληση για επιστροφή στην κριτική. Από τη μια πλευρά, καλούν την Αριστερά να ξαναβρεί την κριτική της διάσταση, συστατικό στοιχείο της φυσιογνωμίας της. Η κριτική αυτή θα πρέπει να συνεχίσει να αναζητεί αντίβαρα στον νεοφιλελευθερισμό, και, ταυτόχρονα, να αποδεσμευτεί οριστικά από την εθνικιστική δίνη στην οποία την έχει παρασύρει η μόδα της ακροδεξιάς ρητορικής. Θα πρέπει να εναντιωθεί στην κοι...

Περιεχόμενα: Πρόλογος: Ούρσουλα Λε Γκεν Εισαγωγή: Ντέμπι Μπούκτσιν & Μπλερ Τέιλορ 1. Το κομμουναλιστικό πρόταγμα 2. Η οικολογική κρίση και η ανάγκη για το ξαναφτιάξιμο της κοινωνίας 3. Μια πολιτική για τον 21ο αιώνα 4. Το νόημα του συνομοσπονδισμού 5. Ελευθεριακός κοινοτισμός: Μια πολιτική της άμεσης δημοκρατίας 6. Πόλεις: Η εκδίπλωση του ορθού λόγου στην ιστορία 7. Ο εθνικισμός και το "εθνικό ζήτημα" 8. Αναρχισμός και εξουσία στην Ισπανική Επανάσταση 9. Το μέλλον της αριστεράς

Η ηθική, η πολιτική, η εκπαίδευση και η τέχνη είναι οι τέσσερις τομείς στους οποίους επικεντρώνεται αυτό το βιβλίο. Ο συγγραφέας συμμερίζεται την απαισιοδοξία ή και την απελπισία διανοητών όπως ο Baudelaire, o Nietzche, η Hannan Arendt, ο Charles Taylor ή ο George Steiner κ.α., υποδεικνύοντας -πιο συχνά καταγγέλοντας- την ολέθρια κρίση που πλήττει την ευρωπαϊκή νεωτερική και μετανεωτερική ταυτότητα. Αυτή, έχοντας απελευθερωθεί από τις πάγιες υπερβατικές αρχές, καταλήγει σταδιακά σε έναν γενικευμένο σχετικισμό, ακόμα και μηδενισμό, ο οποίος αποδίδεται με όρους "κρίσης του ν...

Για να αναζητήσουμε διέξοδο από την κρίση, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να καταλάβουμε τις γενεσιουργούς αιτίες της, τόσο τις διεθνείς, όσο και τις εθνικές. Οι αμαρτίες και η ανικανότητα του ελληνικού πολιτικού συστήματος επέτειναν ακραία στη χώρα μας τις διαλυτικές της συνέπειες. Πρόκειται όμως για μια γενικότερη κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού, η οποία διαπλέκεται με τη στρεβλή οικονομική αρχιτεκτονική της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η συνταγή των μνημονίων αποτελεί φάρμακο πιο θανατηφόρο από την αρρώστια, εφόσον επιταχύνει τη διαδικασία εγκατάλειψης των θεσμών του κοινωνικο...

Όταν το 1999 ο Ρεζίς Ντεμπρέ έστειλε μια ανοιχτή επιστολή στο Γάλλο πρόεδρο Σιράκ διαμαρτυρόμενος για τους βομβαρδισμούς στη Σερβία και στο Κοσσυφοπέδιο, αντί για τον επιδιωκόμενο διάλογο, ο Ντεμπρέ συνάντησε την κάθετη απόρριψη από τους συναδέλφους του, διανοούμενους και δημοσιογράφους. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, η "υπόθεση Κοσσυφοπέδιο" μετατράπηκε σε "υπόθεση Ντεμπρέ". Η μέγκενη είναι, κατά κάποιον τρόπο, η απάντηση του Ντεμπρέ στους επικριτές του. Στο βιβλίο του αυτό ο συγγραφέας δεν αναφέρεται μόνο στο Κοσσυφοπέδιο και στη νατοϊκή "ανθρωπιστική" παρέμβαση, αλλά πρ...