Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το διεθνές πολιτικό σύστημα, αφού ξεπέρασε το "σοκ" των πρόσφατων ριζικών γεωπολιτικών και γεωοικονομικών ανακατατάξεων, αναζητεί σήμερα μια νέα ισορροπία. Αυτό το πολυκεντρικό σύστημα του μεταψυχροπολεμικού κόσμου απαιτεί από την Ελλάδα μια πιο ουσιαστική εμπλοκή στο διεθνές γίγνεσθαι, αλλά και μια ισχυρή οικονομία που θα στηρίζεται σε μια σύγχρονη κοινωνία, η οποία θα επαγρυπνεί για τα μεγάλα εθνικά συμφέροντα. Με βασικό στόχο τη βαθύτερη ενσωμάτωση στους οργανισμούς ολοκλήρωσης και ειδικότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η χώρα μας θα πρέπει να μπει στον 21ο αιώνα με διευρυμέ...

Από την πρώτη στιγμή όλοι συμφώνησαν ότι τίποτε πια δεν θα είναι σαν χθες. Και από την πρώτη στιγμή όλοι προσπαθούν να καταλάβουν το αύριο. Προς το παρόν και μετά την τρομακτική επίθεση στην καρδιά της Αμερικής ένα μόνο πράγμα μοιάζει βέβαιο: από τα ερείπια του Μανχάταν δεν αναδύθηκε η ελπίδα ενός καινούργιου, ομορφότερου κόσμου. Απλώς αναδείχθηκε η απειλή μιας νέας, παγκόσμιας αταξίας. Εκεί ακριβώς βρίσκεται η ουσία της κρίσης που γεννήθηκε με την ανατολή του 21ου αιώνα. Το Βήμα από την πρώτη μέρα των τραγικών γεγονότων προσπάθησε να βοηθήσει τον ώριμο, ψύχραιμο και έγκυρ...

Το φαινόμενο που επιγραμματικά ονομάζουμε: Η Κρίση του Πολιτισμού μας, έχει διαπιστωθεί και καταγραφεί πριν από αρκετές δεκαετίες. Πρωτεργάτης στον ελλαδικό χώρο, ο δοκιμιογράφος Ευάγγελος Παπανούτσος. Από τον χώρο των ποιητών μας ο Νίκος Γκάτσος έγραψε: "Τέρατα βλέπουν από τον Δία, του πολιτισμού μας την κηδεία". Στις μέρες μας η διαφθορά τείνει να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Είναι μέρος της καθημερινότητάς μας. Διεισδύει αργά και σταθερά μέσα στο πετσί μας. Στο Είναι μας. Εμείς είμαστε η διαφθορά. Είμαστε διεφθαρμένοι. Μπορεί ένας διεφθαρμένος -άρα παρακμιακός-πολιτισμ...

Με το βιβλίο "Η οργή και η περηφάνια" η Oriana Fallaci σπάει μια σιωπή δέκα χρόνων. Μια σιωπή που είχε τηρήσει κλεισμένη στο σπίτι της στο Μανχάταν, μέχρι την Αποκάλυψη της 11ης Σεπτεμβρίου. Σπάει τη σιωπή της με μια εκκωφαντική βροντή. Στην Ευρώπη, αυτό το βιβλίο έχει ήδη προκαλέσει και εξακολουθεί να προκαλεί μια αναστάτωση που προηγούμενή της δεν έχει παρατηρηθεί εδώ και δεκαετίες. Οξείες αντιπαραθέσεις, έντονες συζητήσεις, διαξιφισμοί, θερμές επιδοκιμασίες, εγκώμια, άγριες επιθέσεις. Στην Ιταλία, οι πωλήσεις του βιβλίου έχουν ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο αντίτυπα ανεβάζ...

Πώς κατορθώθηκε το πέρασμα στη μετανεωτερικότητα, σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο; Πώς η κληρονομιά του σοσιαλιστικού εγχειρήματος απαξιώθηκε από τις επιλογές της ίδιας της Αριστεράς; Με ποιον τρόπο το εργατικό δυναμικό, με την έλευση της τεχνολογίας, περιθωριοποιήθηκε οδηγώντας σε δεύτερη μοίρα τον ανθρώπινο παράγοντα και τον ίδιο τον άνθρωπο σε υλική και πνευματική εξαθλίωση; Πότε και με ποιες διεργασίες η πολιτική έπαψε να αποτελεί θεμελιώδη ανθρώπινη πράξη και έγινε απλώς εργαλείο υλοποίησης οικονομικών επιδιώξεων; Είναι όλα τούτα πρωτόγνωρα, ή έχουν τις ρίζες τους σ...

Ο ανά χείρας τόμος συγκεντρώνει άρθρα και δοκίμια προορισμένα για τη δημόσια σφαίρα και την πολιτική συζήτηση. Καλύπτουν τη δεκαετία 2000-2010 και, με λίγες εξαιρέσεις, αποτελούν επεξεργασίες κειμένων που -στην αρχική μορφή τους- πρωτοδημοσιεύτηκαν στον Κόσμο του Επενδυτή και το Βήμα της Κυριακής. Η απόφαση να δημοσιευτούν, μετά από κάποια επεξεργασία, κείμενα που αρχικά προορίζονταν για την πολιτική και δημοσιογραφική δημοσιότητα κάθε άλλο παρά αυτονόητη είναι. Πρόκειται, όμως, για παρεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν με αφορμή θέματα καίρια ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, βι...

Όλα δείχνουν ότι είναι δύσκολο να συλλάβει κανείς την «ουσία» της πολιτικής. Κι αυτό διότι η πολιτική έχει καταλήξει να είναι μια αυτόνομη κοινωνική πρακτική με τα ενδιαφέροντα της, τον τρόπο λειτουργίας της, τη δικής της επαγγελματοποίηση. Οριακά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της είναι πως δεν διαθέτει κανένα, κι έτσι μπορεί να χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να επιβάλει την κυριαρχία της σε όλες τις άλλες μορφές κυριαρχίας. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, όλοι οι παράγοντες του πολιτικού πεδίου συγκαλύπτουν την κυριαρχία που ασκούν τόσο πιο καλά όσο...

Ο Τ. Μάγερ με διεισδυτικότητα και χιούμορ, με βαθιά επιστημονική γνώση της πολιτικής και του θεάτρου, αναλύει στο βιβλίο του το γεγονός ότι όλο και περισσότερο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αντί να υπηρετούν την αποτελεσματικότερη προώθηση των στόχων της πολιτικής, την υποτάσσουν. Αντί η πολιτική να κάνει χρήση των τεχνολογικά αναπτυγμένων μορφών επικοινωνίας, κινδυνεύει να αποικιοποιηθεί από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και να αλλοιωθούν οι προτεραιότητές της. Ο συγγραφέας αναλύει γιατί είναι άλλο πράγμα να σκηνοθετεί κανείς τον επιτυχή τρόπο διάδοσης και προώθησης των οραμάτω...

Όποιος προσέρχεται για να δράσει στον δημόσιο χώρο προσέρχεται σε περιβάλλον εξαρχής σκηνοθετημένο. Για να πετύχει τους στόχους του, πρέπει να αυτοσκηνοθετηθεί. Ποια είναι τα υλικά αυτής της σκηνοθεσίας; Πώς διαμορφώνεται το ύφος της δημόσιας παρουσίας; Τι είναι η στρατηγική, τι είναι τα ΜΜΕ και πώς εκπαιδεύεται το δημόσιο πρόσωπο; Πώς αντιμετωπίζει τον ανταγωνισμό και ποιες είναι οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη πρωτοβουλίας; Πού συναντώνται η πολιτική και η επικοινωνία και πώς αλληλεπηρεάζονται; Με ποιον τρόπο πολιτικοί και πολιτευόμενοι μπορούν να διεκδικήσουν τον ρόλο τ...

Να ανακαλύψουμε ξανά την πολιτική. Και μαζί την ελπίδα και το όραμα. Μπορούμε. Ή, όσοι επιτέλους μπορούμε. Έχουμε χρέος να το κάνουμε. Δεν δικαιούμαστε να τους αφήνουμε να συντηρούν την απελπισία, την αποτυχία και τα απόλυτα αδιέξοδα. Στην Ευρώπη η δεξιά επανέρχεται εξαιτίας της μετάλλαξης της αριστεράς σε κακή δεξιά. Η μακρόχρονη παραμονή στην εξουσία της αριστεράς είχε ως αποτέλεσμα να καταστεί "καθεστώς". Και να αναδείξει τη δική της ελίτ. Ο κόσμος έχει πλέον δύο ελίτ μια δεξιά και μια αριστερά. Έχει δίκιο ο Ζακ Ζυλιάρ του Nouvel Observatour (2.5.02.) ότι το ρήγμα δεξιά...

Στο βιβλίο αυτό εξετάζονται οι μεγάλοι σταθμοί της Αριστεράς από τις καταβολές της νεοτερικότητας έως τη Συριζαία διακυβέρνηση. Τα πεπραγμένα της Αριστεράς φανέρωσαν εξαρχής ότι ο "σοσιαλισμός" δεν ήταν παρά ένας διαφορετικός δρόμος εξόδου από τη δεσποτεία και όχι ένα ανώτερο εξελικτικό στάδιο σε σχέση με τον "καπιταλισμό". Το αίμα που χύθηκε στους δρόμους τον 20ό αιώνα είχε να κάνει με το εάν η ιδιοκτησία της οικονομίας θα ανήκε στο κράτος ή στον ιδιώτη. Όχι με τη συμμετοχή της κοινωνίας στο σύστημα. Η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού φανέρωσε την καθολική ομοφωνία τ...