Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Γερμανός συγγραφέας αποκαλύπτει όλη την αλήθεια για την ελληνική κρίση και μιλάει για όλους και για όλα. Ο ρόλος των Ελλήνων πολιτικών Καραμανλή, Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου, Παπαδήμου, Σαμαρά, καθώς και του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Γεωργίου. Ποιοι πυροδότησαν την πύρινη λαίλαπα που κατακαίει την Ελλάδα. Από ποιους κατευθύνθηκε και γιατί η εκστρατεία δυσφήμισης της χώρας και τελικά ποιους εξυπηρέτησε. Ποιοι και γιατί αποκρύπτουν την ύπαρξη τεράστιων αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ελλάδα. Γιατί ξεπουλιέται ο φυσικός πλούτος της χώρας. Ο μυστικός ρόλος των ανθρώπ...

Ο κάθε πολίτης ενώπιον του χρέους του. Στον βαθμό που υπάρχει έλλειψη παιδείας σε ένα λαό, στον ίδιο βαθμό υπάρχει και έλλειψη συνετής ηγεσίας.

Το παρόν κείμενο είναι σημειώσεις γραμμένες στις φυλακές της Φρέν, απ’ τον Ρομπέρ Μπραζιγιάκ, ενώ ανέμενε την εκδίκαση της υπόθεσής του. Ο κρατούμενος, με τη βοήθεια των επίσης φυλακισμένων συντρόφων του, προετοιμαζόταν για ν’ απαντήσει στις ερωτήσεις που μπορεί να του απηύθυνε το δικαστήριο. Στο εδώλιο, ο Ρομπέρ Μπραζιγιάκ, δεν είχε την ευκαιρία να εξηγήσει παρά ορισμένα από τα σημεία που είχε ήδη ετοιμάσει. Οι σημειώσεις δίνουν μια λεπτομερή αναφορά αυτών των σημείων και περιέχουν πληροφορίες και εξηγήσεις για ερωτήσεις οι οποίες δεν τέθηκαν κατά τη διάρκεια της δίκης....

Από κάπου ξεκινάµε, όλοι µας, την πολιτική µας τοποθέτηση: οικογενειακές καταβολές, µε τις παλιές πολιτικές αγάπες και τα παλιά µίση, εφηβικές ανησυχίες, συµµετοχή, στα νιάτα µας, σε πολιτικούς σχηµατισµούς, µεταγενέστερες ίσως ανακατατάξεις ή αποκηρύξεις και ένα σωρό άλλα. Ένα όµως στοιχείο παραµένει συνήθως αµετάβλητο: ο διαχωρισµός της αριστερής και της δεξιάς ιδεολογίας. Διαχωρισµός που παραµένει απρόσβλητος από κάθε σηµαντικό ιστορικό γεγονός του παρελθόντος, από κάθε απόπειρα "καρτεσιανής" κριτικής τοποθέτησης των πραγµάτων, αλλά και από κάθε νέα ιστορική ανατροπή που...

Η παρούσα έκδοση έρχεται να καλύψει την ανάγκη εξέτασης ορισμένων παραμέτρων που συνδέονται με το πλέγμα της ιμπεριαλιστικής επίθεσης, της ταξικής πάλης, της ανάπτυξης, κινηματικών μορφωμάτων και της ιδεολογικής αντιπαράθεσης και της εύρυθμης μεταρυθμιστικής εξέλιξης. Με βάση τις σύγχρονες χρήσεις της έννοιας "κοινωνία των πολιτών", προσεγγίζονται οι προσπάθειες διαμόρφωσης των κατάλληλων εκείνων θεσμών οι οποίοι θα μπορούν, από τη μια πλευρά, να διαιωνίσουν την ιμπεριαλιστική επίθεση και την καπιταλιστική αναδιάρθωση, ενώ από την άλλη, να αμβλύνουν την οργανωμένη αντίσταση...

Ναι! Κάποιος πρέπει να ξεσκεπάσει τα μεγάλα ψέματα του 20ού αιώνα! Θα το προσπαθήσω! Διότι τα έζησα στην πλάτη μου 42 χρόνια στην Ελλάδα και 42 χρόνια στη Σοβιετική Ένωση! Δεν είμαι συγγραφέας, μήτε δημοσιογράφος, είμαι Διπλωματούχος Πολυτεχνείου και ο κάθε ισχυρισμός μου θα επιβεβαιώνεται με σαφείς αποδείξεις και γεγονότα. Και αν το έγραψα το βιβλίο αυτό, το έγραψα και μόνο για να μην χαθεί ποτέ ξανά το όμορφο και αθώο χαμόγελο από τα χείλη των παιδιών!

Ποια νάναι άραγε η σχέση μας μ’ εκείνες τις λέξεις, τους όρους, που τους έχουμε τόσο καλά στο λόγο μας ενθέσει ώστε να ξεχνάμε να διερωτόμεθα αν πράγματι αντιπροσωπεύουν, αν "επιγράφουν", αυτό που μέσα στην πολιτική κοινωνία διεξάγεται; Κάποιοι απ’ αυτούς τους όρους -ιδιαίτερα σοφοί, επιβλητικοί, και επίσημοι ακόμα- την ζωή την προσπερνάνε. Και το παρωχημένο νόημά τους, εξακολουθούν να της το επιβάλλουν. Και έτσι, ενώ αυτή βαδίζει, και αλλάζει, και παίρνει τους δικούς της ιδιαίτερους δρόμους, οι λέξεις-δεσμοφύλακες την ξαναφέρνουν πίσω. Μέσα απ’ την ασυναίσθητη χρήση του...

Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ο ένοικος του Λευκού Οίκου, η Ευρωπαϊκή Ένωση κατακερματίζεται, ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι ο νονός της εποχής και ο Ματέο Σαλβίνι το αναδυόμενο άστρο της, τα τείχη πολλαπλασιάζονται και οι γέφυρες καταρρέουν, τα λιμάνια κλείνουν για τους εξόριστους και τα τελωνεία επανέρχονται στην πρότερη δόξα τους, η φιλελεύθερη δημοκρατία που θα εξαπλωνόταν σε όλο τον πλανήτη υποχωρεί καταφανώς: η αποτυχία μας είναι παταγώδης. Εμείς, οι προοδευτικοί διανοούμενοι, οι ανθρωπιστές μαχητές, οι υποστηρικτές μιας ανοιχτής κοινωνίας, οι υπέρμαχοι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων...

"Πρόχειρα πρώτης γραφής του βιβλίου εξωτερικής πολιτικής που φάγαν τα ποντίκια το 1948 στην οροφή του παλιού σπιτιού Αιγίνης 1 Κυψέλης." Σημείωση της Διδώς Σωτηρίου σε μια σελίδα του χειρογράφου της οδού Κοδριγκτώνος. Μετά από δεκαετίες ξανάρχεται στο φως ένα σημαντικό ντοκουμέντο για τη διεθνή μεταπολεμική πολιτική Ιστορία και τις "κινήσεις" που θα άλλαζαν οριστικά την παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα. Δημοσιεύεται η πρώτη, "μεταξύ κειμένου και σημειώσεων", γραφή του βιβλίου της για τη διεθνή πολιτική τα πρώτα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, "το έργο μου που -όπως η ίδια...

Σε κάθε εποχή, σ' όλες τις καταστάσεις που πρωταγωνιστούν ομάδες, το μεγαλύτερο θέμα είναι πώς θα κάνεις το άθροισμα σύνολο, κυβερνητικό όλο. Η επικοινωνία χρειάζεται το γλυκό αφεντικό της. Κρίσιμο ζήτημα είναι η επιλογή εκείνων των ιδιοτήτων συναρμογής που θα δέσουν το άθροισμα και θα του δώσουν ψυχή, συνείδηση και ζωή. Kάθε οργανωμένο σύστημα, όταν αρχίσει να παράγει τη δική του σκέψη, συναντά διλήμματα διακυβέρνησης. Βασικό ερώτημα, ποιος έχει και ασκεί την τελική ευθύνη. Αυτά τα τέσσερα χρόνια κατάλαβα καλά τι σημαίνει υποστήριξη στην άσκηση της τελικής ευθύνης. Από ιδα...

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, βρισκόμαστε μπροστά στην πρόκληση να αλλάξουμε ριζικά τρόπο ζωής, υποστηρίζει ο γνωστός Γαλλογερμανός πολιτικός, επικεφαλής της Oμάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ. Στο σταυροδρόμι τριών κρίσεων - κρίσης οικονομικής, οικολογικής και κοινωνικής - οι Πράσινοι προτείνουν το μετασχηματισμό του μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης, ένα Green New Deal για την έξοδο από την πολλαπλή κρίση. Πρόκειται για την ανασυγκρότηση της οικονομίας σε πράσινη κατεύθυνση: αλλαγή του τρόπου που ορίζουμε την ανάπτυξη, τερματισμό της αέναης,...

"Ακόμη και αν αποτύχουμε ν' αλλάξουμε τον κόσμο θα έχουμε πετύχει στο ν' αλλάξουμε τον εαυτό μας" Roberto Mangabeira Unger Η Αριστερά, ύστερα από τη χρεοκοπία της σοσιαλδημοκρατίας, πρέπει να εγκαταλείψει την αναδρομική αντισταθμιστική αναδιανομή του πλούτου ως κεντρικό της αίτημα και να προτείνει ριζικές θεσμικές αλλαγές. Ο Unger, γνωστός σε όλο τον κόσμο ως ριζοσπάστης θεωρητικός, θεωρεί ξεπερασμένο το ψευδοδίλημμα "επανάσταση ή μεταρρύθμιση" και σκιαγραφεί τις κατευθυντήριες γραμμές για την εγκαθίδρυση μιας "ζέουσας δημοκρατίας", η οποία θα επιτρέπει στους ανθρώπου...

"... Ολοκληρώνοντας τον σύντομο πρόλογό μου σε αυτό το δοκίμιο του Μπερναρντίνι, θα ήθελα να επαναλάβω την κοινή μας άποψη ότι η ιστορία δεν αποτελείται μόνο από θύματα και δήμιους, αλλά και από ιδεώδη, αξίες, προτάγματα, για τα οποία οι άνθρωποι μάχονται. Η ιστορία πρέπει να βγει από τα τείχη των πνευματικών και φυσικών περιορισμών της ακαδημίας, πρέπει να βρει τη δύναμη να μιλήσει για τους αγωνιστές, τους ακτιβιστές που προσπάθησαν να καθορίσουν οι ίδιοι το μέλλον τους. Η ιστορία δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι μόνο εκείνη των νικητών, η ιστορία μας είναι εκείνη των Μα...

Το παρόν βιβλίο αποτελεί προσπάθεια να ερευνηθεί το παράδοξο ενός έθους "δομικού" της πολιτικής ζωής, κατάτο οποίο, αυτό το "συνυπάρχειν" ανάμεσα στην πολιτική πράξη καιτην ψευτιά αποτελεί, ταυτοχρόνως, σκάνδαλο μεν αλλά αποδεκτή, παραποιημένη μισοαλήθεια.