Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Χέρι που δεν μπορείς να δαγκώσεις, φίλα το", λέει μια σοφή παροιμία μας. Κράτα επαφή και όταν σου δοθεί ευκαιρία, κάμε αυτό που θες... Αυτό κάνει ο Κανταρέ. Βλέπει απλησίαστη τη θέση του Αισχύλου. Δεν την αμφισβητεί. Και πώς να το πράξει, αφού όλου του κόσμου οι διανοητές, σαν πολικό αστέρα τον ακολουθούν και προσανατολίζουν την πορεία τους; Κι αυτό ισχύει γενικά για τον ελληνικό πολιτισμό, που αποτελεί τη βάση και το θεμέλιο του πολιτισμού των λαών, σε παγκόσμια κλίμακα. Μπροστά σ’ αυτή την αλήθεια, ο Κανταρέ βολεύεται με το "ου μην αλλά". Αμφισβητεί την καθολικότητα της...

Πρόθεση του συγγραφέα είναι να προβάλλει την άλλη όψη του νομίσματος, αυτήν που η προπαγάνδα των Αθηναίων άφησε σκόπιμα στο σκοτάδι. Υποστηρίζεται ότι οι δραματικές θεατρικές παραστάσεις δεν σχετίζονταν τόσο με τον οίνο και τον Διόνυσο της αμπέλου, όσο κυρίως με τους μεταλλωρύχους-μεταλλουργούς και τον προστάτη θεό τους Διόνυσο. Τα πάθη τους στα ορυχεία ήταν παρόμοια με τον θάνατο και την επιφάνεια του θεού. Κατέρχονταν στα βάθη της Γης και ανέβαιναν στην επιφάνειά της σαν τα φίδια. Οι απώλειες από τυχαία γεγονότα στις στοές των ορυχείων αποτελούσαν κανόνα στην καθημερινή τ...

Στόχος του βιβλίου είναι η διεξοδική συζήτηση και ανάδειξη της πολύπτυχης και πολυδύναμης σχέσης του θεάτρου εν γένει με την αθηναϊκή πόλη και συγκεκριμένα του αττικού δράματος με την αρχαία ελληνική θρησκεία και την αθηναϊκή δημοκρατία, δηλαδή με τους θεσμούς εκείνους, που καθόρισαν κατά την αρχαιότητα την πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική φυσιογνωμία της Αθήνας και ουσιοποίησαν τη ζωή των πολιτών της. Ειδικοί ερευνητές φωτίζουν τις πολυεπίπεδες σχέσεις και συνάφειες, φανερές και μη, της δημοκρατικής αθηναϊκής πόλεως με το αγλαότερον των δημιουργημάτων της, το θέατρο. Όλ...

Θρησκεία και Θέατρο συνδέονται με μια σχέση καταγωγής. Το αρχαίο δράμα ανατέλλει μέσα από το θρησκευτικό τραγούδι του διθύραμβου, το νεότερο ευρωπαϊκό θέατρο κυοφορείται εντός της μεσαιωνικής λατρευτικής πράξης της χριστιανικής λειτουργίας. Εθνολογικές-ανθρωπολογικές μελέτες, θρησκειολογικές προσεγγίσεις καθώς και η προϊστορία του θεάτρου τεκμηριώνουν ότι δεν υπάρχει λαός σε ολόκληρο τον πλανήτη, του οποίου η λαϊκή παράδοση να μην περικλείει τελετές και δρώμενα, έναν μίμο-ιερουργό που να δραματοποιεί αυτοσχεδιαστικά ή να παίζει συνειδητά απέναντι στο θεό του ένα δράμα προορ...

Ο ανά χείρας τόμος αποτελεί μία φιλόδοξη πρωτιά για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί εγκαινιάζει μία εκδοτική πρακτική, αυτή των συλλογικών τόμων σε ένα κοινό θέμα, που θέλουμε να ελπίζουμε πως θα βρει συνέχεια στον χώρο των κλασσικών σπουδών και της εκδοτικής παρουσίας τους στην Ελλάδα. Και δεύτερον, μάλλον δε σπουδαιότερο, γιατί προσφέρει στον αναγνώστη μία ενδιαφέρουσα γεύση των τάσεων και των κατευθύνσεων, στις οποίες εργάζονται σήμερα οι νεοέλληνες ελληνιστές που ασχολούνται με το αρχαίο δράμα. Έχουν επομένως συγκεντρωθεί εδώ οκτώ μελέτες σε θέματα που αφορούν κυρίως στην ερμ...

Η "Ποιητική" του Αριστοτέλη αποτελεί τη χρονολογικά πρώτη προσπάθεια θεωρητικής προσέγγισης και ερμηνείας του τραγικού φαινομένου. Σύμφωνα με τον περιώνυμο ορισμό, η τραγωδία αποτελεί "μίμηση πράξεως σπουδαίας και τελείας", με απώτερο στόχο την "κάθαρση" του θεατή. Ποια είναι όμως η αντιστοιχία των χαρακτηρισμών αυτών, που δημιουργήθηκαν μέσα σε συγκεκριμένα κοινωνικά και ιστορικά δεδομένα και ανταποκρίνονταν σε αισθητικά κριτήρια που επικρατούσαν στην Αθήνα του 4ου π. Χ. αι., με τη σημερινή πραγματικότητα; Ποια η σημασία του τραγικού και ποια η λειτουργία της τραγωδίας...

Σε ορισμένα από τα αρχαιοελληνικά έπη, αλλά και σε έργα μεγάλων δραματουργών της κλασικής εποχής, περιγράφονται θρησκευτικές και ιδεολογικές αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις μεταξύ διαφόρων ηγετών, που συνεγείρουν και ευαισθητοποιούν τους αναγνώστες ή τους θεατές και, παράλληλα, τους κάνουν να αναρωτιώνται με ποια πλευρά πρέπει να ταχθούν: με αυτή που επαγγέλλεται δυναμικά καινούριες ιδέες και αξίες ή με εκείνη που υπερασπίζεται αταλάντευτα καθιερωμένες και παγιωμένες αντιλήψεις και αρχές; Οι φυσικές δυνάμεις ή, καλύτερα, οι νόμοι της φύσης είναι ακατανίκητοι, και σε ορισμ...

Το βιβλίο περιέχει μια, με αυστηρά κριτήρια καταρτισμένη, επιλογή άρθρων και μελετών του Ηλία Σπυρόπουλου, που δημοσιεύτηκαν σε φιλολογικά περιοδικά, σε τιμητικούς τόμους για σημαντικές προσωπικότητες της πνευματικής μας ζωής και σε τόμους πρακτικών επιστημονικών συνεδρίων. Η συγκεκριμένη επιλογή χωρίζεται σε δύο μέρη: το πρώτο, και εκτενέστερο, αφορά στα έργα κορυφαίων εκπροσώπων της αρχαιοελληνικής λογοτεχνίας (Αρχιλόχου, Αισχύλου, Πινδάρου και, προπάντων, Ηροδότου και Αριστοφάνη), ενώ το δεύτερο σε πρόσωπα (από το Δ. Σολωμό ως το Γ. Ιωάννου) και κείμενα νεοελληνικής λογο...

Το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, φιλοδοξώντας να συμβάλει με τον τρόπο του στη θεατρική, καλλιτεχνική και την πνευματική εν γένει δημιουργία και παιδεία έχει καθιερώσει τις Διεθνείς Συναντήσεις Αρχαίου Δράματος που επαναλαμβάνονται ανά διετία και διακρίνονται και χαρακτηρίζονται από την πολυπλευρικότητά τους: συμπόσια, θεατρικές παραγωγές, θεατρικά εργαστήρια και άλλες παράλληλες εκδηλώσεις. Η συμμετοχή και οι εμπεριστατωμένες εισηγήσεις όχι μόνον ακαδημαϊκών και ερευνητών του αρχαίου δράματος αλλά και δημιουργών, σκηνοθετών, σκηνογράφων, ηθοποιών και ανθρώπων της...

[...] Ο τόμος αυτός περιέχει τις εισηγήσεις του διεθνούς επιστημονικού συμποσίου που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της Συνάντησης, στη γλώσσα που παρουσιάστηκαν. Σε μια ξεχωριστή ενότητα περιλαμβάνονται οι εισηγήσεις που παρουσιάστηκαν την τελευταία μέρα του Συμποσίου κατά το Αφιέρωμα στον Άγγελο και στην Εύα Σικελιανού, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 80 χρόνων από τις Πρώτες Δελφικές Εορτές (1927). Στο παράρτημα του τόμου περιέχονται δύο εισηγήσεις που παρουσιάστηκαν σε προηγούμενες Συναντήσεις Αρχαίου Δράματος με αναθεωρημένη μορφή. [....] (από το εισαγωγικό σημείω...