Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ελληνική αποικία του Βυζαντίου ονομάστηκε Κωνσταντινούπολη από τους Βυζαντινούς και Ιστανμπούλ από τους Οθωμανούς και φιλοξένησε για δεκαέξι αιώνες το μεγαλείο δύο αυτοκρατοριών που εκτείνονταν στην ανατολική Μεσόγειο, από τα Βαλκάνια μέχρι τη βόρεια Αφρική. Το έργο αυτό παρουσιάζει την πολιτιστική τους διαδρομή σε αυτόν τον τόπο, στο διηνεκές του χρόνου.

Κωνσταντινούπολη. Πόλη του μύθου και της ιστορίας. Της δόξας της αλλοτινής. Πόλη του ονείρου των εθνικών ελπίδων. Πανέμορφη, ονειρική, φιλάει ράθυμα, μα αρχοντικά, τα χείλη της Ευρώπης και της Ασίας. Κωνσταντινούπολη. Τόσο οικεία, τόσο ελληνική, τόσο τούρκικη, τόσο παγκόσμια. Μια πόλη αυτόνομη, ελεύθερη, που δεν ανήκει σε κανέναν. Μονάχα στα τραγούδια και τους θρύλους, στα παραμύθια και τις αναμνήσεις των λαών που την κατοίκησαν, την αγάπησαν παράφορα, με πάθος, την ονειρεύτηκαν, την κέρδισαν και την έχασαν. Κωνσταντινούπολη. Πόλη της ιστορίας. Το βιβλίο-οδηγός περιλαμβά...

Χωνευτήρι πολιτισμών και ιδεών, η Κωνσταντινούπολη υπήρξε για πολλούς αιώνες ελληνορωμαϊκή, βυζαντινή και χριστιανική, κέντρο πολιτικής και θρησκευτικής εξουσίας με οικουμενική ακτινοβολία. Στη συνέχεια ήταν οθωμανική και ισλαμική αλλά και ταυτόχρονα ρωμαίικη και χριστιανική - άλλωστε και η μητέρα Εκκλησία των Ορθοδόξων Χριστιανών, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, βρίσκεται πάντα εκεί. Κι αυτή η Κωνσταντινούπολη, η "Νέα Ρώμη" του Μεγάλου Κωνσταντίνου και των Βυζαντινών, η "νέα Ιερουσαλήμ" των απανταχού Χριστιανών, η Βασιλεύουσα πόλις, η κοιτίδα της τέχνης και του πολιτισμού, το...

Το Βυζάντιον, η αποικία των αρχαίων Ελλήνων, επιλέχθηκε το 324 μ.Χ. από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Α για να αποτελέσει το νέο κέντρο της αυτοκρατορίας στα ανατολικά και πήρε το όνομά του: "πόλη του Κωνσταντίνου", Κωνσταντινούπολη. Ο Κωνσταντίνος έδωσε στην πόλη έκταση πέντε φορές μεγαλύτερη από την αρχική, τη διαίρεσε -ακολουθώντας το πρότυπο της Ρώμης- σε δεκατέσσερα διαμερίσματα και την προίκισε μεταξύ άλλων με Καπιτώλιο, Ιππόδρομο, πλατείες και έναν κεντρικό οδικό άξονα πού συνέδεε την Ανατολή με τη Δύση. Πολύ γρήγορα η Κωνσταντινούπολη εξελίχτηκε σε κέντρο της αυτοκρατ...

Η Κωνσταντινούπολη είναι η μόνη πόλη στον κόσμο που αγγίζει δύο ηπείρους, την Ευρώπη και την Ασία, και αποτέλεσε την πρωτεύουσα τριών αυτοκρατοριών. Ο συγγραφέας Τζον Φρίλι ξετυλίγει το μεγαλοπρεπές παρελθόν της Πόλης και με μυθιστορηματική γραφή ανασυνθέτει την εκρηκτική πολυχρωμία της, τη μυστηριώδη ατμόσφαιρα καθώς και τις αντιθέσεις μιας μυθικής καθημερινότητας. Πολιορκίες, λεηλασίες, εξεγέρσεις, πυρκαγιές, διαδοχικές αλλαγές ονόματος, από την αρχαιότητα στο Βυζάντιο και από την Οθωμανική Αυτοκρατορία μέχρι τη σημερινή εποχή. Η αφήγηση μεταφέρει τον αναγνώστη σε...

Σε αυτό το βιβλίο, ο Albrecht Berger βυζαντινολόγος στο Μόναχο, σκιαγραφεί την ιστορία της πόλης της Κωνσταντινούπολης, της σημερινής Istanbul, από την ίδρυσή της με το όνομα Βυζάντιον (περίπου το 660 π.Χ.) μέχρι την παρακμή αυτής της μητρόπολης της ύστερης Αρχαιότητας, στις αρχές του 7ου αιώνα. Με τη μορφή ενός ταξιδιωτικού οδηγού παρουσιάζονται οι σημαντικότερες οικοδομικές μαρτυρίες από τη χριστιανική περίοδο της πόλης και στο τέλος αποσπάσματα από τις βυζαντινές πηγές, σε απόδοση στα νέα ελληνικά, αφήνουν τους ανθρώπους εκείνης της εποχής να μας μιλήσουν.

Το Βυζάντιον, η αποικία των αρχαίων Ελλήνων, επιλέχθηκε το 324 μ.Χ. από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Α για να αποτελέσει το νέο κέντρο της αυτοκρατορίας στα ανατολικά και πήρε το όνομά του: "πόλη του Κωνσταντίνου", Κωνσταντινούπολη. Ο Κωνσταντίνος έδωσε στην πόλη έκταση πέντε φορές μεγαλύτερη από την αρχική, τη διαίρεσε -ακολουθώντας το πρότυπο της Ρώμης- σε δεκατέσσερα διαμερίσματα και την προίκισε μεταξύ άλλων με Καπιτώλιο, Ιππόδρομο, πλατείες και έναν κεντρικό οδικό άξονα πού συνέδεε την Ανατολή με τη Δύση. Πολύ γρήγορα η Κωνσταντινούπολη εξελίχτηκε σε κέντρο της αυτοκρατ...

Η Κωνσταντινούπολη είναι η μόνη πόλη στον κόσμο που αγγίζει δύο ηπείρους, την Ευρώπη και την Ασία, και αποτέλεσε την πρωτεύουσα τριών αυτοκρατοριών. Ο συγγραφέας Τζον Φρίλι ξετυλίγει το μεγαλοπρεπές παρελθόν της Πόλης και με μυθιστορηματική γραφή ανασυνθέτει την εκρηκτική πολυχρωμία της, τη μυστηριώδη ατμόσφαιρα καθώς και τις αντιθέσεις μιας μυθικής καθημερινότητας. Πολιορκίες, λεηλασίες, εξεγέρσεις, πυρκαγιές, διαδοχικές αλλαγές ονόματος, από την αρχαιότητα στο Βυζάντιο και από την Οθωμανική Αυτοκρατορία μέχρι τη σημερινή εποχή. Η αφήγηση μεταφέρει τον αναγνώστη σε...

Η Κωνσταντινούπολη ήταν ανέκαθεν ένας τόπος όπου οι ιστορίες συγκρούονται με την Ιστορία, όπου το αφήγημα είναι τόσο δυνατό όσο το καθαρό ιστορικό γεγονός. Από το Κοράνιο μέχρι τον Σαίξπηρ, η πόλη με τα τρία ονόματα -Βυζάντιο, Κωνσταντινούπολη, Ιστανμπούλ-, αντηχεί ως ιδέα και ως τόπος και ξεπερνά τα σύνορά της, πραγματικά και φανταστικά. Η πύλη ανάμεσα στην Ανατολή και στη Δύση, τον Βορρά και τον Νότο, έχει λειτουργήσει ως πρωτεύουσα της Ύστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, της Βυζαντινής, της Λατινικής και της Οθωμανικής. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της ύπαρξής της το κοσμ...

Η Κωνσταντινούπολη ήταν ανέκαθεν ένας τόπος όπου οι ιστορίες συγκρούονται με την Ιστορία, όπου το αφήγημα είναι τόσο δυνατό όσο το καθαρό ιστορικό γεγονός. Από το Κοράνιο μέχρι τον Σαίξπηρ, η πόλη με τα τρία ονόματα -Βυζάντιο, Κωνσταντινούπολη, Ιστανμπούλ-, αντηχεί ως ιδέα και ως τόπος και ξεπερνά τα σύνορά της, πραγματικά και φανταστικά. Η πύλη ανάμεσα στην Ανατολή και στη Δύση, τον Βορρά και τον Νότο, έχει λειτουργήσει ως πρωτεύουσα της Ύστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, της Βυζαντινής, της Λατινικής και της Οθωμανικής. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της ύπαρξής της το κοσμ...

Γιατί λέγεται πως η Πόλη δεν αλώθηκε, αλλά παραδόθηκε; Γιατί δεν συμμετείχαν όλοι οι πολιορκημένοι στην άμυνά της; Γιατί αναθεμάτισε ο μετέπειτα πατριάρχης Γεννάδιος τον αγωνιζόμενο Κωνσταντίνο Παλαιολόγο; Γιατί δήλωσε ο Πορθητής πως κατακτώντας την Πόλη πήρε την "εκδίκηση των Τρώων"; Έχουν οι Ρωμιοί της Πόλης καταγωγή "βυζαντινή"; Τι φορούσαν οι αυτοκράτορες της Ρωμανίας; Γιατί θεωρήθηκε η Ρουμανία "Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο"; Γιατί μιλούσαν οι Εβραίοι της Πόλης ισπανικά; Γιατί έχουν οι Φαναριώτες κακή φήμη; Γιατί αναθεμάτισε ο Γρηγόριος Ε΄ την Ελληνική Επανάσταση; Γιατί έ...

Δίτομη έκδοση με πλήρη ιστορικά στοιχεία και λεπτομερή εικονογράφηση των Βυζαντινών Εκκλησιών που χτίστηκαν και λειτούργησαν επί σειρά αιώνων στην Κωνσταντινούπολη από τους Ρωμιούς με σκοπό να λατρεύουν τους Αγίους τους και να περισώσουν την ταυτότητά τους. Ένα μνημειώδες έργο που ανακαλεί μνήμες και ενδυναμώνει την πίστη για διάσωση της Ορθοδοξίας κάτω από δύσκολους καιρούς. Μια περιήγηση στις βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες της Κωνσταντινούπολης που διαδραμάτισαν ένα σημαίνοντα ρόλο στην εδραίωση της Ρωμιοσύνης και διέγραψαν μια φωτεινή πορεία στο στερέωμα της...

Δίτομη έκδοση με πλήρη ιστορικά στοιχεία και λεπτομερή εικονογράφηση των Βυζαντινών Εκκλησιών που χτίστηκαν και λειτούργησαν επί σειρά αιώνων στην Κωνσταντινούπολη από τους Ρωμιούς με σκοπό να λατρεύουν τους Αγίους τους και να περισώσουν την ταυτότητά τους. Ένα μνημειώδες έργο που ανακαλεί μνήμες και ενδυναμώνει την πίστη για διάσωση της Ορθοδοξίας κάτω από δύσκολους καιρούς. Μια περιήγηση στις βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες της Κωνσταντινούπολης που διαδραμάτισαν ένα σημαίνοντα ρόλο στην εδραίωση της Ρωμιοσύνης και διέγραψαν μια φωτεινή πορεία στο στερέωμα της...

Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώσαμε μελέτες μας που δημοσιεύτηκαν κατά τα έτη 2000-2011, οι οποίες αφορούν στις ελληνορθόδοξες κοινότητες της Κωνσταντινούπολης, σε πρόσωπα και γεγονότα κυρίως μετά το 1923. Επίσης, αναδημοσιεύουμε σπάνιους κανονισμούς, καταστατικά και εκθέσεις φιλανθρωπικών και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που δραστηριοποιήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη μετά το 1923. Στις μελέτες προστέθηκαν νέα στοιχεία, βιβλιογραφία, καθώς και πλούσιο ανέκδοτο φωτογραφικό υλικό από το αρχείο μας, που μέρος του προέρχεται από παλαιοβιβλιοπωλεία της Κωνσταντινούπολης. Η μελέτη διαιρε...

Κωνσταντινούπολη, η πολυώνυμη και μεγαλώνυμη πόλις. Η Νέα Ρώμη. Κωνσταντινιγιέ, το αραβικό της όνομα. "Εις την Πόλιν", ή "εις ταν Πόλιν", με δωρική προφορά. Instabul στα τουρκικά. Η σύνθεση του ελληνικού πολιστισμού με την χριστιανική θρησκεία, στο πλαίσιο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οδήγησαν στην γένεση του ιστορικού εκείνου φαινομένου που ονομάζουμε Βυζαντινή αυτοκρατορία (Georgy Ostrogorsky, "Ιστορία του Βυζαντινού κράτους", εκδόσεις Βασιλόπουλος, 1978, τ. Α΄, σελ. 84). Ένα κράτος που ήταν μονοπολιτισικό, χάρη στην ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό και μία θ...

Στο βιβλίο αυτό μεταξύ άλλων αναφέρονται τα Ιερά καθιδρύματα καθώς και άλλα ιδρύματα των Ταταούλων όπως: φιλανθρωπικά, εκπαιδευτικά, μορφωτικά, αθλητικά κ.ά. που δείχνουν το ύψος του πολιτιστικού επιπέδου καθώς και τα εθνωφελή, φιλογενή, φιλάνθρωπα, φιλόκαλα και φιλόμουσα αισθήματα των Ταταυλιανών, που δίκαια ανύψωσαν την Κοινότητα σ' όλους τους τομείς της πνευματικής και κοινωνικής δραστηριότητας της Πόλης στη δεύτερη θέση μετά την μεγαλώνυμη Κοινότητα Σταυροδρομίου. "Η γλυκειά σον νοσταλγία ειν' αλησμόνητη ιστορία στα σύνορα σον τέτοια ομορφιά πουθενά δεν υπάρχει στ...

Μετά την ολοκλήρωση της τετράτομης σειράς Θεομητορικόν, με την οποία καλύφθηκε η αγιολογική θεματολογία που αναφέρεται στην επίγεια ζωή της Θεοτόκου, θεωρήθηκε απαραίτητο να συμπληρωθεί η σειρά αυτή με κείμενα που σχετίζονται με την παρουσία της Παναγίας στη μετέπειτα εκκλησιαστική ζωή. Η Θεοτόκος, μετά την Κοίμηση και την ένδοξη Μετάστασή της στην Ουράνια βασιλεία, δεν αποκόπηκε από τον κόσμο, αλλά ως έχουσα παρρησία προς τον Υιό της πρεσβεύει αποτελεσματικά για τη σωτηρία των Χριστιανών. Η συνεχής και ευεργετική παρουσία της στον κόσμο εκφράζεται και με τα αναρίθμητα θαύμ...

Τα Πριγκηπόνησα, σπαρμένα μεταξύ Ασίας και Ευρώπης, στη βορειοανατολική άκρα της προ του Πόντου θάλασσας του Μαρμαρά και στο στόμιο του κόλπου της Νικομήδειας, του πάλαι ποτέ Αστακηνού, είναι εννέα. Τα ανέκαθεν κατοικημένα είναι η Πρώτη, Αντιγόνη, Χάλκη και Πρίγκηπος. Η Πίτα, το Βυζαντινό Μεσονήσιον, βρίσκεται μεταξύ Αντιγόνης και Χάλκης. Η Αντιρόβυθος με τη Νιάνδρο είναι δορυφόροι της Πριγκήπου, ενώ στο βάθος, δυτικά προβάλλουν οι σιλουέτες των βραχονησίδων Οξειάς και Πλάτης. Κάποιοι άλλοι μεσοπέλαγοι ύφαλοι, οι Βόρδωνες, ήταν κατά την παράδοση ό,τι απέμεινε από ένα άλλο κ...

Τον Απρίλιο του 1204 οι στρατιές του Δυτικού Χριστιανισμού έγραψαν μια ακόμα αιματοβαμμένη σελίδα στην ιστορία των ιερών πολέμων. Δύο χρόνια νωρίτερα, η Τέταρτη Σταυροφορία ξεκινούσε να απελευθερώσει την Ιερουσαλήμ από το Ισλάμ. Όμως μετά από μια δραματική αλυσίδα γεγονότων οι Σταυροφόροι έστρεψαν τα όπλα τους εναντίον της Κωνσταντινούπολης, της μητρόπολης του τότε γνωστού κόσμου. Δεν άφησαν κανέναν και τίποτα να ξεφύγει από την αγριότητά τους: δολοφόνησαν γέρους και νέους, βίασαν γυναίκες και κορίτσια -ακόμα και μοναχές-, βεβήλωσαν εκκλησίες, λεηλάτησαν θησαυρούς και πυρπό...