Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ανά χείρας μελέτη εκδόθηκε το 1890, αποτελώντας την τελευταία μονογραφία που εξέδωσε ο συγγραφέας στη διάρκεια της ζωής του. Ο Πασπάτης αποδεικνύεται (και) με το έργο αυτό πρωτοπόρος της ιστορικής έρευνας, καθώς αναλαμβάνει το καθήκον να ανασυνθέσει την ιστορία της Αλώσεως μέσα από την κριτική ανάγνωση ολόκληρης της υφιστάμενης σχετικής βιβλιογραφίας, συμπεριλαμβανομένων και των χειρογράφων αυτοπτών μαρτύρων της πολιορκίας και κατάκτησης της Πόλης από τους Οθωμανούς. Εντοπίζει τα αντιφατικά στοιχεία και τις αποκλίνουσες κρίσεις σχετικά με την Άλωση και προσπαθεί να συμπλ...

[...] Τα "Σεπτεμβριανά", όπως ονομάστηκε το πογκρόμ εναντίον των Ρωμιών της Πόλης, εντάσσονται στον μακρύ κατάλογο των διώξεων των τουρκικών κυβερνήσεων απέναντι στις μη μουσουλμανικές μειονότητες, οι οποίες στα μάτια της κυρίαρχης τουρκικής ελίτ δεν αποτελούνταν από νομιμόφρονες πολίτες αλλά από εν δυνάμει προδότες, που έθεταν σε κίνδυνο την επιβίωση και την ακεραιότητα του νεοσύστατου τουρκικού κράτους. [...] Στο αφιέρωμα αυτό, μέσα από τις αρχειακές πηγές και τις μαρτυρίες αυτόπτων μαρτύρων και διπλωματικών εκπροσώπων, ανασυντίθενται καρέ καρέ τα γεγονότα των "Σεπτεμβ...

Ιστορική αναδρομή των γεγονότων της 6-7 Σεπτεμβρίου 1955 που έλαβαν χώρα στην Κωνσταντινούπολη. Περιλαμβάνει την ανέκδοτη, μέχρι σήμερα, έκθεση του προξένου στην Πόλη Β. Θεοδωρόπουλου.

Με αφορμή την 50ή επέτειο της τραγικής εκείνης νύχτας, των γεγονότων της 6/7 Σεπτεμβρίου 1955 στην Πόλη -κατά την οποία οι υλικές και ψυχολογικές καταστροφές που υπέστη ο ελληνισμός, ξεπέρασαν κατά πολύ ακόμη και τους προβλεπόμενους στόχους των διοργανωτών- επιχειρήσαμε μια σύντομη ιστορική αναδρομή με σκοπό να εκπληρώσουμε στο ελάχιστο ένα καθήκον. Ένα καθήκον προς την Ιστορία. Για να αντιμετωπίσουμε χωρίς φόβους και πάθος την πρόσφατη ιστορία μας -στην οποία διαδραματίσαμε ρόλους κομπάρσων και πρωταγωνιστών- για να αποτρέψουμε τυχόν λάθη του μέλλοντος. Τα κείμενα που επιλ...

Πέρασαν από τότε δέκα χρόνια. Εννοώ, ότι πέρασαν ακριβώς δέκα χρόνια από τότε που το βιβλίο αυτό εκδόθηκε στην Τουρκία. Πριν δέκα χρόνια ούτε οι δυο λαοί είχα έρθει κοντά κοντά εξαιτίας των σεισμών, ούτε οι διπλωμάτες είχαν αποφασίσει να αναπτύξουν "καλές σχέσεις", ούτε η διαδικασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχε τον προσδιορισμό του κοινού συμφέροντος. Γράφοντας αυτό το βιβλίο ένα από τα πράγματα που μας συγκίνησε πιο πολύ ήταν ότι κάποτε θα το διάβαζαν αυτοί που "έφυγαν", αυτοί που εκπατρίσθηκαν στην Ελλάδα. Γράφοντάς το σκεφτήκαμε ως Τούρκοι διανοούμενοι ότι έτσι θα αποτείαμ...

Οι χαμένες πατρίδες των Ελλήνων συνθέτουν ένα ξεχωριστό κεφάλαιο της ελληνικής ιστορίας, που ακόμη ψάχνει να βρει μια θέση στις σελίδες. Εδώ και χιλιάδες χρόνια, με κίνητρο την προαιώνια δίψα της φυλής για εξάπλωση, περιπέτεια και καλύτερη ζωή, εκατομμύρια Έλληνες αποχωρίζονται - φυσικά, όχι όμως και συναισθηματικά - από τον εθνικό κορμό και σαν αστέρευτος ποταμός πορεύονται σε άλλους τόπους. Άποικοι πρώτα, μέτοικοι έπειτα, κάτοικοι αργότερα, ντόπιοι τέλος, ριζωμένοι κατάβαθα στην καινούρια γη που πότισαν με τον ιδρώτα τους και συχνά, με το αίμα τους.

Σε αυτό το βιβλίο θα διαβάσετε τον κανονισμό και τον κανονισμό της εσωτερικής λειτουργίας των δυο μεγάλων ορφανοτροφείων της Κωνσταντινούπολης, θα βρείτε με κάθε λεπτομέρεια πώς διοικούνταν τα καθήκοντα του προσωπικού καθώς και πώς ζούσαν σπούδαζαν και πώς εν τέλει μάθαιναν τέχνες τα ορφανά. Επειδή το αρχείο είναι γραμμένο το 1921 τα παιδιά που φιλοξενούνται έχουν ζήσει τους Βαλκανικούς και τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και παράλληλα τους διωγμούς. Άλλα είναι ορφανά από φυσικούς νόμους άλλα είναι θύματα των διωγμών. Προέρχονται από την Αν. Θράκη, τον Πόντο, την Καππαδοκία, τα...

Οι αναμνήσεις του Γεωργίου Λ. Ζαρίφη δημοσιεύονται για πρώτη φορά. Ο συγγραφέας γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1880 και πέθανε στην Αθήνα το 1943. Από παιδί είχε ένα πάθος να μαθαίνει για τα παλιά, επιζητώντας τις αναμνήσεις όσων συναναστρεφόταν. Η εξιστόρηση καλύπτει τρεις γενεές προγόνων του, την πορεία μιας οικογένειας τραπεζιτών στην Κωνσταντινούπολη και τα κοσμοϊστορικά γεγονότα που χάραξαν την μορφή του σύγχρονου κόσμου.

Τη νύχτα της 6ης προς 7η Σεπτεμβρίου 1955, η ελληνική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης έγινε στόχος απρόκλητων βιαιοτήτων. Μέσα σε λίγες ώρες εμπορικά καταστήματα, βιοτεχνίες, σπίτια, ακόμα και οι εκκλησίες των Ελλήνων μετατράπηκαν σε ερείπια. Τα γεγονότα αυτά σήμαναν την αρχή του τέλους της κοινότητας των Ρωμιών της Πόλης. Η βίαιη αυτή επίθεση σύντομα συνυφάνθηκε με τις ψυχροπολεμικές πολιτικές εξελίξεις της εποχής, και τα πραγματικά γεγονότα αποσιωπήθηκαν εξίσου γρήγορα. Με αφορμή την 50η επέτειο της μεγάλης καταστροφής, ο Σπύρος Βρυώνης ανασυνέθεσε τα γεγονότα εκείνης τη...