Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Εδώ και αρκετά χρόνια εξελίσσεται μια διαδικασία αναπροσανατολισμού των ερευνητικών τάσεων στον τομέα της μεταφρασιολογίας, με ενσωμάτωση στις μεταφρασιολογικές μελέτες στοιχείων και γνωσιολογικών προτύπων που προέρχονται από τη γνωστική ψυχολογία, την ψυχογλωσσολογία και τη νευροφυσιολογία. Πολλοί επιστήμονες θεωρούν ότι η πειραματική-επιστημονική έρευνα στον χώρο της νοητικής διεργασίας στη μετάφραση έχει ανάγκη ενός πιο στέρεου μεθοδολογικού υποβάθρου για να μπορέσει να κάνει ουσιαστικά βήματα προόδου. Θεωρώ από την πλευρά μου ότι η προβληματική της επιστημονικής μελέτη...

Οι "Μεταφραστικές σπουδές" είναι ένα εισαγωγικό εγχειρίδιο που παρουσιάζει συνοπτικά τις κυριότερες μεταφρασεολογικές προσεγγίσεις. Ο Munday διερευνά τις σχετικές θεωρίες και ελέγχει την εγκυρότητά τους, εφαρμόζοντάς τες σε ένα ευρύ φάσμα κειμένων τα οποία προέρχονται από διάφορες γλώσσες -αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά, παντζάμπι, πορτογαλικά. Μεταξύ των κειμένων αυτών συμπεριλαμβάνονται ένα τουριστικό φυλλάδιο, ένας παιδικός οδηγός μαγειρικής, οι μεταφράσεις ενός μυθιστορήματος του Χάρι Πότερ, η Βίβλος, λογοτεχνικές κριτικές και πρόλογοι μεταφραστών, υπότ...

Ο Παπαδιαμάντης αφουγκράστηκε "το ξένο" με σεβασμό και αφομοίωσε όσα στοιχεία μπορούσε να εντάξει "τελετουργικά" στις μεταφράσεις και την πεζογραφία του, έχοντας σύμμαχο την ανυπέρβλητη δύναμη του λόγου του. Όσοι από τους συγχρόνους διάβασαν τις μεταφράσεις του απήλαυσαν την "κρυσταλλόηχο" και "αργυρόηχο" φωνή του μεταφραστή. Εις ό,τι αφορά τους σημερινούς αναγνώστες των μεταφράσεων του Παπαδιαμάντη, πιστεύω πως όσοι εξ αυτών αντιμετωπίζουν την ελληνική γλώσσα ως διαχρονικό πλουτοφόρο κοίτασμα εξέρχονται από τις σελίδες των μεταφρασμάτων του διπλά ωφελημένοι. Πρώτον, διότι...

Η μετάφραση, με τον μύθο της Βαβέλ που τη συνοδεύει, αποτελεί την κατεξοχήν μεταφορά για την έννοια του μεταμοντέρνου. Ευρισκόμενη στο μεσοδιάστημα μεταξύ γλωσσών και πολιτισμών αποτελεί στην πραγματικότητα ένα υβρίδιο, στο πεδίο του οποίου οι πολιτισμικές διαφορές και οι σχέσεις εξουσίας μεταξύ λογοτεχνικού κέντρου και λογοτεχνικής περιφέρειας καθίστανται δυσδιάκριτες. Εξετάζοντας τις πολύπλοκες αυτές σχέσεις μέσα από τη μελέτη της μεταφραστικής θεωρίας και πρακτικής του Νάσου Βαγενά το βιβλίο αυτό επιχειρεί να χαρτογραφήσει την αλλαγή "παραδείγματος" την οποία επιφέρει ο...

Ο τίτλος του βιβλίου αυτού είναι εμπνευσμένος κατά το ήμισυ από την ερώτηση ενός νεαρού πρόσφυγα που προσπαθεί να ενημερωθεί από τις αρμόδιες αρχές για το μέλλον του. Η φράση αποτυπώνει την αγωνία του και αναδεικνύει τον σημαντικό ρόλο που καλούνται να διαδραματίσουν οι διερμηνείς, οι οποίοι αποτελούν, συχνά, το μοναδικό μέσο επικοινωνίας και προάσπισης των δικαιωμάτων ανθρώπων σαν κι αυτόν. Το ζήτημα είναι σήμερα, μάλιστα, πιο επίκαιρο από ποτέ, καθώς η Ελλάδα αποτελεί, εξαιτίας των γεωπολιτικών εξελίξεων που συντελέστηκαν τα τελευταία χρόνια στα σύνορά της, χώρα υποδοχής...

[...] Ο γενικός τίτλος του παρουσιαζόμενου έργου παραπέμπει στο δεύτερο, το βιβλιογραφικό μέρος του βιβλίου, που έχει διαρθρωθεί αλφαβητικά κατά συγγραφέα. Η απουσία ιστορικού άξονα στη διάταξη του υλικού αναπληρώνεται από την παράθεση στο τέλος ενός πλήρους χρονολογίου των μεταφράσεων (πρώτες εκδόσεις, επανεκδόσεις), ενώ η διαπραγμάτευση του θέματος στις μελέτες, όπως είναι φυσικό, παρακολουθεί εξελικτικά την εμφάνιση του μεταφραστικού φαινομένου στον ιστορικό χρόνο. Εξάλλου στον χρήστη του Καταλόγου, με τη μορφή που επιλέχθηκε να παρουσιαστεί, παρέχεται η δυνατότητα να σχ...

Από τα μέσα του 20ού αιώνα στην Ευρώπη και διεθνώς αυξάνεται το ενδιαφέρον για την ιστορία των μεταφράσεων, ενώ από το 1990 η θεωρία των πολιτισμικών μεταφορών εστιάζει σε μεγάλο βαθμό στις διαπολιτισμικές σχέσεις μέσω των μεταφράσεων. Οι σύγχρονες ιστορίες των μεταφράσεων αντιμετωπίζουν το μεταφραστικό φαινόμενο στο σύνολό του κατανέμοντάς το κατά χρονικές περιόδους. Ο παρών τόμος εξετάζει τις μεταφράσεις της περιόδου του Νεοελληνικού Διαφωτισμού και της Ελληνικής Επανάστασης (1700-1832), κατά την οποία οι επαφές με την Ευρώπη εντείνονται, ιδίως με τη γαλλική γλώσσα και πα...

Αντικείμενο αυτού του βιβλίου είναι η μετάφραση του Άμλετ από το Γιώργο Χειμωνά. Στόχος του, ο οποίος με εξαιρετική ακρίβεια επιτυγχάνεται, είναι η ανάγνωσή του κατά Χειμωνά Άμλετ, με πλαίσιο τις εκφρασμένες προθέσεις του ίδιου του συγγραφέα σχετικά με τις θεωρίες της μετάφρασης και το έργο, και η ένταξη αυτού του κειμένου μέσα στην συνολική εργογραφία του Χειμωνά, αναζητώντας μια εσωτερική διακειμενική ανάγνωση. Το βιβλίο δεν επικεντρώνεται συστηματικά σε γλωσσικά θέματα όπως λεξιλόγιο, συντακτική δομή, αποκλίσεις από το πρωτότυπο, σύγκριση με άλλες ελληνικές μεταφράσε...

Ο Γιώργος Χειμωνάς είναι ευρύτερα γνωστός για το πρωτότυπο συγγραφικό του έργο. Με το βιβλίο αυτό η Ουρανία Τουτουντζή, αναδεικνύει τη -λιγότερο γνωστή- μεταφραστική του εργασία, φωτίζοντας τον τρόπο με τον οποίο ο Χειμωνάς προσέγγιζε τους Έλληνες τραγικούς. "Η πιστότητα είναι απαραβίαστος νόμος της μετάφρασης", έλεγε ο ίδιος. Με τις μεταφράσεις του, στις Βάκχες και τη Μήδεια του Ευριπίδη, την Ηλέκτρα του Σοφοκλή, κατόρθωσε όχι απλώς να μεταφέρει στη σύγχρονη γλώσσα την αφηγηματική δομή των τραγωδιών αλλά και να καταδείξει αυτό που ο ίδιος ονόμαζε "οντογνωσιολογικά κοιτά...

Ο προβληματισμός για τη μετάφραση έχει κατακτήσει μία από τις πιο κεντρικές θέσεις στη σύγχρονη σκέψη, καθώς καταλαμβάνει το πεδίο όπου διασταυρώνονται ζητήματα που αφορούν στη γλώσσα, τον πολιτισμό, τη λογοτεχνία και την ιστορία. Το βιβλίο στοχεύει να φέρει σε επαφή το ελληνικό αναγνωστικό κοινό με το σύγχρονο μεταφραστικό λόγο, παρουσιάζοντας σε μετάφραση, με εκτενή εισαγωγή και σχόλια, δεκαεπτά δοκίμια, άρθρα και αποσπάσματα από βιβλία των σπουδαιοτέρων θεωρητικών της μετάφρασης στα τέλη του 20ού αιώνα. Ανθολογούνται δοκίμια των: Joanna Bankier, Lori Chamberlain, Itamar...

Όπως και στο προηγούμενο βιβλίο μου, κι εδώ ο προβληματισμός προέρχεται από την πρακτική ενασχόληση μου με τη μετάφραση της ποίησης· επαναλαμβάνω και τονίζω την πεποίθηση μου ότι οποιαδήποτε ωφέλιμη θεωρητική προσέγγιση του θέματος πάντα προκύπτει από την πρακτική ενασχόληση· πράγμα που ίσως ακούγεται αυτονόητο, αλλά που δεν είναι πάντοτε στο χώρο της σύγχρονης μεταφρασεολογικής έρευνας. Στο βιβλίο αυτό, δεν ασχολούμαι με τη ρητορική και τετριμμένη πλέον ερώτηση αν η ποίηση μεταφράζεται. Η πεποίθηση μου είναι ότι η μετάφραση ποιείται. Το πώς ποιείται και ο ρόλος του παρά...

Αρκετοί παλαιοί έγραψαν για τη μακρόχρονη μεταφραστική θητεία του Παπαδιαμάντη σε περιοδικά κι εφημερίδες. Ωστόσο για τις ίδιες τις μεταφράσεις ελάχιστα πράγματα γνωρίζαμε. Το ενδιαφέρον για ουσιαστική γνωριμία με τον μεταφραστή Παπαδιαμάντη γεννιέται τη δεκαετία του 1980. Η έρευνα, η μελέτη και η έκδοση του μεταφραστικού του έργου επιταχύνθηκαν την τελευταία πενταετία, με αποτέλεσμα να έλθουν στο φως πλήθος άγνωστες παπαδιαμαντικές μεταφράσεις. Στον "Παρδαλό συρικτή της Εμλίνης" εξιστορούνται μερικές στιγμές της περιδιάβασής μας στον θαλασσινό μεταφραστικό κήπο του...

Πρωτότυπη μελέτη η οποία αποδεικνύει με ενδοκειμενικά στοιχεία ότι "Τα Ολύμπια" είναι μετάφραση του Ρήγα λαι όχι κάποιου φίλου του, όπως είχε υποστηριχθεί, και ότι είναι έργο στο οποίο λείπουν οι ξένες λέξεις.

Ο Χάρτης είναι ένα εγχειρίδιο-εισαγωγή στη μεθοδολογία της έρευνας των μεταφραστικών σπουδών. Δείχνει στο νέο ερευνητή τις διαδρομές που κάνει η σκέψη στον τομέα της μεταφρασεολογίας, τις οδούς που μπορεί να ακολουθήσει στην έρευνα καθώς και τους διαφορετικούς στόχους που συχνά τίθενται μεταξύ ερευνητών.

Η απόπειρα σύνθεσης του προκειμένου πονήματος έχει αρχικό και τελικό αίτιο την εξοικείωση του φοιτητή με τον μηχανισμό της μετασχημάτισης και διαμόρφωσης σε συντακτικά πειθαρχημένο λατινικό πεζό λόγο ενός κειμένου στην ελληνική. Φιλοδοξία του είναι να ξεπεράσει τα όρια μιας ευκαιριακής συνδρομής στην εκγύμναση των ενδιαφερόντων πάνω στην αντιστροφή κειμένων και να εξασφαλίσει τις συνθήκες που προωθούν την εποικοδομητική επαφή τους με τη δομή ενός καθαρού πεζογραφικού λατινικού λόγου. [...] (Από την εισαγωγή)

Ο "Οδηγός για μεταφραστές" λειτουργεί ως ένα εργαλείο αναφοράς για όσους ενδιαφέρονται για τη μετάφραση, είτε είναι επαγγελματίες, είτε σπουδαστές, παρουσιάζοντας ό,τι προσφέρεται για τους μεταφραστές από και προς τα ελληνικά. Πρώτον, περιλαμβάνει πληροφορίες για προγράμματα σπουδών για τη μετάφραση σε ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια, καθώς και στα ξενόγλωσσα ινστιτούτα που βρίσκονται στην Ελλάδα για όσους επιθυμούν να ακολουθήσουν ανάλογες σπουδές. Δεύτερον, παρέχει χρήσιμα στοιχεία για βραβεία και επιδοτήσεις για μεταφράσεις, τόσο στον Ελλαδικό, όσο και στον διεθνή χώρο,...

Οι "Ωραίες άπιστες", γραμμένες δέκα χρόνια πριν από την έκδοση του θεμελιακού για τη μεταφρασεολογία έργου του Mounin "Τα θεωρητικά προβλήματα της μετάφρασης", πραγματεύονται αντίστοιχα προβλήματα, αλλά στην ιστορική τους διάσταση, μέσα από μεταφράσεις κλασικών, αρχαιοελληνικών ως επί το πλείστον, κειμένων. Στόχος του σύντομου και καλογραμμένου αυτού βιβλίου, που πολύ σύντομα έγινε κλασικό, ήταν να υπερασπιστεί την τέχνη της μετάφρασης, να συνηγορήσει υπέρ αυτής, να αντικρούσει τα επιχειρήματα των πολεμίων της και να αντιπαλέψει τη "μεταφρασίτιδα", τη "σοβαρή ασθένεια", όπω...

Η πρώτη συνοπτική παρουσίαση του "Οικονομείου μεταφραστικού αγώνος" (1870-1880) στο επιστημονικό κοινό έγινε το 1996 στο πλαίσιο του διεθνούς συμποσίου "Το πανεπιστήμιο Αθηνών και η νεοελληνική λογοτεχνία κατά τον ΙΘ' αιώνα". Ουσιαστικά, υπήρξε η πρό-γευση της σπουδαίας αυτής φάσης της ιστορίας των μεταφράσεων. Τώρα παρουσιάζονται εδώ τα πράγματα ολοκληρωμένα. Εκτός από την εισαγωγική μελέτη για την φυσιογνωμία, τους στόχους και την λυσιτέλεια του αγώνος, προσφέρεται για πρώτη φορά στην έρευνα και όλη η σχετική φιλολογία.[...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)