Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Giorgio de Chirico, ένας από τους προπάτορες του μοντερνισμού, ο "Μεγάλος Βολιώτης" όπως τον αποκαλεί ο Νίκος Εγγονόπουλος, αποτελεί μια από τις σημαντικότερες μα και πιο αινιγματικές μορφές της τέχνης της εποχής μας. Γεννημένος στο Βόλο, μεγαλωμένος στην Ελλάδα, τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία κατόρθωσε να συγκεράσει στο έργο του πλήθος διαφορετικών παραδόσεων και, κυρίως, να προτείνει ένα νέο οπτικό κώδικα προσέγγισης του σύγχρονου κόσμου. Δημιουργός της "μεταφυσικής ζωγραφικής" στα χρόνια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και μέντορας των σουρεαλιστών, "αποκήρυξε" στ...

Περιέχονται οι εισηγήσεις: - Δημήτριος Χ. Σκλαβενίτης, "Η ζωή και το έργο του Νάνου Βαλαωρίτη" - Έκτωρ Κακναβάτος, "Για τον Νάνο Βαλαωρίτη" - Ανδρέας Παγουλάτος, "Από τον υπερρεαλισμό στο γλωσσοκεντρισμό: O "παρεκκλίνων", ανορθόδοξος ποιητικός λόγος του Νάνου Βαλαωρίτη" - Iωάννα Κωνσταντουλάκη - Χάντζου, "Ο γαλλικός υπερρεαλισμός και ο Νάνος Βαλαωρίτης" - Γιώργης Γιατρομανωλάκης, "Νάνος Βαλαωρίτης και Ανδρέας Εμπειρίκος (μια πρώτη εκτίμηση)" - Μάρκος Φ. Δραγούμης, ""Η τιμωρία των μάγων": H πρώτη ποιητική συλλογή του Νάνου Βαλαωρίτη"

Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε με τον πρωτότυπό του τίτλο "Revenir a Breton" στην εφημερίδα Le Monde, Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 1996, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης ενός αιώνα από τη γέννηση του Αντρέ Μπρετόν (18 ή 19 Φεβρουαρίου 1896) και τριάντα χρόνων από το θάνατό του (28 Σεπτεμβρίου 1966). Ο Julien Gracq, μετά από μια σύντομη, πλην οξυδερκή, ανάλυση στην ιστορική πορεία και την ιδεολογική τοποθέτηση του υπερρεαλισμού, τον συνδέει με το κίνημα του παρισινού Μάη του 1968, θεωρώντας ότι η απροσδόκητη έκρηξή του "που, πέρα από μια πολιτική επανάσταση, ζητούσε ν'αλλάξει τ...

"Το μαύρο χιούμορ είναι οριοθετημένο από πολλά πράγματα, όπως απ' την ηλιθιότητα, τη σκεπτικιστική ειρωνεία, την αστειότητα χωρίς οξύτητα· είναι ο κατ' εξοχήν θανάσιμος εχθρός της αισθηματικότητας, που αιώνια έχει το ύφος ότι πνέει τα λοίσθια, που βρίσκεται πάντα στο γαλάζιο φόντο", γράφει ο Μπρετόν. Ένας γαλαξίας συγγραφέων, βιογραφίες εκτυφλωτικές, παρουσιάζεται και ανθολογείται. Ο Μποντλέρ, ο Ρεμπό, ο Ντε Λ' Ιλ Αντάμ, ο Ζαρί, ο Απολινέρ, ο Λωτρεαμόν, ο Πόε, ο Κάφκα, ο Νίτσε, ο Σαντ, ο Νταλί, ο Πικάσο, ο Ζιντ, ο Κρο, ο Σουίφτ και άλλοι, εξυψώνουν ό,τι αποκαλείται χιούμ...

Η "θεωρία της γραφής" είναι μια παραμελημένη περιοχή της κριτικής σκέψης στην Ελλάδα που όμως διασχίζει όλες τις "ανθρωπιστικές" σπουδές. Τα κείμενα ετούτα του Νάνου Βαλαωρίτη αποτελούν μια πολύπλευρη αλλά επίμονη αναζήτηση για έναν συνδετικό κρίκο ανάμεσα στις διάφορες "γραφές", χωρίς ο λόγος αυτός να είναι "ηγεμονικός", "καταπιεστικός" ή "εξουσιαστικός" - αλλά με την απόσταση της ειρωνείας και του χιούμορ, θέτει ερωτήματα, προβαίνει σε νέες αναγνώσεις που αφορούν τις πολλαπλές λειτουργίες της γλώσσας στο νέο ρόλο της ως υπαγορεύτρια της συνείδησης. Τα κείμενα αυτά, κινούν...

Στην έκδοση αυτή συγκεντρώνονται αρκετά από όσα κείμενα έχω δημοσιεύσει σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες σχετικά με τους Έλληνες υπερρεαλιστές και τους μάλλον προσκείμενους στο καλλιτεχνικό αυτό κίνημα.

Το πεζογράφημα "Εβδόμερος" γράφτηκε από τον Τζιόρτζιο ντε Κίρικο το 1929, λίγο καιρό αφού ένιωσε να τον εγκαταλείπει η ζωγραφική του έμπνευση. Η δομή του έργου είναι σουρεαλιστική: τα επεισόδια και οι σκηνές μοιάζουν με τα έργα του μεγάλου "μεταφυσικού" ζωγράφου, μεταμορφωμένα όμως σε λέξεις.