Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Θρακιώτης, Αινίτης-Αλεξανδρουπολίτης ο συγγραφέας αγάπησε σχεδόν παθολογικά τον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε και διάβασε, έμαθε την ιστορία της μεγάλης γης της Θράκης. Δεν έμεινε εκεί, μελέτησε την ιστορία της Θράκης, την έκρινε και κυρίως την έφερε και την φέρνει στην επιφάνεια, με ένα δικό του, μοναδικό τρόπο. Μέσα από αφηγήματα, μυθοπλάθει ιστορίες, αναμειγνύει το σήμερα με το χθες, σε σαγηνεύει με μια αφοπλιστική και ευχάριστη τεχνική γραφής, σε κερδίζει και στο τέλος σε αποδίδει πλουσιότερο τόσο σε αισθήματα όσο και σε ιστορική γνώση.

Προχθές περπατώντας την Αριστοτέλους έπεσα πάνω στο φίλο μου Σπύρο, Διευθυντή κάποιας Υπηρεσίας Περιθάλψεως, καθώς έβγαινε από το Υπουργείο του. Είχα να τον δω από τότε που μπήκα στην σύνταξη και θέλησα να τον πειράξω, θυμίζοντάς του τις αιώνιες διαφωνίες μας σχετικά με τη χρησιμότητα και αποτελεσματικότητα των Υπουργείων μας. - Καλά εγώ αργόσχολος συνταξιούχος, του φώναξα, εσύ για πού το 'βαλες εν ώρα υπηρεσίας; Χώρεσες όλη τη φτωχοπελατεία σου στα Γηροκομεία, Πτωχοκομεία και τα πολλά Ιδρύματά σας για παιδιά με ειδικές ανάγκες, και το 'κλεισες το μαγαζί; - Ναι, μου...

"Καλοκαίρι. Απόδραση. Περιμένω το καράβι. Μα δεν βιάζομαι. Μπορεί και ν' αργήσει. Κι ούτε νοιάζομαι. Μπορώ ακόμα και να κοιμηθώ. Σαν έρθει το καράβι, οι ναύτες, που το ξέρουνε ότι το περιμένω, θα με ξυπνήσουνε και θα με ταξιδέψουνε μακριά... Καλοκαίρι λοιπόν. Πού αλλού; Στα νησιά, του Αιγαίου κυρίως, που ήταν και το όνειρο της γενιάς μου". Μυθικό ταξίδι γεμάτο φως, θάλασσα και ερωτισμό, όπου οι θεοί των αρχαίων Ελλήνων συνυπάρχουν με τους πειρατές περασμένων αιώνων και τους αγίους των χριστιανών. Νησιώτες και τουρίστες που ξεφαντώνουν με διονυσιακό πάθος στα πανηγύρια και...

Μέσα στις δοκιμασίες που ζούσαν η θλίψη κυριαρχούσε, αλλά ίσως ήταν αυτή που τους οδηγούσε στην απαραίτητη πνευματική άνοδο αφού πρώτα υπερνικούσαν δοκιμασία - κρίση, που τους δίδασκε επιμονή στην υπομονή. Τότε πια η αγάπη του Κυρίου μας σίγουρα θα κυριαρχούσε δίνοντάς τους της Ελπίδα.

H πυκνή ζούγκλα του Aμαζονίου είναι ο φυσικός χώρος όπου κινούνται τα πρόσωπα του βιβλίου. O Έλληνας χρυσοθήρας, η Σουηδέζα ανθρωπολόγος και ο Περουβιανός τυχοδιώκτης, αφού διασχίσουν παρθένα δάση και βαθιά ποτάμια, αφού αντιμετωπίσουν την άγρια φύση, θα συναντήσουν μια παράξενη φυλή ιθαγενών Iνδιάνων· θα μυηθούν στα μυστικά της θρησκείας τους και της μεταφυσικής τους πίστης, θα ζήσουν μαζί τους την καθημερινή ζωή της ζούγκλας και θα ταξιδέψουν μαζί τους στα μακρινά ταξίδια των άγνωστων παραισθησιογόνων, πριν φτάσουν στον τελικό τους προορισμό, τη μυθική Παϊτίτη. Στο βιβ...

Η Αγερινή επιστρέφει στο νησί της, το νησί από όπου έφυγε όταν ήταν μικρό κορίτσι. Πειασματάρα και μη συμβατική, έχει αποφασίσει να ζήσει στον μικρό αυτό τόπο που γεννήθηκε. Ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί που δεν κατανομάζεται ποτέ, ίσως γιατί είναι φτιαγμένο από τις εικόνες των καλοκαιριών και των παιδικών χρόνων όλων μας. Μια απλή φαινομενικά ιστορία όπου μπορεί ο κάθε αναγνώστης να προβάλλειτον εαυτό του, να ονειρευτεί και να αποφασίσει να ζήσει το όνειρό του. Γιατί... κάπου υπάρχει πάντα ένα νησί...

Αφήνω στο συρτάρι τις φωτογραφίες, γλιστράω κάτω από το τραπέζι, ξαπλώνω και σηκώνω το βλέμμα προς τα πάνω. Στο κενό διάστημα ανάμεσα στις διαγώνιες τραβέρσες και την ξύλινη επιφάνεια του τραπεζιού, ξεχωρίζει η άκρη ενός περιοδικού. Απλώνω το χέρι και τραβάω το έγχρωμο έντυπο. Γυρνάω μπρούμυτα στο πάτωμα και το ξεφυλλίζω. Μπροστά μου, στο εξώφυλλο, μια γυναίκα με κοιτάει στα μάτια με έναν τρόπο που δε με έχει κοιτάξει καμιά γυναίκα ως τώρα. Φοράει ένα ριγέ μπικίνι που αποκαλύπτει περισσότερα από όσα κρύβει. Χαμογελάει και τα δόντια της είναι κάτασπρα. Ανοίγει τα χέρια σα...

"Στη χρυσή εποχή της καπνεργασίας, στον μεσοπόλεμο, τότε πού ολόκληρη σχεδόν η πόλη της Καβάλας ζούσε από τα καπνά, αλλά και η κοντινή Θάσος, το καταπράσινο νησί με τους πλούσιους ελαιώνες και τα αμπέλια, το πιο δημοφιλές δίστιχο, όπως μου έλεγε ο πατέρας μου, ήταν αυτό που τραγουδούσαν οι καπνεργάτες κάθε Σάββατο, ημέρα πληρωμής του βδομαδιάτικου: Σάββατο να ΄ναι μάστορα κι ας είναι χίλιες ώρες." Ένα παιδί μεγαλώνει μετά τον πόλεμο μέσα σε έναν κόσμο όπου μαζί με το καθημερινό και το επαναλαμβανόμενο, συμπλέκονται αξεδιάλυτα το όνειρο, η φαντασία, η μαγεία και το πα...

Ο "Άγγελος παραστάτης", αγκαλιάζει όλη την πορεία μου εσωτερικού χώρου μέχρι σήμερα. Απότελείται από 101 σελίδες ανέκδοτου ή εκτός συλλογής ή εμπορίου κείμενα και οι υπόλοιπες σελίδες αποτελούν μια επιλογή από δύο παλιότερα βιβλία μου γραμμένα το 1983-85 το πρώτο και το 1985-1993 το δεύτερο. Μια εσωτερική πορεία που οδηγεί σε θεραπεία ψυχής και αναγέννηση, μέσα από έντονα βιώματα, όπως η μαρτυρία μου, η εκτός εμπορίου, περιορισμένων αντιτύπων, που εξέδωσα ως "Μαρτυρία δίχως τέλος". Ομολογία συνταρακτικού βιώματος "ζωή-θάνατος-ζωή" που σήμερα ολοκληρωμένη παραδίδω σε όλους...

Θα έπρεπε να ήμουν τέτοιες ώρες στο κρεβάτι μου. Μια αγγαρεία με έβγαλε όμως από τα ζεστά στρωσίδια και τώρα γύριζα σπίτι αρκετά νωρίς αλλά εντελώς ξύπνια. Το οδήγημα και η ευθύνη του έδιωξαν κάθε νύστα. Ήταν αρχές χειμώνα και έκανε κρύο, αλλά ειδικά σήμερα είχε πέσει ομίχλη πυκνή, πράγμα όχι πολύ συνηθισμένο. Μου άρεσε η ομίχλη, γιατί μαλάκωνε τις φόρμες, όπως και το χιόνι. Η ομίχλη με τη θολούρα της έφτιαχνε ατμόσφαιρα, ενώ το χιόνι απλώς ομόρφαινε το σύμπαν. Έστριψα από την πλατεία και άρχισα να ανηφορίζω προς το σπίτι μου. Μέσα στην ομίχλη είδα μια ψηλόλιγνη φιγούρα να...

Όταν το κινητό ξαναχτύπησε, μισή ώρα μετά, ήμουν αραχτός στο Ποιήματα και Εγκλήματα, στην Αγίας Ειρήνης, παρέα με καφέ και τσιγάρο και μπορούσα και 'γώ. Είπαμε τα ευγενικά μας και η κυρία μπήκε στο θέμα. Το συγκεκριμένο σχολείο θα έκανε μια έκθεση έργων του Ακριθάκη τέλη Οκτωβρίου, στις είκοσι εννιά για την ακρίβεια, και στα εγκαίνια θα μιλούσε μια ιστορικός τέχνης για το έργο του και δεν ξέρω ποιος άλλος και τι άλλο, και ήθελαν, το σχολείο, να μιλήσω και 'γω γι'αυτόν. Ως φίλος του. Τον πήρα φλασάκι, τη φάτσα του, στο τότε Δυτικό Βερολίνο. Τριάντα τόσα χρόνια πριν. Τον πήρα...

Με σημείο (=βιβλίο) εκκίνησης την "Αμερική" του Jean Baudrillard, μεθοδολογικό εργαλείο την αφήγηση και ερμηνευτικό πλαίσιο αμερικανικές ιστορίες από τον κινηματογράφο, οι Η.Π.Α. τίθενται στο στόχαστρο μιας γενιάς νέων δημιουργών. Μιας γενιάς που σαγηνεύτηκε από την αχανή ήπειρο των ανεκπλήρωτων προσδοκιών της, και αισθάνεται σήμερα την ανάγκη να την αντικρίσει με ωριμότητα. Τα πραγματολογικά δεδομένα: ο Δημήτρης Αποστόλου επέλεξε ταινίες δημιουργών που ανατέμνουν με κριτική διάθεση τον αμερικανικό μύθο. Συγγραφείς, ποιητές, κινηματογραφιστές, άνθρωποι της τέχνης (Βασίλης...

"Κάθε κύμα είναι διαφορετικό. Βρίσκεσαι σε μια κατάσταση λήθης, ξαφνικά όλη η ζωή σου είναι αυτό το μακρύ απλωμένο κύμα, στέκεσαι χωρίς παρελθόν, όλα στο μυαλό σου έχουν γίνει άυλα, ρευστά. Τίποτα δεν έχει σημασία, παρά το κύμα και η στιγμή". Αυστραλία 2007. Ένα μακρύ ταξίδι στην άλλη άκρη του κόσμου, η χαμηλόφωνη προσδοκία ενός ξεκινήματος, η πολύωρη πτήση στο κενό. Το τοπίο προφανώς εξωτικό: φοίνικες, έρημοι και αχανείς παραλίες, Αβορίγινες και χίπικα κοινόβια, αστικές γειτονιές με σπίτια σε παράταξη στρατιωτική. Ο αφηγητής, στροβιλιζόμενος σ’ ένα τζετ λαγκ που προεκτε...

Είναι τυλιγμένη σε μια αύρα ή γραφή του Στέφανου, κάποτε ανάερη και ρευστή, κι άλλοτε πυκνή σαν συνωστισμένη μνήμη. Στα ποιήματά του μεταχειρίζεται συνειδητά πολύσημες λέξεις, παρηχήσεις, εικονοποιία και επιλεκτική ομοιοκαταληξία για να ιστορήσει το χειροπιαστό αλλά κυρίως για να υπαινιχθεί το υπερκόσμιο, "πιο πέρα απ' της ζωής τις βεβαιότητες". Στο γλωσσικό του σύμπαν αναδεύεται η σιβυλλική λαλιά των γιαγιάδων του με αναφορές σε στίχους του Γ. Χ. Ώντεν, του Γουόλκοτ, του Οβίδιου, του Καλντερόν - αλλά και του Καβάφη, υπόρρητα. Η κυπριακή διάλεκτος, η αγγλική ποίηση, το θέατ...

"The Sygria" is a narrative written like a fairytale for adults; suitable for teenagers too. It records the harsh thinking of the people in Mani (Peloponnese, Southern Greece) around the time of 1870, it is also observed from our contemporary point of view, the custom of the sygria-mistress which was a customary law in Mani. The need, the land and the debt, exceeded any family and religious objections.

Θα μπορούσε να διαβαστεί συνειρμικά: "cherie down", "cherie dance". Το Sheridan's είναι ένα καινούργιο λικέρ με τόπο παραγωγής του το Δουβλίνο και γεννήτορες του τους Τhomas Sheridan & Sons. Το μπουκάλι που το περιέχει είναι χωρισμένο σε δύο μέρη. Το ένα είναι γεμάτο σκούρο λικέρ με γεύση καφέ και ουίσκι και επίγευση και άρωμα σοκολάτας και καρύδας. Το άλλο είναι γεμάτο λευκό λικέρ με γεύση άσπρης σοκολάτας. Στο σερβίρισμα κυλούν μαζί και το άσπρο στέκεται πάνω από το σκουρόχρωμο... Κλειώ, Σόφη, Μάριος, Αγγελική. Ιάσονας, Παύλος, Πάνος... ονόματα μέσα στο χρόνο... τόποι...

Η ιστορία του Σέργιου είναι η ιστορία μιας γενιάς που κατόρθωσε να νικήσει τα θηρία και ηττήθηκε από τις ακρίδες. Δεκαετία του '60 προς το τέλος της. Χειμώνας, χούντα, στην πατρίδα του ήλιου. Μάης του '68, άνοιξη και ελπίδα, στην υπόλοιπη Ευρώπη. Έλληνας, φοιτητής - μετανάστης, ο Σέργιος βρέθηκε για σπουδές στην Ευρώπη. Όμως στα δεκαεφτά του πίστευε ότι «ξερή, αδελφέ, είν' η θεωρία και χλωρό το χρυσόδενδρο μόνο της ζωής». Δύσκολες εποχές, που σημαίνει οι πιο ωραίες αναμνήσεις και τα πιο ωραία γλέντια. Τότε, τουλάχιστον, αν και όπως πάντα μειοψηφία, τη βίωνε πιο ανώδυνα τούτ...