Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δε θ' αποχτήσω ποτέ την αντοχή εκείνων των μανάδων που γεννούσανε απάνω στο τραπέζι ή ανάμεσα σε δύο καρέκλες, όπως γεννήθηκα κι εγώ. Δε θ' αποχτήσω ποτέ την αντοχή εκείνων των γυναικών που σήκωναν στην Κατοχή τους πεθαμένους απ' την πείνα, γιατί είχανε πιότερη δύναμη από τους άντρες. Σε όλη τους τη ζωή προετοιμάζονταν για ένα οδυνηρό τοκετό. (προμετωπίδα του βιβλίου)

...Ωπωσδήποτε, διαβάζοντας το περίεργο αυτό κείμενο, ακούς μια φωνή που περνάει από βαθιά υπόγεια στρώματα της λαλιάς μας, ξεχασμένα και αδρανή. Είναι η Βίβλος γενέσεως ενός ορεινού χωριού και η γενεαλογία των κατοίκων του. Αυτά τα υπόγεια στρώματα της λαλιάς μας βγάζουν ακριβώς βιώματα του ελληνισμού, που μετατοπίζονται σταθερά στο απωθημένο της κυρίαρχης ιδεολογίας και κουλτούρας. Π.χ. στο ρόλο που έπαιξε η πατριαρχία, η βία, η εθνική μας Πενία στη διαμόρφωση της κοινωνικής μας πραγματικότητας, το χρώμα και τη γεύση του αίματος που έχουν ήθη, δοξασίες, προλήψεις και προπα...

Ένα όνειρο αναγκάζει τον ήρωα να ψάξει τις ρίζες του. Η αναζήτηση μέσα στο χρόνο και οι μνήμες δεν μπορούν να κρύψουν την αλήθεια. Η αγάπη πάντα σύμμαχος στο πλευρό του θα τον κάνει να ταξιδέψει μέχρι να βρει την άκρη του νήματος.

"Πηγαίνετε, πηγαίνετε να φέρετε στους απελπισμένους ανθρώπους το μήνυμα ότι το Δάσος των Χρωμάτων ξαναγεννιέται μετά από χίλια και χίλια κι άλλα χίλια χρόνια". Μια πολύχρωμη ιστορία με πυκνό συμβολισμό και ελπιδοφόρο μήνυμα. Η ανθρωπότητα, όπως το άτομο, φτάνει έως τα βάθη της καρδιάς της για να αναγεννηθεί. Σε μια νέα εποχή για τον άνθρωπο.

Ένα δείπνο μεταξύ φίλων μια όμορφη καλοκαιρινή βραδιά. Αβρότητες, γέλια, ανάλαφρες κουβέντες... Μέχρι που η εικόνα ανατρέπεται. Αυτό είναι ένα βιβλίο για το τυχαίο και την ευθύνη. Κανένα από τα πρόσωπα της ιστορίας δεν φαντάζεται την απρόβλεπτη αλληλουχία γεγονότων που θα θέσει σε τροχιά εκείνη η βραδιά ούτε τον καθοριστικό ρόλο που θα παίξει η επιλογή του ενός στη ζωή του άλλου. Μέσα από ημερολογιακές καταγραφές, εξιστορήσεις και εσωτερικούς μονόλογους, μια αρχαιολόγος, ένας αποτυχημένος μουσικός, μια οικιακή βοηθός από την Άπω Ανατολή ξετυλίγουν το μίτο της αφήγ...

Το "δέντρο στο κρεβάτι μου" της Ανιέζας Ντιέλλη, που μέχρι σήμερα έχει δημοσιεύσει δύο ποιητικές συλλογές, είναι το πρώτο της πεζογράφημα, ένας επιτυχημένος συνδυασμός μυστηρίου και τρυφερότητας που μαγεύει. Ένα δυνατό παραμύθι για μεγάλους, γι' αυτούς που αγάπησαν, γι' αυτούς που θέλουν να αγαπηθούν...

"Θέλω να γκρεμίσω το μύθο που θέλει τους δρομείς μεγάλων αποστάσεων να τρέχουν μηχανικά. Στην πραγματικότητα, αυτός ο μύθος δεν είχε ποτέ καμία βάση, ιδιαίτερα σε μας τους δρομείς, στους οποίους είναι εμπεδωμένο ότι είναι εκ των πραγμάτων γκρεμισμένος. Επειδή, όμως, ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης έχει δεχτεί την αντίληψη του "μηχανικού τρεξίματος", προσπαθώ να ανατρέψω αυτή την ιδέα, όχι μόνο γιατί δε συμβαίνει, αλλά και για να πάρει ο ενδιαφερόμενος μια γεύση από τα εσωτερικά δρώμενα, τα οποία εκφράζω από ψυχολογική κυρίως σκοπιά: όταν πάψει ο νους να σκέφτεται και να...

Έγινε νύχτα κι όλα μονομιάς άλλαξαν. Η Κοραλλένια, η μονάκριβη κόρη του βασιλιά Αιγέα, ξαφνικά έχασε το φως της. Το Ευτυχισμένο Νησί βυθίστηκε στη θλίψη. Την ίδια εκείνη νύχτα, ανοιχτά στο πέλαγος, ένα αγόρι πάλευε με τα κύματα. Μαζί του ήταν ένα χρυσόψαρο, που γνώριζε μια μυστική γλώσσα. Σε λίγο θα έφταναν στο νησί της τυφλής πριγκίπισσας. Είχαν ένα σχέδιο κρυφό να εκπληρώσουν. Έρχονταν από μακριά, από τη Χώρα του Πολέμου. Κι εκεί δεν ξέρεις ποτέ αν το ξημέρωμα θα σε βρει ζωντανό ή αν κάποια αδέσποτη σφαίρα θα σε χτυπήσει κατευθείαν στην καρδιά σου κι όλα όσα ονειρ...

Έγινε νύχτα κι όλα μονομιάς άλλαξαν. Η Κοραλλένια, η μονάκριβη κόρη του βασιλιά Αιγέα, ξαφνικά έχασε το φως της. Το Ευτυχισμένο Νησί βυθίστηκε στη θλίψη. Την ίδια εκείνη νύχτα, ανοιχτά στο πέλαγος, ένα αγόρι πάλευε με τα κύματα. Μαζί του ήταν ένα χρυσόψαρο, που γνώριζε μια μυστική γλώσσα. Σε λίγο θα έφταναν στο νησί της τυφλής πριγκίπισσας. Είχαν ένα σχέδιο κρυφό να εκπληρώσουν. Έρχονταν από μακριά, από τη Χώρα του Πολέμου. Κι εκεί δεν ξέρεις ποτέ αν το ξημέρωμα θα σε βρει ζωντανό ή αν κάποια αδέσποτη σφαίρα θα σε χτυπήσει κατευθείαν στην καρδιά σου κι όλα όσα ονειρ...

Ο ήρωας του βιβλίου, δημοσιογράφος στο επάγγελμα, είναι επιφορτισμένος με την έρευνα κοινωνικών θεμάτων. Στην πορεία απογοητεύεται και εκτός από τα ιδανικά, χάνει και τη μνήμη του. Για να θυμηθεί ποιος είναι, επιστρέφει στον τόπο απ' όπου ξεκίνησε. Τι είναι αυτό που θα τον βγάλει από τη λήθη; Υπάρχει ελπίδα για κείνον και όσους βρίσκονται σε παρόμοιο αδιέξοδο; Μια ιστορία που καταδεικνύει τα πρόσωπα και τα προσωπεία της σύγχρονης κοινωνίας. Μια φωνή που υψώνεται δυναμικά για όλους εμάς.

Οδός Αδριανουπόλεως. Οδός Μαρασλή. Οδός Εμμανουήλ Ροΐδη. Σοκάκια αγαπημένα που ξυπνούν μέσα μου τη χαμένη αθωότητα. Όσο κι αν άλλαξαν, όσο κι αν μεταμορφώθηκαν, ξέρουν καλά να κρύβουν τα παλιά μυστικά τους. Σε γωνίες και πλατείες. Σε χαμηλά σπιτάκια ακατοίκητα. Σε μαγαζιά με αλλαγμένες πινακίδες. Σε διασταυρώσεις και αλσύλλια. Σε πρόσωπα γνωστά που ακόμα θυμούνται. Γόνατα ματωμένα από χώματα, ποδήλατα και ιδρωμένα φανελάκια. Άνθρωποι απλοί, καθημερινοί. Οικογενειάρχες, νοικοκύρηδες αλλά και περιθωριακοί. Ρακοσυλλέκτες και μισότρελοι. Καμιά αντιπαροχή δεν μπόρεσε να αλλοιώσ...

Μία εκδρομή που θα μείνει αξέχαστη. Στο Mουσείο των Κορυσχάδων θα ξεδιπλωθούν τραγικές στιγμές της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας. Η τυχαία συνάντηση καθηγήτριας και μαθήτριας -μετά από είκοσι πέντε χρόνια- μετατρέπει την εκδρομή στο καλύτερο μάθημα. Το μάθημα που δε διδάχθηκε ποτέ, η τότε μαθήτρια, στο σχολείο των δύσκολων χρόνων της δικτατορίας.

"Το κίτρινο σκυλί" είναι ένα κείμενο επείγουσας γλωσσικής πραγματικότητας. Ο συγγραφέας, με αφορμή την επίθεση με βιτριόλι, τον περασμένο Δεκέμβριο, κατά της Βουλγάρας καθαρίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα, έγραψε τον μακρύ, πυρετικό μονόλογο μιας νέας γυναίκας. Η Ρούσκα Ρούσεβα αναπνέει μέσα από φωνές που καταλαμβάνουν την καθημερινότητά της· πρόσωπα οικεία, τυχαία, υπερβατικά τη μεταμορφώνουν σ' ένα πολυφωνικό παραμιλητό. Αυτό είναι ένα αφηγηματικό παράδοξο. Η ηρωίδα του Φάις διεκδικεί έναν κόσμο αγάπης, ταυτόχρονα, μέσα από την πολιτική του ανυπεράσπιστου εαυτού και τη...

Η ιστορία αυτή σε καμιά περίπτωση δε θεωρώ ότι αποτελεί επιστημονικό ντοκουμέντο. Τότε γιατί άλλο ένα βιβλίο στα τόσα που κυκλοφορούν; Ίσως γιατί πιστεύω ότι μπορεί να αποτελέσει τον καμβά όπου θα υφάνουν και άλλοι τη δική τους ιστορία ή ίσως βοηθήσει τους μη ειδικούς στην κατανόηση του χώρου που λέγεται Γονικό και Αναπηρικό Κίνημα. Πιστεύω ακόμη, πως γράφοντας, ίσως βοηθηθούν κάποιοι να δουν ότι αν δεν είχαμε κάνει και αν δεν είχαν γίνει από τους ειδικούς όσα έγιναν, ο Μέμνων θα ήταν ένα παιδί χαμένο σε ένα κόσμο χωρίς ειρμό, "άχθος αρούρης", σε ένα περιβάλλον γεμάτο δυστ...

«Σύντομα βρήκαμε δουλειά και μπήκαμε για καλά στο δρόμο του μαρτυρίου. Στο εργοστάσιο, τι να δω!... τεράστιες μηχανές, σαν τέρατα, με στόματα μεγάλα, σαν σπηλιές που έβγαζαν ήχους απόκοσμους που μου 'φερναν ζαλάδα. Αυτά τα τέρατα, έπρεπε, με απίστευτη γρηγοράδα να τα ταΐζω ως το απόγευμα που σταμάταγαν να μουγκρίζουν. Στο τέλος της μέρας το κεφάλι μου βούιζε, σαν να μου έφραξαν τα αυτιά εκατομμύρια μέλισσες. Άκουγα με δυσκολία. "Πω! Πω! μάνα, εκεί μέσα είναι χειρότερα κι απ' την κόλαση που μας μολόγαγε η βάβω"...»

Αέρινη ύπαρξη σάστισα όταν βρέθηκα μπροστά σου Προσπαθώ να μετρήσω μέσα μου ως το δέκα μήπως και ηρεμήσω Τίποτα... στο δύο σταματώ Δυο τα μεγάλα καστανά μάτια σου Δυο τα όμορφα στήθια σου που κάποτε έμοιαζαν ελίτσες Δυο τα λεπτά δυνατά σου χεράκια Δυο τα κόκκινα λουστρίν παπούτσια σου Σε κοιτάζω στα μάτια και σε ρωτώ τρομαγμένος "Πού 'ναι τα κόκκινα παπούτσια του Νανά;" Ακριβό της ζήσης μου περιδέραιο...

Πόσο εύκολο είναι να μιλήσει κανείς γι’ αυτά που τον έχουνε σφραγίσει, γι’ αυτά που αλλάξανε τη ροή της ζωής του; Θα προσφέρει κάτι αυτό το εγχείρημα; Μέσα από ποιες διεργασίες και με ποιες εμπειρίες ανακαλύπτει κανείς την Ιθάκη;