Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πρόκειται για την ιστορία του Ανδρόγυ, της Μηνέας και της Μαριάνθης που ζουν την τριγωνική σχέση τους και τη διαλύουν κάτω από το βάρος αντιθέσεων που δεν αναγνωρίζουν έγκαιρα. Ο συγγραφέας για να αποδώσει ανάγλυφα τη διαδικασία αυτής της διάλυσης, παρακολουθεί, αναλύει και ανασυνθέτει το μύθο του κάθε προσώπου μεμονωμένα, όπως μεμονωμένα τον αναπαράγουν τα ίδια τα πρόσωπα μέσα στο κείμενο. Αποκαλύπτεται έτσι και ο ίδιος πιασμένος από τους μηχανισμούς μυθοποίησης που ξεσκεπάζει, με τη μόνη διαφορά ότι το δικό του άλλοθι δεν είναι ο μύθος αλλά οι λέξεις που τον αποδίδουν. Πα...

Μια σειρά διηγήματα περιέχονται στις "Αφιερώσεις" του ταλαντούχου νέου συγγραφέα, Αντρέα Παπαδάκη. Ευρηματικός, πικρόχολος σαρκαστής της πολιτικής και του μικροαστισμού, μας δίνει μια αδρή εικόνα της σύγχρονης κοινωνίας. "...η πολιτική φιλοσοφία του Παπαδάκη" θα πει ο Μιχ. Μερακλής, "δεν εξαντλείται με την απόρριψη της τρέχουσας πολιτικής πράξης, που κρύβει μέσα, εντελεχειακά σχεδόν, φθορά και διαφθορά. Από κει και πέρα ο νέος συγγραφέας ασκεί, από ένα μοναχικό μετερίζι, μια σταθερή, θα έλεγα, κριτική στην πραγματικότητα της οικονομικής ανισότητας, πρόξενου πολλής ανθρώπ...

Είναι οι Κόκκινες Νύχτες, είναι τ' αγόρια και τα κορίτσια και οι τρέλες και τα μπαρ που ανήκουν στις Κόκκινες Νύχτες. Είναι ο Άλκης, η Λιάνα, ο Ποιητής, ο Πάνος και η Έλλη, που κάνουν τις νύχτες κόκκινες και καυτές. Είναι οι παράφοροι νεαροί που αγαπούν το ροκ' εν' ρολλ και τα γλυκά κορίτσια, που κάνουν γκριμάτσες αποκρουστικές όταν ακούνε για κοινωνιολογία και ψυχανάλυση, που ισχυρίζονται, με πείσμα παιδικό και υπέροχο, πως ο καλύτερος έλληνας τραγουδιστής είναι ο μακαρίτης Μπάντυ Χόλλυ, που χάθηκαν στην απόγνωση από υπερβολική δόση ευαισθησίας, που την πάτησαν, αλλά την π...

Α' Μέρος: ΤΟ ΣΠΙΤΙ 1. ΕΙΣΟΔΟΣ Κρατά το σπίτι μέσα στην παλάμη της όπως κρατά ένα παιδί στη φούχτα το καπάκι της πορτοκαλάδας, που έριξε το βιαστικό γκαρσόνι κατά γης, ενώ δεν έσπερνε φούχτα μικρή κλεισμένη ώρα ύπνου μεσημέρι όταν ζωγραφισμένα στάχια κυματίζουν κίτρινα κάτω από λίγα σύννεφα με μπλε ουρανό, και κάθονται πάνω σε θυμωνιές στη μέση θεριστές. Ο ανεπαί- σθητος βόμβος της ζέστης. Ένας τους πίνει κι άλ- λοι τρώνε, όταν πίσω απ' το μουσαμά ο λύκος κυματίζει και σταμα- τά την κίνηση του θεριστή ή ενός παιδιού στο καφενείο και της μητέρας του...

Σου αναθέτω αυτό το έργο. Σου το αναθέτω για όλους τους λόγους που κάνουν αυτήν την ανάθεση σωτήρια ολέθρια ιδιωτική συλλογική επιβεβλημένη αυθαίρετη σοβαρή απαράδεκτη έχουσα μην έχουσα αιτία δικαιολογία προοπτική υπάρξεως από τώρα από πάντα για πάντα. Σου το αναθέτω για όλους τους λόγους που κάνουν αυτήν την ανάθεση να είναι αυτό που είναι. [...]

Ένα άλμπουμ με φωτογραφίες του Ανδρέα Μπέλια από τη σημερινή Ομόνοια, μαζί με ένα εκτενές κείμενο του Γιώργου Ιωάννου. Η κίνηση της θρυλικής πλατείας και τα βαθύτερα κίνητρά της. Η τολμηρή περιγραφή και ανατομία της κοινωνίας των προσώπων που συχνάζουν εκεί. Ντοκουμέντο εποχής και συνάμα ενθύμιο.

Μοναξιά είναι ένα είδος μανιερισμού, ξεκόβεις, απομονώνεσαι από τον κλασικισμό, αναζητώντας το υπερβατικό, το ταραγμένο, το πλάνο ύφος. Μοναξιά είναι να φοράς το ίδιο ρούχο μέρες και μέρες, να σκαρώνεις φανταστικά σχήματα πάνω στην άμμο, να αποφυλακίζεις κάποιο ληστή που ξέρεις ότι μπορεί ακόμα και να σε σκοτώσει. Μοναξιά είναι να βλέπεις τα μεταφορικά μέσα να απομακρύνονται κι εσύ να επινοείς ευφάνταστα ταξίδια μέσα σου. Μοναξιά είναι το ο, το λ, το ε, το θ, το υι, το ευ. Μοναξιά είναι να αποφεύγεις να αντιμετωπίζεις καταστάσεις που σου θυμίζουν τις πλάνες σου. Μοναξιά είν...