Νεοελληνική πεζογραφία - Αφήγημα

Ο επίσκοπος

Στιγμή (2001)

Αρουλίνος Senior. Το τζόλεμα της πατούσας

Εκδόσεις Πατάκη (2001)

Εκείνος ένα σερνικό έτοιμο για όλα και μόνιμα πεινασμένο για... όλες. Εκείνη κυρία, με τρόπους και στιλ. Εκείνος αλανιάρης. Εκείνη ντίβα και κλασάτη, που το 'παιζε αζούληχτη, μα ήταν κατά βάθος μια τριγυρίστρω του κερατά. Εκείνος πέθαινε για κείνη κι εκείνη τον πέθαινε με το σνομπάρισμά της. "Τη θέλω, γαμώ τα μουστάκια μου, γαμώ..." έκλαιγε το μέσα του. Ώσπου την κατάφερε. Και τότε είδε την άλλη. Η άλλη ήταν ένα τίποτα. Από κείνα τα γνωστά "τίποτα", που μόνο να δίνουν ξέρουν στη ζωή τους. "Είσαι για μια παράλληλη, μωρό μου;" της πρότεινε, πιο πολύ για... ψυχικό παρά γιατί τ...

Τα ρέστα σας

Ύψιλον (2001)

... Ξέρω τι σκέφτεσαι, αλλά δε μ' ενδιαφέρει. Εμείς, λέμε, είμαστε πολύ ευχαριστημένοι κι έτσι. Άλλωστε ελπίζουμε. Τόσον καιρό θα μείνουμε εδώ, κάτι δεν θα γίνει; Ε, βέβαια. Ωραία παιδιά είμαστε, έξυπνα, καλλιεργημένα. Πού θα πάει, θα μας παλαμαριάσει και μας καμιά γυναίκα να κυκλοφορήσουμε περήφανα κι ωραία στα μπαράκια και στις καφετέριες... Έτσι έχουν τα πράγματα, και μην αρχίσεις να μας λες ιστορίες για αρκούδες και τα ρέστα, ρε απροσάρμοστε, γιατί θα γίνουμε μαλλιά-κουβάρια. Το πρόβλημα δεν είναι δικό σου κι άντε χάσου και πάψε να μας ενοχλείς. Το ξέρεις, φαίνεται πως...

Φλόγες και ανταύγειες

Εκδόσεις Παπαζήση (2002)

Το Γιοτάπατο

Ελληνικά Γράμματα (2002)

...Ωπωσδήποτε, διαβάζοντας το περίεργο αυτό κείμενο, ακούς μια φωνή που περνάει από βαθιά υπόγεια στρώματα της λαλιάς μας, ξεχασμένα και αδρανή. Είναι η Βίβλος γενέσεως ενός ορεινού χωριού και η γενεαλογία των κατοίκων του. Αυτά τα υπόγεια στρώματα της λαλιάς μας βγάζουν ακριβώς βιώματα του ελληνισμού, που μετατοπίζονται σταθερά στο απωθημένο της κυρίαρχης ιδεολογίας και κουλτούρας. Π.χ. στο ρόλο που έπαιξε η πατριαρχία, η βία, η εθνική μας Πενία στη διαμόρφωση της κοινωνικής μας πραγματικότητας, το χρώμα και τη γεύση του αίματος που έχουν ήθη, δοξασίες, προλήψεις και προπα...

Το βασίλειο του αποχαιρετισμού

Σύγχρονοι Ορίζοντες (2002)

Ένας περιθωριακός συγγραφέας, ασφυκτιώντας από τα "δεσμά" της λογοτεχνίας και της καθημερινότητας που νιώθει να τον στραγγαλίζουν, αποφασίζει να γίνει ο ίδιος έργο τέχνης: ένα ένσαρκο μυθιστόρημα. Στην απόφασή του αυτή θα τον ακολουθήσουν μία μυστηριώδης γυναίκα, καθώς και -παρά τη θέλησή τους, βέβαια- μία σειρά αθώων θυμάτων του παράφορου έρωτά τους. Το κολασμένο ζευγάρι θα ζήσει μία μεθυστική περίοδο σαδικού πάθους και στυγερών εγκλημάτων, μέχρι να οδηγηθεί στην οριστική δραματική κάθαρση, αφού πρώτα, όμως, γνωρίσει τι πραγματικά μπορεί να σημαίνει η έκφραση: "Θέλω να σου...

Ουλαμός των 75

Παρατηρητής (2002)

Ο "Ουλαμός των 75" είναι οι προσωπικές αναμνήσεις από τον πόλεμο του '40-'41 του τότε επιλοχία του πυροβολικού Βασίλη Ρογκότη. Ο συγγραφέας αναφέρεται συγκεκριμένα στην κήρυξη του πολέμου, στην επιστράτευση που ακολούθησε, στην πορεία προς την "πρώτη γραμμή", στις πολεμικές επιχειρήσεις, και τέλος, στην κατάρρευση του μετώπου και την επιστροφή του στη Θεσσαλονίκη. Είναι ένα χρονικό γραμμένο με γλώσσα απλή, λαϊκή και ύφος ολοζώντανο και ζουμερό, όπου ο συγγραφέας περιγράφει με ενάργεια όλη τη φρίκη του πολέμου, τις προσωπικές του αντιδράσεις, πολλές συγκινητικές ανθρώπινες κ...

Γεννήθηκα ξανθιά

Εκδόσεις Καστανιώτη (2002)

Ξυπνητήρι. Σηκώνεται. Η διαδρομή από την κρεβατοκάμαρα στην κουζίνα ατελείωτη. Σκουντουφλάει πάνω στο αυτοκινητάκι. Να το σηκώσει; Τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται στο σπίτι. Δεν βαριέσαι. Ο Θεός είναι μεγάλος. Το κλοτσάει παραπέρα. Με μάτια ερμητικά κλειστά, δουλειά δεν γίνεται. Αλλού ο καφές, αλλού τα ράσα του. Γάλατα, ζάχαρες, κούπες, πιατάκια, ένας αχταρμάς. Περιμένει. Μια ηλίθια περιμένει την καφετιέρα να ολοκληρώσει το θεάρεστο έργο της. "Υπομονή", έλεγε ο πρώην της, "αν δεν ξεράσει η καφετιέρα, αν δεν ακούσεις ένα μπλιαχ, καφές δεν γίνεται". Ο πρώην. Οι πρώην. Τα πρ...

Ο Θέρσανδρος και άλλα αφηγήματα

Νεφέλη (2002)

Ο Επαμεινώνδας Φραγκούδης είναι περισσότερο γνωστός για το νεανικό και στιγματισμένο από την παλαιότερη κριτική πεζογράφημά του Ο Θέρσανδρος, το οποίο, αν και αποτελεί τυπική ρομαντική μυθιστορία, εντούτοις δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μίμηση του Λέανδρου του Π. Σούτσου. Αν και δεν παύει να είναι το πρωτόλειο έργο ενός εφήβου, παρουσιάζει άλλες ενδιαφέρουσες πλευρές, όπως η έντονη κριτική που ασκείται στις άφθονες υποσημειώσεις του σε πρόσωπα και καταστάσεις της εποχής του. Στον τόμο αυτό, εκτός από τον Θέρσανδρο, περιλαμβάνονται άλλα έξι, περισσότερο ώριμα αφηγήματα το...

Γράμμα στο γιο μου κι ένα άστρο

Κέδρος (2002)

Ένα τρυφερό βιβλίο για την ψυχή του παιδιού, για την ψυχή του έφηβου, που γαλούχησε χιλιάδες ελληνόπουλα. Βασικός στόχος του είναι το πώς ένα νέο παιδί θα ενταχθεί στο σημερινό κόσμο, τον αλλοτριωμένο και αντιφατικό. Πώς θα αμυνθεί ενάντια στις δυνάμεις εκείνες του καιρού μας, που, πολλές φορές, μεταβάλλουν τις αξίες του πολιτισμού μας σε κερδοσκοπίες, για να μπορέσει να βρει το αληθινό νόημα της ζωής του. Με απέραντη ευαισθησία και διορατικότητα, η συγγραφέας, μεγαλώνοντας το δικό της παιδί, μιλά γι' αυτήν τη μαγική ηλικία, για τη μοναξιά της αθωότητας, για την εύθραυστη σ...

Με γεμάτο στόμα

Ύψιλον (2002)

Μικρές διηγήσεις ημερολογιακού χαρακτήρα, που χρησιμοποιούν σαν εύοσμο πρόσχημα την ανάμνηση της τροφής και διανύουν εύγευστα τη ζωή του συγγραφέα, από τη γέννησή του ως σήμερα, καθώς φαγητά και αποφάγια συμπλέουν με προσωπικά και κοινωνικά γεγονότα πέντε δεκαετιών. Γλυκιά ή αλμυρή, πικρή ή όξινη, η αναδρομή στον άδειο χρόνο γίνεται πάντα με γεμάτο στόμα.

Ιοκάστη

Ιωλκός (2002)

Ο μύθος των Λαβδακιδών, η τραγικότερη περίπτωση του ανθρώπινου γένους κυριαρχεί και ματώνει στα κατάβαθα της ψυχής. Οι αρχαίοι Έλληνες έθεσαν ερωτήματα και έδωσαν απαντήσεις σε όλα τα προβλήματα· δημιουργώντας έτσι το δικό τους μοναδικό πολιτισμό. Πρώτοι υπηρέτησαν το Θείο και Ανθρώπινο Δίκαιο. Πρώτοι μεγαλούργησαν στην Τραγωδία, την Ποίηση και το Δράμα. Τραγική φιγούρα η Ιοκάστη, πλανάται στους αιώνες και τροφοδοτεί τη φαντασία των συγγραφέων. Ο Πάνος Κοκκινόπουλος πρωτοτυπεί και διδάσκει. Στο βιβλίο του αυτό ξεπερνά κάθε προσδοκία. Αναβιώνει το μύθο και χαρίζει σελίδες αν...

Το χαραγμένο σιτάρι

Εκδόσεις Πατάκη (2002)

Ανόσια εγκλήματα, φόνοι, στραγγαλισμοί, τέρατα, άνθρωποι που σαπίζουν δίχως να πεθαίνουν, σκοτεινά πηγάδια, μαύρα λουλούδια και απόκρημνα δέντρα· σπυριά σιταριού που έχουν χαραγμένα απάνω τους τα ονόματα των αθώων. Άντρες που σκοτώνονται, βασιλιάδες που σκοτώνουν, γυναίκες που γεννούν και σώζουν διά της παράλογης Αγάπης. Η ισχύς των φονιάδων απέναντι στο Δίκιο των αθώων· η άνομη επιθυμία του ανθρώπου να είναι φονιάς. Και μια πανέμορφη κοπέλα που στέκεται στη στραγγάλη... Σε ένα ανεμόδαρτο χωριό οι άντρες μακελεύονται επειδή αρνούνται να δώσουν ένα κορίτσι για το κρεβάτι...

Η παγωμένη καρδιά των ευτυχισμένων ανθρώπων

Εκδόσεις Πατάκη (2002)

Ένας περιπλανώμενος πρίγκιπας κλέβει μια παγωμένη νυχτερίδα για να οδηγήσει τον λαό του στην ευτυχία. Μα η ευτυχία που δωρίζεται και δεν δίδεται με αντίτιμο δάκρυα, αίμα, θλίψη και θυσία ισοδυναμεί με την αιωνιότητα του Θανάτου. Ο βασιλιάς Ιωάννης και ο λαός του είναι πια απόλυτα ευτυχισμένοι, αθάνατοι και πιο νεκροί απ’ τους νεκρούς. Και απομένει μόνο ένας γέρος τσιγγάνος που η καρδιά του καίει σαν πυρακτωμένο κάρβουνο...

Το τρυφερό μαχαίρι του Πέτρο Μπόλε

Εκδόσεις Πατάκη (2002)

Ένα παιδί γυρεύει ένα τρυφερό μαχαίρι για να δώσει γλυκό θάνατο στα αγαπημένα του πρόβατα· μα όποιος κρατά μαχαίρι γρήγορα θα το βάλει και σε λαιμό ανθρώπου. Ο Πέτρο Μπόλε γίνεται θρύλος· γυρίζει σε κάμπους, πεδιάδες, λιμάνια και καστρόχτιστες πολιτείες και οι απελπισμένοι της γης παρακαλούν να τους τελειώσει με το μαχαίρι του. Ώσπου κάποτε ο βασιλιάς Ιερώνυμος τον καλεί στο μακρινό του βασίλειο για να προσφέρει τρυφερό θάνατο στους φτωχούς και τους αρρώστους· μα ένας παράλογος έρωτας και μια ακόμη πιο παράλογη θυσία θα φέρουν τον Πέτρο Μπόλε μπροστά στην Αλήθεια...

Τα άλογα της Αρκαδίας

Πόλις (2002)

Ζούμε εδώ στην Κάπελη, στο δάσος των βελανιδιών βρήκαμε καταφύγιο, όταν απ' την Τεγέα φύγαμε διωγμένοι και τρέχοντας γλυτώσαμε απ' τα σπαθιά, τα βέλη και τα ακόντια των άλλων. Του εμφυλίου τα δεινά μόνο εμείς έχουμε υποφέρει, ενώ οι οπαδοί του Πρόξενου όλη τη χώρα νέμονται, στα σπίτια μας μέσα κατοικούν, πήραν τα χωράφια μας και τα επικαρπούνται, αρμέγουν τα κοπάδια μας, τα άλογά μας καβαλάνε. Περάσαμε χρόνους και καιρούς μέσα στη δυστυχία, ώσπου αυτοί οι ξένοι ήρθαν, ας είναι ευλογημένοι, και ευθύς μας βάλαν να δουλέψουμε. Ιπποφορβείο, είπαν, πως πρέπει εδώ να γίνει και έ...

Άξιον εστί

Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων (2002)

Ιστορίες

Περί Τεχνών (2002)

Οι "Ιστορίες" είναι μικρά ελεύθερα αφηγήματα βιωματικών στιγμών. Προέκυψαν σαν φυσικές γλωσσικές χειρονομίες καταγραμμένες σε πεζό λόγο με ευαίσθητες παραλλάγές ενός ενιαίου ύφους. Ο τίτλος του βιβλίου κυριολεκτείται με την πιο ριζική του έννοια, αφού η γλώσσα του θέλει να μεταφέρει στη μορφή αφήγησης πρωτογενείς ψυχικές - πνευματικές καταστάσεις.

Αισχροτάτη Εριέττα

Άγρα (2002)

Μια ατελείωτη σειρά δοκιμών και αναπαραστάσεων, όπου παίζεται το παιχνίδι του έρωτα, το παιχνίδι της αρχής και του τέλους, το παιχνίδι του χωρισμού, το παιχνίδι του αποχωρισμού και του αποχαιρετισμού και κυρίως παίζεται το παιχνίδι του παιχνιδιού. Κάθε στιγμή της ζωής ένας αιώνας θεάτρου. Κάθε στιγμή θεάτρου ένας αιώνας ζωής.

Στα ίχνη του αμερικανικού ονείρου

Παρατηρητής (2002)
Συνολικά Βιβλία 970
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου