Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένας νέος που γίνεται απόβλητος του τόπου και της εποχής του. Ένας ληστής που θα σκορπίσει τον θάνατο, αλλά δεν θα προδώσει το δίκαιο ή την αγάπη. Ένας άντρας που θα ερωτευτεί, θα πολεμήσει και θα καταδιωχθεί μέσα στις πιο σκληρές και αντίξοες συνθήκες. Μια περιπέτεια με φόντο τα φυσικά τοπία, αλλά και τις πόλεις της Ηπείρου πριν από εκατό χρόνια. Ένα μυθιστόρημα για τον κόσμο της ληστείας στην Ελλάδα των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα, με πρωταγωνιστές του πρόσωπα τα οποία εναντιώνονται στην πολιτική εξουσία και στη δύναμη καταστολής μιας κοινωνίας που αδυνατεί να τα εντά...

"Η ερωτική αναισθησία των αχινών" είναι μια τρυφερή αφήγηση. Φανερώνει την ανάγκη των ανδρών για το ευαίσθητο ερωτικό άγγιγμα. Προτείνει και μια εναλλακτική ερμηνεία της φαινομενικής σκληράδας των αρσενικών. Η παραμυθητική εξιστόρηση των επεισοδίων βοηθάει σε μια συμπυκνωμένη προσέγγιση των ατυχών ερώτων. Η άνεση της απόδοσης ανθρωπομορφικών χαρακτηριστικών σε βράχους, καβούρια, κοράλλια, φύκια κτλ διευκολύνει και τον πιο πεισματάρη φαλλοκράτη να ακούσει τις ιδέες του βιβλίου σαν ένα παιδικό παραμύθι. Η κατανόησή τους μπορεί να συμβεί αργότερα, εξίσου απλά. Τα κορίτσια μπο...

Ο Κανταράς ήταν ένα πανέξυπνο τσοπανόσκυλο. Αντί κοπαδιού προβάτων είχε συνηθίσει να φυλάει με απαράμιλλη αφοσίωση και αυτοθυσία το σπίτι με όλα του τα υπάρχοντα και ό,τι ζωντανό κατοικούσε σ' αυτό. Εκείνα τα χρόνια υπήρχαν ακόμη αλεπούδες στα βουνά της Κεφαλλονιάς, και όταν έμπαιναν σε κοτέτσι έκαναν πραγματική σφαγή.

Έγραψα αυτά τα αφηγήματα, γιατί πιστεύω ότι δεν χρωστάμε στις επόμενες γενιές. Κάθε νέα γενιά χαράζει τη δική της πορεία. Το ίδιο κάνει και η σημερινή. Αντίθετα, οφείλουμε σε όλους αυτούς που έζησαν πριν από μας. Που πολέμησαν, πόνεσαν, στερήθηκαν, έπαθαν, βασανίστηκαν, σκοτώθηκαν μεταξύ τους, έζησαν με τον φόβο και τη φρίκη, χωρίς ελευθερίες, για να μπορούμε εμείς να ζούμε με στοιχειώδη αξιοπρέπεια, να μιλάμε ανοιχτά χωρίς τον κίνδυνο να καταλήξουμε σε κανένα μπουντρούμι, σε κανένα χαντάκι ή στα χέρια κανενός δράκου. Σ' αυτούς μόνον οφείλουμε.

Κάνει πίσω και επιτρέπει στους ήρωές της -αυτούς τους μοναδικούς της, εξόριστους πια απ' τον κόσμο μας ήρωές της- ν' αναδυθούν απ' τη λήθη μας και να πουν, να ζήσουν μάλλον, μπροστά μας, για άλλη μία, τελευταία, φορά την σπαραχτική τους ιστορία. Αναδρομικά και συνάμα σύγχρονα. Σαν το απόσταγμα κάθε βίου που έσταξε πια την αιτία του. Που έλαμψε ξάφνου με την τελική, δυνατή λάμψη του λαπτήρα, λίγο πριν καεί. Γιατί "τους πονάει", όπως θα έλεγε κι η ίδια η Σίσσυ. Μ' εκείνο το ειδικό "πονάω" που δεν είναι μονάχα οδύνη, δεν είναι μονάχα καλοσύνη, αγάπη, οίκτος, τρυφερότητα. Αλλά...

Η ανθρώπινη ζωή είναι παράξενη. Κινείται μέσα στην απόλυτη ευτυχία ή στον πόνο της δυστυχίας. Η ζωή της Τερέζας, κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει που υπάγεται. Μια αληθινή ιστορία με πολύ πόνο, χαρά, δυστυχία κι ευτυχία. Μια ζωή ένας ωκεανός..

Το αφήγημα "Η ζωή και ο θάνατος του Καραβέλα" με νατουραλιστικό τρόπο καταγράφει τα ήθη της εποχής και ασκεί κριτική με κοινωνιολογικές προεκτάσεις.

Η Ζωή και ο Θάνατος του Καραβέλα θεωρείται το καλύτερο έργο του Κωνσταντίνου Θεοτόκη και ένα από τα σημαντικότερα της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας. Η ρεαλιστική αντιμετώπιση και η δράση των ηρώων ξεσκεπάζει το μέγεθος της κακίας που μπορεί να κυριεύσει μια κλειστή κοινωνία. Όλες οι ενέργειές τους πηγάζουν και κατευθύνονται από κακία, χυδαιότητα και απληστία. Στόχος του Θεοτόκη δεν είναι να καταδικάσει τον Καραβέλα και τον περίγυρό του, αλλά να δικαιολογήσει στον αναγνώστη τον ξεπεσμό τους και να πονέσουν γι' αυτόν.

Ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης γεννήθηκε στην Κέρκυρα, καταγόμενος από αριστοκρατική οικογένεια, και ευτύχισε να λάβει εξαιρετική μόρφωση, ενώ στο διάβα της ζωής του κατόρθωσε να πλουτίσει την εμπειρία του με διαβάσματα και ταξίδια. Στην Γερμανία συνδέθηκε με τον Κώστα Χατζόπουλο και ασπάστηκε τις σοσιαλιστικές θεωρίες. Ιδιαίτερα καλλιεργημένος ο Θεοτόκης γνώριζε αρχαία ελληνικά, λατινικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά, αγγλικά και σανσκριτικά, γεγονός που του επέτρεψε να γνωρίσει σε βάθος πολλά έργα της ξένης λογοτεχνίας μελετώντας τα απευθείας από το πρωτότυπο. Το έργο του έχει...

Κωνσταντίνος Θεοτόκης (1872-1923) Διηγηματογράφος, ποιητής και μεταφραστής. Γεννήθηκε στην Κέρκυρα και η μητέρα του Αγγελική, ήταν ξαδέλφη του Ιακώβου Πολυλά. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Κέρκυρα και μετέβη στη Σορβόννη για να σπουδάσει φυσικομαθηματικά. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, παντρεύεται τη βαρώνη Μάλλοβιτς και εγκαθίσταται στις Καρουσάδες. Συνδέεται φιλικά με το Λ. Μαβίλη και μάχεται υπέρ της δημοτικής. Το 1896 συμμετέχει στην Κρητική επανάσταση. Μελετά φιλοσοφία και κοινωνιολογία, εντάσσεται αρχικά, στον "Σοσιαλιστικό Όμιλο της Κέρκυρας", και κατόπιν στ...

[...] Ενώ, όμως, στα πρώτα μυθιστορήματά του με σοσιαλιστικό περιεχόμενο έχει επηρεαστεί από τους μεγάλους ευρωπαίους ρεαλιστές συγγραφείς και οι υποθέσεις του κινούνται στο αριστοκρατικό, μεγαλοαστικό και μικροαστικό περιβάλλον, αργότερα εξετάζει τα πιο κατώτερα στρώματα της επτανησιακής κοινωνίας, κι έτσι πλησιάζει πιο κοντά στη γενική νεοελληνική κοινωνική πραγματικότητα. Είναι γνωστό πως η Επτάνησος έμεινε πάντα κάτω από δυτικούς κυρίαρχους. Γι' αυτό και η "κοινωνική της σύνθεση ήταν απαράλλαχτη με την άλλη ευρωπαϊκή φεουδαρχία", όπως σωστά διαπιστώνει ο Γ. Σπαταλάς. Πα...

Το πληρέστερο έργο του Κ. Θεοτόκη μέσα στο οποίο συνυπάρχουν η πάγια κοινωνική ματιά του συγγραφέα και το πάθος του για την Κέρκυρα, την κοινωνία της, τη λαογραφία, την ιδιωματική γλώσσα, το φυσικό περιβάλλον. Στο έργο "Η ζωή και ο θάνατος του Καραβέλα" περιγράφεται η θέση του αδύναμου και μόνου στην κοινωνία καθώς, όταν ο Καραβέλας μετά το θάνατο της γυναίκας του μένει μόνος, σταδιακά τα χάνει όλα, την περιουσία του, την υπόληψη και την αξιοπρέπεια του. Για την ακρίβεια γίνεται περίγελος των μικρών και των μεγάλων του χωριού, που τον υποχρεώνουν στην ανάληψη ενός ρόλου...

Αυτό το αληθινό παραμύθι βρίσκεται σήμερα στα οικογενειακά άλμπουμ με τις παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Μας αρέσει να τα ξεφυλλίζουμε η Ζωίτσα κι εγώ, καθισμένες όπως παλιά, η μια δίπλα στην άλλη, όπως τότε που διαβάζαμε τα κλασικά εικονογραφημένα. Και, πιστέψτε με, λαχανιάζουμε καθώς γυρνάμε τις σελίδες. Είναι που τρέχουμε πίσω στα χρόνια μας τα παιδικά κι όσο εμείς τρέχουμε, τόσο εκείνα φεύγουν μακριά, μαζί με τις εικόνες που αφήσαμε πίσω μας, το τρένο που βιάζεται να διασχίσει τον κάμπο της Θεσσαλίας, και τον Άη Βασίλη που δεν ξεχνά κανένα παιδί, ακόμα κι αν μένει πολύ...

Η ιστορία της ερήμωσης ενός παραδοσιακού χωριού της μεταπολεμικής Κρήτης μέσα από την αναθύμηση της ζωής του τελευταίου κατοίκου του. Οι παραδόσεις και οι αξίες ενός κόσμου αγνού ακόμα ανατρέπονται από το πνεύμα του μοντερνισμού που παρουσιάζεται με την πιο γυμνή και προσχηματική μορφή του, του τουριστικού μετασχηματισμού του χωριού. Ένας έρωτας, τέλος, ανεκπλήρωτος που χρησιμοποιείται για τη διαφύλαξη του μυστικού μιας απάτης κι ενός εγκλήματος που μένει χωρίς τιμωρία.