Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Oι μεταφράσεις δραμάτων του Σαίξπηρ και άλλων κλασικών έργων που έγιναν από τον Kαρθαίο θεωρούνται "θεατρικά" υποδειγματικές χωρίς να χάνουν στο ελάχιστο από την ποιητική τους μορφή. O ίδιος ο Kαρθαίος γράφει: "H ελληνική απόδοση τούτου του έργου έχει γίνει για το θέατρο και, όσο ήτανε για το μεταφραστή βολετό, λογοτεχνική". Έτσι, μένοντας όσο μπορούσε περισσότερο πιστός στα νοήματα και στην ψυχή του πρωτοτύπου, προσπάθησε ο μεταφραστής να δώσει την εντύπωση ελληνικού κειμένου και τέτοιου που, αν ήταν τρόπος, να φτάνει, όπως λένε, ολόκληρο στο θεατή που κάθεται και το...

Το "Ρωμαίος και Ιουλιέττα", γραμμένο κατά πάσα πιθανότητα μέσα στο 1595, έχει χαρακτηριστεί ως "το πιο σύνθετο προϊόν της λυρικής περιόδου του Σαίξπηρ". Ξεκινά αναπτύσσοντας όλες τις τυπικές προϋποθέσεις μιας ρομαντικής ερωτικής κωμωδίας, αλλά φτάνοντας στη μέση, με τον αδόκητο θάνατο του Μερκούτιου -ένα από τα πιο λαμπερά δημιουργήματα της κωμικής φαντασίας του Σαίξπηρ-, ο κόσμος του ξαφνικά συστέλλεται και το γαμήλιο όραμα μεταπίπτει άρδην σε τραγωδία. Το έργο είναι ένα έμμετρο επιθαλάμιο παραμύθι, μια παρατεταμένη γαμήλια τελετή η οποία σαν από μια τυχαία επιπλοκή του με...

Στο έργο τούτο δε βλέπουμε νέους και ηλικιωμένους, παρά ανθρώπους με το νέο πνεύμα κι ανθρώπους με το παλιό. Ο Τυβάλδος λ.χ. είναι νέος, αλλά, με το παλιό πνεύμα. Οι άνθρωποι μ' αυτό το παλιό πνεύμα, άντρες και γυναίκες, ηλικιωμένοι και νέοι, φέρνονται με τυρρανικό φανατισμό και τα ζητήματα τους τα λύνουν μόνοι τους με το σπαθί τους κι ούτε ξέρουν άλλους νόμους κι άλλο δίκιο: όλη τους η αγωγή και η κοσμοθεωρία τους είναι να κάνουν το δικό τους. Όλα και όλοι να υποταχτούν στο αυταρχικό τους έτσι θέλω. Γι' αυτό κι ο αγώνας των πρωταγωνιστών, του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, είν...

Στο έργο τούτο δε βλέπουμε νέους και ηλικιωμένους, παρά ανθρώπους με το νέο πνεύμα κι ανθρώπους με το παλιό. Ο Τυβάλδος λ.χ. είναι νέος, αλλά με το παλιό πνεύμα. Οι άνθρωποι μ' αυτό το παλιό πνεύμα, άντρες και γυναίκες, ηλικιωμένοι και νέοι, φέρνονται με τυραννικό φανατισμό και τα ζητήματα τους τα λύνουν μόνοι τους με το σπαθί τους κι ούτε ξέρουν άλλους νόμους κι άλλο δίκιο: όλη τους η αγωγή και η κοσμοθεωρία τους είναι να κάνουν το δικό τους. Όλα και όλοι να υποταχτούν στο αυταρχικό τους έτσι θέλω. Γι' αυτό κι ο αγώνας των πρωταγωνιστών, του Ρωμαίου και της Ιουλιέττας, είν...

Στο βιβλίο αυτό, στην αριστερή στήλη εκτίθεται το κείμενο του έργου "Ρομέο και Ιουλιέτα, Η τρίτη μνήμη" όπως παρουσιάστηκε στην ομώνυμη παράσταση από το Theseum the Ensemble. H παράσταση πρωτοπαρουσιάστηκε στη Φλωρεντία στο πλαίσιο του Intercity Festival στις 27, 28 και 29 Ιουνίου 2003 και στην Αθήνα στο "Θησείον, ένα θέατρο για τις τέχνες" στις 19 Δεκεμβρίου 2003. Το κείμενο του Σαίξπηρ εμφανίζεται με κεφαλαία γράμματα. Με πεζά γράμματα αναπτύσσεται το κείμενο που διαμορφώθηκε κατά τη διαδικασία των προβών. Στη δεξιά στήλη περιγράφονται οι σκηνικές οδηγίες.

Μια ερωτική ιστορία μεταξύ μιας γυναίκας, ενός άντρα που γίνεται σύζυγός της και του φίλου του, με τον οποίο η γυναίκα συνάπτει ερωτική σχέση. Το πρωτότυπο του έργου είναι ότι ξεκινάει από το τέλος όταν οι τρεις έχουν πάρει πια διαφορετικούς δρόμους και πηγαίνει προς την αρχή όταν οι τρεις πρωτογνωρίζονται.

Με υλικά τον ωµό ρεαλισµό αλλά και την πιο τρελή φαντασία, η σηµαντική αγγλίδα συγγραφέας, Caryl Churchill, µας οδηγεί σ’ αυτό το, προφητικής πνοής έργο της, σ' έναν εκ πρώτης όψεως οικείο αλλά, όπως σταδιακά αφήνει να φανεί, παράδοξο και ακατανόητο κόσµο. Πόσο "παράδοξο" και πόσο "ακατανόητο" όµως; Εξαρτάται από τα όρια της αντίληψης και της αντοχής του αναγνώστη, που η Churchill σκοπίµως δοκιµάζει στήνοντας ένα υβριδικό σύµπαν µεταξύ εφιάλτη και πραγµατικότητας, όπου το "Εµείς" και το "Αυτοί" παραµένουν µέχρι τέλους απροσδιόριστα. Αναγνωρίζουµε την αληθοφάνεια της φρίκης...

Ο έρωτας ειπώθη από τις διάφορες εποχές, ανάλογα με τις ιδέες τους, θείος, ιερός, χυδαίος, κοινός, αφύσικος... Για τον Σαίξπηρ, τον ποιητή της Αναγέννησης, ο Έρωτας είναι η όλο υγεία ορμή, η γλυκιά όσο και φυσική μανία που πιάνει τ' ανθρώπινα πλάσματα, ιδιαίτερα την άνοιξη της ζωής τους, όταν ανθίζει η εφηβεία, και τα σμίγει κι έτσι ανανιώνει τη ζωή και κάνει την ανθρωπότητα αθάνατη και τη γη οικουμένη.

Ο έρωτας ειπώθη από τις διάφορες εποχές, ανάλογα με τις ιδέες τους, θείος, ιερός, χυδαίος, κοινός, αφύσικος... Για τον Σαίξπηρ, τον ποιητή της Αναγέννησης, ο Έρωτας είναι η όλο υγεία ορμή, η γλυκιά όσο και φυσική μανία που πιάνει τ' ανθρώπινα πλάσματα, ιδιαίτερα την άνοιξη της ζωής τους, όταν ανθίζει η εφηβεία, και τα σμίγει κι έτσι ανανιώνει τη ζωή και κάνει την ανθρωπότητα αθάνατη και τη γη οικουμένη.

Ο χρόνος μοιάζει εχθρός τους. Αν περιμένουν τις κατάλληλες συνθήκες δεν θα το κάνουν ποτέ. Απ’ τη μια υπάρχει η επιθυμία για ένα παιδί, από την άλλη η αγωνία για το περιβάλλον, την παγκόσμια κρίση και την πολιτική αστάθεια... Τελικά, πώς να αποφασίσεις για το μέλλον σου όταν αυτό προβλέπεται τόσο δυσοίωνο; "Ένα παιδί; Είναι σαν να μου έριξες μπουνιά στη μούρη και μετά μου ζήτησες να σου λύσω μια μαθηματική εξίσωση." Οι "Πνεύμονες" είναι μια ιστορία αγάπης, αμείλικτα ειλικρινής, αστεία, επίκαιρη και ταυτόχρονα τόσο διαχρονική. Γνώριμα καθημερινή αλλά και πολυσύνθετη, ό...