Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Οικογενειακή Αντάμωση" άρχισε να γράφεται το 1936 και πήρε την τελική της μορφή στις πρόβες που άρχισαν τον Φεβρουάριο του 1939. Η πρεμιέρα του έργου δόθηκε στο Westminster Theatre στις 21 Μαρτίου 1939, με πρωταγωνιστή τον Michael Redrgave και αφού προηγουμένος ο Έλιοτ αρνήθηκε τον ρόλο του Χάρρυ στον John Gielgud, θεωρώντας ότι δεν ήταν αρκούντως θρήσκος ώστε να κατανοήσει την πολυπλοκότητα του συγκεκριμένου ρόλου. Ο Eliot είχε μια αμφίθυμη σχέση με τον ρόλο του Χάρρυ μέχρι το 1956, οπότε είδε την ερμηνεία του Paul Scofield σε σκηνοθεσία Peter Brook. Του έγραψε τότε...

"Η Σάρα Κέιν πέθανε τραγικά. Ήταν τόσο μεγάλος και τόσο βαθύς ο τρόμος του κόσμου. Δεν τον άντεξε. Ήταν γυμνή. Απροστάτευτη. Γυμνά είναι και τα έργα της. Τρομαγμένα. Τρομερά." Χάρολντ Πίντερ, 5.2.2001 (Γραμμένο ειδικά για την παράσταση της "Νέας Σκηνής") Ο τόμος του προγράμματος, εκτός από το πλήρες κείμενο του έργου, περιέχει αποσπάσματα συνεντεύξεων της Σάρα Κέιν, κείμενα των Χάρολντ Πίντερ, Έντουαρντ Μποντ, Ντέιβιντ Γκρέιγκ, Λούκα Σκαρλίνι, Μαρκ Ρέιβενχιλ, Μάριους Φον Μάγιενμπουργκ, Τζέιμς Μακντόναλντ και Μπάρμπαρα Νάτιβι για το έργο της, καθώς και μια σύνθεση μαρ...

Η μελέτη του "Μακμπέθ" εντάσσεται στη σειρά "Σαιξπηρική Βιβλιοθήκη" της Τίνας Κροντήρη. Τοποθετεί το έργο του Σαίξπηρ στο ιστορικό του πλαίσιο, αναλύοντας τον τρόπο με τον οποίο συνδιαλέγεται με την εποχή που το παρήγαγε. Περιλαμβάνονται κριτικές προσεγγίσεις από τη γενικότερη οπτική γωνία του νεο-ιστορισμού και του πολιτισμικού υλικού.

Εντούτοις, σε κανένα άλλο έργο του Πίντερ δεν συναντά κανείς τόσο έντονα αυτή τη σύζευξη ανάμεσα στις προσωπικές μνήμες και το συλλογικό ασυνείδητο, τη σύμπλευση των βιωμάτων της παγκόσμιας ιστορίας με τον προσωπικό μικρόκοσμο των χαρακτήρων, όσο στο πρόσφατο έργο του "Τέφρα και Σκιά" (Ashes to Ashes, 1996). Ενώ από υφολογική άποψη το έργο φαίνεται να αναδύεται μέσα από τον ίδιο νοσταλγικό, ατμοσφαιρικό κόσμο όπως το Τοπίο, η Σιωπή και οι Παλιοί καιροί, στην πραγματικότητα παραπέμπει σε άλλα, πολύ πιο προκλητικά και εφιαλτικά, επικίνδυνα και άρα σιωπηρώς απαγορευμένα τοπία,...

Μετά από ένα ναυάγιο, η Βιόλα φτάνει στη φανταστική Ιλλυρία, μόνη, χωρίς προστάτη, χωρίς οικογένεια, χωρίς περιουσία ή κοινωνική θέση. Μεταμφιεσμένη σε άντρα μπαίνει στην υπηρεσία του δούκα Ορσίνο τον οποίο ερωτεύεται. Όμως εκείνος αγαπάει την κόμισσα Ολίβια η οποία αρνείται πεισματικά τις προτάσεις του αφού είναι ερωτευμένη με τον Σεμπάστιαν, τον εξαφανισμένο δίδυμο αδελφό της Βιόλας. Και το ερωτικό αυτό γαϊτανάκι θα πάρει τέλος μόνο όταν όλοι βρουν το ταίρι της καρδιάς τους. Η πιο διάσημη από τις κωμωδίες του Σαίξπηρ μας ταξιδεύει σε έναν κόσμο φανταστικό όπου ο έρωτας εί...

Ειπώθηκε πως ο Μακμπέθ είναι η τραγωδία της φιλοδοξίας, ειπώθηκε ακόμη πως είναι η τραγωδία του τρόμου. Δεν είναι σωστό. Ένα μονάχα θέμα υπάρχει στο Μακμπέθ: ο φόνος. Ο Μακμπέθ δεν σκοτώνει μόνο για να γίνει βασιλιάς. Σκοτώσε για να επιβεβαιώσει την ύπαρξή του. Διάλεξε ανάμεσα στον Μακμπέθ που φοβάται να σκοτώσει και στον Μακμπέθ που σκότωσε. Αλλά ο Μακμπέθ που σκότωσε είναι πια κάποιος άλλος Μακμπέθ. Τώρα δεν ξέρει μόνο ότι μπορείς να σκοτώσεις, ξέρει ακόμη και ότι πρέπει να σκοτώσεις.

Ο "Ορλάντο" είναι η ίδια η θεατρικότητα [...] Η Βιρτζίνια Γούλφ, όταν το 1928 γράφει τον "Ορλάντο", είναι γοητευμένη από τη Βίτα Σάκβιλ-Γουέστ, την οποία γνώρισε το 1922 και συνδέθηκε στενά μαζί της ως το 1925. Η Βίτα είναι μια αριστοκράτισσα. Ενσαρκώνει, στα μάτια της Βιρτζίνια, όλη τη σειρά των προγόνων της. Είναι όμορφη, βέβαιη για τη δύναμή της και σαγηνεύει εξίσου άντρες και γυναίκες. Μια Αμαζόνα, θα μπορούσε να πει κανείς, αν δεν είχαν επιφυλάξει αυτή την επωνυμία για τη σχεδόν σύγχρονή της Νάταλι Μπάρνεϊ. Και η Βιρτζίνια, ανάμεσα σε δύο μυθιστορήματα, παίζοντας σχε...