Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Το "Όνειρο" είναι το πιο ερωτικό απ' όλα τα έργα του Σαίξπηρ, και αναμφίβολα, σε καμιά άλλη τραγωδία ή κωμωδία του, εκτός από τον "Τρωίλο και Χρυσηίδα", ο ερωτισμός δεν εκφράζεται τόσο ωμά. Η θεατρική παράδοση της διδασκαλίας του "Ονείρου" είναι ιδιαίτερα ανυπόφορη, τόσο στην κλασική γραμμή της, με τους εραστές που φοράνε ελληνικούς χιτώνες και με τις μαρμαρένιες σκάλες στο φόντο, όσο και στην εμπνευσμένη από την όπερα, με τα διάφανα τούλια που ανεμίζουν και με τα πλάσματα που πετάνε πάνω στη σκηνή. Από πολύ καιρό το θέατρο μας παρουσιάζει το "Όνειρο" σαν να ήταν παρα...

Στο "Όνειρο" ο Σαίξπηρ καταπιάνεται το ερωτικό θέμα με θαυμαστή μαστοριά κι ελευθερία. Πλέκει την ιστορία του με ανθρώπινα πλάσματα όλων των τάξεων, βασιλιάδες, αστούς, λαό, δαιμόνια και ξωτικά παραμυθένια, που όλοι και όλα βρίσκονται σε μιαν ευγενικιά και καλόβολη οικειότητα σχέσεων μεταξύ τους, και συνθέτει μια ερωτική ιστορία τόσο χαριτωμένη, τόσο πλημμυρισμένη μ' ευφρόσυνη διάθεση, που δεν έχει το όμοιό της. Ο ποιητής μαγεμένος κι ο ίδιος από τη μαγεία της φύσης και της νιότης, σκύβει με συγκαταβατική αγάπη στη φτηνή ανθρώπινη ζωή, την ανεβάζει στο μαγικό πατάρι της σκη...

Το πιο γνωστό θεατρικό έργο, η πιο αστεία ιστορία που γράφτηκε ποτέ και το έργο που έχει ανέβει στις σκηνές όλου του κόσμου περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο θα βρεθεί αυτή τη χρονιά στη σκηνή του θεάτρου Αθηνών διασκευασμένο για τα παιδιά. Όλα ξεκινούν λίγο πριν γίνουν οι γάμοι του Δούκα της Αθήνας Θησέα και της βασίλισσας των Αμαζόνων, Ιππολύτης. Η νεαρή Ερμία αρνείται να συμβιβαστεί με την επιθυμία του πατέρα της να την παντρέψει με το Δημήτριο γιατί ο αγαπημένος της είναι ο Λύσανδρος. Έτσι αποφασίζουν να κλεφτούν και να το σκάσουν τη νύχτα μέσα από το δάσος. Η καλύ...

Γραμμένο κατά πάσα πιθανότητα μέσα στο χειμώνα 1595-96, δηλαδή λίγο πριν ή αμέσως μετά το Ρωμαίος και Ιουλιέττα (οι περισσότεροι κλίνουν προς τη δεύτερη εκδοχή), το "Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας" είναι αναμφίβολα το κορυφαίο δημιούργημα της πρώτης περιόδου του Σαίξπηρ και ένα από τα αρτιότερα του σαιξπηρικού κανόνα συνολικά. Ελάχιστα έργα του διεθνούς ρεπερτορίου, ακόμη και του ίδιου του Σαίξπηρ, μπορούν να σταθούν δίπλα στο "Όνειρο" και να το συναγωνιστούν στην τελειότητα της κατασκευής του, την πρωτοτυπία του, τη δραματουργική ευφυΐα και την ευρηματικότητά του. Λίγα επίσης...

Η Τζοάννα Μάρρεϋ-Σμιθ έγραψε την "Όνορ" στα τέλη της δεκαετίας του '90 και από τότε το έργο γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία σε όλο τον κόσμο. Ήδη στην Ελλάδα έχει ανέβει πέντε φορές. Μετά από είκοσι πέντε χρόνια γάμου με την Όνορ, ο Τζωρτζ ερωτεύεται την εντυπωσιακή Κλώντια, συμφοιτήτρια της κόρης του Σόφι, και ξεκινάει μια θυελλώδη σχέση μαζί της. Οι διάλογοι μεταξύ αυτών των τεσσάρων προσώπων είναι ευθύβολοι και ευφυείς, η ροή του έργου φρενιτιώδης όσο και οι εξελίξεις και το τέλος δείχνει καθαρά το αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνται πολλά άτομα στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες.

Το θέμα για το "Όπως αγαπάτε" ο Σαίξπηρ το πήρε από ένα έργο φυγής που ήταν τότε στη μόδα. Ωστόσο ο ποιητής δε σέρνεται από τη μόδα. Εδώ η φυγή ήταν από ανώτερη βία, ζήτημα ζωής. Επειδή δεν πρόκειται για φυγή εθελοντική παρά για καταφύγιο που ζητούν και βρίσκουν στο δάσος άνθρωποι κυνηγημένοι, εξορισμένοι και διωγμένοι από τον τόπο τους επί ποινή θανάτου.

Φύσα, φύσα, βοριά μου χειμωνιάτικε, εσύ ψυχρός δεν είσαι τόσο, σαν του ανθρώπου την τυφλή αχαριστία. Τα δόντια σου αιχμηρά δεν είναι, μιας κι είσ' αόρατος στον κόσμο. Κρύα η ανάσα σου είναι μόνο. Χέι χο, χέι χο, τραγούδα χέι χο στο πράσινο το δέντρο. Απάτη οι πιο πολλές φιλίες- οι έρωτες μια σκέτη τρέλα! Χέι χο, χέι χο, τραγούδα χέι χο στο πράσινο το δέντρο, τη χαρά τραγούδα της ζωής μας!

Από τον ασυνείδητο ως τον συνειδητό κόσμο των ηρώων, όσον αφορά στη σχέση τους με τον εαυτό τους και όσον αφορά στις ανθρώπινες σχέσεις με τους γύρω τους, μπορεί κανείς να γίνει παρατηρητής και περιπατητής στα σκοτεινά και πολύπλοκα επίπεδα που καταγράφονται με τόση λεπτομέρεια στους διαλόγους του συγγραφέα. Ένας Φρόυντ θα ενδιαφερόταν εξαιρετικά, ακριβώς λόγω αυτής της πολυπλοκότητας, να κάνει το ψυχογράφημα κάθε ήρωα αυτού του θεατρικού αριστουργήματος. Οι χαρακτήρες φτάνουν σε μας με τις ιδιαιτερότητές τους, είτε μέσα από τις άμυνες που μπλοκάρουν την ανθρώπινη ψυχή λόγω...

Ο "Ορλάντο" είναι η ίδια η θεατρικότητα [...] Η Βιρτζίνια Γούλφ, όταν το 1928 γράφει τον "Ορλάντο", είναι γοητευμένη από τη Βίτα Σάκβιλ-Γουέστ, την οποία γνώρισε το 1922 και συνδέθηκε στενά μαζί της ως το 1925. Η Βίτα είναι μια αριστοκράτισσα. Ενσαρκώνει, στα μάτια της Βιρτζίνια, όλη τη σειρά των προγόνων της. Είναι όμορφη, βέβαιη για τη δύναμή της και σαγηνεύει εξίσου άντρες και γυναίκες. Μια Αμαζόνα, θα μπορούσε να πει κανείς, αν δεν είχαν επιφυλάξει αυτή την επωνυμία για τη σχεδόν σύγχρονή της Νάταλι Μπάρνεϊ. Και η Βιρτζίνια, ανάμεσα σε δύο μυθιστορήματα, παίζοντας σχε...

Η Έλεν και ο Ντάννυ ζουν προστατευμένοι στον ωραίο κόσμο που έχουν φτιάξει με τον κόπο τους. Όμως ο έξω κόσμος θα εισβάλει μια μέρα βίαια στη ζωή τους, όταν θα εμφανιστεί μπροστά τους ο αδελφός της Έλεν, ο Λίαμ. Βουτηγμένος στα αίματα. Κι αυτή είναι μόνο η αρχή. Ο Λίαμ τους λέει πως προσπάθησε να βοηθήσει έναν τραυματισμένο, καθώς προχωρά όμως η αφήγησή του, γίνεται φανερό πως είναι πολύ περισσότερο μπλεγμένος στην ιστορία. Τι στάση θα κρατήσει το ζευγάρι; Στην προσπάθεια να προστατέψουν τον "δικό τους άνθρωπο", την οικογένειά τους, η μια λάθος επιλογή ακολουθεί την άλλη, σ...

Η λογοτεχνική απεικόνιση του έρωτα, διά χειρός Σαίξπηρ, σε όλο της το μεγαλείο: 154 σονέτα. Αποσπάσματα από το best seller της Ελισαβετιανής εποχής, "Αφροδίτη και Άδωνης". Σκηνές από 13 θεατρικά έργα, που παίζονται από την εποχή του έως σήμερα και δεν έπαψαν ποτέ να συγκινούν την ανθρώπινη ψυχή. Μέσα από μια γοητευτική αλληλουχία σκηνών και λόγων που υμνούν την ερωτική αγάπη, η νέα, μεταξόδετη, πολυτελής και πλούσια εικονογραφημένη έκδοση ανθολογεί το σύνολο του θεατρικού και ποιητικού έργου του Σαίξπηρ, μυώντας τον αναγνώστη σ' ένα ευγενές είδος τέχνης -την τέχνη του β...

Η Συλλογή τελειώνει όπως άρχισε, με ένα «ημίφως» που υποβάλλει καθαρά την αχλύ της αμφιβολίας, που συννεφιάζει το νου των δύο ηρώων και του κοινού. Οι Παλιοί Καιροί αρχίζουν και αυτοί με μιαν αχλύ, μόνο που εδώ, το «ημίφως» υποβάλλει εκείνο που ο Πίντερ αποκαλεί «καταχνιά του παρελθόντος», το προπέτασμα καπνού που μπαίνει στα μάτια και των τριών προσώπων. Το πρόβλημα του χρόνου και το μυστήριο του παρελθόντος ανέκαθεν έπαιζαν σημαντικό ρόλο στο θέατρο του Πίντερ.

Το θεατρικό έργο του Τζέφρεϋ Άρτσερ "Πέρα από κάθε λογική αμφιβολία" πρωτοπαίχτηκε στην Αγγλία, όπως συνηθίζεται εκτός Λονδίνου, στο Μπαθ από το Βασιλικό θέατρο στις 19.8.1987. Ακολούθησαν παραστάσεις στο Μάντσεστερ και Μπράϊτον. [...] Το έργο έχει παιχτεί και στην Ελλάδα δυο φορές, το 1987 στο θέατρο "Αλίκη", από το θίασο του Αλέκου Αλεξανδράκη - Νόρας Βαλσάμη, με σύμπραξη του Βύρωνα Πάλλη και σε σκηνοθεσία του Leon Rubin και το χειμώνα του 1999 στο θέατρο "Λαμπέτη", από τον θίασο Γρηγόρη Βαλτινού - Κοραλίας Καράντη, σε σκηνοθεσία του πρώτου και με σύμπραξη του Πέτρου Φυσ...