Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αποτολμώ να αναδημοσιεύσω αυτά τα "παλαιών ημερών" κείμενα, τα δύο πρώτα εκ των οποίων προκάλεσαν την αντίδραση του πανεπιστημιακού φιλόλογου Γ.Π. Σαββίδη, επιμελητή της δεύτερης -μετά τριάντα έτη από την πρώτη- έκδοσης των "Ευρισκομένων ποιημάτων και πεζών" του Κ. Γ. Καρυωτάκη, το 1968, της οποίας η αξιοπιστία ήταν αδιαμφισβήτητη, καθώς οι συγγενείς του ποιητή έστερξαν, εκτός των άλλων, να δείξουν ακέραιο το ύστερο γράμμα του αυτόχειρα, χωρίς όμως να επιτρέψουν να δημοσιευθούν δύο κρίσιμα σημεία του, φοβούμενοι τις παρανοήσεις -λογική πρόνοια, όπως βρίσκω, καθώς η μεταγενέ...

Οι ζωές έξι κορυφαίων προσωπικοτήτων της νεοελληνικής λογοτεχνίας, μέσα από την ιδιαίτερη ματιά μιας σύγχρονης συγγραφέως. Τα κείμενά τους γνωστά στους περισσότερους. Η πορεία του βίου τους λαμπρή αλλά και ιδιαίτερη. Τα έργα τους χαρακτήρισαν μια ολόκληρη εποχή. Οι ίδιοι γίνανε «σχολή» για τους μετέπειτα συγγραφείς και ποιητές. Εισχώρησαν στην τάξη των αγίων, που δύσκολα κανείς ανεβαίνει. Η Γεωργία Αγγελοπούλου - Παπαβασιλείου, μέσα απ' αυτή της τη δουλειά, αποδίδει την τιμή που οφείλει η σύγχρονη γενιά λογοτεχνών (στην κορωνίδα των Ελλήνων λογοτεχνών) στους μεγάλου...

Στο βιβλίο περιλαμβάνονται τα σημαντικότερα ποιήματα των δύο σπουδαίων ποιητών που συνδέθηκαν με έναν θυελλώδη έρωτα. Η έκδοση αποτελείται από δύο μέρη: το ένα αφιερωμένο στον Καρυωτάκη και το άλλο αφιερωμένο στην Πολυδούρη. Σε κάθε μέρος υπάρχει εισαγωγή και χρονολόγιο για κάθε ποιητή.

Η συνύπαρξη στο ανά χείρας βιβλίο δύο τόσο διαφορετικών ποιημάτων, γραμμένων από δύο τόσο διαφορετικούς ποιητές, θα μπορούσε να είναι τυχαία, δηλαδή αυθαίρετη· αλλά δεν είναι, νομίζω. Εκτός του ότι τα δύο ποιήματα προέκυψαν από και μέσα σε δυο συγκεκριμένους τόπους (που όμως κι αυτοί διαφέρουν διαμετρικά), υπάρχει κάτι ακόμη που τα συνδέει - κατά κάποιον, έστω, τρόπο: αυτό που συμβαίνει με τους τίτλους τους. Το ποίημα του Καρυωτάκη είχε "τελικό τίτλο", σε αυτόγραφο που μάλλον έχει χαθεί, Επαρχία· φαίνεται ότι ο ποιητής ήθελε (δικαίως, θα έλεγα) το κείμενό του να α...

Η επιθυμία του εκδοτικού μας οίκου να εκδώσει ένα συλλεκτικό και συνθετικό corpus για τη ζωή και το έργο του Κώστα Καρυωτάκη, ώθησε το φιλόλογο και συγγραφέα Παναγιώτη Καρματζό (μετάλλιο Ανωτάτης Παιδείας της Αιγύπτου) να προχωρήσει σε μια επίπονη έρευνα, για να παρουσιάσει το πολυσέλιδο αυτό πόνημα, "Αναζητήσεις στη ζωή και στο έργο του Καρυωτάκη". Ένα πόνημα, που περιλαμβάνει εκτός από τη χρονογραφική προσέγγιση, τις τρεις αρχέτυπες ποιητικές συλλογές ("Ο πόνος του ανθρώπου και των πραμάτων", "Νηπενθή", "Ελεγεία και Σάτιρες") σε φωτομηχανική αναπαραγωγή, τις υπόλοιπες...

[...] Τα κείμενα που συναπαρτίζουν το τομίδιο είναι γραμμένα την οκταετία 1996-2004 (πλην του τελευταίου που δημοσιεύθη το 1990), τα περισσότερα με "ουράνια παραγγελιά", εξ αφορμής τα 100 χρόνια από τη γένεση του πρώτου και του τρίτου ποιητή και το θάνατο του ενδιάμεσου (εκτός από το βασικό που είχε γραφεί ως εισήγηση σε τιμητική εκδήλωση). Δεν διεκδικούν φιλολογικά εύσημα. Πολλά εκβλάστησαν από το αρχικό, το προηγούμενο γεννούσε το επόμενο. Εκπορεύτηκαν από την ανάγκη απόδοσης τροφείων στους τρεις, πυξίδα η μεσίστια αγάπη μας γι' αυτούς. Μόνη εμψυχώτρια. Συγκεντρώθηκαν ε...

Ο Καρυωτάκης είναι ένας άνθρωπος που επείγεται να γνωρίσει τον κόσμο, να επικοινωνήσει και να γνωστοποιήσει αυτά που γνώρισε. Βιάζεται να επικοινωνήσει με όλους τους τρόπους. Με ποιήματα, με αλληλογραφία, με ανταλλαγή γραμματοσήμων, με λύσεις ή δημιουργίες αινιγμάτων και γρίφων, με συμμετοχή σε διαγωνισμούς, σε σωματεία, με ίδρυση σωματείων και ομάδων φιλολογικών, δημοσιογραφικών, επαγγελματικών, με έκδοση εφημερίδων και ποιητικών συλλογών... Να επικοινωνήσει μέσω του έρωτα, με ταξίδια, με εκδρομές, με φάρσες, με επιθέσεις, ακόμα και μέσω της αυτοκτονίας... Κάθε τι που αισθ...

Η ποίηση του Καρυωτάκη είναι η ποίηση των συναισθημάτων μιας μεμονωμένης ανθρώπινης περίπτωσης, που κατορθώνει να αρθεί σε ένα οντολογικό επίπεδο χωρίς τη βοήθεια της διασύνδεσής της με μια συλλογική εμπειρία, όπως συμβαίνει με την ποίηση του Σεφέρη. Ακόμη: είναι η ποίηση μιας εκφραστικής που κατορθώνει να δώσει μιαν αίσθηση ποιητικού εκσυγχρονισμού παραπλήσια με την μοντερνιστική εις πείσμα της παραδοσιακής τεχνοτροπίας της. Πώς συμβαίνουν αυτά, είναι ένα αξιοθαύμαστο μυστήριο. Στην εξιχνίαση αυτού του σύνθετου μυστηρίου θα πρέπει κυρίως να στρέψουν την προσοχή τους όσοι κ...

Συμμετέχουν σε αυτόν τον διάλογο οι παρακάτω ποιητές, με τη σειρά που εμφανίζονται στο κείμενο: Κ. Γ. Καρυωτάκης, Κ. Π. Καβάφης, Οδυσσέας Ελύτης, Μανόλης Αναγνωστάκης, Γιώργος Σεφέρης, Ρίτα Μπούμη-Παπά, Νίκος Καββαδίας, Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, Μίλτος Σαχτούρης, Δημήτρης Παπαδίτσας, Νίκος Εγγονόπουλος, Ανδρέας Εμπειρίκος, Γιώργος Σαραντάρης, Νικηφόρος Βρεττάκος, Μαρία Πολυδούρη, Ανδρέας Κάλβος, Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, Τάκης Παπατσώνης, Αλέξανδρος Μπάρας, Γιώργος Θέμελης, Τάκης Σινόπουλος, Νίκος Καρούζος, Μυρτιώτισσα, Γιάννης Ρίτσος.

Το ποιητικό έργο και η κοινωνική ταυτότητα του Μιλτιάδη Μαλακάση, του Ρώμου Φιλύρα και του Κ. Γ. Καρυωτάκη συνεξετάζονται και προσεγγίζονται ερμηνευτικά στο πλαίσιο του κοινωνικολογοτεχνικού φαινομένου του δανδισμού και της καλλιτεχνικής παράδοσης του κλοουνισμού. Ο Μαλακάσης φέρεται, και αντιμετωπίζεται από τους συγχρόνους του, ως δανδής και αριστοκράτης. Διαρκώς παρούσα στον Μεσοπόλεμο, η παραγνωρισμένη σήμερα ποίησή του συνδυάζει το ανάλαφρο επιφαινόμενο του δανδή με τη βαθιά μελαγχολία του εσωτερικού του κόσμου. Ο Φιλύρας επινοεί, σε αυτοβιογραφικά κείμενα, ένα πορτραίτ...

Ο Καρυωτάκης ανέπτυξε στα "Ελεγεία και Σάτιρες" μια καινοτόμο και ειδολογικά προωθημένη ποιητική τέχνη, θεμελιωμένη στη διαλογική σύγκλιση σατιρικής και ελεγειακής ποίησης. Με άξονα τις κατακτήσεις του Συμβολισμού και σε διαρκή διάλογο τόσο με ποιητές το έργο των οποίων είχε αποφασιστική σημασία στη διαμόρφωση του Μοντερνισμού, όπως του J. Laforgue και των Γάλλων fantaisistes, όσο και με Έλληνες ομοτέχνους του, κυρίως με τον Μ. Μαλακάση και τον Ρ. Φιλύρα, ο Καρυωτάκης διαμόρφωσε μια οντολογική και καλλιτεχνική αντίληψη διανοικτότητας: ό,τι είχε βαρύτητα εδώ για τον μοντέρνο...