Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η γαλλική λογοτεχνία έχει σαφώς δεχθεί την επήρεια του μεσογειακού χώρου, τόσο στην έκφραση όσο και στη θεματολογία της. Η επενέργεια του φωτός είναι καταλυτική, ακόμα και στις πιο σκοτεινές εκφάνσεις του ψυχισμού των Γάλλων λογοτεχνών. Επίσης, ο διαχυτικός τρόπος επικοινωνίας που κυριαρχεί στα έργα τους, φανερώνει αυτή την επίδραση. Ακόμα, άλλα χαρακτηριστικά που στοιχειοθετούν το μεσογειακό ταπεραμέντο είναι το έντονο ερωτικό στοιχείο, η ανατρεπτική και μαχητική διάθεση ενάντια σε κάθε δεδομένο, η γενναιόδωρη εξωτερίκευση των συναισθημάτων μέσα από την διάπλαση των χαρα...

Πρόλογοι που κατευθύνονται από το περιεχόμενο του βιβλίου είναι άνευ σημασίας. Τα γνωρίσματα του καλού δοκιμιακού λόγου γίνονται σχεδόν άμεσα αντιληπτά στο εξασκημένο μάτι: ευθυβολία, συστηματικότητα, σύνθεση, εποπτικότητα και ανάλυση- καλλιέπεια. Και αυτά είναι στην πραγματικότητα τα απαραίτητα ζητούμενα από τον αναγνώστη για να διαβάσει μια μελέτη. Και αν ο μελετητής έχει να μας προτείνει κάποια καινούργια θεώρηση του αντικειμένου του, αυτό εναπόκειται στον αναγνώστη να το ανακαλύψει, γιατί ένα βιβλίο είναι κυρίως ένα δώρο που περιμένει να ανοιχτεί. Αν πάλι όχι, δεν θα έχ...

Για ποιον λόγο ο Ρολάν Μπαρτ; Ίσως αυτό να είναι και το ερώτημα στο οποίο επιχειρεί να απαντήσει τούτο το βιβλίο. Καθώς έχουν περάσει περισσότερα από τριάντα χρόνια από τον θάνατο του Μπαρτ, όπως επίσης και από τον αφανισμό μιας ολόκληρης γενιάς τα χρόνια που ακολούθησαν -μια γενιά η οποία έδωσε ένα καινούργιο νόημα στην πράξη του στοχασμού- το ερώτημα δεν μπορεί να θεωρηθεί άκαιρο. Ερώτημα όχι μονάχα αναγκαίο αλλά και θελκτικό, με ιδιαίτερη βαθύνοια. "Ρολάν Μπαρτ, Το επάγγελμα του συγγραφέα", τρεις άξονες ανάγνωσης του Μπαρτ "Αναμνήσεις μιας φιλίας", ένα αυτοβιογραφικό...

Στο βιβλίο της για τις δυνάμεις και τα όρια της ψυχανάλυσης, η Τζούλια Κρίστεβα επικεντρώνεται σε ένα άκρως ενδιαφέρον δίλημμα. Ο Φρόυντ και η ψυχανάλυση μας δίδαξαν ότι η εξέγερση είναι αυτή που εγγυάται την ανεξαρτησία μας και τις δημιουργικές ικανότητές μας. Παρόλα αυτά, στη σύγχρονη κουλτούρα της "διασκέδασης", μπορεί κανείς να μιλάει για εξέγερση; Είναι εφικτή η διαμόρφωση και η αποδοχή μιας αντικουλτούρας; Και για ποιον, και εναντίον ποίου και με ποια μορφή; Η συγγραφέας, επίσης, ερμηνεύει τις προόδους και τα αδιέξοδα της κουλτούρας της εξέγερσης μέσα από την εμπει...

Το "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο" του Μαρσέλ Προυστ είναι ένα από τα πιο βαθιά εικαστικά έργα της Δυτικής λογοτεχνίας, ένα μυθιστόρημα στο οποίο περιγράφονται λεπτομερώς οι άνθρωποι, τα ήθη και οι τέχνες τους. Η γραφή του Προυστ βρίθει από αναφορές σε ζωγράφους και έργα ζωγραφικής: το μυθιστορηματικό πρόσωπο του Ελστίρ είναι βασισμένο στους ζωγράφους James Whistler, Paul Helleu και Alexander Harrison η όψη του νεαρού Μπλοκ παρομοιάζεται με την προσωπογραφία του Μωάμεθ Β΄ δια χειρός Τζεντίλε Μπελλίνι η Οντέτ ντε Κρεσύ σαγηνεύει τον Σουάν επειδή μοιάζει με μια μορφή σε νωπογρ...

Du XVIe au XVIIe siecle, de l' essai au theatre, de Montaigne a Moliere, les voies ne sont pas fermees. L' oeuvre du philosophe humaniste retentit multiplement dans la dramaturgie molieresque et l' intertextualite permet l' etablissement de la filiation des textes et des pensees. Partant des racines profondes de la methode intertextuelle devoilees dans "Les essais" de Montaigne, cette etude vise a demontrer les possibilites de fecondation d' un texte a reveler des itineraires qui pourraient conduire le lecteur a gouter, par la mobilisation de son inconscient litteraire,...

Μεταφρασμένος σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, δημοφιλής σ' ένα πλατύ κοινό, εκλαϊκευμένος μέσω βιβλίων τσέπης, κινηματογράφου και τηλεόρασης, ο Ιούλιος Βερν παραμένει παρ' όλα αυτά ένας από τους λιγότερο γνωστούς συγγραφείς της γαλλικής λογοτεχνίας. [...] Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν αυξηθεί σημαντικά οι κριτικές μελέτες, οι μονογραφίες, οι ειδικοί σχολιαστές του έργου του, τα συμπόσια (στην πλειονότητά τους από Γάλλους) και θέλουμε να πιστεύουμε πως αυξάνονται σταθερά και οι ώριμοι εκείνοι αναγνώστες που "ανακαλύπτουν" ξανά τον Βερν, αυτοί που επιχειρούν μια διαφο...

Όταν από τα μέσα του 16ου αιώνα αρχίζουν να επισκέπτονται την Ελλάδα Ευρωπαίοι ταξιδιώτες, η χώρα ανήκει στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, στην εξωτική Ανατολή. Το κλασικό της όμως παρελθόν, οι δεσμοί της με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, τον οποίο μελετούν οι Ευρωπαίοι λόγιοι ήδη από την Αναγέννηση, έκανε τους επισκέπτες να αισθάνονται ότι πατούν σε γνώριμο έδαφος. Σε όλα τα ταξιδιωτικά κείμενα της περιόδου πριν από την Επανάσταση του '21, κυρίαρχο θέμα είναι η αναζήτηση του οράματος της αρχαίας Ελλάδας μέσα στα ερείπια, η προσπάθεια να συμβιβαστούν τα υψηλά κλασικά ιδεώδη με τ...

Dans la richesse et la diversite de l'oeuvre maupassantienne, l'aspect Maupassant touriste et voyageur fait souvent figure de parent pauvre au profit du romancier naturaliste, du conteur, du nouvelliste. Le present travail, s'engageant dans ce terrain "a peine defriche"selon J. Bienvenu, se limite au parcours italien du romancier tel qu'il est repris dans son recueil de fin de vie "La vie errante". Cette etude tend a demontrer que le recit de voyage, au-dela du realisme apparent implique, tout autant que le roman naturaliste, un jeu intertextuel garant du reel semble-t-il...

Στο παρόν αναμνηστικό λεύκωμα για τη διακοσιοστή επέτειο της γέννησής του καταχωρίζονται κείμενα του Β. Ουγκώ σχετικά με την Ελλάδα. Συγκεκριμένα ανθολογούνται τα σημαντικότερα φιλελληνικά ποιήματα των "Ανατολικών" με παράλληλη μετάφραση στην ελληνική από γνωστούς ποιητές του 19ου αιώνα και φιλότιμους νεότερους στιχουργούς, δημοσιεύονται έξι επιστολές για την Επανάσταση της Κρήτης κατά τα έτη 1866-1869 και η μετάφραση εκείνων του Ουγκώ, όπως αυτή είδε το φως της δημοσιότητας στις στήλες της εφημερίδας των Αθηνών "Εθνοφύλαξ". Ο πρόλογος των "Ανατολικών" μεταφράζεται για πρώτ...

Το βιβλίο είναι η "αστυνομική" έρευνα ενός φανταστικού αναγνώστη πάνω σε ένα πραγματικό κείμενο του Μπαλζάκ: "La Grande Breteche", όνομα ενός στοιχειωμένου σπιτιού και ταυτόχρονα τίτλος ενός κειμένου που ο Μπαλζάκ έγραφε και ξανάγραφε, αλλάζοντας και μετατοπίζοντας συνεχώς κομμάτια και σημασίες της αρχικής ιστορίας. Αναζητώντας τα "γιατί" αυτών των παλινδρομήσεων του συγγραφέα, εντοπίζοντάς τα ένα προς ένα και ταξινομώντας τα, ο αναγνώστης παίρνει ένα μονοπάτι που διασχίζει μια πυκνή φυλλωσιά, καμωμένη από απίθανα στιγμιότυπα της ζωής του Μπαλζάκ, από ένα όλο και πιο πυκνό...

[...] Η έλξη είναι για τον Μπλανσό αυτό που για τον Σαντ, είναι, ασφαλώς, ο πόθος, για τον Νίτσε η δύναμη, για τον Αρτώ η υλικότητα της σκέψης, για τον Μπατάιγ η παράβαση: η καθαρή εμπειρία του έξω -και η πλέον απογυμνωμένη. Όμως, πρέπει να κατανοήσουμε σωστά τι σημαίνει η λέξη έλξη, όπως την εννοεί ο Μπλανσό: δεν στηρίζεται σε καμιά μαγεία, δεν αίρει καμιά μοναξιά, δεν θεμελιώνει καμιά θετική επικοινωνία. Να ελκύεσαι δεν σημαίνει να καλείσαι από το θέλγητρο του εξωτερικού, είναι μάλλον να νιώθεις, μέσα στο κενό και την ένδεια, την παρουσία του έξω και, συνδεδεμένος με αυτ...

Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε με τον πρωτότυπό του τίτλο "Revenir a Breton" στην εφημερίδα Le Monde, Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 1996, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης ενός αιώνα από τη γέννηση του Αντρέ Μπρετόν (18 ή 19 Φεβρουαρίου 1896) και τριάντα χρόνων από το θάνατό του (28 Σεπτεμβρίου 1966). Ο Julien Gracq, μετά από μια σύντομη, πλην οξυδερκή, ανάλυση στην ιστορική πορεία και την ιδεολογική τοποθέτηση του υπερρεαλισμού, τον συνδέει με το κίνημα του παρισινού Μάη του 1968, θεωρώντας ότι η απροσδόκητη έκρηξή του "που, πέρα από μια πολιτική επανάσταση, ζητούσε ν'αλλάξει τ...