Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τι ήταν στ' αλήθεια οι κηπουπόλεις; "Οικισμοί μετά κήπων" ή κάτι περισσότερο; Προάστια ευπόρων ή εργατικοί συνοικισμοί; Από ποιους έγιναν και για ποιους; Το βιβλίο αυτό αφηγείται μια ιστορία επίπονων προσπαθειών για τη στέγαση του απλού πολίτη, με ήρωες φωτισμένους εργοστασιάρχες, συνεταιριστές από την εργατική ή την αστική τάξη, δραστήριους συνδικαλιστές, ακέραιους πολιτικούς και στρατευμένα μέλη της αρχιτεκτονικής κοινότητας. Και το αποτέλεσμα της δουλειάς τους; Δεν θα μπορούσε παρά να είναι γοητευτικό, μετά από τόσο ανθρώπινο ενδιαφέρον και φροντίδα. Τα τεκμήρια μιας δια...

[...] Η εργασία αυτή έχει σκοπό να μελετήσει την εξέλιξη των οικονομικών και κοινωνικών δομών μιας πόλης, όπως η Καβάλα: μιας πόλης-λιμάνι του βορειοανατολικού Αιγαίου ενταγμένης στο οθωμανικό φεουδαρχικό σύστημα παραγωγής. Η διερεύνηση της οργάνωσης του χώρου της πόλης γίνεται σε σχέση με τις παραπάνω δομές. Γίνεται με την υπόθεση ότι οι οικονομικές και κοινωνικές συνιστώσες, η κρατική πολιτική και οι πολιτιστικές αξίες αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες της μορφής των οικιστικών συναθροίσεων, της κατανομής των λειτουργιών και της εμφάνισης ορισμένων αρχιτεκτονικών τύπων....

Μεσοπόλεμος, 1934: το έτος που δημιουργείται ο Δήμος Περιστερίου και, ταυτόχρονα, το έτος-αφετηρία της παρούσας μελέτης για τη συγκρότηση της πόλης, την ταυτότητα της τοπικής κοινωνίας και της τοπικής αυτοδιοίκησης στο Περιστέρι. Σε διάρκεια εβδομήντα και πλέον χρόνων, σε εποχές ταραγμένες, επιχειρείται να εντοπιστεί (με συστηματική αρχειακή έρευνα, με την αξιοποίηση των στατιστικών δεδομένων και της βιβλιογραφίας και με τη βοήθεια εποπτικού υλικού), ο τρόπος με τον οποίο, σε κάθε χρονική περίοδο, οι κάτοικοι, οι συλλογικοί φορείς δράσης και η τοπική αυτοδιοίκηση διαμόρφωνα...

Ελάχιστοι είναι οι πολεοδόμοι παγκοσμίως, το έργο των οποίων μπορεί να συγκριθεί ως προς τον αριθμό των ρυθμιστικών σχεδίων, ως προς τη διεθνή παρουσία, αλλά και ως προς τη θεματική ποικιλία των μελετών, με αυτό του Κωνσταντίνου Δοξιάδη. Με την παρουσίαση κειμένων, σχεδίων και φωτογραφιών των σημαντικότερων έργων ενός από τους πιο μεγάλους σχεδιαστές του χώρου στον 20ό αιώνα, αλλά και με την παράθεση των κυρίων σταθμών της δυναμικής του σταδιοδρομίας, ο τόμος αυτός αποτελεί μια προσπάθεια αποτύπωσης του εύρους και του περιεχομένου της πολύπλευρης δράσης του. Στο εισαγωγικό...

Γνωρίζουμε όλοι τον μύθο της τεχνοκρατικής αντικειμενικής ματιάς. Είναι ένας μύθος που υπηρέτησε, στην εποχή μας, τις κυρίαρχες απόψεις για την τάξη των πραγμάτων· στη δική μας περίπτωση, την άποψη για τον κτισμένο χώρο, για την κατοίκηση των ανθρώπων, για τη σχέση με το περιβάλλον. Υπηρέτησε, επίσης, λογικές οι οποίες εμφανίστηκαν ως αντικειμενικές, αποφορτισμένες και αποστασιοποιημένες από τη γηραιά, αλλά πάντα ολόφρεσκη διαδικασία των κοινωνικών συγκρούσεων. Σχολιάζοντας θέματα τα οποία βρίσκονται κοντά ή μέσα στο πεδίο μελέτης των επιστημών του χώρου, όπως η αρχιτεκτονι...

Πρόκειται για τον τόμο των πρακτικών του τριήμερου συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στα Χανιά κατά το διάστημα 24-27 Οκτωβρίου 2002 με συνδιοργανωτές το Εθνικό Ίδρυμα "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος" και τη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Η απόφαση των δύο ιδρυμάτων να οργανώσουν ένα συνέδριο για την πόλη και την πολεοδομία πήγασε από το γεγονός ότι η βενιζελική περίοδος συνιστά αναμφισβήτητα τομή για τα ζητήματα αυτά στην Ελλάδα, που τότε όχι μόνο διπλασιάστηκε αλλά και κλήθηκε να ενσωματώσει τον προσφυγικό πληθυσμό στους τόπους διασποράς. Το έργο...

Οι διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης αναβαθμίζουν αντί να υποβαθμίζουν την τοπική διάσταση και τη διάσταση της πόλης. Οι ελληνικές πόλεις και περιφέρειες όμως στερούνται σχεδίου και οράματος. Έμειναν στα "ρυθμιστικά σχέδια" και τις "επεκτάσεις του σχεδίου πόλης"... Η αισθητική ποιότητα καθορίζει πλέον την ίδια την ανάπτυξη, την ποιότητα της ανάπτυξης. Στους ανέμους της παγκοσμιοποίησης, άγριους ή ευχάριστους, ανταγωνιστικούς ή αλληλέγγυους, θα σταθούν αξιοπρεπώς μόνον οι έξυπνες -η γνώση, οι επιστήμες- αλλά και όμορφες- οι Τέχνες- πόλεις και περιφέρειες. Οι πόλεις και οι...

Ο Πειραιάς αναφέρεται συνήθως ως λιμάνι. Ειδικότερα, ο Πειραιάς του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ού -ο Πειραιάς της μεγάλης ευημερίας και της ακμής- σημειώνεται κυρίως για τη βιομηχανική του ανάπτυξη. Όμως, το επίνειο της Αθήνας ήταν μια πόλη που έσφυζε από ζωή, ένα ολοκληρωμένο αστικό κέντρο με δυναμισμό σε όλους τους τομείς, εντούτοις διαφορετικό από τα υπόλοιπα περιφερειακά, χάρη στη γενναιοδωρία των γεωγραφικών και των γεωμορφολογικών του συντεταγμένων, αλλά και εξαιτίας της υποταγής του στη μοίρα της πρωτεύουσας Αθήνας -που δεν αποτελούσε πάντα πλεονέκτημα. Δυσανάλο...

Πώς μπορούμε να κατανοήσουμε (και να σχεδιάσουμε για) μια πόλη με οδηγό την ισχυρή πολυπλοκότητά της μέσα στο χρόνο; Πώς μπορούμε να αναζητήσουμε την "αλήθεια" για το κτισμένο περιβάλλον της μέσα από συχνά αντικρουόμενες βιβλιογραφικές πηγές, φιλτραρισμένες από διαφορετικές εθνικές/πολιτισμικές ιδεολογίες; Γιατί μια ολόκληρη ιστορική περίοδος της πόλης χαρακτηρίζεται ως "λυπηρή παρένθεση"; Το βιβλίο αυτό ξεκινά με την υπόθεση εργασίας ότι "ιστορία και σχεδιασμός είναι δυναμικά "σχέδια", συγχρονικά και σε ίσα μέρη σχηματίζοντας τον αστικό χώρο". Απορρίπτοντας τη χρονολογική...

[...] Αντικείμενο της παρούσας μελέτης αποτελεί η διερεύνηση της πολεοδομικής εξέλιξης της πόλης Χίου στο χρονικό διάστημα από το 1830 μέχρι το 1940. Το έτος 1830 σηματοδοτεί την επιστροφή του πληθυσμού και την επαναφορά των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στην πόλη της Χίου μετά τις σφαγές, την καταστροφή του κτιριακού πλούτου και τον εκπατρισμό των κατοίκων, συνεπειών της εκδίκησης των Τούρκων για το επαναστατικό κίνημα των Χίων το 1822. Το μετά το 1830 διάστημα υπήρξε η περίοδος της τελευταίας σχετικής ακμής του νησιού, πριν αυτό αποτελέσει ακριτική περιοχή του ελληνικού κράτο...

Στους σκοπούς του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής Κληρονομίας της Ελληνικής Εταιρείας για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς περιλαμβάνεται η προστασία του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος των νησιών του Αιγαίου. Πολλές από τις εβδομαδιαίες συνεδριάσεις του Συμβουλίου αφιερώνονται στην αντιμετώπιση του προβλήματος της αλλοίωσης των νησιών από την αλόγιστη ανάπτυξή τους. Από τις συζητήσεις προέκυψε η ανάγκη να οργανωθεί ένα μικρό συνέδριο στο οποίο να εκτεθούν τα προβλήματα και να γίνει ευρύτερη συζήτηση γι' αυτά. Η διημερίδα: "Νησιά του Αιγαίο...

Το Χωρίς όρια: οι αχανείς εκτάσεις των αθηναϊκών προαστίων είναι ένα βιβλίο για τη σύγχρονη κατάσταση της πόλης στην Αθήνα. Ο συνεχής μετασχηματισμός της πόλης, όπως αυτός εκδηλώνεται με μεταμορφώσεις στο αστικό τοπίο της, είναι ένα μείζον πολιτιστικό φαινόμενο που αξίζει την προσοχή μας. Το υλικό του βιβλίου αυτού είναι το αποτέλεσμα συχνών συναντήσεων και συζητήσεων εικαστικών, βίντεο καλλιτεχνών, αρχιτεκτόνων, πολεοδόμων, συγγραφέων, κοινωνιολόγων, φιλοσόφων, οι οποίοι/ες επιχείρησαν να σκιαγραφήσουν το φαινόμενο του αθηναϊκού προαστίου. Οι διάφορες όψεις του φαινομένου...

Μία από τις πιο βαθειά ριζωμένες πρακτικές στον ελληνικό χώρο, που έχει αφήσει τα ίχνη της μέχρι σήμερα και είχε κεντρική σημασία για την ταυτότητα, την αίσθηση της ιστορικής συνέχειας και τη συμβολική επιβίωση μίας κοινότητας, είναι η καθαγίαση του χώρου της. Χωριό και πόλη καθαγιάζονται μέσω της απόσπασης από τον βέβηλο χώρο και της μαγικο-θρησκευτικής οριοθέτησής τους, που προφυλάσσει από κάθε τι το δαιμονικό και κακό. Η πραγματοποίηση του μεταφυσικού ορίου επιτυγχάνεται με μία ποικιλία τελετουργικών πρακτικών: με περιάροση του οικισμού, περισχοινισμό, περιμετρική λιτανε...

Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται να καταδειχθεί η σχέση που υφίσταται μεταξύ της σχεδιαστικής διαδικασίας και του αστικού φαινομένου ως ουσιώδους στοιχείου του γεωγραφικού χώρου. Συνδυάζοντας θεωρητική προσέγγιση και πρακτική εφαρμογή, το βιβλίο ξεκινάει με την κριτική ανάλυση των βασικών εννοιών και των θεωριών που έχουν διατυπωθεί αναφορικά με το σχεδιασμό και τα συστατικά στοιχεία του αστικού χώρου, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στη διαδικασία της οικιστικής ανάπτυξης, και καταλήγει στη μελέτη του τρόπου με τον οποίο αυτά συντίθενται, με βάση συγκεκριμένες περιπτώσεις. [...]...

Αθήνα που την αγαπούμε· Αθήνα που τη μισούμε· Αθήνα των περιπάτων και των συναντήσων, παρέες νεανικές, χρόνια νεανικά· αλλά και Αθήνα του άγχους, της ρύπανσης, των θορύβων και της κυκλοφοριακής συμφόρησης, αθηναϊκά τοπία βιασμένα, ταπεινωμένα, ευτελισμένα. Αθήνα της σχιζοφράνειας, πομπός και καθρέφτης της ελλαδικής σχιζοφρένειας. Πώς φτάσαμε εκεί; Τι μπορεί ακόμα να σωθεί; Ένα όραμα για την Αθήνα; Με δυο λόγια, μπορούμε να ξαναβρούμε την πόλη, μπορούμε να επιστρέψουμε στην Αθήνα; Το βιβλίο προσπαθεί να απαντήσει στα ερωτήματα αυτά μέσα από αναλύσεις πολεοδομικές, πολιτικές,...

Τα κείμενα του βιβλίου χωρίζονται σε τρεις διαφορετικές ενότητες, διακριτές, που σε πρώτη ματιά φαίνονται εντελώς ανεξάρτητες. Η πρώτη αφορά σ' ένα πρόγραμμα, που έγινε από το ΥΠΕΧΩΔΕ για την Ανάπτυξη-Αλλαγή των Εξαρχείων... Η δεύτερη αφορά στην οργάνωση του Μαρουσιού, μιας περιοχής που μεταλλάχθηκε βίαια από προάστιο και κλειστή κοινότητα αμιγούς κατοικίας, σε υπερτοπικό κέντρο, το οποίο δέχεται τις πιο σημαντικές σε όγκο και οικονομικό μέγεθος εγκαταστάσεις γραφείων εταιριών και εμπορικών κέντρων...Η τρίτη ενότητα περιλαμβάνει ιδέες και σκέψεις για τη μορφή, το χαρακτήρα...

Η Εταιρεία Ιστορίας της Πόλης και της Πολεοδομίας αφιέρωσε το 2ο Συνέδριό της στην επέτειο της συμπλήρωσης πενήντα χρόνων από την έναρξη των μεταπολεμικών προσπαθειών που αναλήφθηκαν στην Ελλάδα για την πολεοδομική ανασυγκρότησής της. Το θέμα, λοιπόν, του Συνεδρίου καθορίστηκε ως: "Η πολεοδομία στην Ελλάδα από το 1949 έως το 1974". Ο τόμος αυτός περιέχει τα κείμενα των εισηγήσεων και τη συζήτηση που επακολούθησε στο Στρογγυλό Τραπέζι. Το Συνέδριο πραγματοποιήθηκε στο Βόλο από τις 3 έως τις 4 Δεκεμβρίου 1999 με συνδιοργανωτή το Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας και Περιφερειακής Α...

Τα κέντρα των πόλεων ξαναγεννιούνται. Τα προβλήματα που τα μάστιζαν τις περασμένες δεκαετίες και είχαν προκύψει από αλόγιστες επεκτάσεις, ανεξέλεγκτες "αποκεντρώσεις", ρύπανση κλπ. άρχισαν να ξεπερνιούνται. Ο πληθυσμός επιστρέφει στους πυρήνες των πόλεων. Η επιχειρηματική δραστηριότητα, οι κοινωνικές και πολιτισμικές λειτουργίες ξαναβρίσκουν την κοιτίδα τους. Η ταυτότητα της πόλης αναδεικνύεται και πάλι μέσα από το κέντρο της, όμως τούτο δεν είναι μουσειακός χώρος, αλλά το πιο δυναμικό της στοιχείο που ταυτόχρονα προσφέρει ποιότητα, ποικιλία, εκσυγχρονισμένη λειτουργία, αισ...